Gewoon

Geen corrigerende elektronica, maar gewoon een mooie, natuurlijke stem en professionele musici. Geen tatoeages, geverfde haren, botox, piercings in het hoofd, kunstnagels en -wimpers, geen half naakt lijf en geen plastic gebit. Gewoon Linda Ronstadt in de 70's, die tevreden is met zichzelf.

The air that I breath

Genocide in Gaza

Wie de MSM gelooft, zal denken dat de genocide (volgens de MSM 'oorlog') in Gaza voorbij is. Want het is vrij stil. Niets in minder waar. De Joden gaan hun eindslag doen door het zuiden van Gaza te bombarderen. Daar hebben de Palestijnen hun toevlucht gezocht op aanraden van de Joden. De Joden willen met één bom zoveel mogelijk Palestijnen doden. Volgens de fans van de Joden, is er in Gaza niets aan de hand. Brrrr!

Aardig zijn voor 'vriendjes'

Er zijn nogal wat mensen, die liever niet horen over de donkere kanten van hun vriendjes. Ik doel daarmee op mensen als Zelensky, Von der Leyen, Navalny en onze dames en heren politici. Die zijn stuk voor stuk in de ogen van hun aanbidders van onbesproken gedrag, een soort Jezus figuren. Dat beeld wordt ook veroorzaakt door de slaafse media. Ook die zwijgen over de misdragingen van dergelijke populaire mensen. Maar ja, Borsato, Ali B , Mathijs, Egbers enz. werden eerst ook zo beschouwd. Totdat de donkere kant van hen bekend werd. Eerlijk duurt het langst, denk ik dan maar.
Het blijft voor mij onacceptabel dat (on)mensen als Navalny en Zelensky meer aandacht krijgen, dan al die slachtoffers van de Toeslagenaffaire. Beiden vereren het nazi gedachtegoed maar omdat ze tegen Poetin zijn, maakt dat aanvaardbaar voor de hypocrieten.

Een winwin situatie

Wat ons betreft is het voor beide partijen een winwin situatie. Wij ontspannen ons in het bos door andere inspanning te leveren. De eigenaar krijgt in ruil voor het gebruik een opgeknapt huisje. Mooier kan het toch niet?
We zitten niet graag stil. Als we in het huisje zijn, kunnen we zelf bepalen wanneer we een klusje doen of gaan relaxen. Het heeft wat weg van de situatie waarin mensen die op een camping helpen gedurende die periode een gratis staanplek krijgen. Voor wat hoort wat.
Gisteren heb ik de houten lijst om de voordeur afgemaakt. Er ontbrak een lat aan de rechterkant. Die heb ik er alsnog opgeschroefd. Daarna heb ik de lijst geschuurd en in de witte grondverf gezet. Het ziet er gelijk weer beter uit. Vinden wij. Pas toen ik daar bezig was, viel mij het ronde afdekplaatje bovenin op. Daarachter schijnt een gat te zitten van een verwijdere afvoer pijp. Dat ga ik ook nog dicht maken.
Vanmorgen regende het. Geen probleem, want we zouden weer naar huis gaan. Als dat niet het geval geweest zou zijn, dan was er in het huisje ook nog wel een en ander te doen.

Iets MAFS

Als Sonja naar haar favoriete programma's kijkt, zit ik te luisteren naar muziek. Vanwege de beperkte internetmogelijkheden in het huisje in het bos, kijk ik af en toe met haar mee.
Gisteren zag en hoorde ik iets zeer mafs. In dat programma is het de omgekeerde wereld wat relaties betreft. Ze gaan eerst trouwen en daarna pas elkaar leren kennen.
Gisteren zag ik een homostel waarvan de een merkbaar veel voelde voor zijn onbekende partner. Maar die partner gedroeg zich alsof ie geen homo is.
Ik zag ook een blonde vrouw, die erg goed toneel kon spelen. Wordt zij de nieuwe winnares van een Oscar? Ze was enkel gefocust op de trouwdag en niet geïnteresseerd in het vervolgtraject erna. Ze schreef haar nieuwbakken echtgenoot na het huwelijk gelijk maar af. Met nare opmerkingen. Jammer dat de begeleiders / deskundigen haar niet echt durfden te confronteren met haar schijnheilig gedrag. Ook ontbrak het aan zelfreflectie bij de deskundigen. Zij hadden die vrouw nooit tot het experiment mogen toelaten. Ze was daar veel te egocentrisch voor. Dat hadden de deskundigen ronduit moeten toegeven. Al met al vind ik het een maf programma, waarin men met de camera's in de buurt zich anders gedraagt dan normaal het geval zou zijn.

Covid leugens

Oekraïne over Navalny

Ouwe lullen muziek -44-

Uit de tijd dat we op Curaçao verbleven. Heerlijke muziek! Over aardappelpuree!

Een gewaarschuwd mens

Omdat Oekraïne de oorlog verloren heeft, er zijn nog enkel wat stuiptrekkingen gaande van een zo goed als vernietigd Oekraïens leger, oppert de NAVO / Amerika om Oekraïne binnen te trekken. Volgens Rusland betekent dat het einde van Europa. Ik zou bijna zeggen : ga jullie gang al was het maar om van de EU af te komen, maar ik blijf hopen op vrede.

