Ouwe lullen muziek -332-

Een geleidelijke ommekeer

De nationale MSM bericht zowaar over de misdaden van Israëlische burgers jegens Palestijnse inwoners. Het monster Netanyahu beweert dat de daders op de West Bank uit een klein groepje extremisten bestaat. 😂 Het monster, dat verantwoordelijk is voor ruim 70.000 slachtoffers, spreekt zijn verontwaardiging uit. 😂 Er zijn heel veel opnames op het www te vinden van Joodse (ex-)militairen, die vertellen over de carte blanche die zij hebben ten opzichte van Arabische i.c. Palestijnse inwoners. Ze mogen hun bezittingen, inclusief woningen confisqueren. Dat doen ze al decennia lang. Het zijn niet alleen zionisten die het leger in moeten. Dus heb ik het over Joden.
Voor de MSM een nieuw nieuwsitem na decennia lang de misdaden verzwegen te hebben. Voor de MSM is de genocide daar pas begonnen.
Intussen heeft een groot aantal Arabische landen zelf een soort NAVO in het leven geroepen. Israël maakt bezwaar tegen de levering van F-35 aan Turkije. De Joden hebben al hun handen vol aan Hamas, Iran en de Houthi's. Steeds meer landen willen niets meer met Israël te maken hebben.
Zonder enige betrokkenheid van de Palestijnen zelf, heeft de VN besloten een 'vredesmacht' naar Gaza te sturen. Ik denk dan : "Stuur dan gelijk het Amerikaans leger, want de VN staat in dit geval voor hetzelfde."

Demonstraties Griekenland

Burkina Faso

Onlangs heeft een eerste poging plaatsgevonden tot een staatgreep in Burkina Faso (BF). Niet van anti Traoré krachten binnen het land. Maar naar zeggen eerder vanuit westerse landen, zoals wellicht Frankrijk en Amerika. De geheime diensten van beide landen deinzen nergens voor terug. Met name Frankrijk haalde erg veel van het Afrikaans continent weg. Die westerse landen hebben hun grip op o.a. BF verloren. Trump heeft toeristen uit BF in de ban gedaan. Traoré heeft als reactie Amerikanen in de ban gedaan. Natuurlijk tot grote woede van Trump, die graag uitdeelt maar niet kan incasseren. Sinds kort heeft BF zijn eigen luchtvaartmaatschappij. En dat alles zonder financiële steun uit westerse landen.

Hij en zij

Een zware oefening

We moesten vanmorgen vroeg in het ziekenhuis in Harderwijk zijn. Sonja had een afspraak om 08.50 uur. Gelukkig viel de drukte op de weg mee en kwamen we mooi op tijd. Ze kreeg eerst een soort vooronderzoek naast de balie van de receptie van de afdeling Oogheelkunde. Wat oogdruppels en een paar foto's / scans. Daarna liepen we naar de aangewezen wachtkamer. Nog geen 5 minuten later werd ze geroepen. Ik bleef in de wachtkamer achter. Het was niet erg druk. De meeste mensen staarden naar een telefoon. Een van hen gaapte geregeld. Vast een uitslaper. Het was nogal stil. Er kwam een ouder man aan, die naar mij knikte. Ik groette hem. Toen hij naast mij ging zitten, dacht ik aan een openingszin : "Mankeert u wat aan uw ogen?" Om de een of andere reden, klonk het niet uitnodigend voor een gesprek. Of toch ook weer wel, maar niet met leuke gevolgen, zo schatte ik in. De oude man naast mij was namelijk dusdanig gaan zitten, dat ie enigszins met zijn rug naar mij toegekeerd zat. Een duidelijk signaal.
Na een kwartier betrapte ik me erop, dat ik naar een bordje met de tekst "UITGANG" zocht. Ik kreeg het wat benauwd en warm. Mijn hartslag ging omhoog.
Maar omdat ik daar was vanwege een hoger doel, bleef ik zitten. Ik wist niet in hoeverre mijn lief instaat was nog goed te zien. Drie kwartier later kwam ze naar buiten. Met betraande ogen. Ze zei dat ze niet goed kon zien. Dus pakte ik haar arm en samen liepen we naar de uitgang. We besloten alsnog bij de uitgang een kopje koffie te drinken. Zo dicht bij de uitgang voelde ik de benauwdheid afnemen.
Na de koffie zijn we weer naar huis gereden. Het was voor ons beiden een zware oefening.

