Veel vragen

Omdat ik een liefhebber ben van misdaadseries, heb ik altijd weer vragen als er iets op dat gebied gebeurd is. Zo ook met Lisa. Ik mis veel wat de omstandigheden en het onderzoek betreft. Aan de andere kant vertelt de politie niet veel. Het is net een serie waarin afleveringen ontbreken. Wat mij ook opvalt is de aandacht die deze misdaad krijgt. Er zijn in het recent verleden meer meisjes / vrouwen omgebracht. Ik herinner me dan vooral Rotterdam e.o. Daarover werd niet zo'n drukte gemaakt. Waarom over Lisa wel? Het zijn mijn persoonlijke gedachten vol vragen, zoals ik die vaak heb.

Op de koffie

Toen ik gisteren bezig was met de overkapping, kwam een vrouw met een kliko voorbij. Omdat ik hoog op de trap stond had ik haar niet direct in de gaten. Toen ze de kliko aan de weg gezet had en terugliep, groette ik haar. Ze groette mij vriendelijk terug. Omdat ze mij niet bekend voorkwam, vroeg ik haar of ze hier pas is komen wonen. Ze liet me in gebroken Engels weten dat ze geen Nederlands spreekt. Ze vertelde dat ze hier inderdaad pas woonde. Met een vinger in de lucht schreef ze het huisnummer op. Dat was iets verderop in de straat, waar een jong stel gewoond heeft met een Australische herder. In dat huis ben ik ook een keer geweest om te helpen.
Al communicerend met haar, vertelde ze dat ze van origine uit Roemenië afkomstig is. Ze heeft lang in Italië gewoond en gewerkt als kinderoppas. Ze vertelde mij dat in een mix van Engels, Italiaans en Roemeens. Maar ik begreep wel wat ze vertelde. Ik heb weliswaar een tijd met Italianen gewerkt, maar die moesten per se in het Engel communiceren. Ze spraken ook goed Frans. Maar hooguit onder elkaar in het Italiaans. De talen Roemeens en Italiaans zijn erg verwant aan elkaar. Vergelijk het maar met Nederlands en Duits : "Vier bier hier!! 😁 Tijdens ons gesprekje werd ze alsmaar enthousiaster. Misschien omdat ik haar ondanks de taalbarrière begreep wat ze zei. Ze gebruikte veel Roemeense en Italiaanse woorden. En ik dacht niet "Mamma mia! Non capisco!"  Ze vindt het zo jammer, dat Nederlanders vaak afstandelijk zijn. Dat ben ik dus niet. Maar ja, ik ben maar een surrogaat Nederlander. Trouwens, als het even kan heb ik liever een cafè latte. De Italiaanse koffie is mij veel te sterk en veel te weinig.
Ter afsluiting vroeg ze of ik vandaag een kopje cappuccino bij haar kom drinken.

Ziek zijn

Het duurde vrij lang voordat ik van nieuwe ziektes te horen kreeg (schrijft opa). Tot dan was ik alleen bekend met de verkoudheid, de griep, de bof, geestelijke gestoord en overwerkt of overspannen zijn. En die van de DKTP prik. Dat was het. In dezelfde periode hoorde ik van slechte ervaringen met een ziekenhuis. Dat was vanaf eind jaren 50 met het AZL in Leiden. Daar kreeg mijn oma een overdosis van een toen experimentele bestraling. Ze is daaraan overleden. Een paar jaar later overleed een vader van een klasgenoot tijdens een eenvoudige operatie aan zijn voet.
Weer later was in dat ziekenhuis (toen UMCL genaamd) een ander voormalig klasgenoot het slachtoffer. Hij hield aan een operatie een dwarslaesie over. Zelf vond ik later dat mijn oudere broer daar niet goed behandeld is na diens hartklachten. Aan de andere kant is een jongere broer van mij daar wel goed behandeld.
Na de jaren 60 begonnen nieuwe ziektes op te komen. Mijn moeder noemde mijn drukke jongere broertje soms 'zenuwpees' . Zou hij later ADHD als diagnose gekregen hebben? Hij had voor zover bekend geen problemen met zijn concentratie. Er kwamen nieuwe ziektes, zoals ADHD, burn out, stress, RSI, kanker, autisme, hart en vaatziektes. Maar ook een heel spectrum aan geestelijke stoornissen.
Ik vraag me sindsdien al af, wat gebeurt er met ons? Is de oorzaak ons voedsel, de vervuiling of de medicijnen of de informatie die we dagelijks krijgen? Of een combinatie van dat alles samen met minder fysiek bezig zijn?
Tot in de jaren 70 was het leven veel minder complex, zag de toekomst er nog uitdagend uit en zodoende wat mij betreft veel leuker. Nu is Nederland al een tijd ziek.

Zo dus -22-

Honden vertellen hun verhaal

Tijdens kennismakingsgesprekken, vertellen de eigenaren van de hond hoe zij met hun huisdier omgaan. Meestal zijn dat soort verhalen vrij uniform. Zoals over etenstijden, uitlaten en verzorging. Niet iedereen gebruikt commando's, maar dat hoef ook niet.
Het komt voor, dat de verstrekte informatie niet helemaal of zelfs helemaal niet overeenkomt met de werkelijkheid. De laatste, de werkelijkheid, vertelt de hond ons. 😁
Zo werd op een vraag van onze kant over het uitlaten van de hond, ons de dagelijkse route verteld richting de hei rond Hilversum. Maar de hond zelf had een ander verhaal. Dat verhaal bestond uit veel delen, die verspreid in de achtertuin te vinden waren. Ze vormden de dagelijkse ontlasting van de hond. Ook dat hoeft geen probleem te zijn, ware het niet dat het gezin een kindje van 4 jaar had, waarvan veel speelgoed in dezelfde tuin lag! Ruim het dan op z'n minst direct op, al blijft het onhygiënisch vanwege de aanwezigheid van een kindje.

Potdekselen

In de loods heb ik de puntjes op de i gezet. Al het demonteren is gebeurd. Ik ben weer helemaal bij. Zodoende was ik weer vroeg thuis. Nog voor half elf! Daar zag ik twee zeer langen planken op het erfje liggen. Ik had ze gisteren besteld en verkeerde in de veronderstelling, dat ze vrijdag afgeleverd zouden worden. Maar ze lagen er al! Tja, dan kan ik ze net zo goed gaan verbruiken.
Van de zijkant van de overkapping begon de driehoekige plaat flink te verouderen. Ondanks de laklaag, die geregeld onderhouden heb. De plaat is een watervast verlijmde en zit daar al zo'n 10 jaar. Hij staat op het zuidwesten en heeft zodoende veel te verduren van de weersomstandigheden. Ik liep al een tijdje met de gedachte rond, de plaat te vervangen. Het liefst door een trespa exemplaar. Maar het lukte me niet een stuk te vinden. Tenminste, geen dure.

Afgelopen week besloot ik  iets van rabat of zo er tegenaan te monteren. Maar uiteindelijk heb ik gekozen voor het zogeheten potdekselen. Ik heb daarvoor twee douglas planken van 5 meter elk gekocht. Ik moest eerst wat voorbereidingen treffen, zodat de planken mooi vlak op de plaat geschroefd konden worden. Onder de overkapping heb ik extra steun balkjes moeten monteren. Daar moesten de Douglas planken aan vastgeschroefd worden. Gelukkig lagen in de loods nog wat resten van dezelfde maat als het frame van de driehoek.
Nadat die geplaatst waren, kon ik de Douglas planken op maat zagen. Een heel gedoe, vooral als de zon schijnt en de temperatuur oploopt. Ik ben de hele middag en een uur na het avondeten bezig geweest. Ik moet het geheel alleen nog afwerken, gronden en schilderen. Ik ga de planken weer bordeauxrood maken. Ne als de oude plaat. Die kleur komt overeen et die van de deuren en ramen van de woning. Dat vind ik wel mooier staan dan een afwijkende kleur. Wat denk je? Ben ik bijna klaar, wordt er een beroep op ons gedaan om te komen oppassen. Dus ben ik achteraf blij, dat het hout niet pas op de vrijdag bezorgd wordt. Nu zit het er al op.

Ouwe lullen muziek -287-

Nog een fraai nummer uit dat bijzondere jaar 1965.