Gebak met grap

Vanmorgen heb ik voor iets lekkers bij de koffie gezorgd. Tijdens mijn zoektocht naar een zaagje, kwam ik bij een luxe bakkerij terecht. Vraag mij niet hoe dat gegaan is. Toen ik de winkel binnengestapt was, zag ik een enorm lange vitrine met allerlei soorten gebak en taart. “Goedemorgen meneer, kan ik u helpen?”, vroeg een opgewekte medewerkster. “Goedemorgen! Nou dat gaat volgens mij best wel lukken”, zei ik wijzend naar de vitrine. Ze vroeg hoeveel gebakjes ik wilde kopen. Ik antwoordde 4 stuks. Ze vroeg dat omdat ze alvast een doosje klaar wilde uitvouwen. “Aha, u heeft iets te vieren?”, vroeg ze. Omdat ze nogal vrolijk overkwam zei ik : “Jazeker. We zijn op dieet en zijn samen bijna 1 kilo afgevallen. Dat moet gevierd worden.” Ze keek wat verbaas op. Maar toen ze mij zag lachen, begreep ze dat het een grapje was. Ik zei : “Ach, af en toe moet je jezelf een feestje gunnen, toch?”

Ze was het daar volledig mee eens. En dus hadden we vanmorgen tijdens de pauze koffie met een moorkop. Uiteraard met een zoetje in de koffie. Want we moeten wel op ons gewicht blijven letten.😅 Morgen een tompouce. 

Macho en deskundig

Ergens las ik dat een onderzoek heeft uitgewezen, dat het slecht gesteld is met de rekenvaardigheden van jongeren. Haha! Niets nieuws wat mij betreft. Het is al lang zo, dat voor de jongere generatie 1+1 echt geen 2 meer is. En dat is nog niet eens alles.

Vanmorgen moest ik op pad. Het zaagje van de multitool was op, bot. Tijdens het zagen begon dat ding te roken. Dan weet je dat de zaag niet meer goed z’n werk kan doen. Dus rookpauze.

In een bouwmarkt zag ik niet direct de zaagjes hangen die ik nodig had. Dus trok ik even bij een jonge medewerkster aan de bel. We liepen samen weer naar het schap, waar ik al gezocht had. Ze bekeek de oude, botte zaag en zei : “Volgens mij verkopen wij deze niet. Ik zal even mijn collega oproepen. Die is meer deskundig dan ik.”

Even later kwam een jongeman aanlopen. Hij bekeek het oude zaagje, pakte een ander uit het schap en zei : “Volgens mij moet u deze proberen.” Hij gedroeg zich quasi deskundig, maar ik zag zowel aan de kop van het zaagje en die van hem, dat beide gewoonweg niet deugden. De medewerkster keek met gefronste wenkbrauwen toe. Ze had merkbaar weinig op met haar ‘deskundige’ meerdere. Hoewel de jongeman aandrong, liet ik het zaagje voor wat het is. 

In een speciaalzaak voor gereedschap kocht ik de juiste. De medewerker zei gelijk glimlachend : O, die is van zo’n ouderwetse, degelijke Fein machine. In zo’n oranje koffer. Zit er niet een apart koppelstukje bij? Dat kan je gebruiken om andere, universele zaagjes te monteren.” Maar dat koppelstukje zit dus niet in de koffer. Hij verkocht mij drie nieuwe zaagjes, die afgezien van de botte tanden hetzelfde waren. Weer bij de hut aangekomen merkte ik een wereld van verschil tijdens het zagen. Het oude zaagje was ronduit superbot.

Geen hypochonder

Het is gewoon zo, dat ik vaker aan de dood denk dan vroeger. Dat klinkt wat treurig, ik weet het. Het heeft te maken met mijn leeftijd en het feit, dat er steeds meer leeftijdgenoten of mensen die nog jonger zijn dan ik,  overlijden. Ik leef nu eenmaal in die fase. Niet dat het mij dagelijks bezig houdt. Daar heb ik het veel te druk voor. Komt bij dat ik op bepaalde punten nogal onverschillig ben. Ik weet het : dat kan ook risico’s inhouden in de vorm van onderschatting. Als ik me niet goed voel, dan is mijn eerste gedachte : het zal wel weer overgaan. Ik denk dan niet aan iets ernstigs of zo. Het enige wat mij soms bezighoudt is de resultaten van het landelijk onderzoek naar darmkanker. Een stukje oud zeer. Meestal is dat voordat ik de test opgestuurd heb. Daarom handel ik hem direct af. Weg is weg. Daarna heb ik het al weer losgelaten. Pas als het resultaat terug is, is het weer even spannend. Maar ook dan denk ik : Het is zoals het is. Om daarna weer aan het klussen te gaan. Vandaag gaan de laatste delen rabat erop.

