Het verschil

De waarheid verborgen houden

Een van de redenen waarom ik overheidsinstanties niet geloof. Recent : van geiten hebben we geen last. Wel van dat soort vooraf geregisseerde onderzoeken.

Zeven keer Duits verraad

Bedrading weggewerkt

Achter de spaghetti van de cv was een kluwen speakerdraad zichtbaar (foto). De draden waren links en rechts door de spaghetti getrokken. Het ging om een tweetal draden. Ik heb de draden van de speakers losgemaakt en heb ze beide opnieuw aangelegd. Ze komen beide uit een aangrenzende kamer, waar de stereo apparatuur staat opgesteld. Ze zijn door de muur gestoken, gebruikmakend van de gaten voor de cv leidingen.
Het te veel aan draad heb ik netjes opgerold, met een stukje binddraad vastgezet en uit het zicht geplaatst. Nu is van de bedrading nauwelijks nog iets te zien.
Om de een of andere reden bleef dat hoekje maar mijn aandacht vragen. Maar dat is nu voorbij. 😊

Twee vliegen in een klap

Vanmorgen besloot ik de afvoer van de gootsteen eens te demonteren. Het water liep erg traag weg. Eerder was ik met een ontstopper bezig geweest. Toen kwam er zwarte troep naar boven. Die troep zei mij genoeg.
Toen ik het plankje leegmaakte, vond ik helemaal achterin een pijpsleutel! Het was een 12-13 exemplaar en blijkbaar al eens eerder daar gebruikt.
Na demontage van de zwanenhals leek ie totaal dicht te zijn. Er zat een zwarte prop in met allerlei onherkenbare troep. Afgezien van een klipje om een zakje te sluiten en haren. Ik moest met een keukenmes de rommel losmaken. Het was net een glibberige aal, die tevoorschijn kwam.
Nadat ik de delen gereinigd had inclusief de rest van de afvoer, ben ik alsnog aan de slag gegaan met de los zittende kraan.
De kraan heeft een stuk draadeind met daarop een

grote ring in de vorm van een hoefijzer. Via de spiegel en de zaklamp kon ik zien, dat het hoefijzertje niet goed gepositioneerd was. Het kon daarom de kraan niet vastklemmen aan de onderkant van het aanrechtblad. Ik ben wel een tijdje aan het friemelen geweest om het hoefijzertje op een betere plek te manoeuvreren. Het lukte niet helemaal, vanwege de RVS leidingen. Die zijn te stug om gemakkelijk met mijn vingers bij het hoefijzertje te kunnen komen. Komt bij dat kijken in een spiegel alles andersom is. Het lukte pas nadat ik de moer met de pijpsleutel nog meer had gelost. Daarna hield Sonja de kraan in de juiste stand, terwijl ik voor haar op de knieën ging.
Met de pijpsleutel (kant 12) en een waterpomptang lukte het ons de kraan weer muurvast te zetten. weer twee klusjes afgehandeld.

Socialiseren in het park

Er is nog geen dag voorbijgegaan, zonder dat ik contact heb met andere hondenbezitters. Er is altijd wel weer even een gesprekje. Zowel met buurtbewoners als met anderen. Zoals met een vrouw die een Hongaarse zwerfhond uitliet en een meneer met zijn eerste hond een bruine labrador. Gisteravond werd Saar herkend door een meneer die zijn zwarte labrador uitliet. Het was de overbuurman, die ent uit Frankrijk teruggekeerd was.
Vanmorgen waren een Friese stabij en een pup aan het spelen in het park. Ze kwamen naar de aangelijnde Saar toe. Ook Saar reageerde speels en enthousiast, dus mocht ze even los.
Het spelen van Saar duurde krap een minuut. Toen rende ze plots weg en stond zo'n 30 meter verderop iets te vreten! Dus ik riep haar, terwijl ik wist dat dat zinloos was. Op mijn "Hier!" kwam wel de stabij voor mij zitten! 😂 Zijn baasje riep hem, maar blijkbaar verwachtte hij iets van mij. Dus gaf ik hem het brokje dat ik voor Saar bedoeld had.
Saar kreeg weer een riem aan haar halsband. Ze kreeg dit keer geen brokje. Ik zei enkel : "Foei!" Dat is voor een hond als Saar al genoeg. Voor het geval dat ze zou weglopen hebben we onze penning aan haar halsband gedaan. Daar staat ons 06 nummer op. We hebben er twee van. We hebben ook een rol met hondenpoepzakjes bij ons en wat andere spullen, zoals een tekenpincet en een zakje brokjes om honden te trainen.
Als je weet dat Saar normaal gesproken altijd los loopt in het park, weet je dus ook wat ze daar dan doet. Zelf hebben we twee keer een hond gehad, die als pup honden- en/of kattenpoep at. Dat hebben wij ze afgeleerd. Ze kregen toen zeewier door het eten. Men stelde toen dat het een gebrek aan bepaalde voedingsstoffen kwam. Samen met het afleren, zijn ze daar vanaf gekomen.
Saar ligt vaak in haar mand in de bijkeuken te slapen. Gisteravond was ze blijkbaar erg moe. Toen ik het licht daar aandeed, keek ze met een oog naar mij. Het was wel een blik die mopperde : "Hallo, ik lig hier verdorie te slapen!! 😂

