Men gebruikt willekeurig de term te danken aan. De term heeft al het woord dank in zich. Dus je bent ergens blij om of tevreden over. Dus als iemands huis door het water weggespoeld is, dan is dat niet te danken aan een overstroming. Zo'n naar iets is te wijten aan een overstroming.
Een aantal mensen gevolgd door die in plaats van dat is ook zoiets.
Een gelukkige buurtbewoner heeft een prijs gewonnen. Vraag van een journalist : "Hoeveel geld heeft u gehad?" Het kan inderdaad zijn, dat de winnaar het geld direct uitgegeven heeft. Maar dat lijkt mij sterk als het om meer dan een miljoen euro gaat en het interview vrij snel na bekendmaking gehouden wordt. Ook als iemand jarig is hoor ik de vraag : "Wat heb je allemaal gehad?" Dan denk ik als antwoord : "De griep, de bof, een motorfiets enz." Allemaal zaken die ik niet meer heb. Het gaat natuurlijk om gekregen. Als ezelsbruggetje leerde ik als kind ooit : ik heb de griep gehad en ik heb de griep gekregen.
Over kunnen en kennen zal ik het niet hebben. Evenmin over het niet of verkeerd gebruiken van leestekens en het wederkerig voornaamwoord me. Met het onderwijs is ook het taalgebruik in verval geraakt.