Zo werd een bepaalde manier van leidinggeven genoemd. Een nare manier, overigens. De baas spelen vanuit de hiërarchie. Niet gebaseerd op een mix van kennis en vaardigheden, maar puur vanuit de functie. Hij heeft veel weg van een opvoeder die tegen zijn kind zegt : "Omdat ik dat zeg!" Maar ja, medewerkers zijn geen kinderen. Althans toen niet.
Gedurende mijn loopbaan kon ik helemaal niet uit de voeten met techneuten als leidinggevende. Die speelden ook politieagentje.
Ik moet aan die manier van optreden denken, als ik bepaalde handhavers hoor communiceren. Volgens mij doen ze dat om overwicht te krijgen en te houden wegens gebrek aan charisma. Of is het soms een vorm van een minderwaardigheidscomplex? Hun taalgebruik is ook triest. Woorden als 'vriend' en 'bro' vind ik onfatsoenlijk en doet afbreuk aan respect ten opzichte van degene die aangesproken wordt. In de geest van een soort superioriteit; 'ik ben meer dan jij'. Daar krijgen veel 'normale' mensen de kriebels van.