Roswell

Eerst zus en dan zo

Als een land misdaden begaat, mogen we dat de inwoners niet kwalijk nemen (Israël). Tenminste, als dat land 'bevriend' is. Als dat land niet 'bevriend' is (Rusland, China enz.), dan zijn de inwoners net zo schuldig. We mogen de Duitsers niet meer aanspreken over de misdaden van Duitsland in de jaren 30 en 40. Want zij waren er niet bij. Zo wordt het mij voorgehouden.
Als het over slavernij gaat, is het plots helemaal anders. Dan zijn de blanke nakomelingen wel verantwoordelijk. Over de zwarte verantwoordelijken zwijgt men.

Pompoen

We hebben onlangs stamppot pompoen gegeten. Hij smaakt niet verkeerd, maar ik zet hem niet bovenaan op mijn voorkeurslijst. De pompoen zelf smaakt nergens naar, net zoals de courgette. Ik begrijp daarom wel, dat veel mensen dat ding als sier inzetten of de inhoud eruit pulken om er een mombakkes van te maken. Vanwege de smakeloosheid moet ie op smaak gemaakt worden.
Op zich is dat prima gelukt, dankzij mijn keukenprinses. Ik heb mijn bordjes beide dagen keurig leeggegeten, hoor. De pompoen is behoorlijk maagvullend. Toen ik naar bed ging, was het net alsof ik pas gegeten had.
Eerder hebben we al een paar keer pompoensoep gegeten. De eerste keer was het voor mij een soort van zeer woke erwtensoep. 😂 Maar dat had te maken met mijn verwachting toen. De soep staat bij mij hoger aangeschreven dan de stamppot.

Gezond leven

In Overijssel heeft en snackbar een nieuwe snack op de lijst staan. De snack heet Rob Jetten. Het is een frikandel in pindasaus. 😐
Over eten gesproken : Zo'n 30 jaar geleden werd ik min of meer wakker geschud. Toen deed zich het geval van een te hoog cholesterol bij mij voor. Tenminste, dat vond een verzekeringsmaatschappij toen. Mijn huisarts niet. Toch ging ik op een dieet. Maar toen bleek mijn cholesterol te stijgen!
Maar goed, ik kreeg wel het advies minder organisch voedsel te eten en het klontje boter in de groente maar te vergeten.
Zelf vind ik dat ik sindsdien bewuster leef. Ik kreeg zo'n 10 jaar later een reminder, toen ik mantelzorger was voor mijn broer. Niet dat hij verkeerd of te veel aan voedsel at, maar vanwege de overdenkingen toen.
Ik ben in principe een alleseter, een vuilnisbak. Dat liep uit de hand toen de kinderen kwamen; ik at hun restjes op. Ik vond en vind het nog steeds zonde om etensrestjes weg te gooien. Dus verdwenen die in mijn buik.
Maar er kwam dus bezinning. Ik drink nauwelijks alcohol of frisdrank, rook niet, eet beperkt orgaanvlees zoals lever en bloedworst en beweeg veel (vind ik). Ik drink voornamelijk water. Dat begint al 's morgens na het opstaan. Ik ontbijt 's morgens en drink alleen 's morgens gewone koffie; twee kopjes. 's Middags drink ik thee en 's avonds een decafé en water.
Natuurlijk zondig ik ook. Al mag ik wel zeggen, dat ik me vaak weet te beheersen. We eten het liefst groentes. Ook bij de friet. In de sajoer / tjaptjoi en gado gado  zitten ook veel groentes, zoals kool, sperziebonen, paprika en taugé.

Amerika weer op rooftocht

Wat Amerika politiek en militair doet heeft niets van doen met regimes en/of democratie. De Amerikanen zijn gewoon structureel op rooftocht doordrenkt met moordpartijen. Het succes van de Tweede Wereldoorlog is hen naar de kop gestegen. Vanuit die optiek worden andere grootheden als China en Rusland bekeken; zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten.
Venezuela (en een aantal andere Zuid Amerikaanse landen) bereidt zich voor op een eventuele aanval. Trump heeft het grootste vliegdekschip naar de kust voor Venezuela gestuurd. Oké, groot is ook een groot, bijna niet te missen doel. Zou Trump niet even stilgestaan hebben bij de invasie op Cuba (Varkensbaai 1961)? Dat was geen succes. En wat later Vietnam. Daar zijn ook veel jonge Amerikanen gesneuveld voor niets. Laat ik hopen dat er enkel spierballentoneel is. Al vrees ik van niet.

Van het oostfront

In Oekraïne gaat men de leeftijd voor militaire dienst verlagen naar 16 jaar. Doel ervan is de enorme verliezen aan het oostfront te compenseren. Onlangs zijn militairen door burgers beschoten. De militairen kwamen mannen oppakken voor het leger. Zoals vaker werd er verzet gepleegd en worden slachtoffers door burgers geholpen. Volgens militaire deskundigen hebben de Oekraïense rekruten hooguit 5% kans om te overleven. Velen geven zich daarom al snel over aan de Russen. Soms met duizenden tegelijk, wat voor de Russen een probleem is.



