Vandaag ben ik weer zoals vaker binnen en buiten aan het werk geweest. Binnen, in de loods, het bekende werk van demonteren. Buiten met het opleuken van een tuin.
Het demonteren van de airco viel erg mee. Zo'n ding vergt wel erg veel koper. Maar daar gaat het mij om. De ketel was ook vrij snel gedemonteerd.
's Middags, na de lunch, heb ik het benodigd gereedschap op de steekwagen gestapeld. Het zijn bijna allemaal koffers met bovenop mijn gereedschapskistje. Dat is zo'n open bakje met een handvat. Met dat vrachtje wandel ik naar mijn werkplek. Dat is misschien zo'n 200 meter.
Daar heb ik vanmiddag enkel buiten gewerkt. Het was weliswaar bewolkt, maar het bleef droog. De locatie van andere klussen bevindt zich onder een overkapping. Mocht het gaan regenen, dan was ik daar aan de slag gegaan. In de tuin moest een extra balk geplaatst worden tussen de schuur en de schutting. De balk moest 3,5 meter lang zijn. Een andere balk moest boven de schutting geplaatst worden. Daar was al een balk gemonteerd, maar die reikte niet helemaal over de hele lengte van de schutting. Er bleef een restant van 1,6 meter over. Het leek net alsof de schutting niet af was. Maar dat is ie nu wel.
Toen ik daar bezig was hoorde ik iemand achter de schutting iets roepen. Toen ik een paar treden hogerop klom, zag ik de vrouw waar ik onlangs een overkapping gemaakt heb. Ze zei met een vrolijk gezicht, dat ie waterdicht is. Het heeft een nacht geleden flink geregend. "Maar onder de overkapping was alles nog droog", zei ze trots. Ook de muren. Ze is nog steeds zo blij als een kind met mijn werk. Ze heeft de extra ruimte als een buitenkamer ingericht. Ze heeft nog een bankje van pallets op haar wensenlijstje staan.
Tegen 15.30 uur heb ik het gereedschap weer opgeruimd en de steekwagen geladen. Op weg naar de thee.