Al eerder schreef ik over de manier waarop ik gedurende mijn loopbaan onderzoek deed binnen organisaties. Er waren documenten die processen beschreven, maar in werkelijkheid werd daar vaak van afgeweken. Tijdens de interviews lette ik vooral op woordgebruik, dat een onzekerheid aangaf. Zoals "ik denk", "volgens mij", "misschien", "ze zeggen, dat.." enz.
Op dat punt heb ik ook een zekere mate van beroepsdeformatie opgelopen. Ik luister nog steeds op die manier naar gesprekken / uitlatingen. Daarom komen nieuwsberichten bij mij heel anders binnen. Het nieuws zit vol onzekerheden. Zo vermoedt de FBI dat Noord-Korea een cybercrime begaan heeft. Jammer dat het nieuws zich niet beperkt tot een cybercrime / hack die tot een diefstal geleid heeft. Immers, de daders zijn nog onbekend. Nee, het noemen van Noord-Korea past namelijk in de alledaagse uitlatingen over dat land; het is een nare en gevaarlijke natie.
Hetzelfde las ik over de onderzeese kabels die kapot gaan. Er worden steeds weer landen genoemd, waar het Westen problemen mee heeft. Terwijl die kabels al decennia last hebben van breuken en andere vormen van schade. Tot op heden zijn er geen daders gevonden, hoewel ze wel op voorhand genoemd zijn.
Het bericht over de ondemocratische Zelensky is er ook een. Er kwam geen toelichting op deze uitspraak. Theoretisch is Zelensky inderdaad geen gekozen president meer. Hij heeft eigenhandig de verkiezingen uitgesteld en zijn kabinet laten verklaren, dat hij president is. Zelensky heeft namelijk al veel eerder de oppositie uitgeschakeld. Ergo : Zelensky is een alleenheerser geworden. Van objectieve journalistiek is in het beschaafde, democratische Westen geen sprake