Als we in de woonkamer op de bank zitten, hebben we een fraai uitzicht. In het voorjaar was men aan de overkant het land aan het omploegen. Die klus nam een hele dag in beslag. Nu staat het mais al aardig hoog. Het ontneemt wel ons vergezicht met weilanden, paarden, koeien en boerderijen. Maar verandering van spijs doet eten.
Op het gazon zien we bijna dagelijks een haas en konijnen. Het verschil tussen die twee is frappant als ze bij elkaar te zien zijn. Stabij Feijke jaagt ze meestal weg. Het lukt haar niet ze te pakken, want ze zijn veel sneller en Feijke respecteert ook tijdens zo'n korte jacht de grenzen van de tuin. Hoewel er geen erfafscheiding met de buren is, stopt ze telkens weer bij die onzichtbare grens. Men heeft dat haar aangeleerd met wat elektronica in de vorm van een onzichtbare omheining. Ze draagt de sensor al heel lang niet meer, maar haar geheugen is nog prima.
Hoewel ze vanuit de woning ook de konijnen en de haas kan zien, leidt het iet tot opgewonden stadjes. Ze kan dan rustig toekijken, zonder naar buiten te willen.
We hebben hier ook ooievaars en roofvogels gezien. Over het algemeen zijn hier veel vogels, zoals mussen, zwaluwen, duiven, roodborstjes en mezen. Vergeleken met vorig verblijf is alles nu groen en in bloei.