In de tijd dat wij boerenzwaluwen in onze schuur hadden nestelen, heb ik van heel dichtbij hun activiteiten gevolgd. Het begon met één nest en het eindigde met vijf! Toen was de maat voor ons vol. We moesten alles met plastic zeil afdekken, vanwege de enorme hoeveelheid vogelpoep. Maar wat een noeste arbeid werd daar door de paartjes verricht. Niet alleen het bouwen van een nest, maar ook de verzorging van de jongen maakte indruk. En dat deden ze dan 2x per seizoen. Nee, ze gebruikten voor de tweede broed niet het oude nest, maar bouwden een nieuw!
Na een periode van constante zorg, vlogen de jongen uit. Na het tweede nest vertrokken de zwaluwen. Meestal was dat in september. Ze
verzamelden zich bij ons in de buurt alvorens naar Afrika te vliegen. Om in de maand April erna weer terug te komen. De eerste zat dan kwetterend in de dakgoot zijn verhaal te doen (denk ik). In de tussenliggende periode hadden wij de schuur weer ontdaan van de nesten en al het vuil. Toen het eerste paar de schuur introk, heb ik de deur van de luik voorzien. Zo kon de deur gesloten worden, terwijl de zwaluwen in en uitvlogen door het luik.
Ik heb bij die beesten niet een keer een jong zien achterblijven in het nest. Bij mensen gebeurt dat wel. Dan woont een 'volwassen' kind op 34 jarige leeftijd nog steeds thuis, waar het verzorgd wordt door z'n ouders. Dat doen vogels niet. Als je als kuiken op het nest blijft, krijg je gewoon geen verzorging meer. Klaar! Dat zouden bepaalde mensen ook moeten doen met hun 'volwassen' kinderen.
Als ik de zwaluw-ouders zo druk bezig zag met hun kroos, realiseerde ik me dat voor drie kinderen zorgen best wel meevalt.
