De buurvrouw heeft een afdak laten maken. Een mooi, stevig bouwwerkje dat tijdens onze afwezigheid daar gebouwd is. Wij waren er tijdig van op de hoogte gebracht. Ze mocht haar spullen waaronder tuinmeubels, planten en een scooter tijdelijk op ons erfje en/of onder de overkapping plaatsen. We zouden toch niet thuis zijn.
Als ik het zonnedoek op het dak van de overkapping trok, dan moest ik in haar tuin zijn. Vandaar dat ze ons tijdig informeerde over haar plan. Het afdak levert geen probleem op voor het plaatsen of verwijderen van het doek. In plaats van het doek aan haar kant vastschroeven zet ik het nu met 'scheerlijnen' aan onze kant van de gezamenlijke schutting vast. Ik monteer de scheerlijnen aan het doek voordat ik het over het dak heen trek. Aan het doek zit namelijk een pees, die in een peesrail onder de regengoot geschoven wordt. Het doek glijdt erg soepel door de rail. Ik kan het staande op een huishoudtrap in de brandgang naast het huisje tot bijna het eind erin schuiven. Aan de andere kant duw ik met een stok de scheerlijnen over de rand van het dak, zodat ze aan onze kant van de schutting naar beneden hangen. Door aan de lijnen te trekken, komt het doek op zijn plaats. De lijnen maak ik dan vast aan de schutting. Zo hoef ik niet meer bij de buurvrouw in de tuin te zijn.
Van haar afdak is boven de schutting op de erfafscheiding een tweetal horizontale planken te zien. Ze heeft gevraagd of ik die voor haar wilde beitsen. Maar de groene beits die zij gebruikt heeft, is net weer een ander tint groen dan de groene kleuren aan onze kant. Toen ze kwam kijken, zei ze dat ik de planken ook legergroen mocht maken. Daar ziet ze zelf toch niets van.