Gedurende mijn werkzaam leven heb ik ook verkeerde keuzes gemaakt. Ik bedoel, ik ben ook maar een mens. Al betwijfelen sommigen dat. 😄
Hoewel, verkeerd vind ik zelf geen goed woord. Ik ben een keer bewust in dienst getreden bij een slachterij. Dat deed ik, omdat ik toen lopend of op de fiets naar mijn werk kon en zodoende aanzienlijk minder reistijd zou hebben. Met als gevolg meer tijd voor het gezin. Het laatste stond op mijn lijstje met criteria bovenaan. Lang heb ik niet bij dat bedrijf gewerkt. De sfeer viel erg tegen, personeel werd ook als varkens behandeld. En dus veranderde ik na 9 maanden van werkgever in Schoonhoven naar een in Gouda. Ik ging toch maar weer terug naar de detachering.
Later, na ruim 10 jaar, kwam ik vanwege een faillissement en reorganisatie bij een bedrijf terecht, waar ik juist niet voor had willen werken. Het overkwam mij. In die situatie bleef ik ook weer mijn best doen en zoveel mogelijk kennis en ervaring in mijn bagage stoppen. Intussen keek ik uit naar een andere werkgever. Nee, stampij maken is niet mijn ding.
Ik koos voor een organisatie die weliswaar een mij onbekende naam had, maar dezelfde oude lading dekte. Ik kende het bedrijf als een techneutentent. Die cultuur past ook niet bij mij. Maar ja, ik kwam daar pas achter toen ik daar in dienst was. Ik had beter moeten opletten. Ook in die situatie heb ik weer mijn strategie toegepast in de zin van kennis en ervaring opdoen en intussen op zoek gaan naar wat anders.
Terugkijkend ben ik in mijn gezonde periode nooit echt werkloos geweest. Er was altijd wel weer wat te doen. Zo ben ik dus ook als freelancer aan de slag gegaan. Dat was in een periode met veel kortlopende opdrachten en weinig vacatures met een dienstverband voor onbepaalde tijd. Wie wil werken, kan altijd aan de slag. Dat is nog steeds het geval.