Tijdens sollicitatiegesprekken zag ik aan de kandidaten in strak pak of ze gewend waren dergelijke outfit te dragen. Ik ging niet zover hun stropdas af te doen en hen die opnieuw te laten knopen. 😂 Ongepoetste schoen onder een strak pak, zeggen mij ook wat. Hun lichaamstaal gaf mij ook de nodige informatie. Is de houding open of gesloten? Zenuwachtig of ontspannen. Ook het uiterlijk vertelde mij een en ander. Afgekloven nagels, vieze nagelranden, de staat van de tanden enz. vertellen ook veel. Net zoals het uiterlijk en interieur van de auto waarmee ze gekomen zijn.
Inhoudelijk geven vragen een antwoord op hun voorbereiding op het gesprek. Als kandidaat probeerde ik zelf me vooraf een beeld te vormen van het bedrijf / de organisatie. Ik hield daar vaak vragen aan over. Dan belde ik op. Toen er nog geen internet was, was dat soms lastig en nam ik meer kennis van het bedrijf als ik in de hal zat te wachten. Daar lag vaak lectuur op tafel over het bedrijf. Ik merkte, dat daarop gelet werd als ik door de gastheer of -vrouw opgehaald werd. Het geeft interesse aan.
Er was een onderwerp waar ik zelf nooit over begon; het salaris. Geïnteresseerden mochten zelf laten horen hoeveel ze voor mij overhadden. Zelf heb ik niet zo vaak gesolliciteerd. Ik heb me wel vaak aangeboden in de zin van mijn deskundigheid en vaardigheden.