Gistermiddag zijn we naar het strand gereden. Natuurlijk ging Moos met ons mee. Hij gedroeg zich in de auto voorbeeldig. Bij het strand aangekomen zagen we en stuk fraai natuur van zee, strand en duinen. Met als grote dissonant de enorme rookpluimen van Tata Steel!
Gelukkig was het een aflandige wind, zodat de Britten in de fog zaten. Het was erg stil op het strand van Wijk aan Zee. Geen probleem, maar een heuse meevaller wat ons betreft. We gaan in de zomer nooit naar een strand. Dat is ooit begonnen vanwege onze honden. Die hebben we zo'n 40 jaar gehouden. We hebben een flinke wandeling gemaakt. Moos vond het fantastisch daar. Toen we teruggekeerd waren heeft ie liggen slapen.
Sam was ook erg blij ons weer te zien. Hij klom zowaar in Sonja om op haar schouders te gaan zitten spinnen en intussen kopjes gaf. Een grappig gezicht. Later deed Sam dat ook bij mij. Met dit verschil, hij beet een paar keer in mijn hoofd! Volgens Sonja sperde Sam zijn bek helemaal open. Ik houd het maar op de kattencommunicatie, die zegt : "Je bent om op te vreten!" 😅 De beide dieren zijn al aardig gehecht aan ons. Als we 's morgens opstaan is het feest voor hen. Ik hoorde dat als ik even alleen weg ben, Moos zit te piepen en constant door de ramen staat te kijken. Hoe moet dat als we weer naar huis gaan?