Zoals bekend volg ik graag detectives. Ik hou ervan situaties of gebeurtenissen te analyseren en naar oplossingen te zoeken. Puzzels oplossen vind ik daarom ook erg leuk.
Ik kijk ook naar reconstructies van waar gebeurde misdaden. Een paar keer viel mij op, dat de recherche tamelijk onzorgvuldig het werk deed. Ook vandaag. Dit keer ging het om een vermissing van een vrouw. Ze woonde op kamers bij een kennis nadat ze gescheiden was.
Familie van de vrouw wees naar de ex als verdachte. Hij was al een paar keer beschuldigd van huiselijk geweld. Na verloop van tijd en allerlei situaties, werd de auto van de vrouw gevonden. Vlak in de buurt waar ze woonde. Het viel de recherche op, dat de stoel van de bestuurder ver naar achteren geschoven was. De vrouw en haar ex waren beiden 'slechts' 1.70 m lang. Ik dacht direct aan de verhuurder van de kamer van de vrouw. Toen hij in de deuropening stond zag ik dat hij lang van postuur was. Nog langer dan de rechercheurs. Komt bij, dat in het algemeen gebleken is dat de laatste die het slachtoffer gezien heeft vaak meer weet of zelfs de dader is.
Na bijna 10 jaar werd de zaak als cold case weer opgepakt. Pas toen viel het een rechercheur op, dat de verhuurder nooit echt verhoord was en dat hij zelfs een test aan de leugendetector had geweigerd. Een bezoekje aan de man leidde ertoe, dat hij vrij snel bekende de vrouw gedood te hebben en haar ergens op een perceel van zijn ouders had begraven.
Jammer dat zo'n zwak, bijna amateuristisch recherchewerk moest leiden tot 10 jaar wachten op een oplossing van een vermissing.