Even maar, even dacht straks als enige nog van het gezin waarvan ik ooit deel uitmaakte zou overblijven. Ik vond het een benauwende gedachte, die ik maar snel weer losliet. Die gedachte kwam opzetten, toen ik aan de gezondheid van mijn broer en zusters dacht. In een 'normale' situatie verloopt het verdwijnen van een generatie op basis van leeftijd. Maar ja, het leven kent zoveel uitzonderingen daarop. Afgelopen week werd ik weer bijna aangereden. Zoiets kan mij ook fataal worden. Toch laat ik me niet van deelname aan het verkeer wegjagen. Anders zou mijn wereld plots heel klein gaan worden.
Vanwege mijn leeftijd en fysiek gestel krijg ik vaker de gedachte om niets te doen. Daar verzet ik me tegen om een sombere oude dag te voorkomen.
Wat mijn gezondheid betreft let ik ook op het eten en snoepen. Ik eet 1x in de week een gebakken ei met bacon. Dat moet kunnen. Van bacon wordt trouwens (door mannen) gezegd dat het net een vrouw is. Het ruikt heerlijk, het smaakt uitstekend en het vermoordt je langzaam. 😂
