De term 'zaadschieters' hoorde ik voor het eerst in 1969 de kazerne te Zuidlaren. Een beroepssergeant sprak ons zo aan. Niet veel later kwam er een speciale bank voor de zaadschieters. Een soort collectebus voor vrouwen met onvruchtbare mannen of die zich liever door een (malafide?) arts lieten insemineren dan een slimme adonis.
Bij zo'n zaadbank was het : u vraagt dus wij spuiten. Maar wat ze spoten was nogal dubieus. Hoe weet een vrouw nou dat het echte sperma is? Misschien was de dokter net pannenkoeken aan het bakken en heeft ie wat van het beslag gebruikt. Tja, daar wordt een vrouw niet zwanger van.
Ik heb het altijd een wat raar en vooral onbetrouwbaar verschijnsel gevonden. Je kunt immers een kind krijgen van het zaad van je buurman aan wie je zo'n hekel hebt. Of van een arts die jou belazert.
En zie, decennia later blijkt een aantal artsen en andere zaadschieters dankzij de komst van DNA onderzoek honderden kinderen verwekt te hebben! Een van hen heeft nu meer dan 100 kinderen. Hoe kijken gelovigen daar tegenaan? Ik bedoel in verband met de Bijbelse tekst : "Gaat heen en vermenigvuldigt u!" Worden deze zaadschieters heilig verklaard?
Het trieste is dat vanwege de voortschrijdende wetenschap nu blijkt, dat het gedoneerde sperma niet altijd even zuiver was. Ziektes werden ook doorgegeven.
Ergo, voor je een relatie aangaat is het niet alleen nodig om een HIV test te doen. Een DNA onderzoek moet tegenwoordig uitsluiten, dat je familie van elkaar bent. Wat een wereld!