Zo dus -21-

Het zionistisch roofdier

Levenslessen aan de keukentafel

voordat we aan kinderen begonnen, hadden we al min of meer de grote lijn van opvoeding met elkaar afgestemd. Moeilijk was dat niet, want we hebben beiden bijna dezelfde opvoeding gekregen.
Het begon met eenvoudige zaken, zoals het aanleren dat een kind niet overal mag aankomen. Nee, we haalden geen spullen van de salontafel en we sloten de hond ook niet op. Een 'eh!' was voldoende om hen aan te geven dat iets niet mag.
Later leerden we hen ook over de gevaren die zich dagelijks kunnen voordoen. Zoals in het water vallen. Ze mochten pas alleen gaan vissen na het behalen van hun zwemdiploma. Alleen naar school gaan gebeurde terwijl mamma hen stiekem volgde. Om te controleren of ze zich aan de instructies hielden, zoals bij het oversteken. Na schooltijd eerst direct naar huis. Dus niet zonder bericht met een klasgenootje meegaan. Ze moesten altijd vertellen waar ze waren en ervoor zorgen dat ze weer op tijd thuis waren. Niet met vreemden meegaan vanwege een snoepje, koekje, konijntje of wat dan ook.
Als ze op pad gingen wisten ze dat ze in geval van nood bij het dichtstbijzijnde huis moesten aanbellen. Dat is slechts één keer gebeurd. Gelukkig hebben ze die les onthouden.
De geleidelijke opbouw van zelfstandigheid deed ook hun zelfdiscipline ontwikkelen. Zo groeide het wederzijds vertrouwen en het besef, dat het niet overal even veilig is. Helemaal niet als het buiten donker is. Je kunt de nacht wel willen opeisen, maar roofdieren / monsters hebben daar geen oren naar.

De vogel is gevlogen

Ik was net bij de loods aangekomen, toen een van de poezen kwam aangelopen. Ze had een merel in haar bek! Maar op een manier zoals poezen hun kitten vastpakken voor vervoer; net achter de nek. De vogel hield zich doodstil. Hij deed geen poging weg te komen. De beide vleugels leken nog geheel intact.
Toen ik de poes wilde pakken, sprong ze door het traliehek en tuin in. Omdat ik haar niet opjoeg, liep ze rustig verder de tuin in. Een beetje arrogant. Ik ging rustig lopend via het hekje de tuin in. Omdat ik weet dat het hekwerk met de buren uit gaas met vrij grote mazen bestaat, besloot ik de poes op te jagen. Ja hoor, ze rende onder een struik door naar het hekwerk, maar kon niet door het mazen. 😁Ze schrok zo van mijn actie, dat ze de vogel losliet. De vogel kon door een van de mazen naar de tuin van de buren ontsnappen. Terwijl ik tevreden naar de merel keek, kwam de poes uit het struikgewas tevoorschijn. Met wat veertjes in haar mondhoek keek ze mij kwaad aan. Als poezenblikken konden doden... 😂

Buurtpreventie

Op zich een goede zaak dat er zoiets als Buurtpreventie is. Helaas is onze ervaring met dat soort WhatsApp groepen niet helemaal positief. Zo'n Buurtpreventie zie ik als een soort alarmbel. Helaas gebeurde het dat na het afgaan van die bel, er een bericht was met een mop of een grappige foto. Of een roddel. Wie zit daar nou op te wachten? Je gaat toch even vanwege de melding zo'n bericht lezen.
In zo'n groep zitten telkens weer mensen, die zich niet houden aan de afspraken n/of geen zelfdiscipline hebben. Dat maakt dat zo'n groep geregeld z'n doel voorbijschiet en mensen afhaken.

Weer op dreef

Afgelopen zondag had ik al een blik geworpen in de loods. Ik vind het altijd prettig om vooraf te weten wat me te wachten staat. Op grond van die verkenning, heb ik in mijn gedachte een werkplan opgesteld. Gisteren wilde ik heel rustig aan beginnen. Maar ik kon de sleutel van de loods nergens vinden! Van een dergelijk iets baal ik stevig. Na het terughalen van mijn bezoek op de zondag, kwam ik tot de conclusie, dat ik de sleutel daar verloren moet hebben.
Op maandagochtend kreeg ik te horen dat onze zoon de sleutel had gevonden. Hij lag in de tuin op de plaats waar ik met hem heb staan praten, toen hij de hond borstelde. Een hele opluchting. Ik ben daarna met name bezig geweest met opruimen en het ordenen van het metaalafval. Ik heb de boel ook nog even aangeveegd.
Vanmorgen heb ik het werk opgepakt waar ik zo'n 9

weken eerder mee gestopt ben. Gelukkig overlapte de bouwvak onze vakanties. Dus was er niet veel afval bijgekomen. Ik heb vooral koper van aluminium verwijderd. Met een zaag en een slijptol. De stukjes koper heb ik opgeveegd en met de persluchtpistool van gruis en zand ontdaan. Als ik het koper niet zou verwijderen, dan is het vuil aluminium met veel koper. Nu is het vuil aluminium met weinig koper en meer zuiver koper in de koperbak. Koper brengt meer op, dan het vuile aluminium. Niet alleen van cv ketels, ook van airco's (foto's) heb ik koper verwijderd. Daarna was het weer  het gebruikelijke opruimen, aanvegen en wegwezen. Om 11.30 uur ging ik aan de koffie.

Zo dus (niet) -19-

Heel even schrikken

Soms schrik ik even, heel even maar. Dan meen ik een mij bekend iemand te zien. Maar als ik dichterbij kom, wordt ik geconfronteerd met twee dingen : hij/zij is het niet en het besef dat hij/zij al zo lang geleden is overleden.
Dat geldt niet alleen voor mensen, maar ook voor dieren. De Friese stabij Feijke kent afgezien van het uiterlijk, veel trekken die Fenna ook had. Haar blaffen is ook identiek. Ze deed me ook zo even schrikken. Heel even. 
Het gedrag en het uiterlijk van de schnauzer herinnerde mij aan dat van onze bouviers Terry en Zorro. Die herinneringen roepen wel ook wat emoties op, omdat ze zo mooi zijn. Ondanks dat, heb ik niet de gedachte gehad weer een hond te willen. Het is nu goed zo. Ik denk maar zo : Al die mensen en trouwe viervoeters wachten op mijn komst.
Het is erg leuk en interessant om op in eerste instantie onbekende honden te mogen passen. Een aantal kent helemaal geen commando's. Afgezien van woorden als 'hier' , 'plaats' en natuurlijk 'Eten!' of 'Koekje!' 😂
Die commando's zijn voor ons ook niet nodig. Met gebruik van onze lichaamstaal weten de honden heus wel wat je van hen wilt. Het gaat zo goed met andermans honden, dat we ons vaak afvragen of ze ons na ons vertrek zullen missen. De honden die we weer teugzagen reageerden in elk geval erg enthousiast. Leuk om zo herkend en gewaardeerd te worden. Ze zijn blijkbaar erg blij met ons. Dus dat is dan wederzijds.
Omgaan met honden heeft veel te maken met je houding. Toe we de eerste keer de grote schnauzer en cane corso mix ontmoetten, kwamen beide honden blaffend en grommend op ons af. We negeerden hen, deden het hek open en gingen naar binnen. De beide eigenaren keken tevreden toe, hoe hun honden ons zwijgend volgden.

Ouwe lullen muziek -286-

Haast

Vanmorgen ben ik naar de Milieustraat gereden. Ik had piepschuim en karton in de auto. Ik was van plan om van daaruit naar de wasstraat in dezelfde straat te gaan. Daar wilde ik de Peugeot afspuiten en stofzuigen. Toen ik kwam aanrijden stond er een rij auto's voor de Milieustraat te wachten. Ik wilde achteraan aansluiten en minderde vaart. Er kwamen twee auto's mij tegemoet. Ik sloeg er geen acht op, totdat de voorste auto plots dwars op de weg gezet werd. Vlak voor me. Ik trapte op de rem. De witte Corsa reed een stukje achteruit en ging vervolgens voor mij in de rij staan! De blauwe auto die achter de Corsa reed stopte. Ik dacht dat de bestuurder iets tegen de man in de Corsa wilde zeggen over zijn actie. Maar wat bleek? De Corsa bleef staan terwijl de rij wat opschoof. Hij liet vervolgens de blauwe auto voor hem gaan.
Ik ben toen maar iets verderop naar de wasstraat gereden. Ik had geen zin om me druk te maken over die twee aso's. Toen ik na het bezoek aan de wasstraat weer terugkeerde, kon ik in een keer naar de ingang oprijden. Er was slechts een auto voor me. Lekker rustig dus. Bij de uitgang kwam de witte Corsa achter mij staan. Toen had ik plots helemaal geen haast.  Normaal houd ik zitten achter het stuur de milieupas tegen de lezer van de weegbrug. Maar dit keer besloot ik op mijn dooie gemak uit te stappen, mijn pas op te zoeken, hem laten scannen, weer opbergen, instappen, gordel om en toen pas wegrijden. Zoals een oude man betaamd.😂 

Onderaan de ladder

Ja, ik ben onderaan de ladder begonnen. Met zowel het sporten als werken, waaronder ook mijn klussen. Het fijne is, dat ik op latere leeftijd gedurende mijn loopbaan, als leidinggevende heel gemakkelijk het werk van de medewerkers kon volgen. Ik had het immers ook zelf gedaan.
Later kreeg ik te maken met omgeschoolde afgestudeerde psychologen, geologen, ingenieurs en historici. Zij kenden de basis noch datgene wat er moest gebeuren om resultaat te boeken. Vanwege hun titel mochten zij leidinggeven of adviseren. Wat een ramp!
Vooral in de functie van Peoplemanager / Fieldmanager heb ik erg veel profijt gehad van de sporten van de ladder die ik opgeklommen was. Van systeemontwikkeling / programmering tot en met management en advies.
Wat dat betreft was ik volkomen eens met de visie van wijlen Eckart Wintzen, ooit een directeur van mij. Hij zei dat als je het werk waarover je leiding geeft nooit zelf gedaan hebt, je van hem zo'n hogere functie niet zou krijgen. Nou, daar hebben ze in de politiek schijt aan. Erger, er komen steeds meer domme mensen naar voren. Oeps, ben ik nu vanwege mijn gedachte volgens de nieuwste opsporingscriteria een crimineel?