O Carol

Kijk, ik kon natuurlijk het origineel van Neil Sedaka draaien, maar dan zit ik minuten lang naar een hoesje te kijken. Dan is zo'n videootje leuker, toch? Mijn broer had een variant op dit nummer : O kerel, raad eens wat ik voel.... de rest zal ik jullie besparen anders moet ik aan dit bericht een leeftijdsgrens plakken. Vroeger was zo'n vertaling niet geschikt voor onder de 18. Nu is het niet geschikt voor onder de 8. Andere tijden.
Ik herinner me nog dat op het singeltje van Neil Sedaka twee hits stonden : O Carol en op de flipside One way ticket to the blues. Tja, in die jaren 50 kregen de mensen nog waar voor hun geld. Zo'n singel kostte in die tijd nog geen 4 gulden.
Samen met mijn broer ging ik bij Gé Hofenk in de Haarlemmerstraat in Leiden naar muziek luisteren. Bij voorkeur in een hokje. Als we klaar waren zei mijn broer aan de balie altijd : "We vonden er niets aan." 😂 Op school konden we dan vertellen, dat het nieuwste nummer al gehoord hadden. Daar ging het uiteindelijk om.

Pansnacksueel

Het verbaasde mij enigszins, dat in het restaurant van een ziekenhuis ook friet en snacks verkocht worden. Ik zag een stel friet met frikandellen en kroketten nuttigen. Uiteraard met een flesje cola.

Het viel mij (weer) op, dat mevrouw in een scootmobiel zat met zuurstofflessen aan boord. Ze was aan de flinke kant, zal ik maar zeggen. Met het woord obese kwets je snel iemand. Zeggen ze. Maar ze was gewoon obese dus. Niet dat ik het dan niet goed zou vinden. Maar om drie uur ’s middags lijkt me een raar tijdstip om een vette hap naar binnen te werken. Ik weet niet of men daar ook in speciale olie frituurt. Gezonde olie, als die bestaat.

Nee, ik was niet jaloers. In zo’n omgeving heb ik alles behalve trek. Het was er druk en benauwd. Het liefst rende ik weer naar buiten. Maar zo af en toe dwing ik mezelf mijn grenzen te verleggen. Ik zie het dan als oefenmateriaal. Ik zat daar ook te wachten omdat ik de patiënt niet in de steek wilde laten. Dus was het ook voor mij afzien. Ik had wel een plekje genomen, dicht bij de uitgang. Voor het geval dat.

Als ik een snack eet, is dat meestal op een tijdstip waarop wij gewoonlijk eten. Dus na twaalf of na 5 uur ’s middags. Dan is het in plaats van gewoon eten. We doen zoiets hooguit een keer in de week. Meestal op de vrijdag, vanwege de drukte op die dag.

Ik vind veel lekker wat uit een frituurpan komt. Maar zoals gezegd, houd ik het beperkt. Voor de woke lezers : Ik ben dus een pansnacksueel, een frituurpansnacksueel. De patiënt keerde na een halfuurtje weer terug. Alles is goed gegaan. Ze had niet verwacht, dat ik nog binnen zou zijn. We hebben beiden wat geleden. We zijn via de loods teruggereden naar het huisje. In de loods lag nog wat materiaal te wachten. Vandaar.

Wat een drukte!

We kwamen op een wat ongunstig tijdstip in Harderwijk aan. Het was er erg druk. Veel scholieren op fietsen, nou dan weet je het wel. En dan die kleine rotondes die we om de haverklap tegenkwamen. Daar hebben die fietsers voorrang. Ik keen mijn ogen uit. Links, rechts, vooruit, achteruit en dan weer links enz. Het opvallende was dat ik vaak dezelfde fietsers voorrang moest verlenen. Ze reden sneller dan wij in de Matrix. Ik merkte wel, dat ik niet meer gewend ben om in een auto door zo’n drukte te rijden. Doe mij maar de fiets. De drukte onderweg speelde ook mee, toen ik in het restaurant zat te wachten. Ik kwam al met een dikke kop aan. Gelukkig was het op de terugweg stukken rustiger. Dus had ik aanzienlijk minder last van een opgeblazen hoofd. Toen we bij de loods arriveerden voelde ik me weer oké. Ik ben benieuwd hoe de patiënt zich houdt, als de verdoving uitgewerkt is. 

Koffiepauze in de zon

Wie had dat nog gedacht, na al die dagen met somber nat weer? We werden vanmorgen verrast met een heuse zon. Na het ontbijt ben ik nog even aan de achterkant bezig geweest. Daar zat halverwege een rabatdeel waarvan het uiteinde rot was. Na het verwijderen van een hoeklat heb ik dat stukje met de multitool verwijderd. Dit keer kon ik geen nieuw stuk erin schuiven. Dus heb ik de groef aan de onderzijde verwijderd. Door het deel aan de achterkant weg te zagen. Toen kon ik het rabat van onderaf in de groef van het deel erboven en op z’n plaats drukken. Aan de voorkant is niets te zien van het zaagwerk.

Vervolgens heb ik het deel vastgezet en de hoeklat weer op z’n plek geschroefd.
Toen ik daarmee klaar was, werd de koffie naar buiten gebracht. In de zon hebben we even gepauzeerd. Daarna ben ik de boel gaan opruimen, want vanmiddag gaan we naar Harderwijk. Naar het ziekenhuis. Voor een heel andere oplapklus. We maken dan gelijk van de gelegenheid gebruik om wat materiaal uit de loods op te halen. Dan kan ik weer verder met de klusjes. Er moet nog wat lijstwerk geplaatst worden rond twee deurkozijnen. Ik ga ook nog één lang rabatdeel vervangen. Daarna ga ik het houtwerk schuren en bepaalde delen in de grondverf zetten. 

