Die manier van denken gebruik ik niet alleen vanwege mijn paniekaanvallen. In wezen heb ik die manier altijd al gebruikt voor al mijn toekomstige activiteiten. Maar toen wist ik niet dat er een term voor was. In gedachte voerde ik de geplande activiteiten uit, inclusief positieve en negatieve aspecten / risico's (wat als .... ?).
Hoewel ik al eerder een overkapping gemaakt heb, laat ik de bouw ervan geregeld door mijn gedachten gaan. Het is niet alleen een controle in hoeverre ik rekening gehouden heb met alle benodigde bouwmaterialen. Ook de constructie gaat stapsgewijs door mijn gedachte. Het was deze manier van denken die ertoe leidde, dat mijn eerste bouwschets niet klopte.
Dankzij het scenariodenken kan ik het werk ook gemakkelijker in delen splitsen. Ik kan dan ook overzien welke activiteiten afhankelijk van elkaar zijn en welke niet. De onafhankelijke kan ik als een losstaand klusje doen. Zoals de draagbalk aan de muur bevestigen. Die komt links en rechts op twee steunen te liggen met in het midden een extra strop. Een ander klusje zou dan kunnen zijn het plaatsen van de balk tegen de muur van de schuur, die haaks tegen het huis staat. Die balk loopt vanaf de hoofdbalk schuin naar beneden (afschot). De ander balk aan de zijkant moet aan de lage kant op een paal rusten. Dus moet eerst de paal tegen houtrot behandeld worden en daarna op de juiste afstand in de grond gezet worden. Daarna kan de balk aan de voorzijde van de kap geplaatst gaan worden. In het aldus ontstane vierkant kan de de balkdragers en dwarsbalken monteren. Er is nog geen antwoord op de vraag of er ook een regengootje gemonteerd moet worden. Als dat het geval is, moet ik eerst de beugels ervoor monteren.
Het plaatsen van de golfplaat moet in één keer gebeuren. Als de plaat op het dak ligt moet ik hem daarna vastschroeven op de onderliggende balken. Op deze manier kan ik klusje voor klusje de overkapping opbouwen. De doorlooptijd van de werkzaamheden is niet van belang. Als ie in het voorjaar pas klaar is, is dat geen enkel probleem.