Ouwe lullen muziek -280-

Een van de velen

Naar de dierenarts

Een dag na aankomst zagen we, dat de Riesenschnauzer op zijn dijbeen een plekje had zitten, waaraan hij geregeld lag te liggen. In overleg hebben we hem een kap omgedaan. De andere hond droeg ook een kap, maar die mocht na een paar dagen weer af. Hij had een wondje aan zijn poot waaraan hij vaak likte. Maar dat is nu genezen.
Omdat de Schnauzer twee wondjes bleek te hebben, waar ie blijkbaar erg veel jeuk aan had, hebben wij in overleg met de eigenaren hun dierenarts geraadpleegd. We hebben hem wat foto's gestuurd en e.e.a. verteld. Hij concludeerde dat het hotspots waren. Omdat hij zelf met vakantie was in het buitenland, verwees hij ons naar zijn kliniek. Vanmiddag tegen 17.00 uur konden we in de kliniek in Rhenen terecht. De honden zijn gewend aan autorijden. Dat bleek wel toen ik de auto voorbereidde op een lading grote hond. De Schnauzer wilde er al direct inklimmen.
We vinden het geen enkel probleem wanneer zo'n situatie zich voordoet; ook voor het houden van / zorgen voor huisdieren geldt Murphy's law. Daar zijn we op voorbereid. Dus is er geen enkele reden voor paniek of zo.
Met de hond achterin zijn we dus naar Rhenen gereden. Daar werden de plekken kaal geschoren, schoongemaakt en met een zalf ingesmeerd. Meneer kreeg ook een prik tegen de jeuk. Het is altijd maar afwachten hoe een vreemde hond daarop reageert. Maar het verliep erg goed. Met een nieuwe kap en een zalf reden we terug naar het oppasadres in Wageningen. Daar werden we opgewacht door de ander hond, die in de kennel heeft zitten (of liggen) wachten op zijn grote broer. Hopelijk zullen de hotspots snel verdwijnen.

My brother

Pas toen ze er niet meer waren, realiseerde ik dat ze mijn beste vrienden waren.

Bratwurst in blik

Toen we in Ede waren, zag ik in een winkel een paar blikjes met de opdruk Bratwurst op het etiket. Afgaande op het formaat van het blikje, dacht ik dat het een soort leverpastei zou zijn. Van de tekst op het etiket kon ik niet veel meer afleiden dan de inhoud en de ingrediënten van de Bratwurst. Ik besloot uit leergierigheid een blikje á €1,= mee te nemen.
Weer thuis heb ik voor de lunch het blikje open getrokken. Ik meende eerst gelijkte hebben, maar toen ik er een mes inzette bleek de inhoud niet zacht te zijn, maar hard. Ik heb er een stukje van afgesneden en geproefd. Nou, dat smaakte prima hoor! Het smaakt inderdaad naar Bratwurst. Het deed me denken aan de Smac, je weet wel van de

rookworstfabriek en ijsmutsen. Zij het met een andere smaak. Ik zag gelijk meer mogelijkheden. We kamperen niet meer, maar dat soort blikjes kan een goed alternatief zijn voor vers vlees. De inhoud is ook te gebruiken voor het maken van gerechten waar (wat) vlees in verwerkt wordt. In plaats van gehakt of kipfilet bijvoorbeeld.
Op de boterham smaakte deze Bratwurst mij uitstekend (zei de vuilnisbak 😂). 
Een volgende keer koop ik een paar blikjes van die worst. We hebben namelijk in onze standaard oppasbagage ook wat spullen voor in de keuken. Niet iedereen heeft namelijk pepertjes, knoflook, trasi enz. in de keuken. Een paar van die blikjes is dan ook handig om erbij te hebben. Zeker wanneer de winkels niet in de directe omgeving zijn of het artikel daar niet te koop is.

Man of vrouw?

Hackers

Toen een leidinggevende een computerafdeling beveiligde, koos hij voor een cijferslot. Als code had hij 3 cijfers genomen. Na een paar dagen konden we op het toetsenbordje zien om welke cijfers het ging. Die toetsen waren wat donker gekleurd. 😂 Voor buitenstaanders was het dus niet zo moeilijk om de volgorde te achterhalen. De leidinggevende had geen specifieke opleiding en deskundigheid inhuren of de automatiseerders raadplegen vond meneer niet nodig.
Er zijn weer gegevens gestolen, die zwaar beveiligd zouden moeten zijn. Maar op de een of andere manier deugt de beveiliging niet. Ik bedoel, welke bank is er al digitaal bestolen? Ik bedoel dan via een hack. Volgens mij geen. Ergo, in de gevallen waarin hackers toegang hebben gekregen tot data, deugt de beveiliging niet. Dus moeten de beheerders daarop aangesproken worden. En de eindverantwoordelijken. Want misschien ontbreekt het de beheerders aan voldoende kennis van zaken. 
Recent is data gestolen van bijna een half miljoen vrouwen. Ook data van huisartsen. Wat moet men daarmee? Volgens mij is dat soort informatie enkel waardevol voor de farmaceutische industrie en verzekeringsmaatschappijen. Ik zou zelf niet weten wie anders geïnteresseerd moet zijn in mijn gezondheidssituatie.
Het probleem met de beveiliging van data is vaak, dat organisaties zelf weer het beveiligingswiel gaan uitvinden. Volgens mij kunnen echte deskundigen verschillende concepten van beveiliging ophoesten. Met de komst van AI is het strikt beveiligen wel lastiger geworden. Het weren van cyberaanvallen is ook vaak slecht geregeld. Het is net als de instroom van asielzoekers, een kwestie van barricades opwerpen. Het mag niet zo zijn, dat inbrekers na het forceren van één deur overal bij kunnen komen. Een cyberaanval hoeft niet per se complete systemen te blokkeren. Maar ja, tegenwoordig is deskundigheid ook niet meer wat het ooit geweest is.

