Wennen aan je eigen huis

Het klinkt raar en toch is het zo. Het begon al toen we de woonkern van Dronten binnenreden. Die kwam bij ons toen claustrofobisch over. Een gevolg van de adressen waar de omgeving veel ruimtelijker is. Weer thuis moesten we ook wennen aan de opbergplaatsen van onze eigen spullen. 😃 We trokken verkeerde kastdeurtjes en lades open. Het was zelfs zo erg, dat ik vanmorgen in de badkamer naar mijn toilettas zocht! Maar ja, dan ben ik dus net uit mijn bed. De toilettas gebruiken we alleen maar tijdens vakanties. Thuis niet.
Twee van de honden waar we voor gezorgd hebben, heten Tinus en Cato. De laatste was loops en dat liet Tinus niet ongemoeid. Dus moesten we geregeld een bestraffend geluid laten horen. Kennissen van ons, een getrouwd stel, heten (Jan-) Tinus en Margot. We waren daar gisteren op bezoek, maar de verwarring viel mee. Misschien omdat die twee niet gecorrigeerd hoefden te worden. 😂
Zoals gebruikelijk heb ik de klussenlijst afgesloten met een aantal puntjes die voor het adres bijzonder zijn. Om een voorbeeld te noemen, wij zijn gewend om na het douchen de cel en de douchegarnituur met een wisser en een doek droog te maken. Dat doet niet iedereen, dus stond er op het lijstje van het betreffende adres een wisser en doek genoteerd. Die dingen gaan dan mee. Zo doen we dat.
We doen trouwens ook zelf ideeën op tijdens een verblijf elders. We laten ons door anderen ook inspireren. Het is iets wat we onderweg tijdens fietstochten ook doen. We kijken naar woningen, tuinen en inrichting. En dan zijn er nog de kringloopwinkels.