maandag 7 juli 2025

Leidinggeven

Als kind kwam ik al met bepaalde aspecten van leidinggeven in aanraking. Ik moest toen op mijn broertjes en zusjes passen. Die opdrachten deden een beroep op mijn verantwoordelijkheidsgevoel en discipline. Het leerde mij grenzen te bewaken, waaronder die van mijzelf. Als spelverdeler in het volleybal leerde ik me bij mijn eigen principes te blijven. Dus speelde ik de bal ook naar de zwakkere spelers, ook al werd het mij soms kwalijk genomen. Met dat laatste leerde ik ook incasseren, met kritiek omgaan en vasthouden aan mijn principes.
Later, in militaire dienst leerde ik omgaan met jongemannen die van tijd tot tijd opstandig waren. Leerde ik hoe ik hen toch kon motiveren om samen de ons opgelegde doelen te bereiken. Tot dan had ik voor het leidinggeven geen enkel opleiding of andere vorm van informatie gekregen. Ik deed het op mijn gevoel. Na mijn diensttijd kwam ik vrij snel in een leidinggevende functie terecht. Ik werd daar niet onzeker en/of zenuwachtig van. In die periode sliep ik prima. 😁
Mijn eerste lessen kreeg ik van Eckart Wintzen. Niet dat hij een cursus gaf, maar ik leidde ze af van de uitspraken die hij deed. Ik vond daar veel herkenning in. Later, toen ik aan het loopbaanbegeleidingsplan begon, werd eerst mijn potentie op het gebied van leiding geven gemeten via een test. Ik werd geschikt bevonden. Een jongeman naast mij niet. Daar werd hij erg boos over, want hij volgde op dat moment een cursus Middenmanagement. Blijkbaar kon hij goed leren, maar de leerstof in de praktijk toepassen ging hem minder af. Tijdens de discussie tussen hem en de docent, sprak de laatste over de antwoorden die de boze cursist had gegeven. Hij vatte die samen als 'politieagent spelen'. 
In de diverse cursussen ging het over motiveren, stimuleren, faciliteren, functionerings- en beoordelingsgesprekken, selecteren van personeel en omgaan met lastige medewerkers(!). In alle gevallen waarin ik leiding gaf, was sprake van hands on management. Ik was een lid van de groep en had meestal geen eigen kantoorruimte. Ik was zodoende eerder een soort van primus inter pares, dan de baas. Ik zei in voorkomende gevallen weleens : "Honden hebben een baas, mensen hebben begeleiding nodig."