Wie goed doet

 

Te veel gewiebel

Als ik in mijn binnenspiegel kijk, zie ik de fietsen op de drager heen en weer bewegen. Van voren naar achteren. En een beetje ook naar opzij. Niet zozeer op de snelweg of geasfalteerde wegen, maar binnen de bebouwde kom op klinkers en over drempels.
Eerder heb ik de drager nagekeken. De drager kan neergeklapt worden. Dat scharnierend mechanisme is zo te zien de oorzaak. De rest van de drager, zeg maar de basis, beweegt niet. We hebben vanwege het bewegen extra spanbanden ingezet. Die hebben we aan de dak rails en de fietsen gebonden. Het scheelt wel veel.
Omdat we de drager nooit neerklappen, overwoog ik al eerder de scharnierende delen aaneen te lassen. Het aandraaien van de bouten heeft onvoldoende geholpen.
Ik heb de kunststof ringen bij de scharnierpunten van de delen verwijderd. Daarna heb ik de bouten weer geplaatst en stevig aangedraaid. Die actie gaf al meer stevigheid aan het geheel. Vanmorgen ben ik naar de loods gegaan en heb daar het lasapparaat tevoorschijn gehaald. Ik heb de beide delen van het frame bij de scharnierpunten aaneen gelast. Nu kan de drager nog enkel op de kogel van de trekhaak bewegen. Maar dat kan alleen wanneer ik de klem niet goed aandraai.

Voor een eventueel noodgeval heb ik een paar speciale haken, die ik in de goot boven de achterklep kan plaatsen. Aan die haken zou ik dan de spanbanden kunnen vastmaken. Zonder de lak te beschadigen, natuurlijk. De rvs haken zijn afkomstig van een oude kapstok. Ik heb ze op elkaar geklonken, om de juiste vorm (een S) te krijgen. Ik ga de rand van de klep beschermen met een speciale afwerkband. Zo'n bies wordt vaak als lijst om de randen van een metalen plaat gedrukt. Ik wil over de haken een stuk van een rubberen slang trekken. Ook bedoeld om beschadigingen te voorkomen.

Ik vind mijn weg naar huis wel

De wandelroute van de honden lijkt op de letter P, maar dan gespiegeld en niet zo rechttoe rechtaan. Zeg maar een grillige gespiegelde P. Dat oog simpel. Maar niet in een dicht bos met allerlei paden en paadjes.
Pas de laatste twee dagen lukte het mij om de juiste route te vinden, die de honden gewend zijn te lopen. De keren daarvoor hebben de honden en ik veel langer gelopen, omdat ik 'verdwaald' was. Niet echt verdwaald, maar wel dusdanig dat ik me op de zon moest richten. Naar zijn positie had ik vooraf al gekeken. Een nawee van mijn militaire dienst periode, maar dan zonder kompas. Als ik met mijn rechter schouder naar de zon sta, heb ik een (niet zichtbare) weg voor en achter mij. Het bos ligt tussen die wegen. Links van mij is ook een weg, die beide andere wegen met elkaar verbindt. Vlak bij de T-kruising staat de woning. Alle drie wegen zijn vanuit het bos niet te zien vanwege de afstand en uiteraard de bomen en struiken.
De eerste keer kwam ik uit op de weg die de twee andere met elkaar verbindt. Maar omdat ik die weg verder niet ken (nooit gefietst daarover), wist ik niet dat ik eigenlijk al vlak bij het huis was. De honden reageerden ook niet zo. Ze vonden het langer wandelen blijkbaar leuker. Dus ben ik de weg die ik afgelegd had weer teruggelopen. Later realiseerde ik met, dat als ik op de kruising linksaf gegaan was had ik na zo'n 50 meter lopen op de weg van het adres uitgekomen! Omdat de weg een bocht maakt, zag ik die andere weg niet. 😂 Ik heb daarna nog een paar pogingen gedaan, maar kwam telkens anders uit. De aanhouder wint en dus vond ik afgelopen donderdag de route van de honden. Ze vonden er niets aan na al dat avontuurlijk dwalen met al die nieuwe geurtjes.

Vader en dochter

Het is geen mannenprobleem!

Ja hoor, de MSM doet weer politiek correct. Niet de immigratie brengt veel ellende met zich mee, maar de autochtone bevolking zelf. Na de moord op een 17 jarig meisje vormen volgens de MSM (zie o.a. AD) de mannen in ons landje een probleem! Het zijn natuurlijk de linkse huichelaars die dat beweren. Zij zijn het die ons landje richting de afgrond sturen met o.a. hun immigratie, vega, klimaat en gender gedoe. En dan is er ook nog zoiets als opvoeding, ouderschap en verkeerde keuzes.

Zo dus -18-

Blue monday

Het is maandag. We mogen weer! Joehoe!

In eenzaamheid

Vanmiddag zagen we een man en vrouw erg paniekerig om het huisje van onze overbuurman lopen en rennen. Even later arriveerde een ambulance en kwam het personeel met hulpmiddelen naar de achterdeur van de woning. Blijkbaar was de deur open.
Na ongeveer zo'n 20 minuten werd de overbuurman op een brancard de ambulance in geschoven. Wij (her)kenden de twee mensen die als eerste daar waren niet. Net als zijn onlangs overleden buurvrouw, leidt hij een enigszins eenzaam bestaan. Net zoals zijn buurvrouw verstaat hij de kunst iedereen weg te jagen. Met gevolg, dat er geen bezoek meer kwam. Zelfs niet zijn eigen kinderen. Die heeft hij jaren geleden net zoals zijn twee partners weggejaagd met zijn wangedrag. Hij is de man die zo vervelend doet als ik het pleintje onderhoud. Terwijl hij weet heeft van onze afspraak met de gemeente en hij eerst enthousiast was. Maar na een interventie van een vriend van hem, kregen ook wij een schop onder onze kont.

We hebben die man met veel kwesties geholpen. Hij zat vaak bij ons op de bank zich emotioneel te beklagen over zijn situatie. We hebben hem een aantal keren naar het ziekenhuis gebracht. Zonder een vergoeding te vragen of te krijgen. We hebben hem aan een zonnescherm, een computer, een tuinscherm en een bistro set voor in zijn tuin geholpen. En meneer heeft geregeld bij ons gegeten en eten gekregen. Maar net zoals zijn buurvrouw sloeg hij plots helemaal om.
Nu heeft ie niemand hier in de buurt. En dan gebeurt dit. Een soortgelijke situatie kent een eveneens alleenstaande bewoonster hier in de buurt. Vanwege vervelend gedrag van haar kant, hebben wij de relatie bijgesteld; geen hulp meer van onze kant. Nu wacht haar een operatie en revalidatie. Ze is nu op zoek naar hulp. Ze wil met ons praten. Dat mag, maar het antwoord is al bekend : neen! Want als ze hersteld is, wacht ons weer naar gedrag.
Ik weet niet wat het tegenwoordig is met de mensen. Ze maken rare keuzes. Keuzes richting de eenzaamheid. Desalniettemin hopen we dat ze herstellen.

Antireclame

Het zijn dwazen die de spuit blijven propageren.

Veel klussen gedaan

Afgelopen 9 weken heb ik 49 klussen gedaan! Daarvan waren de bouw van een kozijn met deur en het renoveren van een kippenren de grootste. Ik houd per adres een lijstje bij, zodat ik bij eventuele op- of aanmerkingen kan controleren of ik daarmee bezig geweest ben. Tot op heden zijn er gelukkig enkel positieve opmerkingen. Het is niet de gewoonte om de kluslijst aan de bewoners te laten zien. Ze komen er hopelijk zelf achter wat er gedaan is. Maar zelfs dat hoeft niet. Ik bedoel, ik heb bijvoorbeeld een paar keer GFT kliko's schoongemaakt. Op de bodem lag een dikke aangekoekte plak. Dat men dat niet opmerkt, begrijp ik best wel. Ook met andere klusjes kan dat het geval zijn.
Op zich heb ik slechts één keer een echt nare ervaring opgedaan. Maar dat was niet van een van de oppasadressen. Dat was nota ben van iemand die ik met erg veel klussen geholpen heb. Geheel gratis en misschien wel voor niets, gezien de felle reactie van mevrouw.
Ik ben trouwens twee keer met zo'n quooker kraan bezig geweest. Zelf vind ik zo'n kraan niet fijn. Het hete water spuit eruit. Als je niet oppast krijg je het over je handen. In beide gevallen is de hoeveelheid heet water niet te doseren in een zachtere stroom. Als ik de heet water knop wat terugdraai, stopt de uitstroom. De ene kraan zat los, de andere kende en zware bediening. Het laatste waarschijnlijk vanwege weinig gebruik.
Terugkijkend had ik nog een klusje moeten doen. Dan waren het er 50 geweest. 😁 Maar het jaar is nog niet voorbij. We hebben nog twee oppasvakanties staan. Over een eventuele derde moeten we nog nadenken. Wat een vakantiejaar!

