Doe maar gwoon

Een kampeerder klaagt :

"Hallo buurman. Mijn display NE274 geeft een foutmelding E01 en piept. Mijn water, buitenlicht en andere apparaten die op het display staan werken niet. Weet u wat de oorzaak is en hoe ik dit op kan lossen? Op het display staat : COMMUNICATION ERROR. De gebruiksaanwijzing vertelt :  It indicates that there is a problem with the communication between the system devices. Kent u ook Engels?"

Tja, al dat technisch gedoe in een caravan lijkt me niets. Ik heb liever dat ik hoor : "Hé Willem, het water is op! En steek die blauwe stekker nou eens in die paal!" Dat communiceert toch veel beter dan een schermpje en/of een boekje dat rare Engelse woorden laat zien. 😂

De vrijdag

We worden nog armer. Straks hebben we een nieuwe belastingheffing : ziektekosten. We moeten wel betalen, maar krijgen er zeer weinig voor terug.
Wie niet ziek wordt, wordt het vanwege de hoge premie. Dus moeten we voor elk akkefietje maar de huisarts gaan lastigvallen. He tis een gevolg van al de miljarden aan belastinggeld, ons belastinggeld dat naar Oekraïne gaat.
Nou, het is me weer gelukt. Ik heb de combiketel gedemonteerd, het kleine spul gescheiden (koperen leidingen met messing koppelingen) afval opgeruimd en de boel weer aan kant gemaakt. Ik heb dankzij die schitterende takel de combiketel op mijn werkbankje kunnen plaatsen.

Staande sleutelen vind ik fijner dan op de grond te moeten zitten. De combiketel bleek een stuk eenvoudiger te demonteren, dan de gewone. Ik heb gewoon de standaard werkwijze gevolgd. Eerst het deksel eraf, dan het bedieningspaneel en de kabelboom losmaken. Daarna de beide deksels van de warmtewisselaar (het aluminium blok) eraf en de pomp losmaken. Aan deze ketel zaten weinig koperen leidingen. De boiler (op de foto bovenin) was wel loodzwaar. Hij was van staal en met isolatie omwikkeld, dus weg ermee. Tussendoor even met de baas aan de koffie geweest en hem geholpen met de bus inladen. Stipt 12 uur was ik klaar!

Het is een verademing om een middag bijna niets anders te doen, dan te genieten van het weer. Terwijl Sonja buiten bezig was, keek ik lui op de bank naar een aflevering van een misdaadserie. Zoals vaker heb ik het einde gemist. Ik heb trouwens wel een bak roomijs gekocht. Daarvan hebben we vanmiddag, in de zon, al wat genoten. voor de rest heb ik wat klusje buiten gedaan.
Vanwege het bestraten was een paal wat kaal geschuurd; die heb ik weer gelakt. Er moesten twee bloempotjes en een thermometer worden opgehangen en ik heb de Matrix weer op orde gebracht. Ik had de achterbank neergeklapt vanwege het afvoeren van afval naar de vuilstort.

Zij niet, wij wel

Terwijl de overheid op onze nek zit vanwege het milieu en de natuur, steekt dezelfde overheid de hei in de fik. Het is ook dezelfde overheid die de boeren wegjaagt, terwijl het zelf de smerigste veehouder annex dierenmishandelaar was in de Oostvaardersplassen.
Ik herinner me nog de dag dat wij naar ons eerste koophuis gingen kijken. We stonden net voor de woning, toen een buurvrouw ons haastig kwam waarschuwen. Ze heeft twee kinderen die nog 's middags slapen. Of wij dan geen lawaai wilden maken. En wie maakt er het meest lawaai tot diep in de nacht? Dezelfde buren. De kinderen hadden ze bij hun ouders ondergebracht. Natuurlijk. Ons vooraf waarschuwen was er niet bij.
Onlangs hoorde ik weer zo'n verhaal. Tijdens het bouwen van een tuinhuis, verzocht de buurman om stilte vanaf 19.00 uur. "De kinderen gaan dan naar bed", legde hij uit. Zelf maakt de buurman met zijn distributiebedrijf dagelijks al om 3 uur 's morgens lawaai. Dan worden de busjes met allerlei kranten en bladen geladen ten behoeve van verspreiding. Luidruchtig personeel, het laden in een metalen bak (laadruimte) het slaan met de portieren en al claxonnerend vertrekken, het mag allemaal. 

