Het werk vordert gestaag. Gisteren heb ik de steunpaal van een beschermkous voorzien. Tegen rotten. Het is wel voortdurend passen en meten voor deze quasi timerman. Toen ik de (hoek)paal wilde plaatsen stuitte ik met de grondboor op iets hards. De boor gaf een metalen geluid. Waarschijnlijk ligt er een grote steen of puin op zo'n 50 cm diepte in de grond. Ik wilde 60 cm diep komen. Dus ik moest wat afwijken van de locatie. Met alle gevolgen van dien. Maar ondanks die tegenvaller is het vierkant van het dak echt vierkant gebleven, met een kaarsrechte steunpaal. Toen dat gerealiseerd was ben ik gaan pauzeren met een kop thee.
Na de thee bleef het weer somber. Ik had geen last van de kou en was blij dat het niet regende. Ik heb de middelste drager geplaatst. Keurig in het midden natuurlijk. Ik heb overigens alle balken aan de kopse kanten wat aangepast, zodat ze mooi in de dragers vallen.
Daarna heb ik de regeldragers voor de vier dwarsregels gemonteerd. Het dakbeschot wordt namelijk in vier gelijke vakken opgedeeld. De dwarsregels dienen ook om de golfplaat straks goed vast te kunnen zetten. Tijdens het monteren van de dragers viel mij plots op dat er een niet in lijn was met de andere daar tegenover. Dus ik weer van mijn trap af en de boel nogmaals opmeten. Wat bleek? Die ene was niet op de goede gemarkeerde plek geschroefd. Op die balk had ik meerdere merktekens gezet met mijn timmermanspotlood. Ik heb de drager zo'n 20 cm van zijn bestemming op de balk geschroefd. Na de correctie klopte alles weer. Althans, volgens mijn quasi timmermansoog. 😆
Ik ben nu zover, dat ik de dwarsbalken kan gaan zagen en monteren. Ze worden plusminus 1,5 meter lang. Maar die klus ga ik misschien morgen doen. Het hangt af van het weer. De klus moet wel leuk blijven natuurlijk!