Naïef gedoe

"Wij eisen de nacht op". 😑Inwendig glimlach ik maar even. De nacht opeisen, wat naïef! Hoe zou men dat willen doen? Trouwens, met taxi's, vrienden, vriendinnen en ouders is er al heel wat terug te halen van de nacht. En wat te denken van de dag? Alsof het overdag veiliger is op straat.  "Stop de immigratie en zet criminelen en mensen uit veilige landen uit!", lijkt mij een meer effectiever initiatief. Zet ook criminelen uit die een dubbel paspoort hebben. Dat zijn halfbakken Nederlanders, die van twee walletje eten als het hen (en de advocatuur) uitkomt.
Men wil de nacht opeisen door reclameborden langs snelwegen te plaatsen. 😂 Alsof asielzoekers zich daar iets van zouden aantrekken. Ze bezitten geen auto en Nederlands kunnen ze niet eens lezen. Trouwens veel van de invasieve mensen wil helemaal geen Nederlands leren. Met dat papiertje vervallen bepaalde uitkeringen en moeten ze gaan werken. Het is wel weer het bekende pampervingertje tegenover een notoire crimineel : Pas op, niet meer doen hoor! Kortom, wat een naïeve emotionele ideeën zeg. Word toch een echte kerel! Oeps, o nee, het was een actie van een feministe.

Scoren

Naast de betaalde journalistiek is er ook de betaalde arts. De laatste wordt door zijn leverancier betaald in de vorm van bonussen. Hoe meer en vooral dure medicijnen verkocht worden, des te meer bonus zo'n arts krijgt. In ons land is het bonussysteem tamelijk duister. Een tijd geleden was er een oproep vanuit de politiek, om de bonussen in de gezondheidszorg inzichtelijk te maken.
Het zijn de artsen, die er niet meer zitten om een patiënt beter te maken, maar vooral ziek te houden. De patiënt is immers een verdienmodel.

Zo dus -17-

Lord, I'm not okay

Onzichtbare toegevoegde waarde

De bewoners zagen dat we de ramen gezeemd hadden. Ze keken er blij van op. Ik zei hen dat ik dat gedaan had om nog meer van hun mooie tuin te kunnen genieten.
Als we ons gedoucht hebben, maken we de badcel droog en schoon. We hebben daarvoor een wisser en een special doek in de badkamer. We zien dat er meer mensen zijn die zoiets doen. Ook op campings wordt vaak verzocht de badcel na gebruik zo droog en schoon te maken. Gevolg is dat er nauwelijks sprake is van kalkaanslag.
Het is een van de gewoontes die we ook elders toepassen. Desnoods kopen we een wisser en een doekje. Geen probleem. We hopen alleen dat de bewoners zich niet beschaamd zullen voelen. De wisser en doek die ze aantreffen (als we die vergeten zijn), is beslist geen stille wenk. Hetzelfde geldt voor de kleine reparaties en andere klusjes. Het is een hobby van mij, dus doe ik ze met een glimlach. Ze maken deel uit van onze manier van leven. In voorkomende gevallen beschouwen wij ze als een toegevoegde waarde op ons gratis verblijf. Zonder bijbedoelingen en/of -gedachten.
Ik had de stapel omgevallen haardhout ook kunnen laten liggen. Maar ja, zo zit ik nu eenmaal niet in elkaar.
En tot slot :, voor velen zijn er veel leukere dingen om te doen dan het huishouden. Gelijk hebben zij.

I'm sorry I hurt you

Wieder zu Hause

Na het ontbijt hebben we de bagage in de Peugeot gedaan. Omdat de auto niet voor de deur geparkeerd kan worden, heb ik maar een kruiwagen gebruikt. Daarna hebben we de boel nog even gestofzuigd en gedweild. De woning zag er weer tip top uit. Toen ik buiten even op de bank mijn beene strekte, sprong de schnauzer op de bank en ging met zijn kop op mijn schoot liggen. We zagen aan hun gedrag, dat ze wisten dat er iets bijzonders stond te geuren. We hebben na de lunch keurig gewacht totdat de bewoners weer terug waren van hun vakantie in Spanje. Ze kwamen rond 13.30 uur weer thuis. De beide honden waren door het dolle heen. Prachtig om te zien!
Na een korte afstemming zijn we een uurtje later uit Wageningen vertrokken. Ik heb de honden geen aai over de bol gegeven als afscheid. Daar heb ik nog steeds veel moeite mee. Vanwege de afsluiting

van de A12 was er hier en daar sprake van langzaam rijdend verkeer. Vooral bij Hoevelaken. Maar hebben alle tijd, dus geen probleem. De terugreis verliep probleemloos.
Na zo'n 9 weken vakantie (met een korte onderbreking) kwamen wij weer in Dronten aan. Daar hebben we zoals gewoonlijk eerst de auto afgetankt. Wat rijdt ie zuinig, vergeleken met de Hyundai!
Tijdens het uitpakken van de bagage kwamen we erachter, dat we een verkeerde fietsaccu met lader hebben meegenomen. Ze lijken erg op die van mijn fiets. Dus werd even contact opgenomen met Wageningen. De beide sets worden komende week via de post omgeruild.

Motorrijders verongelukt

In Duitsland zijn twee Nederlandse motorijders verongelukt. Ze verloren de macht over het stuur. De een reed tegen een vangrail, de andere tegen een paar bomen. De beide motorrijders waren afkomstig van Urk.
Toen ik het triest bericht las, herinnerde ik me dat ik in het verleden meer van dat soort berichten gelezen  heb. Ik ken de omstandigheden niet waarin beide Urkers omgekomen zijn.
Wat ik in het verleden las en hoorde, gingen veel motorrijders in het weekend speciaal naar Duitsland om daar even het gashendel flink open te draaien.
Arie Molenaar (IJsselstein-U), vertelde mij er een keer over. Buiten zijn zaak stond een zwaar gehavende motorfiets. "Net een week geleden hier gekocht", zei Arie op droevige toon, kijkend naar het wrak met veel schade, afgebroken hendel, knipperlichten en spiegel. "Dit soort gevallen krijg ik geregeld binnen na een weekend in Duitsland. Kijk, ik verdien er goed mee, hoor. Maar ik vind het een doodzonde van die lui. En heel gevaarlijk", vervolgde hij, "er zijn ook motorrijders die graag hun bochtentechniek in Duitsland willen verbeteren. Ook dat gaat niet altijd goed."
Zelf vind ik in Duitsland met een auto rijden al erg veel eisen van mijn concentratie. Anderen rijden met zeer hoge snelheid. Als ik in mijn spiegels kijk, kan het zijn dat ik op dat moment geen verkeer op de linker rijbaan zie. Maar een seconde later wel. En weer een paar seconden later word ik met een enorme snelheid ingehaald. Om die reden ben ik nooit op de motorfiets naar Duitsland geweest.
Mijn condoleances aan de nabestaanden en ik wens hen veel sterkte toe.

Wegkijken en ontkennen

Ook weer in het nieuws vanwege de brute moord op een meisje, lees ik over wegkijken en ontkennen. De dader maakt volgens de voorstanders van immigratie deel uit van de meute buitenlandse ingenieurs en artsen die zij van harte welkom heetten. "Zij vormen een mooie aanvulling op onze bevolking", aldus deze groep. Voor mij en vele anderen zijn het vaak criminelen, die misbruik maken van onze voorzieningen en onze cultuur. Iets waarbij ze steun krijgen uit linkse en christelijke hoeken.
Eerst de criminelen binnenhalen en vervolgens ach en wee roepen als er weer iemand slachtoffer geworden is van zo'n immigrant. Hoe hypocriet kan een mens zijn.
Hier in Kampen en Dronten mogen winkeliers zich niet publiekelijk beklagen over de diefstallen en vormen van overlast van het AZC tuig. Bussen vol jongelui worden naar het centrum gebracht. De overlast begint al op het station, waar ik als fietser me koest moet houden als ze de fietspaden bezetten. Zeg er maar niets van, want hen wordt net als de joden door velen de hand boven het hoofd gehouden. Ten koste van eigen landgenoten en anderen.
Nee, we mogen ook niet spreken over 'risicovol gedrag'. Stel je voor dat anderen er iets van zouden kunnen leren. Dan is dat arme kind dus voor niets gestorven. Laten we maar snel terugkeren naar het normale.

