Men zegt vaak "domme vragen bestaan niet". Nee, vroeger niet. Tegenwoordig wel. Ze zijn door de politiek en z'n media geïntroduceerd en volop in gebruik.
Veel journalisten hebben een aangeprate mening die ze graag ventileren. Deze papegaaien worden ervoor betaald. Vaak komen zij erg dom over vergeleken met degene die geïnterviewd wordt. Kritische vragen worden enkel gesteld aan mensen die niet de mening / voorkeur van zo'n journalist delen. Wat het eenzijdige en nepnieuws betreft, spant BNR de kroon. Dit medium doet voorkomen alsof Oekraïne aan de winnende hand is en dat Rusland volledig op instorten staat. Ik lach er om, maar het is erg triest gesteld met de reguliere media.
Er zijn gelukkig nog journalisten die nog hun vak verstaan. Als een politicus weigert kritische vragen van hen te beantwoorden, is dat vanwege zijn / haar leugens. Alleen zij die de waarheid vertellen staan open voor kritische vragen. De rest loopt weg. Vaak al wanneer ze zo'n journalist zien. Deze echte journalisten worden ook geweerd van persconferenties. Omdat ze veel slimmer zijn dan menig politicus. Vroeger was een journalist een kritische vertegenwoordiger van het volk. Tegenwoordig vertegenwoordigen zij een politieke of maatschappelijke partij. De objectiviteit is niet meer.
Ook in de sport en in praatprogramma's kom ik veel domme vragen tegen. Maar ja, wat wil je met het alsmaar krimpende onderwijs en (zelf)respect.
Als ik de beide vrouwen die namens de Amerikaanse president en zijn Russische collega de pers te woord staan, dan is het voor mij een verademing. Twee deskundige vrouwen, die weten waar ze het over hebben. Alleen jammer dat het Amerikaans publiek bestaat uit veel journalisten die domme vragen stellen en/of opmerkingen maken. Ze hebben niet eens door wie er voor hen staat. Ze zouden er veel van kunnen leren.