Oekraïne moet optreden tegen de corruptie. Een onmogelijke opdracht als de opdrachtnemer / de regering zelf corrupt is.

Angst of racisme?

Toen ik bij een buurtbewoonster een klus deed, kwam de aanwas van de bevolking met buitenlanders ter sprake. Ze maakte toen, zittend aan de koffie, negatieve opmerkingen over 'zwarten' en 'bruinen'. Toen ik haar erop wees dat ik ook een kleurtje heb, ze ze : "Ja, maar jij bent anders." Ze sprak ook generaliserend negatief over de Syrische asielzoekers hier. Terwijl die mensen integreren. Ze spreken goed Nederlands spreken, de kinderen gaan naar school en de ouders werken. Zelf heeft ze geen enkel contact met hen. Ik merkte wel, dat ze wat moeite had met mijn tegengas.
Later vroeg ze mij enigszins in paniek, of ik bij haar acte de présence wilde geven. Er kwam iemand een kast ophalen. "Hij heeft een buitenlandsaccent, spreekt nauwelijks Nederlands en ik ben bang", zei ze. Ze voegde er nog aan toe, dat de man waarschijnlijk zwart of bruin  is.
Ik ben er naar toe gegaan. Later stopte een meubelwagen voor de deur.  Er stapte een man uit. Hij stelde zich netjes voor. Hij kwam mij over als een vriendelijke, beleefde man. Hij haalde o.a. gebruikte meubels op, die gratis aangeboden worden. Om de zoveel weken stuurt hij containers met goederen naar zijn vaderland, Nigeria Ik heb nog even met hem staan praten. Hij kwam mij sympathiek en sociaal over.
Mevrouw was na zijn vertrek heel erg opgelucht.

Echt loon naar werken

Zo dus -70-

Van het oostfront

Onderweg

Groot compliment

De keren dat ik te horen kreeg : "Je lijkt je vader wel!" streelde dat mijn ego. Ik beschouw het als een compliment, een groot compliment. Waarom? Omdat mijn pa een oorlogsheld is, ik veel te danken heb aan hem en ik dus echt een kind van hem ben. Dus wat zou ik meer willen? Ik heb wel geprobeerd bepaald gedrag te mijden. Zelf vind ik dat het mij aardig lukt.
Toen ik zijn verleden uitploos, ben ik hem veel meer gaan waarderen. Ondanks zijn afstandelijk gedrag. Daar waren oorzaken voor. Mensen die bewust de oorlog hebben meegemaakt, mag ik wat dat betreft niets kwalijk nemen. Ze zijn beschadigd.
Iemand zei eens dat mijn pa na de oorlog in therapie had moeten gaan of een psychiater had moeten raadplegen. Maar ik zag dat door een andere bril. Eentje van de jaren 40 en niet van de jaren 60 en later. Als mijn pa daarover gesproken zou hebben, had ie nooit zijn pensioen bij de Marine gehaald. Mijn pa heeft diverse keren gekozen voor zijn gezin. Om die reden is hij, ondanks alle ellende, bij de Marine gebleven. Daar kan ik enkel respect voor hebben.

Met en zonder hond

Dankzij het zeer beperkt aantal kinderen dat met St Maarten nog langs de deuren gaat, heb ik een mand vol snoepgoed. 😁 Opvallend was wel het gemis aan geblaf zodra er aangebeld werd. Daar ben ik zo aan gewend. Zoiets blijft wel erg lang hangen.
Zonder Fenna merken wij, dat het huis veel langer schoon blijft. Voorheen was het om de andere dag met de stofzuiger door het huis en twee keer per week met de dweil er achteraan. Nu s het een keer in de week met de stofzuiger en om de twee weken met de dweil. Het reservoir van de stofzuiger is nauwelijks gevuld, terwijl het water na het dweilen vrij helder blijft. Voorheen werd het water donker van kleur. Fenna werd altijd goed afgedroogd (o.a. met de föhn) als we in de regen gewandeld hadden. Maar ondanks dat werd de vloer toch vies. Waartoe een hond allemaal kan leiden. Tja en dan af en toe ook nog onder de douche met dat beest. Maar dat was sporadisch.

If Hollywood don't need you

Het is al weer een paar dagen November. De buitentemperatuur daalt, terwijl die binnen stabiel blijft op 19,5 Celsius. Als ik het koud krijg, trek ik een dikkere trui of vest aan. We klooien niet zo met de thermostaat van de centrale verwarming.

Kartoffelsalat

Tijdens een vakantie in (West) Duitsland ten noorden van Düsseldorf at ik als jochie voor het eerst Kartoffelsalat. Ik vond hem heerlijk smaken. Ik heb een paar keer een aardappelsalade hier in eigen land gegeten. Maar die smaakt heel anders dan die ik in Ratingen gegeten heb. Ik ga een keer dit recept proberen. Dan kan ik mijn Duits ook weer wat ophalen.