Nepnieuws

Als ik in het nieuws lees over een 15 jarige jongen die twee Israëlische toeristen zou hebben verwond tijdens een ruzie, dan denk ik : "Tja, dat krijg je ervan." Ik bedoel, ik herinner me nog uit mijn jeugd de haat tegen Duitse toeristen. Een logisch gevolg van een oorlog. Of die toeristen nou wel of geen nazi's waren.
Afgezien daarvan las ik dat het om twee Israëlische mannen ging van in de 30 en 40 jaar! Was dat duo soms invalide? Het nieuws praat het natuurlijk weer goed, door te stellen dat niet de Joodse toeristen, maar de politiek verkeerd is. "Daar kunnen zij niets aan doen", zegt de schrijver. In werkelijkheid hebben de beide Joden zeker weten in het leger gezeten. En zeker weten tijdens hun diensttijd ook meegedaan aan de wreedheden jegens Palestijnen. Dus is en blijft het voor mij logisch. Israëliërs moeten overal geboycot worden.
Een of andere rabbi Herzberger doet met zijn uitspraken voorkomen, alsof ie bij de ruzie aanwezig was. Dat terwijl de politie de kwestie nog in onderzoek heeft.  Maar ja, inmiddels is bekend dat Israëliërs erop los liegen. Het zal wel weer gaan zoals met de zionistische hooligans in Amsterdam; hen viel niets te verwijten.
Volgens een ander bericht bereidt Nederland zich grootschalig voor op een crisis. Men refereert natuurlijk aan de oorlog in Oekraïne en de overwinning van Rusland. Het is als in een lange straat, waar aan het begin twee buren ruzie hebben over een erfafscheiding. Aan het eind van de straat bereiden mensen zich voor op rellen met de buurman aan het begin van de straat. Want die buurman wil zeker weten ook hun tuintjes hebben. 😂😂😂
Ja mensen, ik vind het erg naïef wat er allemaal geroepen wordt. Wat mij betreft zijn er twee grote wappies (een eretitel voor hen die de waarheid aanhangen)  : in Nederland de FvD voorman Thierry Baudet en in Rusland Vladimir Poetin. Ze hebben beiden tot op de dag van vandaag gelijk gehad wat hun uitspraken betreft. De rest verkondigt nepnieuws, verspreidt propaganda, doet aan complotdenken en maakt mensen bang.

Cadeautje!

Op zich is het een grote blijk van waardering. Maar de waardering van de ontvanger is meestal minder.

1965

Het jaar 1965 hield ook een mijlpaal in. Het is al weer 60 jaar geleden. Rond deze tijd zat ik al een maand in opleiding op de hei van Anloo.
Mijn broer en ik slaagden in dat jaar voor onze Mulo diploma's. Mijn broer ging werken, in afwachting van een oproep voor militaire dienstplicht. Ik koos ervoor naar het hoger onderwijs te gaan, omdat ik niet wist wat ik wilde gaan doen. Een volgende periode van studeren brak aan. Het jaar hield ook in, dat ik afscheid nam van veel klasgenoten, die een andere keuze maakten. Of dezelfde als ik, maar naar een andere school gingen. Het eerste jaar op het lyceum bracht ik in noodlokalen door. Vanwege een verbouwing van de school.

Karma?

De Canadese journalist die concentratiekampen wilde invoeren voor mensen die zich niet wilden laten injecteren met het MRNA goedje, is plotseling overleden. Hij was pas 33 jaar. 
Terwijl veel christenen de Joden blijven steunen, breken Joden in Israël kerken af en/of steken ze in brand. Daarnaast worden niet-Joodse toeristen door Joden bedreigd.
Het politiek getalm om maatregelen te nemen tegen Israël is louter bedoeld om de Joden in de gelegenheid te stellen hun genocide af te maken en Gaza te bezetten. Hopelijk steken andere landen met een humanere politiek daar een stokje voor.

Heb je als dakloze eindelijk weer een baan gevonden, krijg je te horen dat je van thuis moet werken.

De EU wil oorlog. Maar als Trump vrede wil, willen de huichelaars EU plots ook vrede. Oekraïne krijgt geld en wapens, Amerika de Nobel prijs voor de vrede en Europa krijgt de rekening. Trump is een slimme zakenman. Veel slimmer dan de anti-Rusland politici van de EU.

Na miljarden aan steun krijgt de EU als blijk van dank een koekje van eigen deeg. Zelensky heeft de Russische aanvoer van olie naar EU landen gebombardeerd. Misschien leert de EU nu de echte Zelensky en het echte Oekraïne kennen : corrupt en onbetrouwbaar tot op het bot. Er wordt trouwens al lang gedemonstreerd in Oekraïne tegen Zelensky en zijn oorlog. Maar de reguliere media hullen zich in een politiekcorrect zwijgen.

Zo dus -16-

He tis weekend, dus begin ik met een klusbericht. Zelf heb ik zo'n stuk gereedschap moeten gebruiken voor een vastzittende moer. Zelfs de garages kregen de moer niet los. Ook niet na een dag in de WD40 en na verhitting met een lasvlam. Dus moest ik de moerensplijter inzetten. Bij het demonteren van cv-ketels gebruik ik de slijptol om de moer na een inkeping los te draaien.

De voorlaatste dag

Op de voorlaatste dag van een vakantie, bereiden we ons al voor op een vertrek. Dat deden we altijd al. Ook met de kampeerbus en de caravan. Dat maakt de dag van vertrek een stuk gemakkelijker. De dag ervoor kunnen we op ons gemak de bagage die we niet meer nodig zullen hebben weer inpakken. Rest enkel nog die voor de laatste overnachting en het eten.
Zoals gebruikelijk hebben we hier ook wat kleine dingetjes gedaan, die ons verblijf wat gemakkelijker maken. Geen verbouwingen of veranderingen, maar puur voor het dagelijks gemak. En dan zijn er onze eigen gewoontes. Ten tijde van onze honden hanteerden we om de andere dag de stofzuiger en de dweil. Dat doen we dus ook nog. Na gebruik van spullen of ruimtes ruimen we die helemaal op. Daarbij kijken we niet alleen naar datgene wat wij zelf hebben veroorzaakt.
Morgen hoeven we niet zoveel te doen. Ik gooi de bagage in een kruiwagen en rijd hem naar de auto. Voor het overige is het even bijpraten met de teruggekeerde bewoners en dan naar ons eigen huis.

Ouwe lullen muziek -285-

Op naar de volgende oorlog?

Na de mislukking in Oekraïne, maakt het oorlogszuchtige Amerika op voor de volgende oorlog. Amerika heeft een troepenmacht verzameld voor de kust van Venezuela. Amerika had eerde een miljoenen beloning op het hoofd van president Maduro gezet. Maduro heeft een even zo grote beloning uitgeloofd voor degene die hem de Epstein rapporten / documentatie levert.  😂 Dat is iets waar Trump en veel andere rijke lui en bekende artiesten, waaronder leden van een koninklijk huis niet op zit te wachten.
Er zal ongetwijfeld weer een smoes /leugen komen uit de Amerikaanse helm, bedoeld om een aanval in te zetten. En.... Venezuela heeft olievelden.

Echt nieuws

Wie het onafhankelijke nieuws gevolgd heeft, zal het al begrepen hebben. De EU, NAVO en Amerika hebben een nederlaag geleden tegen Rusland. Na het overleg tussen sneeuwwitje en haar 7 dwergen met Trump, komen allen van een koude kermis thuis. Poetin dicteert de voorwaarden, die hij met Trump in Alaska besproken heeft. De EU (met name Von der Leyen, Merz en Macron) en Oekraïne krijgen de kous op de kop. Zoals vaker gezegd : the winner takes it all!

Zo dus -15-

Broedse chick

Het zal wel weer zo zijn, maar als wij een vakantieperiode beëindigen, wordt het weer minder. Afgelopen nacht heeft het geregend en de temperatuur is flink gedaald. Ik he zowaar na bijna 9 weken een lange broek aangetrokken!
Sinds wij hier zijn, inmiddels ruim twee weken, zit er een kip op een van de nesten. Probeer haar maar niet van het nest te krijgen, want de witte chick pikt er dan bitchy op los. We hebben net zo lang gewacht, totdat ze trek kreeg en het nest even verliet. Wat denk je? Er lagen 15 eieren in dat nest! Geen haan die er tot dan naar kraaide. Logisch, want de bewoners hebben geen haan, enkel hennen. Opvallend was ook dat ze niet alleen op witte, maar ook op bruine eieren zat. 
We hebben de eieren verwijderd en weggegooid. Maar inmiddels zit de chick weer op dat nest. Misschien wil ze een kloek worden en wil ze een haan in het hok.

