Toen een medewerker diens collega spontaan hielp, reageerde de collega met de zure opmerking "Wil je soms mijn baantje inpikken?" Terwijl de medewerker enkel vanwege gebrek aan werk de ander dacht te kunnen helpen.
Een klant vraagt voor een opdracht specifiek naar een bepaalde medewerker. Alleen hij mag de opdracht voor hem uitvoeren. Omdat hij zo tevreden is over diens werk. De werkgever reageert naar zijn medewerker met de vraag : "Ben je soms bezig om klanten te stelen?" De medewerker ontkende natuurlijk en wees op zijn eerdere resultaten. De werkgever had de klant moeten vragen waarom hij per se die medewerker aan het werk wilt hebben. Dan zou hij gehoord hebben, dat de betreffende medewerker erg professioneel zijn werk doet. Daar hadden anderen ook van kunnen leren. Maar de werkgever koos voor een negatieve benadering.
In een andere situatie vroeg een medewerker van een opdrachtgever mij, of er binnen mijn project een vacature was. Toen zijn leidinggevende daar lucht van kreeg, beschuldigde mij van "medewerkers inpikken". Hij had mij of zijn medewerker ook de vraag kunnen stellen, waarom hij bij mij solliciteerde. Die vraag heb ik de medewerker zelf wel gesteld. Hij zei dat ie begrepen had, dat het op mijn project niet alleen interessant maar ook leuk werken was. Zijn eigen chef was meer een politieagent, die vanuit de hiërarchie op een onprettige manier leiding gaf ("omdat ik de baas ben").