The fool in the trench

Bijna 60 jaar geleden klonk het liedje Fool on the hill van The Beatles. Tegenwoordig zit de dwaas in de loopgraaf, wachtend en hopend op een oorlog. Wel typisch voor een voormalig dienstweigeraar.

De hypocriete EU

Ouwe lullen muziek -233-

Als een trein

Sinds de uitgebreide servicebeurt (die geen bijzonderheden opleverde), rijdt de Matrix als een trein. Ik merk dat de motor goed afgesteld is. Hij draait stationair rustiger en is wat feller bij het optrekken. Tot op heden heb ik die manier van service gehanteerd. Ik doe veel zelf en laat de echte deskundigen om de zoveel tijd of kilometers de wagen helemaal nakijken.
Vanaf dat ik de Fiat 128 reed, deed ik dat zo. Meestal ging het dan om het afstellen van de ontsteking. In die tijd had ik geen stroboscoop of zo. Kleppen stellen deed ik wel zelf. Totdat ik er lastiger bij kon komen. Gaandeweg werd de motorruimte steeds meer volgepropt. De ruimte om te sleutelen was erg klein geworden. Zelfs het vervangen van een lampje werd een flinke klus.
Wat tegenwoordig ook meespeelt is de gedachte : "Dat weet ik nou wel!" De uitdaging is er niet meer. Aan de andere kant is het wel zo, dat alles schreeuwend duur geworden is. Dus zal ik best wel zelf wat aan de Matrix gaan doen. Ik overweeg de dagrijlampen te monteren. Die heb ik al 2 jaar (!) klaarliggen. Een klusje voor tijdens een oppas-vakantie.

Nog steeds in de vingers

Na het besluit een groot aantal cv-ketels alsnog te demonteren, heb ik een inschatting gemaakt van de tijd die ik daaraan zou gaan besteden. Met een tempo van drie ketels per ochtend, zou ik eind van de week klaar kunnen zijn. Ik wilde eindigen met het demonteren van de combiketel, een ketel die twee keer zo groot is.
Vandaag lukte het me om mijn doel zoals ingeschat te bereiken; alle ketels op de combi na zijn gedemonteerd! Maar wat een werk zeg. Na het opruimen ben ik naar de vuilstort gereden om afval weg te brengen. Het bestond deels uit afval dat gratis gedumpt mag worden en deel uit afval waarvoor betaald moet worden. In dit geval moet ik twee keer over de weegbrug. Mij werd gevraagd om als eerste het grof afval te lossen. Het gewicht ervan wordt van onze gratis 100 kilo / jaar in mindering gebracht. Als de gratis 100 kilo op is, moet ik betalen. Gelukkig mag veel afval gratis gelost worden.
Morgen rest mij dus nog de combi en wat klein spul. Dan kan ik komende week weer met een schone lei beginnen.

EU steunt de genocide

Een chronisch gebrek aan visie

We hebben ruim 17 jaar in Lelystad gewoond. In die periode hebben wij diverse keren meegemaakt, dat het stadsbestuur het centrum meer smoel zou gaan geven. Dat is een enorme uitdaging als je als bestuur besmet bent met het afbraakvirus. Afbreken daar is het bestuur goed in, maar een visie ontwikkelen die de stad gezellig en aantrekkelijk moet maken lukt tot op de dag van vandaag niet. Misschien moet men voor wethouders kiezen, die niet zozeer met hun cv bezig zijn, maar meer met de stad. Lelystad blijft zodoende Lelijkstad. Recent las ik dat men nu de Cantine weer wil terugverhuizen naar het Werkeiland. Daar heeft ie ooit decennia gestaan, totdat een wethouder de kolder in z'n kop kreeg. De nostalgische Cantine die deel uitmaakte van een stukje historie moest naar het nieuwe Bataviahaven verplaatst worden. Zo ook alle evenementen die voorheen op het Werkeiland plaatsvonden. De Cantine werd afgebroken en als vlag op een strontschuit bij de grauw grijze, koude Bataviahaven geplaatst. Op het historisch Werkeiland worden hoge appartementen gebouwd, want het gaat de stad om geld en niet om culturele waarde. Niet leuk voor de bewoners van de gerenoveerde barakken daar.
De tot woningen omgebouwde barakken werden trouwens voor veel geld verkocht. De kwaliteit ervan is dubieus, omdat Slowaken zonder enige ervaring en/of kennis van de bouw het werk hebben uitgevoerd. Tja, ik was er zelf bij, bijna dagelijks. Ik heb daar diverse keren met de gastarbeiders gesproken. Ze waren in eigen land leraar, administrateur, verkoper enz. geweest. Maar het geld was erg aantrekkelijk voor hen. De beruchte VOC mentaliteit kwam ik daar ook weer tegen. De mannen werkten daar voor weinig loon onder erbarmelijke omstandigheden. Zomer en winter, 6 á 7 dagen in de week met nauwelijks fatsoenlijke voorzieningen in zo'n oude barak.