Het kan echt niet meer!

Onlangs las ik een stukje over de vraag hoe laat tieners in hun vakantie thuis moeten komen. Dat is tegenwoordig ook al een discussiepunt. In mijn tijd (zegt opa), was dat geen discussie. Daar waren wij zelf al wijs genoeg voor. De tijden die wij hanteerden sloten aan bij de rest van onze opvoeding, waarin sprake was van bepaalde standaards. Die waren zo'n beetje leeftijd gebonden.
Zo moesten meisjes altijd onder begeleiding thuisgebracht worden. Ze liepen niet 's avonds ('s nachts was helemaal geen sprake van) alleen over straat.
Ik herinner me ook nog dat in Amerika blanke mannen die zwarte landgenoten aanrandden en/of verkrachten meestal niet veroordeeld werden. Als zwarte Amerikanen zoiets begingen ten opzichte van blanke vrouwen, werden ze wel veroordeeld. Zoals je telefoon naast je neerleggen of je fiets niet op slot doen enz. Dat noemt men "De kat op het spek binden". De tijd van het touwtje dat uit de brievenbus hing om in de woning te komen, is al lang voorbij! Meisjes / vrouwen moesten zich weer meer bedekken met hun outfit. Iets wat ook weer veranderd is, terwijl jongelui uit andere culturen binnenstromen, die dat niet gewend zijn en voor wie een vrouw een onderdanig iemand is.
Als vrouwen 's nachts alleen over straat gaan en vervolgens aangerand worden of iets ergers overkomen, dan rijst bij mij telkens weer de vraag : "Wat doe je dan ook zo laat op straat??" He tis iets waar ik echt boos over kan worden. Let wel, elke misdrijf is er een te veel. Maar je kunt ook zelf te veel risico's nemen. Dat blijkt telkens weer. Nederland is Nederland niet meer. De multiculturele samenleving is een onzekere en zelfs gevaarlijke geworden. Ik heb menige vrouw horen zeggen, dat het 's nachts alleen over straat gaan moet kunnen. Dan denk ik : "Nou eigenwijze tante, succes ermee." Al hoop ik van harte dat haar niets zal overkomen.  Zelfs in safariparken en dierentuinen zie ik mensen met dat soort opvattingen. Recent ook hier, waar ouders hun kinderen in een omgeving van wolven zonder toezicht buiten laten spelen. Onverantwoord.

Let it be me

Oppositie in Oekraïne

Ouwe lullen muziek -284-

Een mijlpaal in mijn leven was het jaar 1969. Geslaagd, militaire dienst in en.... muziek. Veel mooie muziek. Al heb ik er wel wat van gemist, omdat we in de YP een andere radio hadden. 😎

Gered!

Hij is een van de vele honden die in dat soort omstandigheden lijden. Hij heeft geluk, want hij werd gered.

If I were young again

Geen wens van mij. Ik vind het goed zoals het is.

Weer naar Ede

Na 's morgens op gang gekomen te zijn, zijn we tegen een uur of 11 op de fiets gestapt. Dit keer met een vest/jas mee, want het was af en toe toch wat frisjes. Onderweg steeg de temperatuur voelbaar en dus kon de extra vest/jas weer uit.
Het gaat ons primair om een stukje te fietsen. Dus het doel had ook Wageningen kunnen zijn. Maar daar waren we gisteren al geweest. Hoewel het qua afstand overeenkomt met die tussen Dronten en Kampen of Elburg, is het onderweg naar Ede aanzienlijk minder saai, doods. Misschien ook omdat we door het centrum van Bennekom rijden en de route nog veel verrassingen kent. Misschien is ie na vijf keer rijden net zo saai.
Dit keer hadden we beiden de route vooraf gepland. Als reisdoel hebben we beiden de Hema in Ede ingetoetst. De overige gegevens waren ook identiek. Wat denk je? Mijn telefoon gaf een andere route aan dan die van Sonja! Lekker dan. Omdat we al eerder naar Ede gefietst hadden, bleek mijn route onjuist te zijn. Onjuist in de zin van omslachtig. Heel omslachtig. Ik weet niet of zo'n smartphone stiekem mijn conditie achterhaald heeft. Dat zou nog een verklaring kunnen zijn. In de zin van : "De man moet even flink aan de bak."😁
We reden een stuk over een weg, waar de auto te gast is. Helaas ziet niet elke automobilist de borden en teksten op het wegdek. Dus bleef het oppassen en plaatsmaken voor automobilisten met haast.
In Ede hebben we in het centrum wat rondgekeken. Ook daar kwamen we massa's fietsen tegen. Na een lunch zijn we via dezelfde route teruggereden. In Bennekom zijn we nog even een kringloopwinkeltje gaan bekijken. Daarna was het richting de thee. Wat waren de honden weer blij toen ze ons weer zagen. Zo'n enthousiast ontvangst doet ons telkens weer wat.

Dag, zuster Ursula!

De wezel en de beer

Wezel Nederland wil militairen in Polen stationeren. De muis brult weer eens tegen de Russische beer. Ons leger stelt niets voor, maar Brekelmannetje ziet Nederland graag op de NAVO ladder stijgen. Want dat is goed voor zijn cv. Niet voor de Nederlandse militairen, die in hun onwetendheid als schapen achter Brekelmannetje aan sjokken. Ze lopen het risico om het slachtoffer te worden van hun inzet voor Polen, Brekelmans of Rutte.  De mannen en vrouwen die dat doen, hebben of een laag IQ of zijn levensmoe, denk ik. Of lezen ze nooit onafhankelijk nieuws over Rusland en de oorlog? Sinds het begin van de Speciale Operatie zijn 1,6 miljoen Oekraïense militairen slachtoffer geworden van een domme politiek van hun eigen leiders.
De Poolse bevolking is anti-Oekraïne, vanwege een moordpartij en het gestolen Pools land. Dat ondervinden reeds aanwezige NAVO militairen dagelijks.
Het is algemeen bekend, dat Rusland geen enkel ambitie heeft om Europa te veroveren. Anders zouden ze dat al veel eerder gedaan hebben, toen ze nog de helft van Duitsland in handen hadden.
Rusland heeft zich teruggetrokken tot zijn landsgrenzen. De NAVO niet. Dat de ABNAMRO zo positief is over investeringen in wapentuig is logisch. De bank is immers in handen van de overheid. Investeren in de wapenindustrie zou verboden moeten worden.

Het ware gezicht

Sinds het deksel van de Israëlische beerput is verwijderd, zie ik alleen een bevestiging van veel dingen die ik al wist. Als je als jonge militair in staat bent lachend (!) Palestijnse kinderen door het hoofd te schieten, dan zit er echt iets niet goed in het DNA van dat soort Joden. Hij is niet de enige. In het Joods bezettingsleger wemelt het van dat soort monsters. Na hun diensttijd lopen ze als quasi normale mensen rond, de smeerlappen.
Inmiddels is duidelijk dat alles wat Joden vaak op naïeve manier ontkennen waar en wat zij zelf beweren gelogen is. Ik heb inmiddels een enorme hekel gekregen aan Israël en z'n inwoners.

Ga echte boeven vangen!

Trump belt Orban

Tot grote schrik van de aanwezige EU marionetten, belt Trump met Viktor Orban.

Ik ben geen jojo

De geschiedenis herhaalt zich. In het verleden kregen wij na een periode van hulp en gastvrijheid van de geholpen mensen een schop onder de kont. Ze hadden nieuwe 'vrienden'. 
Ook dit keer weer zo'n geval. En ook dit keer het lef hebben om bij mij / ons aan te kloppen voor hulp. Nou, jammer dan. Nee, ook niet tegen betaling. Vraag het maar aan die fijne 'vrienden' van je. Ik ben geen jojo en ook geen ezel! 
Soms vraag ik me af wat er in het hoofd van dergelijke mensen omgaat. Is het de VOC mentaliteit of is het louter egoïsme?

Ouwe lullen muziek -283-

Terug naar mijn jeugd in de jaren 50.

Burkina Faso -3-

Uit eten

De eigenaren hebben ons een etentje aangeboden in het eetcafé H41 in Wageningen. We hebben toen voor de woensdagavond gereserveerd. We moesten in het centrum van Wageningen zijn. Het is merkbaar een studentenstad. Het barst er van de fietsen en jongelui. Daar kwamen gisteravond dus nog twee van elk bij. 😁
We werden in het fraaie eetcafé hartelijk ontvangen en kozen ervoor om buiten op het terras te gaan plaatsnemen. Lekker in de buitenlucht.
Het was redelijk druk, maar op een rustige manier. Dat kwam omdat er voornamelijk mensen met grijze haren aanwezig waren. Naast ons zaten Amerikaanse studenten. Wij zaten enigszins hoog, zodat we op hen konden neerkijken. Letterlijk hoor. 😊Voor het gemak kozen we beiden hetzelfde van de ons aangereikte menukaart. Vooraf kregen wij gefrituurde garnalen. Die smaakten ons prima. Daarna een steak met champignonsaus, salade en friet. Als toetje nam Sonja een Dame Blanche (mag dat nog vanwege de 'white supremacy'?). Ik had liever een kopje thee van een grijze graaf. Vaak valt ijs mij na de maaltijd verkeerd.
We hebben heerlijk gegeten in een leuke entourage. Het is wel bijzonder om na zo'n heerlijk etentje met enkel een fooi en een bedankje zonder te hoeven betalen te kunnen vertrekken. Op de fiets hebben we de overtollige calorieën weten af te drijven. Weer 'thuis' werden wij opgewacht door een paar vrolijk blaffende honden, die al die tijd in de kennel op ons lagen te wachten. Ze waren weer erg enthousiast toen we hen uit de kennel hadden 'bevrijd'. 

