Op een kameel in de Sahara

Oké, soms schiet ik uit mijn slof. Zoals gisteren op een fietspad tussen Driebergen en Doorn. Daar kwam een meneer met zo'n bakfietsje pardoes vanuit een uitrit het fietspad oprijden. Hij keek niet op of om. Gelukkig zagen wij het aankomen en konden op tijd vaart minderen. De man van Noord Afrikaanse komaf schrok en bleef toen eerst links en daarna in het midden van het fietspad rijden. Hij wist niet wat hij moest doen, want er kwamen ook tegenliggers aan. Tijdens het passeren riep ik : "Je moet eerst kijken, hè!" Tegen Sonja zei ik even later : "Die gasten denken echt dat ze nog in de Sahara op een kameel zitten!" Nou ja, beter tegen haar dan tegen de man met de bakfiets. Ooit riep ik dat tegen een landgenoot van de man. Die presteerde het om in het verkeer in zijn auto de gekte capriolen uit te halen. Maar ach, toen was ik nog jong en trots en zuinig op mijn eerste auto, een Fiat 128.