![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqhE2JIvTENtXnFH4zM758x7UhpVgUlNTCYlkBLZQ_jnmYYzxg88lk7uyCkyG9GxPVujFfsKQJlNlcTLfmD8eXvwjUAKDwCPcNuAhMDL_L3t3n3g-Ac5AIn9-JCo-qtoTeRvgtH5htGbY/s320/1345140756NMidd1221_034.jpg)
Vanuit Lelystad wordt het een heel ander verhaal. Als men naar Dronten fietst, moet men flink aanstampen en zelf koffie e.d. meenemen. En op gezette tijden ook iets tegen agressieve buizerds. Het is zo'n 20 kilometer fietsen met onderweg niets. Geen gezellig zitje met een drankje en/of hapje. En om nou telkens om de Oostvaardersplassen te stampen en naar dooie beesten en bomen te koekeloeren is ook niet bepaald een vreugdevol gebeuren.
Niet alleen in de Achterhoek, ook in Zeeland en andere provincies kan men onderweg even bijtanken op een agrarisch bedrijf waar men ook gasten ontvangt voor een hapje en een drankje. Dat kennen we hier niet. Je mag wel tegen betaling iets uit een onbemande kraam aan de weg meenemen. Daarna weer snel doorfietsen, want voor gezelligheid is geen tijd en de weg is vaak saai (kaarsrecht) en zeer lang. Komt bij dat de provincie en/of gemeenten nauwelijks iets doen om dagjes mensen met de fiets aan te trekken. Veel fietsers koppelen hun fietstochten namelijk aan een vakantie of weekend. Afgezien van die enorme camping aan het Veluwe meer is er in de polder weinig tot niets te vinden om als uitvalsbasis te dienen. En om nou met slechts een slaapzak in een schuilbivak ergens in een bos of struikgewas te bivakkeren zie ik ook menig 50+ 'er niet direct doen. Die komt na zo'n nacht niet meer overeind. Kortom, er zijn geen verblijfsvoorzieningen, de omgeving is onaantrekkelijk en het ontbreekt aan promotie. Aldus een recreatiefietser.