Met een kleine groep is nog getracht de gemeente op andere gedachten te brengen, maar zonder resultaat. Het Werkeiland moest ontdaan worden van al zijn culturele pracht en praal.
Ooit blies de gemeente Lelystad hoog van de toren vanwege de bouw van een zogenaamde Indische wijk, De Warande. Het werd met een feest van enkel tonnen belastinggeld gevierd. Nu is het een ordinaire wijk geworden met gedetineerden als buren. Geen toko's geen palmbomen, geen ontmoetingsruimte. Een gewone Hollandse wijk met rijtjeshuizen en de bekende bomen en planten.
Het centrum is als gevolg van al die mooie luchtkastelen nog steeds aan het doodbloeden.

Een zakenman

Dat Trump een zakenman is en geen politicus is aan alles te merken. De importheffingen gebruikt hij om politiek te bedrijven. Met dat soort maatregelen zullen getroffen landen en bedrijven om de tafel moeten gaan zitten met Trump.
Nu de EU met 20% verhoging geconfronteerd wordt, wil de corrupte Ursula in gesprek gaan met Trump. Ik weet zeker dat de politiek ten aanzien van Rusland in een mogelijke deal betrokken wordt. Vooralsnog geeft Trump Poetin tot op zekere hoogte de vrije hand ten aanzien van Oekraïne.

Eindelijk gevonden!

Na aankomst op Curaçao in 1961 betrokken wij een huis aan de Ilandweg. Daar hoorde ik voor het eerst dit liedje. Een collega van mijn vader had het nummer meegenomen na zijn verblijf in Suriname. Het is mij altijd bijgebleven. Ik heb er lang naar gezocht. Dat was lastig omdat ik de titel niet kende. Ik heb wel de tekst van het refrein gebruikt als zoekargument. Ik kreeg van alles te zien en te horen, maar niet het nummer dat ik zocht. Totdat ik achter een deel van het refrein swietie sranang als extra 60's  aangaf. Toen kwam het nummer tevoorschijn! Leve YouTube!!
Nu even wegdromen, terug naar Curaçao. Met Swietie Sranang van Gordon MacDonald : 

VS en Oekraïne

 De Volkskrant werd als eerste wakker. Of eerlijk? Ik weet zeker het laatste. Want ook de Volkskrant zal het interview met Angela Merkel in december 2022 gevolgd hebben, maar over de inhoud ervan gezwegen. Ik ben blij met Trump, want nu komt de waarheid steeds vaker bovendrijven. Hij heeft ook al toegegeven, dat Amerika de oorlog heeft uitgelokt.
Poetin heeft al vrij snel verteld over de aanwezigheid van Amerikanen. Zowel aan het front als 'back office' voor de besturing van de drones en het verstrekken van satelliet informatie. Er zijn er al tientallen het slachtoffer geworden. Maar ook dat wordt verzwegen. Ook door de Amerikanen zelf. Die verzinnen een smoes rond de omgekomen of gewond geraakte militairen.
Niet alleen Amerika, ook ander NAVO landen waren er als de kippen bij om Oekraïne militair ter zijde te staan. Het is o.a. om die reden dat Trump Poetin opriep om het leven van de vele krijgsgevangenen te sparen. In het Koersgebied zijn ruim 60.000 Oekraïense en westerse militairen omsingeld.
Het nieuws in Amerika schreeuwt dat 4 Amerikaanse militairen  vermoord (killed) zijn. Het viertal is in een pantservoertuig een moeras ingereden. Ze zijn door een ongeluk om het leven gekomen en dus niet door de vijand gedood. Tja, risico van het vak. Hadden ze maar thuis moeten blijven. Amerika heeft daar niets te zoeken. Rusland is niet hun vijand, maar hun eigen land.