Met Saar op pad

We zijn gisteren op familiebezoek gegaan om daar Tweede Kerstdag te vieren inclusief een etentje. Saar ging mee. Ik had de achterbank afgedekt met het speciale hondendek en daarop haar kussen uit haar mand gelegd.
Saar sprong heel gemakkelijk in de auto en ging vrij snel liggen. Al snel na het vertrek lag ze te slapen! Het was wennen om vanuit het oosten bij Utrecht aan te komen. Daar ging ik in de fout, doordat op de borden de richting naar Nieuwegein ontbrak. Ik moest rechts aanhouden, maar ik ging tegen het advies van de routeplanner in en hield links. Ik meende dan op de A2 uit te komen om vervolgens naar het zuiden te rijden. Om dan de eerste afslag IJsselstein - Schoonhoven - Nieuwegein te nemen. Maar de situatie van de wegen daar is heel anders.
Dus zag ik rechts van mij de parallelle rijbanen met de afslagen Kanaleneiland, Houten en ...Nieuwegein voorbijkomen. 😁
Dus ik volgde toen toch maar het advies van de planner, die mij naar de terugweg leidde om komend vanuit het westen via de A12 bij de afslag naar Nieuwegein te geraken. Achteraf gezien had ik bij Utrecht dus wel rechts moeten aanhouden.
Tijdens het bezoek gedroeg Saar zich voorbeeldig. Ze bleef rustig, snuffelde wat rond en ging toen op haar kussen liggen. Toen ze uitgelaten werd, beleefde ze een waar feest : overal nieuwe geurtjes!
Al de eerste dag merkte ik dat Saar handschuw is. Dat was het geval toen ik haar voor de eerste keer wilde aanlijnen. Ze dook met haar kop weg, alsof ze een klap verwachtte.  Vanaf dat moment benader ik haar onderlangs. Daar reageert ze niet op. Vreemd, dat zo'n rustige hond kopschuw is.

Van het oostfront

Van zus naar zo -3-

Op verzoek van de bewoners heb ik begin deze week een hutje gesloopt. Nou ja, eerder gedemonteerd, want alle planken zijn heel gebleven. Het hutje was door hun zoontje gebouwd. Omdat het huisje al een tijdje onbewoonbaar verklaard is, sloeg de verpaupering toe.
Met een hamer, een knijptang en een boormachientje heb ik de bouwval gedemonteerd. Het hout heb ik op de reeds aanwezige stapel gelegd, nadat ik eerst de stapel wat gefatsoeneerd had.
Als ik zin  heb ga ik het plekje nog wat verder in orde maken.

Zo dus -95-

Van het oostfront

Terwijl de EU en het Westen op instorten staat, staat Rusland op de drempel naar de overwinning. Het reguliere nieuws haalt elk Oekraïens burgerslachtoffer naar voren, terwijl zij die in Gaza doelgericht  moedwillig vermoord werden het nieuws hier niet haalde. Ondanks het feit, dat het aantal vermoorde onschuldige Palestijnse burgers 1500 keer hoger is dan het aantal Oekraïense. De westerse cultuur is niet die van een humane soort.

Ouwe lullen muziek -350-

Als ik haar stem hoor, ben ik weer in Katwijk aan Zee. In De Vette Os in de Princestraat. Samen met een buurjongen in de keuken van het restaurant aan het werk. Grote aardappelen tot friet snijden met een handbediend apparaat, dat aan de muur hing. Een knallende snelkookpan, die de keuken vol goulash bombardeerde, een stelende kok, een strenge doch rechtvaardige eigenares en een aandoenlijke, lieve oma die babi ketjap maakte van biefstuk! Good times.

'De toekomst voor onze kinderen'

 WA heeft met zijn kerstverhaaltje mooi praten over de toekomst van onze (klein)kinderen. Erg hypocriet dit te zeggen door iemand  wiens eigen kinderen geen zorgen hoeven te maken over de toekomst. Als hier de pleuris uitbreekt, zijn zij als eerste vertrokken naar een veilig onderkomen. Ten tijde van de corona gingen zij vrolijk op vakantie, terwijl de rest van het volk 'huisarrest' had. En dan ook nog de bemoeienissen via het WEF, dat het volk wil onderwerpen aan zijn wil. Dus WA is in mijn gedachte een hypocriet iemand. Net zoals zijn Argentijnse, die haar entree vierde met de mededeling, dat Nederlanders niet bestaan.,
De Oranjes hebben een uitzonderingspositie, het volk niet. Vanuit die positie is het zeer gemakkelijk praten. Gelukkig ben ik geen onderdaan, maar tot op zekere hoogte een vrij mens.

De andere Wegenwacht

Respect voor deze vrouw.

Te vaak alleen

Een moeder heeft haar kind 9 maanden gedragen. Na de bevalling draagt ze het kind nog eens 3 á 4 jaar. Daarna vinden haar kinderen geen tijd om hun moeder te 'dragen'. Kijk eens waar je op dit moment staat in het leven. Ook daar heeft moeder aan bijgedragen. Dus toon wat dankbaarheid en laat je gezicht eens zien. Niet via het www maar fysiek. Geen tijd = geen prioriteit. Als het tegenzit, zal moeder alleen aan het eind van haar leven gedragen worden door haar kinderen.