Blog: SNEUVELBEREIDHEID
Een woord dat schuurt, bloedt en bonkt in je borstkas
Ik zag het voorbij komen.
“We maken de kinderen sneuvelbereid.”
En leggen een vlag op 4 mei.
En ja hoor, het borrelde op.
Dat gevoel dat in je keel blijft hangen.
Dat wringt, schuurt, en zich vastbijt als een waarheid die niemand hardop durft te zeggen.
Sneuvelbereidheid.
Klinkt als iets uit een beleidsstuk.
Alsof het thuishoort in een Excel-bestand met verwachte slachtoffers.
Maar wie het écht voelt, snapt wat het betekent:
Ben jij bereid om te sterven? Of je kind?
Voor wat? Voor wie?
Voor een vlag? Een natiestaat? Een logo? Of de schaduwen achter een wereldorde?
Het woord ontleed. En de geschiedenis liegt niet.
Sneuvelen: omkomen in een gewapend conflict.
Bereidheid: innerlijke toestemming. Een ja. Een akkoord.
Samen: de wil om te sterven in een strijd.
Niet per se jouw strijd. Maar een strijd.
Niet voor jezelf. Maar voor iets groters.
Maar wat is dat ‘groter’?
Een wereld met minder mensen en een duurzamere 2030-agenda?
Een strijd voor wie daarboven met cijfers schuift en praat over nut, last en geopolitiek belang?
De geschiedenis heeft het ons al zó vaak laten zien:
1914-1918 – Miljoenen jonge jongens het graf in gestuurd.
1939-1945 – Generaties vermalen door ideologie.
Vietnam. Irak. Syrië. Afghanistan. Palestina. Etc etc.
Andere tijden. Zelfde tactiek.
Altijd dezelfde inzet: onze kinderen.
Altijd dezelfde verliezers: wij allemaal.
En wij dan? Wat doen wij?
Wij hangen straks de vlag uit op 4 mei.
We zijn stil.
Voor wie?
Voor hen die echt vielen. Niet uit keuze. Maar omdat ze moesten.
Omdat ze werden gestuurd. Gelokt. Gebrainwasht. Gebonden.
En nu?
Nu maken we onze kinderen sneuvelbereid.
Dat is geen metafoor meer.
Er liggen plannen. Er is budget. De dienstplicht ligt op tafel.
We worden zacht voorbereid.
Wen er maar aan.
En dus vraag ik je:
Zijn wij nog bereid om nee te zeggen?
Mijn sneuvelbereidheid?
Die heb ik.
Maar niet voor hún oorlog.
Niet voor hún belangen.
Niet voor hún vrijheid met kleine lettertjes.
Ik vecht wel.
Maar voor m’n kind.
Voor jouw kind.
Voor liefde. Voor waarheid. Voor alles wat écht telt.
Laat hen elkaar maar kapot vechten in een glitterring vol rook en spiegels in een of andere k1 toernooi met alleen wereldleiders. laat onze kinderen met rust.
Mijn strijd is hier. Onze strijd is hier.
Bij onze kinderen.
Bij hun toekomst.
Bij onze, en hun waardigheid.
En dáár.. ja, daar.. ben ik sneuvelbereid voor.
Toetje Wesseling
22-04-2025