Ouderwets

Aan de Koffietafel maakte ik de opmerking het fijn te vinden de soepballetjes niet alleen te hoeven draaien, maar ook te mogen eten. Vervolgens ging het over het werk achter de schermen. Iets wat vaak vergeten wordt. De mevrouw naast mij vroeg ernaar. Toen ik zei blij te zijn thuis niet meer te hoeven afwassen, vroeg ze of wij soms geen vaatwasmachine hebben. Nee dus. Ze reageerde daarop met de vraag of ik aan voorspoelen deed. Ik bevestigde dat. Waarop ze lachend en fluisterend zei : “O, je doet dus geen Dreft in bruin water!” Ik moest hartelijk lachen. Ze doelde op de manier waarop sommigen hier de vaat doen. Na de koffie verdwijnen de kopjes en lepeltjes in een bak warm water. Dat kleurt dan bruin van de koffie. Vervolgens gaat er een scheut afwasmiddel in en doet met de vaat! En dan ook nog zonder naspoelen. Brrrr. Maar als anderen het zien, wordt er subiet ingegrepen.

Van het een kwam het ander en spraken wij over de verschillen tussen het doen en laten van onze en de jongere generaties. De jongeren weten alsmaar minder over het huishouden en opvoeden van kinderen.

In het huisje staat ook zo’n machine. Toch spoelen we de vaat vooraf af. Niet alleen om die alter echt schoon uit de machine te kunnen halen. Het scheelt ook vervuiling van het inwendige en mogelijke verstoppingen door een dichtgeslibd filter. Ergo : gewoon het gezonde verstand gebruiken. Trouwens, zo’n machine verbruikt wel erg veel energie en water vergeleken met onze handmatige manier van de vaat doen.

Ouwe lullen muziek -43-

Prachtig die zwartwit films. Om maar te zwijgen over de mooie vrouwen in die tijd. Zonder spijkers en tatoeages en (meestal) hun eigen kleur haar en.... stemgeluid. Puur dus. Men zegt l'histoire se répète. Dus ik wacht af.

Koud windje

Er stond vandaag een opvallend koude wind. Ik had me er wel goed op gekleed, inclusief werkhandschoenen en muts op de knar. Maar de wind waaide dwars door mijn spijkerbroek. Maar goed, dat liever dan dat ik in de hitte sta te zweten. Om over regen maar helemaal te zwijgen, want dan valt er buiten nog weinig te klussen.

Op zich ook geen ramp, want binnen staat ook nog een en ander te wachten. Dat is wat schuur- en schilderwerk. Geen grote stukken, maar kozijnen. Maar zolang het droog is, doe ik liever eerst de buitenkant.

Ik ben wel weer flink aan de gymnastiek. Er zijn wat lastig te bereiken plekken. Dan lig ik half of helemaal op de grond in een wat onnatuurlijke houding. Als ik dan overeind wil komen om op te staan, ben ik net een spartelende vis op het droge. Dan merk ik goed, dat ik de 70 gepasseerd ben. Ik kreeg ook hier en daar 'last' van gevoelige spieren. Niet echt spierpijn, gelukkig niet. Maar wel spieren die ik niet eerder gevoeld heb.

In de zon

Ze hadden slecht weer voorspeld voor met name de zondag. Maar de zon scheen hier volop. Leuk hè, het weer kunnen ze niet voorspellen, maar van het klimaat weten ze wel hoe het over 10 jaar is. 😅 Niet alleen hier, ook in andere landen wordt hartelijk gelachen om de klimaataanpak van die gekke Hollanders.
Eergisteren zag ik weer een aflevering van een groepje vrouwen, dat op een onbewoond eiland tracht te overleven. Ook in de zon. Daar lag aan het strand enorme hoeveelheden afval. Vooral plastic. Die vrouwen toonden weinig initiatieven. Ze waren nogal futloos en klaagden enkel. Ze zorgden niet eens voor continuïteit in de voedsel- en watervoorziening. Ze doen ook erg onhandig en veel op een onlogische manier. Niet alleen voor mij als man. Het viel Sonja ook op.  Geen prioriteiten ten aanzien van een schuilplaats, vuur, drinken en eten. Afval opruimen, al was het maar als bezigheid, deden ze ook niet. Dat was toch het minste wat ze zouden kunnen doen om de verveling te bestrijden. En wie weet wat je tussen al dat afval misschien vindt? Ze lagen of liepen ook vaak in de zon. Dat lijkt mij geen goed idee, want het vergt extra vochtinname. wij zitten gewoon binnen om achter het glas van de zon te genieten.

Een goed begin

Vanmorgen zijn we weer verdergegaan met het klussen. Ik heb de laatste rabat verbruikt en wat hoeklatten geplaatst.

Alleen de achterkant moet nog aangepakt worden. Het is een lang en een paar korte stukken. Een kort stuk heb ik al vervangen.

Zoals bekend doe ik ook aan hergebruik. Zo heb ik een nog prima stuk van een oude hoeklat gebruikt om een rot deel te vervangen. Ik moest wel even creatief te werk gaan met de metaalzaag. De regenpijp zat in de weg. Gelukkig is de diameter van die pijp niet te groot, dus heb ik de zaag om de pijp aangebracht. Zo kon ik een stuk

van een rotte hoeklat ondanks de regenpijp alsnog verwijderen.

