Ik heb me vandaag wat rustig gehouden. De gevolgen van het grasmaaien bleven wat langer hangen dan ik verwachtte. Maar ach, alles is tijdelijk. We hebben in overleg met elkaar besloten een paar dagen langer te blijven. Het heeft te maken met de lastige situatie waarin onze gastvrouw en -heer verkeren. Het betekent wel, dat wij van hieruit rechtstreeks naar ons volgende oppasadres zullen vertrekken. Ons besluit werd door de bewoners heel erg dankbaar ontvangen.
Op de bovenste foto is ie op de achtergrond te zien als een donkere stip.
Dat beest is hier geregeld te zien. Hij had lang in de tuin een eigen plekje. Midden in een deel waar het gras wat hoger staat. Maar ik heb gisteren zijn schuilplek kort gemaaid. 😑Er was een mooi rond bedje, precies in het midden, te zien. Als de haas daar lag, kon je meestal alleen de lepels (oren) zien. Die gingen subiet plat als ie onraad rook. Zelfs als een duif overvloog dook ie weg. Maar ondanks het verdwijnen van zijn schuilplek is ie vanavond weer te zien. De hond Feijke jaagt op hem. Maar aan het gedrag van zowel de hond als de haas, weten beiden dat de hond geen kans maakt. Het blijft bij een korte spurt en dan is de jacht al weer over en blijft de haas fier en uitdagend overeind zitten. Feijke druipt dan af.