In mijn jeugd gingen winkeliers als de groenteman, de melkman, de bakker enz. nog langs de deuren. Ze droegen allen een grote leren tas om de schouder. Die tas was hun kas. Daar zat het geld in en een notitieboekje. In dat boekje werden de namen van mensen en het aankoopbedrag geschreven.
In die tijd hingen uit de brievenbus van de voordeur touwtjes. Wie naar binnen wilde, trok even aan zo'n touwtje dat aan het deurslot verbonden was. Bij mijn oma en opa had de deur een raampje dat van de sluiting af was.
Men voelde zich veilig en vertrouwden anderen. Ik heb zelf nooit gehoord over een overval waarbij zo'n tas met geld werd buitgemaakt. Of dat vreemden in het huis waren binnengekomen. En fietsen waren ook nog veilig. Toen we eind jaren 70 in Schoonhoven gingen wonen, viel het omwonenden op, dat wij onze fietsen op slot zetten. Een gewoonte die in de Randstad inmiddels noodzakelijk was geworden. Niet veel later moest dat ook in Schoonhoven. De touwtjes die uit de brievenbus bungelden zijn verdwenen. En je kunt beter geen of weinig contant geld bij je hebben. Al is het stelen van een bankpas net zo populair bij het geteisem.