Om mooi recht te kunnen zagen in de rabat, gebruik ik een waterpasje. Daarmee teken ik de zaagsnede af.

Afgezien van de rabat aan de achterzijde, rest nog het schuren en opnieuw schilderen van de buitenkant. Maar daarvoor hebben we een paar dagen droog, mooi weer voor nodig.

Terwijl ik met de rabat en de hoeklatten bezig was, heeft Sonja wat snoeiwerk verricht. Ze heeft ook de oude rabatdelen met de afkortzaag klein gemaakt en in zakken gedaan. Opgeruimd staat netjes.

Kort na het middaguur vonden we beiden het welletjes. Het waait vrij hard hier en we kregen beiden last van koude benen. De vogeltjes waren blij met ons vertrek. Het was snel weer erg druk in de openlucht volière. Daar wordt overigens ook veel geruzied en en vochten. Sommige mezen komen schijnbaar enkel om anderen weg te jagen. Zelf eten ze dan niets van zo'n veroverde vetbol of pindanetje. Het zijn ware pestkoppen. Misschien zijn het mensen die gereïncarneerd zijn.
De dikke duif heeft z'n familie geïnformeerd. Het zijn er nu zes!

Het zijn gelukkig duiven zonder enkelbandje. 😅

Ouwe lullen muziek -42-

Zondag, onrustdag

De zondag is voor mij al lang een soort strafdag. Als kind moest ik mijn zondagse kleren aan. Buitenspelen was er dan niet bij, want o wee als die kleren vies zouden worden! Komt bij dat ik niet zo graag naar de zondagsschool en de kerk ging. Als actief mannetje moest ik me daar ook verplicht rustig houden.

Nu, ruim 65 jaar later vind ik de rustdag nog steeds een crime. De hele dag niets doen. Afgezien van wandelen en/of fietsen.

Ik troostte me als kind maar met de gedachte, dat er ook gezinnen zijn waar het helemaal een saaie dag is. Hun kinderen mochten helemaal niets. Ja, bij een orgel psalmen galmen.

In de loop der tijd ben ik anders gaan omgaan met de zondag. Ik ga niet uitbundig timmeren en zagen of zo. Dat niet. Als ik zaag of iets moet timmeren, dan doe ik dat in het schuurtje met de deur dicht. Dan ben ik daar ook geen uren, hoor. Dan zijn het meestal kleine zaken. Schilderen doe ik wel op de rustdag. Zo’n kwast maakt geen lawaai. Dus heb ik vandaag geschilderd. Zowel in als buitenshuis. Voor buiten heb ik wat latten in de grondverf gezet. Binnen heb ik een stukje gewit. Nadat ik de buitenlamp aangesloten had, bleef in het halletje een strookje onbehandeld muur over. Daar zat al die tijd een stukje pvc buis met bedrading van de lamp. Ik heb er zo’n 15 cm van verwijderd en toen kwam het niet gewitte deel tevoorschijn. Om te voorkomen, dat ik daar uren naar ga staan kijken, heb ik het gewit.

Propaganda en dictatuur

Er gaan steeds meer geruchten als zou Navalny door Britse agenten vergiftigd zijn. Dat zijn geen Russische berichten, maar westerse en Aziatische.
Wanneer wordt het WEF als staatsgevaarlijk gekwalificeerd? Het WEF wil de democratie ontmantelen en de dictatuur invoeren. Nog even en men is in Rusland beter af dan hier in het westen. He tis onthutsend dat zelfs leden van het koninklijk huis met het WEF meelopen. Volgens mij is dat de negatieve invloed van Maxima. Haar pa was ook een volger van de dictatuur. Is ze naar hier gekomen om ons te onderwerpen? Worden er straks ook tegenstanders in vliegtuigen boven zee gedumpt? Het wordt tijd om afscheid te nemen van de Oranjes. In Canada groeit het verzet tegen het WEF waar Trudeau net als Rutte c.s. een groot aanhanger van is.

Wat een rust!

Wat is het hier toch rustig. Sonja hoort 's morgens vroeg de vogels fluiten. Daar geniet ze van. Ik hoor ze niet en als ik ze hoor, dan hoor ik iets heel anders. Zo komt er hier een zeer dikke duif. Zo'n gewoon geval, geen houtduif of zo. Als ik die duif hier zie rondlopen, verbaas ik me erover dat ie kan vliegen. Wat een dikzak! Zo'n beest koert gewoonlijk. Maar ik meende geen roekoe roekoe te horen, maar kroepoek, kroepoek! 😆 Misschien was het een duif van een Indo duivenmelker. Of denk ik te vaak aan eten?
We zien nu ook boomklevers aan de pindanetjes hangen. Het zijn mooie, gestroomlijnde vogeltjes. Het is net als met de mezen : wat kan de natuur toch mooie schepselen voortbrengen. Met prachtige tekening van de verenvacht. Geen streepje verkeerd, zo lijkt het.
Ik heb van thuis een deels aangevreten potje vogelpindakaas meegenomen. De bovenste laag vertoonde wat schimmelvlekjes. Die heb ik weggeschrapt en de pot hier opgehangen. In tegenstelling tot thuis, zijn de mezen er hier dol op. De pot is constant bezet. Zo'n pot wordt binnen korte tijd kraakhelder schoon gepikt.
We zien hier ook merels, lijsters, Vlaamse gaaien, musjes, roodborstjes, winterkoninkjes en af en toe een roofvogel. De Vlaamse gaaien en roofvogel blijven ver uit de buurt. Ze worden denk ik aangetrokken vanwege de drukte van de kleinere soorten bij het huisje.

