Het waren tijden die heel anders waren dan nu. Het waren 'normale tijden'.
Als ik me nu 20 waan, dan zou ik niet zo hals reikend uitkijken naar de toekomst. Nee, dan zou ik liever gaan emigreren. Weg uit Nederland en vooral weg uit het westers denken, doen en laten. Met minder een mooiere toekomst tegemoet gaan. Net zoals in de jaren 50.
In de vorige eeuw kon een mens nog openlijk z'n mening geven, zonder gestigmatiseerd, grof beledigd, uitgesloten of zelfs agressief benaderd te worden. Men respecteerde andermans mening. Er was ook ruimte voor humor. Grappen en grollen over gekke, dikke, domme en homo mensen. We konden zonder gezeur een stukje vlees eten en je seksuele geaardheid hield je privé. Kinderen werden nog opgevoed door de eigen ouders. En door andere volwassenen, waaronder zelfs vreemden. Die opvoeding is zo goed als verdwenen. Er wordt voor kinderen gezorgd met gevolg dat ze denken dat alles om hen draait en ze overal recht op hebben.
Mensen worden steeds meer teruggeduwd in een hokje, waar je enkel met toestemming van hogerhand uit mag komen, om je geheel volgens strakke regels te mogen bewegen. Nee, de toekomst zie ik somber in. Al hoop ik van harte dat ik ongelijk zal krijgen. De tijd zal het leren. Al heb ik zelf de zekerheid het zinkend schip op tijd te kunnen verlaten.