Al op vrij jonge leeftijd kreeg ik al een dikker huidje. Vanwege de pestkoppen. Die huid is enkel dikker geworden. Oké, met hier en daar een wat dunnere plek, maar dat is dan maar zo. Ik merk wel dat naarmate ik ouder word, mijn huid nog dikker wordt. Ik ben er vaak van uitgegaan, dat de ander een probleem heeft en niet ik. Om die reden had ik eerder medelijden met iemand die mij onheus bejegende, dan dat ik boos werd. Ik heb ook niet de gedachte om zo'n iemand alsnog wat aan te doen als ik hem nu zou ontmoeten. Ik zal hem hooguit negeren. Er zijn andere dingen die ik veel belangrijker vind. Zoals mijn eigen geluk en gezondheid en die van mijn gezinsleden.
Komt bij, dat als ik boos zou zijn of blijven, ik er alleen maar mezelf mee. belast. Vergeven doe ik dan. Vergeven doe ik trouwens voor mezelf. Ik neem afscheid van de dader. Ik laat niet mijn hele leven verpesten door een pestkop of een achterbakse directeur of manager. Nee, ik blijf de regie over mijn eigen leventje in eigen handen houden. Mede dank zij mijn dikkere huid en het vergeven.