In eigen voet

Of is het inmiddels zelfmoord?

Een huisdier voor de hep

Helaas ben ik het de afgelopen jaren een aantal keren tegengekomen. Mensen die graag een huisdier wilden hebben, maar er slecht voor zorgen. Ze laten hun hond uit in de tuin, verschonen niet drie keer per dag het drinkwater, maken de eetbakken niet schoon en doen weinig tot niets aan de verzorging van hun huisdier. Ze hebben een huisdier voor de hep. Zoals kinderen dat soms ook hebben. De rest is hen al snel te veel. En als ze zo'n beest zat zijn, gaat ie net zo gemakkelijk weer weg. Of wordt het ergens achtergelaten. Totdat ze toch maar weer een huisdier willen hebben. Dan komt het volgende slachtoffer. Gelukkig zijn er nog echte dierenliefhebbers.

Afrikaanse gospel

Ik versta er geen woord van, maar de muziek en zang doen mij toch wel wat. Ze hebben iets spiritueels.

I can't help it

Alexei Navalny

Door de bril van een onafhankelijke journalist, zien we een heel andere Navalny dan de westerse media ons presenteert.

Twinkle - Terry

Tja, een wat triest liedje. Over een jongeman die op zijn motorfiets verongelukte na een ruzie met z'n vriendin. Je motorfiets is je moordenaar of eh....? Het weerhield mij er niet van om zes jaar later toch een motorfiets te kopen.

Op m'n gemak

Het feit dat ik ruim 30 jaar in de detachering gewerkt heb, geeft aan dat ik niet terugdeins voor veranderingen en het ontmoeten van nieuwe mensen. Tot op zekere hoogte vind ik verandering van omgeving en /of mensen dusdanig belangrijk, dat ik daar van tijd tot tijd behoefte aan heb.

Er zijn ook mensen die het lastig vinden om nieuwe contacten te legen. Maar soms verrast het mij. Voor mij klinkt het wat vreemd, wanneer een personeelsfunctionaris moeite heeft om nieuwe mensen aan te spreken. Tenminste, dat zei iemand met zo’n functie in een datingprogramma. Zo af en toe kom ik meer van dat soort situaties tegen. Zoals iemand die van beroep gastvrouw /receptioniste is en ook moeite heeft nieuwe mensen te ontmoeten en ermee in gesprek te gaan.

Als ik naar de Koffietafel ga, ga ik op een vrije stoel aan tafel zitten. Ik pak dan niet die stoel op om hem bij iemand neer te zetten die ik ken. In het algemeen maak ik gemakkelijk contact met anderen. De leeftijd maakt mij niet uit.

Al moet ik wel bekennen, dat ik me steeds vaker op mijn gemak voel bij mensen die met dezelfde normen en waarden opgevoed zijn. Dat zijn meestal leeftijdgenoten en/of mensen die ouder zijn dan ik.

Rabatdelen vervangen

Vandaag is het dan zover. Ik ben begonnen met het vervangen van de rotte rabatdelen. De meeste stukken betreffen de onderste delen. Logisch, want daar heeft het huisje last van opspattend en afdruipend water.

Om te oefenen ben ik begonnen met een klein stukje van nog geen 50 cm. Het bevond zich achteraan op een hoek. Met de multitool heb ik het deel doorgezaagd. Omdat het de onderste rabat is, kon ik het stuk vrij gemakkelijk verwijderen. Al moest ik wel een deel van een rotte hoeklat eerst ook wegzagen.

Toen ik het nieuwe deel paste, schrok ik even. Het was een halve millimeter dunner dan de oude. Dus

het sloot niet glad aan. Ik had de maat opgenomen bij het schuurtje. Onder het afdakje. Daar is het aanzienlijk droger, dan op de hoek bij een regenpijp die bij de oude goot lekte. Het verschil wordt veroorzaakt door de opname van vocht. Het wordt een uitdaging om toch een naadloze aansluiting te krijgen tussen oud en nieuw.

Na de geslaagde proef ben ik vol vertrouwen de grotere delen aan de voorzijde gaan doen.

Na het verwijderen van twee rabatdelen, zag ik muizennesten! Ze waren onbewoond, dus die heb ik even verwijderd en de openingen met wat oud rabat dicht getimmerd. Mocht er toch nog een muis gezeten hebben, dan heeft ie levenslang gekregen in een isoleercel. Arm beestje.

Ik moest ook halverwege de voorkant een deel vervangen. Gelukkig was dat op de hoek. Nadat ik een stuk van een meter had verwijderd (zonder de rabat er boven en eronder te beschadigen!) Kon ik het oude deel eruit tikken en het nieuwe vanaf de hoek erin tikken.

