Terwijl af en toe een bui regen valt zat ik droog onder de overkapping met een fiets. Ik ging op het achterwiel een nieuwe set banden monteren. en lastig klusje vanwege de kettingkast, ketting, versnellings- en remkabel. Ik besloot voor de gemakkelijke weg. Ik heb de versnellingskabel laten zitten n de remkabel aan de andere kant van het wiel gelost. De binnenkabel is wat gerafeld, maar die uitdaging zou ik na het vervangen van de banden en het monteren van het achterwiel wel gaan oplossen. Zo'n 'toekomstig klusje' laat ik niet de rest van de pret bederven. Het is net zoals met een test; de lastige vragen even overslaan en lekker verdergaan met de overige.
Toen ik de oude bandenset langs een kant van het wiel verwijderd had, zag ik wat prutswerk. Op de binnenband zat een bekende plakker geplakt. Maar, het vliesje dat de kleefkant afdekt was niet eens verwijderd! Er was ook geen speciale lijm gebruikt, maar gewone om papier te plakken. Er zaten twee ronde gaten in de binnenband. Die kwamen mij ook vreemd over. Zulke lekken / gaten heb ik de afgelopen 70 jaar niet in een binnenband gezien. Aan de buitenband was verder niets te zien dan gewone slijtage.
Tijdens het monteren van de nieuwe set was het weer een uitdaging om de buitenband met de hand om de velg te leggen. Al gaat het alsmaar moelijker met mijn reumahandjes, het lukte me wel weer. Soms gebruik ik een paar lijmtangen om de band op de velg te houden. Maar dit keer hoefde dat niet. Ik heb de band daarna opgepompt en ben thee gaan zetten. Dat doe ik om te controleren of de band wel of niet hard blijft. Als ie hard blijft ga ik pas het wiel definitief monteren. Evenals de kettingkast. Je weet maar nooit.
Na de thee was de band nog steeds hard. Dus kon ik de klus afronden. Het door een gaatje rijgen van een gerafelde remkabel was de grootste uitdaging. Maar ook dat lukte. Rest mij enkel nog n proefritje om de versnellingen te controleren.