We hebben ruim 17 jaar in Lelystad gewoond. In die periode hebben wij diverse keren meegemaakt, dat het stadsbestuur het centrum meer smoel zou gaan geven. Dat is een enorme uitdaging als je als bestuur besmet bent met het afbraakvirus. Afbreken daar is het bestuur goed in, maar een visie ontwikkelen die de stad gezellig en aantrekkelijk moet maken lukt tot op de dag van vandaag niet. Misschien moet men voor wethouders kiezen, die niet zozeer met hun cv bezig zijn, maar meer met de stad. Lelystad blijft zodoende Lelijkstad. Recent las ik dat men nu de Cantine weer wil terugverhuizen naar het Werkeiland. Daar heeft ie ooit decennia gestaan, totdat een wethouder de kolder in z'n kop kreeg. De nostalgische Cantine die deel uitmaakte van een stukje historie moest naar het nieuwe Bataviahaven verplaatst worden. Zo ook alle evenementen die voorheen op het Werkeiland plaatsvonden. De Cantine werd afgebroken en als vlag op een strontschuit bij de grauw grijze, koude Bataviahaven geplaatst. Op het historisch Werkeiland worden hoge appartementen gebouwd, want het gaat de stad om geld en niet om culturele waarde. Niet leuk voor de bewoners van de gerenoveerde barakken daar.
De tot woningen omgebouwde barakken werden trouwens voor veel geld verkocht. De kwaliteit ervan is dubieus, omdat Slowaken zonder enige ervaring en/of kennis van de bouw het werk hebben uitgevoerd. Tja, ik was er zelf bij, bijna dagelijks. Ik heb daar diverse keren met de gastarbeiders gesproken. Ze waren in eigen land leraar, administrateur, verkoper enz. geweest. Maar het geld was erg aantrekkelijk voor hen. De beruchte VOC mentaliteit kwam ik daar ook weer tegen. De mannen werkten daar voor weinig loon onder erbarmelijke omstandigheden. Zomer en winter, 6 á 7 dagen in de week met nauwelijks fatsoenlijke voorzieningen in zo'n oude barak.
Met een kleine groep is nog getracht de gemeente op andere gedachten te brengen, maar zonder resultaat. Het Werkeiland moest ontdaan worden van al zijn culturele pracht en praal.
Ooit blies de gemeente Lelystad hoog van de toren vanwege de bouw van een zogenaamde Indische wijk, De Warande. Het werd met een feest van enkel tonnen belastinggeld gevierd. Nu is het een ordinaire wijk geworden met gedetineerden als buren. Geen toko's geen palmbomen, geen ontmoetingsruimte. Een gewone Hollandse wijk met rijtjeshuizen en de bekende bomen en planten.
Het centrum is als gevolg van al die mooie luchtkastelen nog steeds aan het doodbloeden.
