Deze vader zegt niet zo snel "Ik hou van je". Zo is ie zelf niet opgegroeid. Ook mijn moeder zei zoiets niet. De liefde van mijn ouders bleken uit hun daden. En dat is bij deze vader dus ook zo. Al was het wel zo, dat ik meer tijd met de kinderen doorbracht. Omdat het kon en omdat het voor mij een hoge prioriteit had. Want geen tijd, is geen prioriteit. Vroeger was er een chronisch gebrek aan geld. Dus geld verdienen was de hoogste prioriteit.
Ik verdiende genoeg om geld verdienen een lagere prioriteit toe te kennen. We hebben de kinderen gegeven wat ze nodig hadden en deels wat ze wilden hebben. Wat het laatste betreft moest dat verdiend worden. 'Zomaar' iets krijgen, daar deden wij niet aan.
We houden nog steeds van onze kids. Dat kunnen ze vooral aflezen aan alle hulp die we hen, sinds ze het huis verlieten, geboden hebben en nog steeds bieden. Ook al lijkt het gewoon, het is het niet. Want al die hulp kent ook een prioriteit. We hebben er vaak onze eigen quality time voor opzij gezet. Want geen tijd betekent geen prioriteit.