In de buitenlucht

Vandaag is het 1 september 2025. Ooit een dag waarop twee zwagers van mij jarig waren. Nu is het er nog maar een. Voor de ander herdenken we zijn geboortedag.
September is de maand waarin ik ruim 10 jaar geleden 's morgens rond 07.30 uur in de boomgaard aankwam. In deze maand begon het plukken van de appels en peren. Een leuke en zinvolle bezigheid met veel sociale interactie, die tot begin oktober duurde. Vanmorgen heb ik die traditie weer even opgepakt. Ik heb wat appels geplukt, die anders op de grond zouden vallen. Ze zijn al mooi roodgeel van kleur en vielen bijna in mijn hand toen ik ze beetpakte. Niet alles fruit is al rijp. Dus is het even zoeken tussen de takken. Tijdens het zoeken moet ik goed opletten, want het wemelt er van de wespen. Menige appel en peer was door die beesten al aangevreten. Soms zijn de wespen niet zichtbaar, omdat ze aan de achterkant van de appel bezig zijn.

Ook daar kan je ze beter niet met je vingers storen. Soms schrikken ze en vliegen ze op, maar steken of agressief zijn is er niet bij. Ik kan me niet heugen dat iemand door een wesp gestoken werd tijdens de pluk. Er staan hier zo'n 10 vruchtbomen. Voornamelijk appels en een paar boompjes met de bekende stoofperen van Gieser Wildeman. Die werden door ons als laatste geplukt. Dan was er al sprake van vorst. Sonja heeft de tomaatjes in de kas geplukt. Die zijn al rijp. Ze worden niet alleen rauw gegeten, maar gaan o.a. ook in de soep.
Van een groentetuintje heb ik het hekje gerepareerd. Het paaltje dat aan de kant van de sluiting stond was afgebroken. Ik heb een nieuwe in de grond gezet en wat gaas gebruikt om het tuintje haas- en konijnvrij te houden.
Daarna ben ik de netten gaan ordenen. Ze zijn boven het tuintje gespannen, aan een frame van bamboestokken. De netten waren op veel plaatsen losgeschoten.