Van beide groepen wordt gezegd, dat zij de waarheid zouden spreken. Ik heb na al die jaren gemerkt, dat het niet de waarheid is, maar hun waarheid.
Zo zei een dronkaard een paar keer tegen mij, dat ik geen man ben omdat ik geen alcohol drink. Oké, ze was weer dronken. Dat beter dan dat een nuchter iemand met een gezond verstand zoiets zou zeggen. Maar dan nog zou ik bij mijn eigen waarheid blijven.
Kinderen hebben ook hun eigen waarheid. Die begint vaak als ze wat groter zijn. Het is daarom nogal naïef, wanneer ouders sec op uitspraken van hun kinderen afgaan. Zo kreeg ik een keer in Schoonhoven een boze buurtbewoner aan de deur. Hij schreeuwde waarom ik zomaar zijn beide dochtertjes aan het huilen gemaakt had. Ik legde hem rustig uit, dat zijn verwende dochtertjes hun bananenschillen voor onze deur hadden weggegooid. Ik heb ze teruggeroepen en hen vriendelijk opgedragen de schillen thuis weg te gooien. Gelukkig kende de bewoner mij vrij goed, want ik schaakte toen geregeld met hem. Neemt niet weg dat ik zijn reactie vervelend vond. Die beide koters heb ik trouwens geregeld hun ouders zien slaan, schoppen en uitschelden.
Zo zijn er meer naïeve ouders die enkel afgaan op datgene wat hun kinderen hen wijs maken. Ze gaan de uitlatingen van hun kinderen niet eens verifiëren. Ze nemen ze klakkeloos over en komen boos aan de deur of schreeuwen door de telefoon. Ze liegen doodleuk met hun kinderen mee. En er zijn kinderen die liegen alsof het gedrukt staat. Dat komt omdat ze er telkens mee wegkomen. Net als dronkaards. Want wie gaat er nou in zo'n situatie met een alcoholist in gesprek?