Na de lunchpauze heb ik de laatste rotte rabat aan de voorzijde vervangen. Ik was veel tijd kwijt toen ik achter de unit moest zijn. Daar was nauwelijks ruimte om te werken. Maar ik blijk ook een slangenmens te zijn. Oké, een beetje als een boa constrictor die net een varkentje opgegeten heeft. 😅Ik heb de naden maar direct met grijze kit gedicht. Af en toe viel er een druppel regen.
Ik moet zeggen dat het al een stuk beter oogt, nu de rotte delen vervangen zijn. Rest nog de achterkant van het hutje. Ik ben bang, dat ik toch nog een lengte rabat nodig zal hebben.

Twee jaar oorlog

Men moet bij mij niet beginnen over 24 februari 2022. Nee, begin maar met het verhaal vanaf begin jaren 90. Dat is ook het geval met 7 oktober 2023; begin maar in 1948.
Om blijk te geven van steun aan het corrupte nazi Oekraïne, wappert vandaag het blauw-geel. Als het zo gaat, dan wapper ik vandaag met het rood met hamer en sikkel. Om de zaak in evenwicht te houden. Hamer en sikkel zijn op zich niet verkeerd, want als het aan het WEF en z'n volgers liggen, wordt de communistisch staatsvorm ingevoerd.
In Oekraïne groeit het verzet tegen de oorlog. Maar Zelensky probeert dit stil te houden. Gelukkig is Zelensky niet de eigenaar van het internet. Daar kan men opnames zien van Oekraïense burgers, die hun soldaten uitschelden en opjagen. Er zijn ook bomaanslagen gepleegd op eigen militairen. Zelensky gebruikt de oorlog als dekmantel en wijst dus naar Oekraïense collaborateurs en Russische groeperingen. Zelensky's dagen lijken geteld. Rusland neigt steeds meer naar een totale verovering van Oekraïne, omdat Zelensky weigert te praten over vrede.

Lee Darin

Effe terug naar de jaren 70.

We worden nog armer

De Westerse landen hebben bij monde van de VS, het VK en de EU besloten nog meer boycotmaatregelen tegen Rusland te treffen. Kortom, het schieten in eigen voeten wordt voortgezet. Ergo, het Westen zal verder verarmen en dieper in de ellende terechtkomen. Want Rusland zal ook nog eens in onze voeten schieten.
Duitsland laat zich opjutten om een agressievere houding jegens Rusland aan te nemen. Wil Duitsland soms weer een pak op z'n donder krijgen? Gaat de geschiedenis zich voor de derde keer herhalen? Duitsland laat zich door Amerika geregeld in de zak schijten. De Yanks hebben de Duitse en rest van de Europese economie al onderuitgehaald. Dat kan mede dankzij het vertrek van de bitch Merkel en de komst van lulletje rozenwater Scholz. Inclusief die van Amerika zelf. Rusland en China varen er wel bij, ondanks of juist dankzij de kortzichtige boycots.

De schapen wel

Het lijkt erop alsof schapen belangrijker zijn dan mensen. Al is het wel zo, dat veel mensen zich als schaap gedragen. Ik doel op het vaccin tegen het blauwtongvirus, een niet besmettelijk virus dat bij schapen kan voorkomen. Dat Zuid-Afrikaans vaccin is streng gecontroleerd en.... afgekeurd. Toen ik het bericht las, dacht ik : "Had men dat nu ook maar met de covid vaccins gedaan : streng keuren en dan vooral de adviezen van de EMA opvolgen. Dan hadden er niet zoveel mensenschapen het slachtoffer geworden van die experimentele vaccins.
Of heeft men het afgekeurd, omdat Zuid-Afrika vanwege de volkerenmoord naar het ICJ gestapt is? Ach, je weet het maar nooit tegenwoordig met die cancel cultuur.

Weer aan de slag

We zitten weer in het huisje. Rond 14.30 uur zijn we aangekomen. We moesten eerst nog de Koffietafel doen. Die was dit keer uitgebreid met soep en stokbrood. Dus duurde het wat langer. Ik heb de koffietijd (van 10.30 – 12.00 uur benut om alvast een en ander in te pakken en wat elektrisch gereedschap op te halen. Daarna ben ik aan de soep gegaan.

Dit lange weekend staat de buitenkant op het programma. Eerder deze week heb ik de rabatdelen gebracht (foto). Ze staan al in de grondverf. Ik ga de rotte delen vervangen voor nieuwe delen. Voor het gemak heb ik een afkortzaag meegenomen en een schuurmachine.

Om de rotte delen er tussenuit te halen gebruik ik een speciale zaag, een zgn Multitool. Om de nieuwe rabatdelen te kunnen plaatsen zal ik van de groef een randje aan de achterkant moet verwijderen. Ik steek de bovenkant in de groef en de onderkant druk ik dan gewoon tegen het rabat eronder. Het is van buitenaf niet te zien, dat ik de onderkant ‘ontgroefd’ heb. Het nieuwe stuk zet ik vast met wat lijmkit en koploze spijkers.

Om alvast wat warm te draaien ben ik vanmiddag begonnen met het monteren van een handgreep op een lade. Het was de enige lade zonder, want de greep lag in een kast.

