Ach, die arme Feijke voelde aan, dat voor haar iets naars stond te gebeuren. Ze liep tijdens het laden van de auto en he topruimen onrustig heen en weer. Ze keek ook wat droevig. Nee, ze was niet in haar normale doen. Honden merken aan alles, dat er iets staat te gebeuren. Of het boodschappen doen is of zoals nu een vertrek. We hebben daarom wat tijd gerekt. Ondanks dat ik weet hoe druk het op de A27 is op de vrijdagmiddag. We hadden de drukte enigszins voor kunnen zijn, door laat in de ochtend te gaan rijden. Dat zouden we gedaan hebben indien iemand was gekomen, zodat de hond niet alleen achter zou blijven. We moeten er maar van uitgaan, dat de waarnemer dit keer de afspraak nakomt.
Zoals verwacht was het op de vroege vrijdagmiddag in beide richtingen vanaf Utrecht erg druk op de A27. Maar het oponthoud viel mee. Een paar keer bijna stapvoets rijden, dat was het.
Tegen 14.45 uur kwamen we op onze bestemming aan. Daar werden we warm onthaald met thee en een appelpunt. Na wat bijpraten en afstemmen, vertrokken de bewoners richting Schiphol. Het was zo'n driekwartier later, toen we merkten dat we sleutels misten van de schuur. Dus even gebeld naar de vakantiegangers. Toen bleek dat meneer ze nog in zijn broekzak had zitten! Er waren geen reserve sleutels in huis, dus keerden de vakantiegangers weer terug. Een valse start dus. Gelukkig vertrekken ze pas morgen met het vliegtuig. Vanavond overnachten zij in een hotel bij de luchthaven.
Het was een vermoeiende dag, ondanks dat we in alle rust en ruimschoots op tijd alles hebben kunnen doen.