Huishoudelijk werk

Afgelopen dagen ben ik wat met mijn fiets bezig geweest. Er zit nu nieuwe verlichting op en ik heb de derailleur afgesteld. Voor het laatst genoemde klusje heb ik de fiets aan de bagagedrager opgehangen. Zo kon ik het wiel laten draaien, terwijl ik de derailleur afstelde. Vooraf had ik wel even op het www gekeken, want het is al weer zo'n 4 á 5 jaar geleden dat ik zo'n klusje deed.
Later ben ik naar Bennekom gefietst en kon ik de versnellingen testen. Ik ben tevreden met het resultaat.
Vandaag heb ik wat huishoudelijk werk gedaan. Er wordt hier geleefd in en om het huis en er zijn twee honden. Dus wordt de boel goed bijgehouden.
Ik heb wat ramen gezeemd en het fraaie, grote gasfornuis

schoongemaakt. We hebben maar twee gaspitten gebruikt, maar dat neemt niet weg dat ik me geroepen voelde om de rest ook schoon te maken. Dan is het geheel weer in balans.
Ik heb zowel de branders als de roosters eerst in een sopje warmwater met wat soda laten weken. Daarna ben ik ze te lijf gegaan met een borstel en een dot staalwol. Het was een aardige klus, maar ook een leuke voor iemand met een poetsmanie. 😆 Het fornuis heeft ook een grillplaat. Maar die hebben wij nog niet gebruikt. Zo'n ding lijkt me wel handig als je visite hebt, die blijft eten. Hamburgers, ui en de opengesneden broodjes erop en grillen maar.

Een bijzonder duo

Het gaat hier ook goed met de beide honden. We waren al snel aan elkaar gewend. We laten ze elk apart uit, wat niet zomaar gaat. De achterblijver vindt het helemaal niets, ook al heeft ie gezelschap van Sonja. Vooral de schnauzer wordt dan behoorlijk fanatiek om ook de tuin uit te komen. Maar ja, als ik ze beide tegelijk uitlaat, dan jutten ze elkaar op. Vanwege de opwinding. Fysiek ben ik dan nergens met die twee bakbeesten. Ik heb ook geen zin in een ontwrichte schouder of geneusde pols. Dus een voor een. Een enorm verschil, want met een van hen lopen verloopt zeer rustig.
Begin van de week heb ik de eigenaren gevraagd of ze een bot mogen. We waren al van plan hen in dit geval gescheiden te houden. De mix Labrador Cane Corso is namelijk een vreetzak, die er niet voor terugdeinst om iets van zijn Schnauzer broer af te pakken. We hebben geen trek in vechtpartijen en dus krijgen ze net als hun brokken de botten apart van elkaar.

De schnauzer gaat met een bot de tuin in en zoekt een plekje om het bot te verstoppen. De mix, uit voorzorg in de kennel, vreet hem liever direct op. Daarna gaat de vreetzak (een labrador trekje) op zoek naar het verstopte bot. 😆
De schnauzer draagt nog steeds een kap. Vanwege de hotspots. We houden hem scherp in de gaten. Het gaat best wel goed, maar de hond heeft de neiging op de plekken te gaan liggen bijten. Likken mag ie wel. Hij houdt het steeds langer vol om van de beide plekken af te blijven. Sonja smeert ze dagelijks drie keer in met de zalf van de dierenarts. De beide plekken zien er veel beter en vooral erg rustig uit. Dat willen we graag zo houden. De kap gaat geregeld af, om ook de situatie zonder kap op te bouwen.

De donkere kant van AI

Al begin jaren 90 kreeg ik tijdens een studie het onderwerp voor de kiezen : hoe kunstmatige intelligentie zichzelf zou kunnen gaan ontwikkelen. Inmiddels is gebleken, dat het zelfs zover kan gaan, dat robots uitgerust met AI hun eigen taaltje ontwikkelden. Betrokken deskundigen konden dat niet vertalen en dus werden de robots vernietigd.
Al een paar keer heb ik de huidige AI betrapt op onjuiste en/of halve waarheden. Het is en blijft mensenwerk achter de schermen. Het zijn de mensen met veel geld, die hun mening als waarheid presenteren. Dus AI is niet zo objectief als men zou denken. Hetzelfde geld voor Wiki, waar Jan en alleman iets kan invullen. Dus weet je wat ons te wachten staat als de politiek en/of de EU AI gaat beheren.
Niets is meer zeker sinds de komst van AI. Zelfs je baan, want met AI kan je lui achterover hangend geld verdienen. Zeggen ze.
Gevolg van AI is, dat bijna alles gecontroleerd moet worden. Zoals cv's, diploma's, getuigschriften, id gegevens enz. Ik vraag me af hoe het bedrijfsleven omgaat met de uitgedeelde corona-diploma's. Over de media hoef ik niets te zeggen. Die braken al langere tijd halve- en onwaarheden uit en verzwijgen veel. Ze kunnen nu dankzij AI zelfs met 'bewijzen' komen. Want wie controleert AI? Niet de liegende overheid, want dan heeft de mens in AI er een nog grotere vijand bij.

A simple song of freedom

"... Most of what you read is made of lies.." De tekst is na 60 jaar helaas nog steeds actueel. 

Mijlpalen

Op mijn levenspad ben ik inmiddels veel mijlpalen gepasseerd. Na diverse die met mijn schoolopleiding te maken hebben, was ons huwelijk een belangrijke. En natuurlijk de komst van elk kind. En dan veel kleine mijlpalen die vooral te maken hadden met het opgroeien van de kinderen. Niet alleen mijn eigen / ons huwelijk, ook het huwelijk van onze kinderen vormen mijlpalen op mijn levenspad. Nu de jongste zoon ook getrouwd is, is er weer een mijlpaal bereikt. We hebben ze nu alle drie zien trouwen. De geboortes van de kleinkinderen waren ook mijlpalen. Sinds het drietal op eigen benen staat, kan ik met een gerust hart vooruitkijken. Wat is mooier dan vertrekken als alle taken naar behoren volbracht zijn? Een gevoel dat ik ook had als ik na oplevering van een project een opdrachtgever verliet. Zo kijk ik ook naar mijn leven als ouder en opa, genietend, zakelijk maar met veel meer emoties. Met in mijn achterhoofd, ik ben er niet nadrukkelijk mee bezig, mijlpalen. Het zijn er nog maar een paar.
Mijn levenspad begon vol uitdagingen en met een mooie toekomst in het vooruitschiet. In een naoorlogse periode was er sprake van een hechte samenleving, die met noeste arbeid het land weer aan he topbouwen was. Helaas heeft de politiek daar geleidelijk een heel andere wending aangegeven. We worden over een gevaarlijk duister pad geleid vol risico's en crises. Men praat ons angsten aan en de vooruitzichten zijn ronduit slecht. Slecht, omdat de vrijheid die er ooit was alsmaar beknopter wordt. Ik hoop dat het nageslacht de koers drastisch kan wijzigen. Desnoods, voor hun eigen bestwil, zonder de politieke weg te bewandelen. Onze ouders hebben ook moeten vechten voor de vrijheid.

Plotseling overleden?

De oversterftecijfers zijn nog steeds erg hoog. Het wemelt van berichten waarin vaak nog jonge mensen 'plotseling' overlijden. Veel nabestaanden verklaren dat de overledene tot dan kerngezond was. En ja, ze hadden er stuk voor stuk voor gekozen zich te laten injecteren met het MRNA goedje. Al wilden niet alle nabestaanden dat verklaren. Maar wie zwijgt, ...
Er zijn sinds het begin van de spuitrondes al ruim 4.000 (!) stukken, waaronder officiële rapporten uitgekomen, waarin gewezen wordt op de ernstige bijwerkingen (waaronder overlijdensrisico's) van de 'vaccins'. Toen de Franse viroloog Luc Montagnier zich kritisch uitliet over de MRNA spuit, werd hem de mond gesnoerd. Veel van zijn uitlatingen waarin hij waarschuwt voor de mogelijke gevolgen, zijn subiet van het www verwijderd.
Robert F. Kennedy is als minister van Volksgezondheid in Amerika op grond van de bevindingen de strijd aangegaan tegen MRNA. Tot grote schrik van de reguliere media, producenten en politici. Subsidies die direct en indirect te maken hebben met het MRNA worden stopgezet. Nieuwe MRNA activiteiten zullen niet meer opgestart worden. Ondanks deze bevindingen en ontwikkelingen blijven een grote groep artsen en politici de MRNA vaccins propageren. Om hun bonussen van de farmaceutische industrie niet mis te lopen? Volgens een grote groep critici zal het hele gebeuren de geschiedenis ingaan als onderdeel van de misdaad van de eeuw. De genocide in Gaza behoort ook daartoe.

