Zoals gezegd bevinden wij ons in een bos, gelegen tussen twee doorgaande wegen. Omdat daar nauwelijks wind te voelen is, is het ook in de natuurlijke schaduw drukkend warm. Ik maak twee wandelingen, omdat ik de honden elk apart uitlaat. Met 'apart' bedoel ik gescheiden. Ik loop er zelf verder gewoon zomers bij.😁 Met deze hoge temperaturen maak ik het mezelf en de honden niet al te lastig. Ook zij ondervinden immers last van de warmte. Maar ondanks dat staan ze wel enthousiast te zwiepen met de staart als ik de riem pak. Ik laat als eerste de Schnauzer uit. Die is de baas. Hij krijgt ook als eerste zijn eten. Als we weg zijn, gedraagt de Labrador-cane corso zich erg onrustig hoorde ik van Sonja. Als ik met de labrador op pad ben gedraagt de schnauzer zich een stuk rustiger, al houdt ie wel het tuinhek in de gaten.
Het is doodstil in het bos. Ik zie geen kip. Ook geen wolf.
Wat een gedoe zeg rond die ene wolf. Hij is inmiddels een zeer duur exemplaar geworden, vanwege de vergaderingen en de jacht op dat beest. Reken maar uit : het aantal direct en indirect betrokken mensen en de uren die zij aan die ene wolf besteden. En dan moeten we maar hopen dat de jager de juiste wolf doodschiet en graag in één keer. Inmiddels is wel gebleken, dat de Nederlandse wolvendeskundigen terug naar school moeten. In het buitenland begrijpt men niets van onze 'deskundigen'. Logisch, want daar moet je echte kennis van zaken hebben en geen woke hobbyisme. Mocht ik last hebben van zo'n beest, dan wurg ik hem. Daarna zand erover en klaar. Scheelt weer tienduizenden euro's aan belastinggeld, eigen risico van een mens en de schade van een dozijn of meer gedode schapen.
