Om in beide sporten goed te kunnen beoefenen, moet je ver vooruitdenken. Je hebt een bepaalde zet in gedachte, waarop je alle mogelijke tegenzetten en hun gevolgen door je hoofd moest laten gaan en afwegen welke tegenzet jij dan zou doen. Dergelijke gedachtegangen kunnen zelfs tot in het eindspel leiden.
Mijn broer zat soms uren in zijn boeken te lezen en wedstrijden van beroemdheden na te spelen. Vaak moest ik dan als sparringpartner optreden. Ik herinner me nog de bijna vaste beginregel van zo'n eindspel : Wit begint en wint. Mijn broer was dan wit. Helaas voor mijn broer won zwart dan. šHij zei dan dat ik 'verkeerde' zetten deed. Althans, niet volgens het boek. Het kwam geregeld voor, dat hij zei welk stuk ik moest spelen. š Natuurlijk speelde mijn broer met zwart als volgens zijn boeken zwart zou winnen. Het schaken en dammen heb ik tot ongeveer mijn 25 ste jaar volgehouden.
Op mijn werk had ik ook profijt van deze denksporten. Als ik een programma moest ontwikkelen, dan dacht ik op dezelfde manier. Met gevolg, dat ik de codering op de voorbedrukte formulieren met een pen schreef. Omdat het gebruik van een potlood en gum de opmaat was, vond men mij toen arrogant. Ik heb meegemaakt, dat ponstypistes dachten, dat ik een met potlood geschreven codering met de pen overschreef! Maar ja, ik was toen nog niet Gekke Gerritje. Al houd ik nog steeds niet van dubbel werk.