De geschiedenis herhaalt zich. In het verleden kregen wij na een periode van hulp en gastvrijheid van de geholpen mensen een schop onder de kont. Ze hadden nieuwe 'vrienden'.
Ook dit keer weer zo'n geval. En ook dit keer het lef hebben om bij mij / ons aan te kloppen voor hulp. Nou, jammer dan. Nee, ook niet tegen betaling. Vraag het maar aan die fijne 'vrienden' van je. Ik ben geen jojo en ook geen ezel!
Soms vraag ik me af wat er in het hoofd van dergelijke mensen omgaat. Is het de VOC mentaliteit of is het louter egoïsme?