Burkina Faso -2-

Cultuurverschil

Niet leuk

Sommige organisaties waren alles behalve leuk om voor te werken. Ik heb het niet over (semi) overheidsinstanties, want die zijn algemeen bekend vanwege hun nare cultuur. Het waren bedrijven waar je je mond moest houden en enkel je werk moest doen. Geen overuren uitbetalen, loon inhouden en wat je ook deed, het was nooit goed. Zo was mijn eerste baantje er ook zo een. Toen zag ik er erg op om tot mijn 65 ste te gaan werken.
Gelukkig kwam ik daarna in een veel leuke werkomgevingen terecht, met af en toe een nare. Ik draag dit nummer op aan een Machinefabriek (jaren 70), een Export slachterij (jaren 80), een bedrijf in kantoormachines (jaren 90) en een webwinkel in fietsen en fietsonderdelen (2010) :

Ouwe lullen muziek -282-

 Oorspronkelijk van The Cats. In een nieuw jasje.

Afrika voor Afrikanen

Burkina Faso

Er zijn in het verleden miljoenen aan financiële steun naar dat land gegaan. Veel lagere / basisscholen hebben zich voor dat land ingezet. Maar de gevolgen bleven onzichtbaar vanwege de corruptie. Nu is een leider opgestaan, die de mouwen heeft opgestroopt. Als eerste heeft hij de westerse landen uit zijn land geschopt. Met de opbouw van zijn land als doel, heeft hij andere landen benaderd om hem daarbij te helpen. Toch zijn er westerse politici die af willen van Ibrahim Traore. Ze willen hun oude neokolonialisme terug en Burkina Faso verder kaalplukken voor eigen gewin.

Gewoon bij KPN

We hebben in het verleden verschillende leveranciers gehad voor internet, telefoon en radio. Van al die providers vind ik KPN nog steeds het meest betrouwbaar en het minst complex voor wat betreft het gebruik.
Er was een periode waarin we twee afstandsbedieningen moesten hanteren. Dat vond ik al een minne zaak. Ik wil tv kijken en dat is één apparaat! En dan het aanbod van de zenders. Ik vind die van KPN voor ons nog steeds het meest ideaal. Ik heb een hekel aan zenders met de tekst "Hier bent u niet op geabonneerd!" De volgorde vind ik ook belangrijk. Ik zie op onze reis door Nederland vaak een wirwar van zenders. Van bepaalde leveranciers zijn die hetzelfde. Bij sommige moet ik zelfs in de honderd- en/of tweehonderdtallen zijn!
Als mensen ook nog Netflix hebben, raak ik met twee afstandsbedieningen in mijn handenverdwaald. Ook Teletekst is ver te zoeken. Maar ook dat medium werkt bij alle mij bekende providers kneuterig slecht. Minuten wachten op een volgende pagina en een pagina / item dat nergens te vinden waaronder zelfs pagina 101. Dat geldt dus ook voor KPN.

Van het oostfront

Na de gewonnen uitwedstrijd tegen Amerika, gaat Rusland gestaag verder met het slopen van Oekraïenes militaire slagkracht.

Wat is normaal?

"Zeg, doe eens even normaal ja?!", roept een vader bij de kassa van de Lidl. Er is een gezin met 5 kinderen gearriveerd in de supermarkt. En dat is te merken. Ik schat de oudste twee jongens op rond de 12 13 jaar. De rest is grut, dat schreeuwend tussen de schappen rent.
Bij de kassa aangekomen, gaat de familie in de rij staan. Wachten is in het algemeen al niets voor kinderen. Wij stuurden de kinderen voorbij de kassa om daar te gaan staan wachten. Maar van deze ouders mogen ze in de rij staan. Omdat het wat lang duurde, begonnen de oudste twee achteraan te klieren. Het duurt even voordat pa, achterom kijkend roept : "Doe even normaal jongens!" De druktemakers kijken eerst elkaar wat verbaasd aan. Dan richt een van hen zich tot pa met de vraag : " Pap, wat bedoel je met normaal?" Ik kon aan zijn mimiek zien, dat ie het meende. Pa trekt een geërgerd gezicht en draait zich weer om. De jongens kijken elkaar aan en halen hun schouders op.
Als ze de kassa zijn gepasseerd krijgen de jongste drie wat boodschappen in hun handen gedrukt. De twee tassen van pa en moe zijn immers vol. De oudste twee lopen lachend de winkel uit. De rest volgt in stilte.

Een koude winter in West-Europa?

Oekraïne breidt de oorlog uit naar een EU land! Vlak voor de ontmoeting met Trump heeft Zelensky  een voor Hongarije belangrijke gaspijpleiding aangevallen. Let wel, Europa betrekt nog steeds op indirecte manier energie uit Rusland. Krijgt West-Europa een koude winter? Hongarije dreigt Kiev in het donker te zetten.

Wat nu weer?

 Ik zag beelden waarin een jongeman zich uitsprak tegen de genocide in Gaza. Hij werd door een aantal politieagenten opgepakt. Ik dacht eerst dat de beelden uit Noord-Korea afkomstig waren. Maar ze waren in Engeland gemaakt. Steeds vaker worden in het Westen niet-politiek correcte uitingen als 'staatsgevaarlijk' beschouwd. De waarheid moet onder de mat blijven. Mond houden en doen wat er gezegd wordt.
In Nederland mag je wel haat prediken, maar niet de waarheid. 
Wat was Studio Sport weer slecht zeg! Wat een ergerlijke naïeve vragen aan trainer Ron Jans van de presentator. Oké, het is 19.00 uur. Tijd voor een kinderprogramma voor het slapen gaan.
Ik herinner me heel goed de periode van de Muur en het IJzeren Gordijn. Vergeleken met nu, was die periode rustiger, vrediger.
In de linkse stad Leiden, moeten bewoners betalen om in hun eigen wijk te kunnen komen. Een voorloper van een WEF onderdeel?

Errol Musk over Rusland

Your new boyfriend is ugly!

Zo dus -14-

Hout stapelen

Vandaag begint de laatste week van ons verblijf hier. Als we terug zijn in Dronten, zijn we zo'n 9 weken weggeweest. Zij het met een onderbreking van 4 dagen en 1,5 uur. 
Vorige week hoorden we twee keer een enorm geraas. Toen we naar de locatie liepen waar het lawaai vandaan kwam, hielden we bij de opslag voor openhaard hout stil. Daar lag een grote hoeveelheid gekloofd hout op de grond. Het hout was uit de opslag gevallen. Alsof iemand of iets het hout naar voren geduwd had. Maar dat bleek niet het geval te zijn. Het hout was wat scheef, naar voren hellend, opgeslagen. Zodoende was de stapel instabiel geworden. De achterste laag was nog intact.
Hout opslaan is lastig, omdat de horizontale lijn verstoord kan worden door de vormen van de blokken hout. Het probleem is mij bekend vanwege onze eigen houthok ten tijde van de allesbrander in ons huis. Ik heb het zelf toen als een uitdaging gezien het hout constant in een horizontale laag op te slaan. Liever iets achterover hellend dan naar voren. Vaak smokkelde ik daarom, door bepaalde stukken hout te gebruiken om de lijn te corrigeren. 

Vanmorgen ben ik op met mijn methode aan de slag gegaan om het hout weer in de opslag terug te plaatsen. Ik ben begonnen met het corrigeren van de onderste laag. Die hing al wat naar voren. Al stapelend heb ik af en toe met een kleiner stuk hout de horizontale lijn gecorrigeerd. De dikke kant van de blokken plaatste ik aan de voorzijde, zodat de laag schuin naar achteren bleef.
Na zo'n anderhalf uur lag de houtvoorraad weer in het hok. Al die tijd had ik gezelschap van beide honden. Dries kauwde op een houtje, wat ik hem verbood. Hij krijgt voldoende te eten. Maar ik kwam wel op de gedachte om voor de honden een kauwbot te kopen. Ze moeten dan wel gescheiden blijven, want de labrador-cane corso is nogal hebberig en de Schnauzer is de baas. We zitten niet op knokpartijen te wachten. De schnauzer ligt graag in de kennel. Daar mag ie dan van zijn bot genieten. Dries moet nog een dag of wat zijn kap dragen. De hotspots zijn genezen, maar we willen toch het advies van de dierenarts opvolgen.