Allemaal onzin!

Als ik de minister van Defensie of beter Oorlog hoor kakelen, dan lijkt het alsof de Russen staan te trappelen om naar hier te komen. De VVD66 papegaai Brekelmans roept maar wat, om vooral bij zijn maatje Rutte een bruine arm te halen. Ik beschouw de Russen niet als onze grootste bedreiging. De grootste bedreiging voor onze vrijheid en de democratie komt eerder uit Den Haag en via Amerika uit Brussel, dan vanuit Moskou. Nee, wat dat betreft mogen de Russen van mij wel komen. Dan krijgen we tenminste ook een fatsoenlijk volkslied en kunne we het slappe, schapen Wilhelmus eindelijk vervangen.

Verweer van een huisarts

Het is ronduit een schandalige kwestie waarin een politiek machtsspel boven het recht uitstijgt. Ergo, een gesjeesde schoolmeester is machtiger dan een afgestudeerde arts. De arrestatie van Arno van Kessel geeft ook aan hoe bang de overheid is voor de waarheid. Zowel de rechtsstaat als de waarheid staan onder zware linkse druk.

Draai gevonden

Het is altijd weer leuk om in zo'n oppaswoning onze draai zien te vinden. Veel is anders opgeborgen en de uitrusting van de keuken en die voor het huishoudelijk werk verschilt ook. En dan zijn er nog de huisdieren met hun gewoontes.  En uiteraard de bewoners zelf met hun dagelijkse routines. De eerste dagen doen me denken aan die van mij als ik bij een nieuwe opdrachtgever aan de slag moest. Ik noemde het toen 'cultuur snuiven'. Dat was om erachter te komen hoe ik me in zo'n cultuur kon inpassen.
Voor wat betreft het oppassen hebben we meestal na zo'n dag of drie onze draai weten te vinden. Natuurlijk proberen we dicht bij onze eigen gewoontes te blijven, want we willen op een ontspannen manier het oppassen doen. We doen het alsof het een vakantie betreft.
Zoals ik al eerder schreef doen we zodoende de ene keer meer en de andere keer wat minder. 

Geven, helpen

 Alleen hiervoor zou ik een loterij willen winnen.

Vader en dochtertje

Toen we in Ede op een terrasje zaten te genieten, zag ik een vader met een huilend kind voorbijkomen. Het kind, een meisje van een jaar of 4-5, schreeuwde, zwaaide druk met haar armpjes en stampte met haar voeten op de grond. Zo liepen ze naar een fiets met een zitje achterop en voorop. Het kind werd eerst achterop gezet. Daar bleef het huilend tieren en razen. Pa bekeek de situatie van zijn fiets en besloot zijn tas met boodschappen in het zitje achterop te doen. Dus zette hij het schreeuwende kind in het stoeltje aan het stuur. Maar toen begon het meisje helemaal te gillen, te trappelen en met haar armpjes te zwaaien. Pa besloot toen maar de tas weer uit het zitje te halen en het kind weer terug te zetten. Ondanks al deze activiteiten, bleef het meisje huilen, schreeuwen en gillen. Pa stapte op en reed weg. Ik keek hem na, totdat het lawaai in de verte verstomde. Voor ons en het andere publiek. Maar niet voor pa. Tja pa, had haar nou maar geen prinsesje genoemd maar gewoon opgevoed.

Don't trust the US

Dat geldt niet alleen voor India. Het advies geldt voor de hele wereld.

Weg met Studio Sport!

Het voetbalseizoen is weer begonnen. Toen ik om 19.00 uur de tv aanzette om naar Studio Sport te kijken, kreeg ik de schrik van mijn leven. Wat een slap geouwehoer zeg! Zoals over Vitesse met Theo Jansen. Ik miste een breiwerkje en een kopje thee. Wat een idiote, stomme vragen stelde de presentatrice. Zoals aan de keeper van Telstar, die toevallig de zoon is van een trainer. "Had je liever niet willen winnen?", vroeg de presentatrice. Ik dacht : "Nee troel, verliezen daar doen we het voor!"
Ze vroeg ook drie keer hetzelfde. Ik had als Koeman jr. haar even daaraan herinnerd : "Die vraag heb ik al beantwoord, mevrouw!" De analyses zijn nog steeds bar slecht. Het programma begint steeds meer op een RTL soap te lijken. De NOS heeft net als John Heitinga zijn huiswerk niet gedaan. Men stelt weliswaar dat Telstar trots is op de wedstrijd, maar Ajax was ronduit bedroevend slecht. Weg met Heitinga! En neem Studio Sport mee, John.

Ouwe lullen muziek -280-