Vanmorgen hebben we de loods wat opgeruimd en afval weggebracht. We waren rond koffietijd, 10.30 uur, weer terug. Daar hebben we gepauzeerd met koffie en toen de auto weer schoon en op orde gemaakt. Als we dat soort werk doen, dan maken we de bagageruimte leeg en klappen we de bank weg. Zo ontstaat een grote ruimte. Ik heb ooit op de vloer ervan een groot stuk rubber gelegd. Dat is niet alleen om de vloer te beschermen, maar ook om hem gemakkelijk schoon te maken.
's Middags heb ik twee klusjes gedaan. Als eerste heb ik een luifel gecontroleerd vanwege een vermeend lekje. Er bleek inderdaad een klein scheurtje (1,5 cm) in de rubberen bekleding te zitten. Waarschijnlijk ontstaan toen een schilder op de luifel was gaan staan.
Ik moet wachten tot het weer wat langer droog is. Dan kan ik het scheurtje dichten. Een ramp is het niet, maar ik wil wel wat eer van mijn werk hebben.
Daarna heb ik de luifel waarvan door de storm de kunststof platen waren losgeraakt hersteld. Het blijkt dat de luifel alles behalve stevig is. Er ontbreekt aan de constructie een diagonale verbinding. Nu is het een vierkant waarvan de voorkant vrij gemakkelijk heen en weer beweegt. Daardoor kunnen de platen uit de inkeping schieten. Achteraf gezien had ik in de gleuven van de beide steunen eerst een rups siliconen kit moeten aanbrengen. Dan was het geheel veel steviger geweest. Maar ja, dat stond niet in de beschrijving. Ik heb het maar alsnog gedaan. Om de boel goed tegen elkaar gedrukt te houden, heb ik met een touwtje de beide steunen links en rechts naar elkaar toegetrokken. Als de kit droog is, verwijder ik het touwtje. De bewoonster zelf had eht euvel niet eens opgemerkt. Maar ook hier geldt weer, dat ik eer van mijn werk wil hebben.
Toen ik aan de thee zat met de bewoonster, vroeg ze mij of ik even naar een trolley wil kijken. Het bleek een droogrek op wieltjes te zijn. Van de constructie was een boutje gevallen. Dat heb ik weer op z'n plek geschroefd. Ik heb gelijk maar de overige ook even gecontroleerd en indien nodig aangedraaid.
