Toen bekend werd dat ik vader zou worden, rees bij mij de vraag : "Wat is een vader?" Dat klinkt wat raar, maar ik heb als kind thuis ondanks mijn leuke jeugd daar niet veel voorbeelden van mogen zien. Ik zag ze wel bij mijn vriendjes thuis. Maar ook die beelden waren sporadisch. Er moest gewerkt worden en ik moest naar school en thuis veel doen. Ik ben wat afgegaan op het uiteindelijke doel; een leven zonder de ouders. Ze moesten dus voorbereid worden op een zelfstandig bestaan.
Gaandeweg veranderde onze aanpak. Noem het voortschrijdende kennis en vaardigheden. Niet alleen vanwege opgedane ervaringen, ook omdat kinderen naarmate ze groter worden veranderen. We waren pubers aan het opvoeden toen onze derde geboren werd.
Onze derde was nog jong (10) toen ik depressief werd. Dat heeft ie ruim 10 jaar meegemaakt. En eigenlijk nog steeds, want zoiets gaat niet echt over. Gevolg is wel, dat elk kind een andere aanpak en dus opvoeding gekregen heeft. De een had meer aandacht nodig dan de ander. Maar we zijn zeer tevreden met de resultaten.