Stoffig

Vanwege het tripje naar Nunspeet ben ik pas na het middaguur naar de loods gegaan. Mijn streven is om dagelijks minstens drie cv-ketels te demonteren. Er staat ook een forse combinatie van ketel met boiler bij. Daar ben ik wat langer mee zoet.
Tijdens het werk kreeg ik bezoek. Dat was gisteren ook het geval. Van dezelfde man!. En weer vroeg ie naar de baas. Gisteren had ik hem al verteld, dat er overdag gewerkt wordt. Toen ik dat vriendelijk herhaalde, zei de klant : "O, heeft ie het druk?" Ik dacht : "Nee, hij zit de hele dag bij de telefoon te wachten totdat een klant belt. Is het nou goed?" Toch moet ik zeggen dat er meer mensen zijn, die denken dat er hier niets te doen is.  "Hallo, het is beredruk!"
Net als gisteren heb ik ook vandaag weer wat 'huiswerk' meegenomen. Ik heb in een big shopper een aantal kabelbomen van de ketels gedaan. Daar ga ik thuis zittend op de bank alle stekkers van afknippen, terwijl ik met één oog een of ander tv programma volg. In het algemeen stellen de tv programma's tegenwoordig weinig voor. De actualiteit en het nieuws gaat vaak over meningen. De rest zijn herhalingen van herhalingen of hebben een inmiddels afgezaagd concept.
Ik had dit keer ook een betonnen borderrand meegenomen naar de loods. Niet op de fiets hoor. Daar heb ik hem in drie delen geslepen met een joekel van de slijpschijf. Zo'n enorm ding geeft ook enorm veel zaagstof. Hoewel ik hem buiten gezaagd heb en daarbij rekening had gehouden met de wind, werden mijn broek en werkjas grijs van het stof.
Weer thuis zag ik dat de betonnen rand / palissade van een heel ander formaat was dan wat er al in de tuin stond! 😧 We hebben dat stuk onderweg opgepikt zonder te beseffen dat ie qua formaat groter is dan de bestaande rand. 😓 Het lijkt me het beste gewoon naar de bouwmarkt te gaan. Die palissades kosten niet zoveel.

Stella probleem -3-

Zoals gezegd zijn wij vanmorgen met de fiets op de drager naar Nunspeet gereden. Vooraf hadden wij met elkaar afgesproken vooral positief te blijven. Dus niets zeggen over de onbeantwoorde e-mails, de domme chatbot en het verkeerde telefoonnummer. We laten eerst hen hun woordje doen.
Bij de receptie aangekomen werden wij door een van de aanwezige mannen geholpen. We vertelden hem het probleem en het feit dat de fiets pas 1 jaar jong is. Maar hij vroeg zelf verder niets aan ons. Ook geen naam of factuur. Hij raadpleegde de computer en ziet dat rond 12 uur er een gaatje in de planning van de werkplaats was. We moesten de fiets naar de werkplaats brengen.
Daar werd de fiets overgepakt door een van de twee monteurs. Hij zei dat hij de fiets direct zou nakijken. De fiets werd opgehesen en hier en daar gecontroleerd. Een stukje communicatie tussen de beide monteurs, leidde tot de oplossing van het probleem. Nog geen 10 minuten later reed ik op de fiets met trapondersteuning. De monteur zei dat ie er eerst niets van begreep, omdat alles functioneerde behalve de ondersteuning. Maar zijn collega wist meer. Die adviseerde hem naar het menu van de display te gaan om te controleren of de trapondersteuning soms uitgezet was. En dat bleek het geval! 😂 We wisten niet dat er ook nog een menu aanwezig was. De monteur zei dat ie dat zelf ook niet wist. Stella gebruikt voor haar fietsen namelijk displays van verschillende merken. Vandaar.
Waarschijnlijk is tijdens het uitzetten van de ondersteuning per ongeluk op 2 knoppen tegelijk gedrukt. Dan kom je zonder het te weten / zien in het menu. Vanwege de correctie daarna is de optie Ondersteuning Uit gekozen in plaats van (alsnog) uitzetten. Op het display zelf is niet te zien dat de ondersteuning op Uit staat. 😞
De uitleg was in mijn ogen plausibel, want ik ben na het schoonmaken van de fiets gewoon met trapondersteuning naar de Koffietafel en daarna naar huis gereden. Ik denk dat ik zelf de storing heb veroorzaakt tijdens het uitzetten van de ondersteuning. Al heb ik daar geen actieve herinneringen aan. 😁
Maar goed, de fiets doet het weer en daar ging het uiteindelijk om. En wat het telefoonnummer betreft, dat is : 088-2526377. Geen dank, graag gedaan.