Als jochie hoorde ik dit nummer op een voor mij zeer vroege ochtend in de jaren 50. Het nummer klonk uit de luidspreker van de Graetz radio. De rode naald van de zender stond op Luxembourg. Mijn vader en moeder zaten aan tafel in de huiskamer. Mijn vader stond op het punt om met de fiets naar het station in Leiden te gaan. Op weg naar zijn werk bij de Marine / Onderzeedienst. Hij was soms in Den Helder, dan in Rotterdam en dan weer in Vlissingen.
Mijn vader was een afstandig iemand. Getekend door zijn jeugd en latere leven. Het zou pas jaren later worden dat ik de tekst van dit nummer zou begrijpen. De tekst maakte mijn herinnering toen een zeer bijzondere. Weer later ben ik mijn vaders gedrag veel beter gaan begrijpen. Zijn afstandelijkheid heeft mijn ontwikkeling in positieve zin beïnvloed. Daar ben ik hem dankbaar voor.