Een paar keer werd mij door opdrachtgevers gevraagd naar mijn visie in precaire kwesties. Op mijn vraag 'waarom ik?" werd mij gezegd vanwege mijn integriteit. Volgens Wiki : "Integriteit is de persoonlijke eigenschap, karaktereigenschap, van een individu die inhoudt dat de betrokkene eerlijk en oprecht is en niet omkoopbaar. De persoon beschikt over een intrinsieke betrouwbaarheid, liegt niet, houdt woord, heeft geen verborgen agenda en veinst geen emoties. Een persoon met deze eigenschappen wordt integer genoemd. Een integer persoon zal haar/zijn handelen niet laten beïnvloeden door oneigenlijke zaken."
Ik ben desondanks een paar keer uitgemaakt voor leugenaar en zelfs van fraude beschuldigd! Ik geef toe, dat vond en vind ik pijnlijk.
Integriteit is een belangrijk criterium, dat mensen hanteren bij het zoeken naar mensen die op hun huis en huisdieren willen passen. Blijkbaar zien mensen dat in ons beiden terug tijdens het kennismakingsgesprek.
Voor veel functies geldt integriteit als belangrijk criterium. Toen ik nog in de detachering werkte en allerlei bedrijven en instanties bezocht, was er telkens weer de mogelijkheid om misbruik te maken van mijn aanwezigheid en het vertrouwen dat men mij had geschonken. Van interne controle / accountancy was bij menige opdrachtgever geen sprake. Dan zat dat duiveltje weer even op mijn schouder. Tevergeefs. Ik ben trouwens een keer uit een groep verstoten, omdat ik als enige niet naar zo'n duiveltje wilde luisteren. Gelukkig hebben we beiden geen last van hebben, hebben, hebben.
Tijdens de herkeuring voor mijn rijbewijs, zei de arts tegen mij, dat ik te eerlijk ben. Ik wist niet dat zoiets ook nog kon; te eerlijk zijn. Ik kreeg het gevoel alsof ik dan toch oneerlijk was.