Toen we in de kleine Kia op Curaçao vanaf de Emmakerk richting Westpunt reden, viel mij op dat de afstanden die wij als kwajongens in de jaren 60 liepen, vrij groot waren. Terwijl ieder mens met een gezond verstand zijn siësta hield, liepen mijn broertje Ruud en ik naar Rio Canario om daar vlakbij het politiebureau (inmiddels vervangen door een nieuw) een winkeltje te bezoeken. In dat winkeltje kochten we materiaal om te vissen in de St. Michielsbaai. Naast mamma's breinaalden en garenklosjes (waar we harpoengeweertjes van maakten), beschikten we ook over vislijn en haken. De laatste kochten we dus daar in Rio Canario. Een soortgelijke afstand was het naar de Muizenberg. Ook die afstand hebben we geregeld gelopen, via Suffisant. In de brandende zon. Gek stel. Mijn broer Joop was wat dat betref verstandiger. Die bleef meestal thuis. Met hem ging ik wel naar de kazerne in Suffisant. Daar zijn we naartoe gestuurd door onze pa om boksen en judo te leren. Ik herinner me nog dat we op een gegeven moment niet meer via de Kolonel Winkel weg (Kaya) naar die kazerne gingen. We hadden geen zin meer in dat gedoe met die vervelende sportleraren. Die knepen ons, pubers, telkens af met rotgeintjes. We stopten bij de winkel van Meijboom aan de Gosieweg. Daar lazen we o.a. comics van Spiderman, Batman enz. Soms kocht mijn broer zo'n blad en lazen dat buiten. Pa heeft ons nooit naar onze sportactiviteiten gevraagd.