Het is telkens een interessante gewaarwording als het tussen ons en andere, tot dan ons vreemde mensen klikt. Al gelijk na ontvangst een goed gevoel te krijgen, zegt al veel. Het heeft te maken met uitstraling. Als je je dan binnen een kwartier helemaal op je gemak voelt, wordt dat eerste gevoel onderschreven.
Wat ik ook gemerkt heb, is dat de manier waarop mensen met hun huisdieren omgaan dezelfde is als met de kinderen. Die manier sluit dan weer aan op die van ons. Als ik hoor zeggen : "honden blijven honden" dan spreekt mij / ons dat aan. Net zoals : "geld moet je verdienen, niet krijgen".
De huisdieren die we tot op heden binnen het kader van oppassen gezien hebben, zien er stuk voor stuk goed verzorgd uit. In dit geval gaat het om drie kleine honden en vier katten. Er zijn ook drie kippen en een haan. We hoeven niet voor het vee (pony's, geiten en schapen) te zorgen.
Gisteren bleek het stel ook motorfiets gereden te hebben. Zij op een Suzuki Savage en hij op een Honda VT. Dus daar was weer een gemeenschappelijk iets om over te praten. Meneer heeft ook als dienstplichtige bij de infanterie gezeten. Bij het 48e Painfbat en was net als ik plv-groepscommandant op een YP408! Ook hij heeft net als ik een deel van zijn opleiding in Roosendaal bij de Commando's gekregen.
De vrouw heeft ook in de Zorgsector gewerkt, een sector waarin Sonja ook veel ervaring heeft opgedaan. Ze zijn beiden ook maatschappelijk actief. En wat de huisdieren betreft : die lagen vrij snel na wat snuffelen op onze schoot te suffen!