Brazilië - Rusland

Ouwe lullen muziek -331-

Uit liefde

Onduidelijk

Toen ik voor iemand op zoek was naar een buitendeur, vond ik en advertentie op een bekende verkoopsite. Het betrof een deur die aan alle criteria voldeed. De verkoper vroeg € 20 voor de hardhouten deur. Bij de advertentie stond, dat men ook mocht bieden, vanaf €10. Mooi. De advertentie was zo'n twee maanden eerder geplaatst. Er was blijkbaar weinig belangstelling gezien het aantal keer dat de advertentie bekeken is. Er waren geen biedingen gedaan. Ik berichtte de verkoper dat ik de deur wilde overnemen voor €15 en hem dag de volgende ochtend zou komen ophalen.
Ik kreeg twee uur later een reactie : "De prijs van €20 is een vaste prijs. Het geld is bestemd voor de personeelspot. Trouwens, de deur is al gereserveerd."
Ik keek nog even naar de advertentie. Er werd geen vaste prijs gemeld, er mocht vanaf €10  geboden worden en de deur was ook niet gereserveerd. Ik heb niettemin bedankt voor de wat vreemde reactie.

Wegwezen!

Er waren bedrijven, waar medewerkers zo'n 10 minuten voor einde werktijd al hun jas aangetrokken hadden. Ze zaten dan te wachten totdat ze konden vertrekken. Uit ervaring leerde ik dat het met name mensen waren, die niet zo betrokken waren bij het bedrijf of het werk. Triest! Zelf rondde ik graag eerst datgene af waarmee ik bezig was.
Hoewel wij een punt gezet hebben achter de Koffietafel, worden we nog af en toe benaderd met opmerkingen en/of vragen.
Hoewel de gasten vanaf 10.30 uur tot 12.00 uur welkom waren, besloten twee medewerksters / vrijwilligers al krap na 11.30 uur al met opruimen te beginnen. Zij wilden om 12.00 uur vertrekken en trokken de stekker al vroeg uit het koffiezetapparaat. De afspraak was om na 12.00 uur op te ruimen. Maar volgens het duo hadden ze na 12.00 uur ook nog een leven.
De keren dat ik in het restaurant werkte, werd de keuken om 22.00 uur gesloten. Pas daarna begon het opruimen en schoonmaken.
Ik dacht daaraan toen ik deze video zag. Ook daar soortgelijk personeel, dat liever thuis is dan werkt conform de afspraken. 😂😂

Hereniging

Geen gemeende belangstelling

Als leidinggevende vond ik het erg belangrijk om mijn medewerkers gemeende belangstelling te tonen. Dus luisterde ik goed, maakte aantekeningen en hield actielijsten bij, zodat ik gemaakte afspraken kon nakomen. De gemeende belangstelling miste ik tijdens gesprekken in het gezondheidscentrum. Daar kwam ik een keer per jaar. En elke keer moest ik opnieuw vertellen over mijn gezondheid. Vreemd, want tijden het gesprek zat de medewerkster achter haar laptop. Dat telkens weer herhalen werd ik zat. Er werd niet niet serieus naar mij geluisterd. Ik werd ook aangesproken op een manier, die mij aan mijn lagere school tijd deed denken. Ik werd alleen niet aan mijn oor getrokken. 
Als ik een afspraak met de huisarts heb, dan krijg ik 10 minuten de tijd. Ik mag dan niet over meerdere onderwerpen spreken. Daar moet ik aparte afspraken voor maken.
Als ik voor mijn jaarlijkse controle ga, mag ik wel 15 tot 20 minuten wachten. Omdat, zo is mij gezegd, de benodigde tijd per patiënt vooraf niet in te schatten is. Als je je niet voorbereid op een gesprek klopt dat.
Afgelopen week kreeg ik weer een uitnodiging. Mij is eerder toegezegd, dat ik een ander aanspreekpunt krijg. Daar heb ik niets meer van vernomen. Nee, benieuwd ben ik niet meer. Er is geen gemeende belangstelling voor mij.

De blik

Toen ik laatst even in de wachtkamer van de tandartsenpraktijk zat, was ik daar niet alleen. Het werd een beetje multiculti. Er zat een Marokkaanse moeder met twee kinderen en een stel waarvan zij een Surinaamse bleek te zijn en hij een Nederlander. En zie, daar kwam een Indo bij.
De kinderen, in de leeftijd van 5 tot 7 jaar, waren nogal luidruchtig. Zoals kinderen vaak zijn. Maar straks zullen ze wel anders piepen, als ze in de stoel zitten. 😁 Want dat was de bedoeling, afgaande van wat de oudste zei.
De oudste begon even later aan de deurknop te hangen en schopte tegen de deur. De moeder zei er iets van. Ik zag dat het stel tegenover mij stilletje toekeek. Het jochie liep naar zijn moeder en gaf haar een klap. Het stel en ik keken elkaar aan. De vrouw trok haar wenkbrauwen op en schudde haar hoofd. De man zuchtte.
Toen het joch naar mij keek, gaf ik hem de blik. Dat was genoeg om hem achter zijn moeder te doen wegkruipen. Toe ging de deur open en werd mijn naam vragend door de mondhygiëniste geroepen. Het jochie was gered. Voorlopig.

Vreemdgaan?