Als jochie heb ik geregeld boodschappen gedaan bij de kruidenier, de groenten- en melkboer en de bakker. Het assortiment was toen in mijn kinderogen vrij ruim. Al waren er veel artikelen die voor ons te duur waren. Maar er was voor mensen met een laag inkomen ruim voldoende.
Als ik nu boodschappen ga doen, schaam ik me vanwege het enorme assortiment, met als negatieve bijverschijnselen de achterliggende producenten en industrieën, de gezondheid en de milieuvervuiling. Wat is er toch gebeurd? Is dat het gevolg van het verdwijnen van 'eten wat de pot schaf'? Ik herinner me nog de periode, waarin meerdere soorten voedsel bereid werd. Omdat in het gezin de kinderen verwend werden met hun eigen voorkeuren. Dus stonden er verschillende pannen op tafel en een zak of doos van een snackbar. Ieder wat wils. Met alle gevolgen van dien, zoals de opkomst van kieskeurige en obese kinderen. Kinderen die nauwelijks nog gevarieerd eten. Het gebrek aan vitamines en mineralen wordt met chemische pilletjes gecompenseerd. Ondanks dat, zien ze er slecht uit.
Ondanks de moderne apparatuur zoals een koelkast zijn er verpakkingen met bijvoorbeeld slechts twee pakjes kaas of vlees.
Een komkommer die niet mooi van vorm is, wordt vernietigd. Iets wat voor veel producten geldt. Van een enkel product zijn er allerlei soorten en hoeveelheden aanwezig. Wat een overdaad! En : overdaad schaadt.