Telkens wanneer een van onze kinderen een vraag stelde, gaven wij een passend antwoord. Op de vraag waar kinderen vandaan komen, antwoordden wij : "Uit mamma's buik." Meestal kwam er geen vervolgvraag. Die kwam pas later. Als ze daar aan toe waren. Zo hebben wij de kinderen stap voor stap in hun eigen tempo voorgelicht. Dus waarheidsgetrouwe antwoorden geven op de momenten dat de vraag gesteld werd.
Ik weet dat er ouders zijn, die na een simpele vraag een compleet college geven aan hun kind, inclusief een optreden in bed. Dat gaat ons veel te ver. Dat is net zoiets als de vraag waar (inmiddels overleden) grootouders zijn niet alleen beantwoorden met "die zijn overleden". Nee, er komt een verhaal over pijn lijden, sterven en verbrand worden in een grote oven of diep in de grond begraven worden in een kist met een gesloten deksel en een mooie grote steen erop. Een bezoekje aan een begraafplaats of een crematorium hoort daar dan ook bij.
Wij vinden niet dat een kind van 4 jaar op dergelijke uitgebreide informatie zit te wachten. Tenzij je een kind wilt bang maken.
Om die reden zie ik 4 mei met de nodige verontrusting tegemoet. Of moeten kinderen van 4 jaar alles weten over Hitler en zijn concentratiekampen en wat daar met mensen gedaan werd?
Kortom, wij zouden onze kinderen op zo'n jonge leeftijd niet willen blootstellen aan de seksuele behoeftes van volwassenen. Dus geen dragqueens, geen Rutgers en ook geen school- en/of crèche personeel die dat soort informatie opvallend graag gretig aan de kinderen willen doorgeven. Want zij zijn de smeerkezen die daar het meest van genieten. Zij zijn het die reikhalzend uitkijken naar het vervolg : praktijklessen.