Toen ik nog betaald werk deed, kwam het voor dat ik me ziek meldde. Dat was meestal tegen het eind van het jaar, als de griep weer toesloeg. Mijn ziekteverzuim op jaarbasis was relatief laag; 7 werkdagen. Alleen aan het eind van mijn loopbaan liep het wat uit de hand. Ik kwam zelfs in de WAO terecht.
Afgelopen week heb ik me weer eens ziekgemeld. Vanwege mijn oog. Na het rechter was dus het linker aan de beurt. Zo werkt het blijkbaar. Ik weet nog steeds niet wat er nu precies gebeurd is. 's Morgens voelde ik een 'korreltje' in de hoek van mijn oog. Dat heb ik met mijn slaperige hoofd proberen weg te pikken. Ik herinner me wal dat ik daarna nog in mijn oog wreef, omdat het wat jeukte.
Een uurtje later stond ik met de bloeddoorlopen oog voor de spiegel. Het zag er wel eng uit, maar ik kon er nog wel goed me zien.
Later kreeg ik bloeduitstortingen rond mijn oog. Vraag me niet waarom. Ik snap er nog steeds niets van. Maar zoals gebruikelijk dacht ik : "Ach, het is tijdelijk. Het zal wel weer overgaan." Ik niet bepaald een hypochonder wat dat betreft. Al geef ik toe, dat na het overlijden van mijn beide broers ik daar wel korte tijd last van had. Korte tijd, want ik ben best wel nuchter en positief ingesteld. En ook realistisch. Ik bedoel : als ik ga, dan ga ik.
Vorige week heb ik me dus weer eens ziekgemeld. Mijn dagelijkse routine viel stil. Nu wat langer. Niet alleen vanwege mijn oog, ook omdat we het even rustiger aan doen.