Daarna heb ik de buitenverlichting aangesloten. De lamp hing er al, maar was groen uitgeslagen. Ik heb hem van de muur gehaald en schoongemaakt. Tot zelfs in de bol kwam ik fijn mos tegen. Ondanks dat doet de lamp het wel. De reeds aanwezige bedrading heb ik door de wand getrokken en vervolgens op de lamp aangesloten. Hij doet het weer!

Naar België

Onze jeugd in de jaren 50 deelden wij met onze ooms, tantes en hun oudste kinderen. Onze ooms waren de broers van mijn vader. De drie broers woonden na de oorlog bij hun ouders, mijn oma en opa. Dat was in de Koningstraat van ons geboortedorp. Daar is een aantal van hun kinderen geboren. Vanwege die situatie was er sprake van een bijzondere band met elkaar. Alsof we één gezin vormden.
Later verlieten de drie broers en hun gezinnen het ouderlijk huis. En daarmee werd het contact tussen de neefjes en nichtjes weliswaar minder, maar de onderlinge band zeker niet.
In de jaren 60, na terugkeer van Curaçao, zagen deze tienerneven en -nichten elkaar weer. Een van de ooms was met zijn gezin in België terechtgekomen. Daar hebben we ze ook bezocht, meerijdend met onze ouders. Vanwege de goede band, ben ik begin jaren 70 zelfs op mijn Benelli motorfiets naar Bornem gereden. Er spannende rit, want ik werd in België een paar keer van de weg ('de baan') gedrukt. In die periode werd mij door Belgen verteld, dat ik als tweewieler plaats moest maken voor het vierwielig verkeer. Ik werd diverse ingehaald, zonder dat het inhalend voertuig van rijbaan veranderde.
Later legde ik de bezoekjes af in mijn Fiat 128. Mijn eerste bezoek in de groene Italiaan verliep wat humoristisch. In Bornem aangekomen raakte ik even van stuk vanwege een wegomleiding. Dus besloot ik even naar de weg te vragen. Langs de weg stonden drie vrouwen te praten. Toen ik naast hen stopte en het raampje naar beneden draaide, begon een van hen ongevraagd direct met de uitleg : "Als ge den Indonezen zoekt, dan moet u hier rechts en dan de St. Amandsesteenweg volgen. Ze wonen aan den linker kant!" Ze draaide zich om en zette het gesprek met de andere twee voort. Ik heb gedurende het laatste stuk achter het stuur zitten lachen. Als ik de Fiat op de oprit geparkeerd had, zat in een mum van tijd vol met klein grut; de jongsten van de familie. 😆
De oudere neven en nichten waren al een stuk minder jong (vroege twintigers) en de oudste 3 nichten waren getrouwd of hadden verkering. De gezinnen waren ook gegroeid.
Gevolg was dat ik tijdens zo'n weekend bezoek meer in gesprek raakte met een wat jongere nicht van mij, Lisette. Ze was in die periode de oudste thuis. Er was vrij snel sprake van een bijzondere klik. Dat verraste mij, omdat ze jonger was dan ik. Al wist ik toen wel, dat meisjes sneller volwassen zijn dan jongens. We konden heel goed met elkaar vinden. We ontpopten ons als ware soulmates, die met weinig woorden uren konden praten en filosoferen over het leven. En lachen. Ja, er werd veel gelachen. Zo herinner ik me nog een zeer vroege ochtendwandeling na de bruiloft van haar oudste zus in 1972. Ze heeft het er later nog een paar keer over gehad. Over hoe ernst en humor die vroege ochtend elkaar afwisselden.
Soms kwam ze met haar zussen naar het dorp. Ze logeerden dan bij opa en tante. Terwijl haar oudere zussen naar buiten gingen (ze hadden toen contact met een vriend van mij, Henk V., de jongste broer van mijn zwager), maakten wij weer wandelingen, o.a. door Leiden, die al pratend en lachend werden afgelegd. Uiteindelijk kreeg ook zij verkering en ik niet veel later ook. Het werd een tijdje stil, totdat het internet opkwam. Mijn nicht was inmiddels in Franrijk gaan wonen met haar partner. Dankzij het www werd het contact weer opgekrikt met een briefje over en weer over dagelijkse dingen in ons gezin en leven.
Een week geleden vernam ik dat mijn lieve nicht overleden is. Aan die beruchte ziekte. Ik had niet lang ervoor haar nog even een berichtje gestuurd. Haar reactie was totaal anders dan gewoonlijk. Op de een of andere manier wist ik wat er aan de hand was. Om die reden was ik niet echt verbaasd over haar heengaan te horen. Misschien komt ze nog even langs. Het is mij meer overkomen met dierbaren die heengegaan zijn. Even een groet in het nachtelijk voorbijgaan. Dan zeg ik nogmaals : Dag lieve Lisette, rust zacht. Bedankt voor die mooie tijd en tot ziens!

Viktor Orban, met rechte rug

Ik begrijp best wel waarom Mark Rutte zo achter Amerika aansjokt. Hij is gewoon op baantjesjacht en gaat letterlijk over lijken. Hij wil de leiding over de moordmachine die NAVO heet en in handen is van de Joodse elite.
Viktor Orban heeft weer van zich doen spreken. Als de EU Hongarije militair of economisch wil aanpakken, dan schat ik in dat een aantal andere Oost-Europese lidstaten zich ook tegen de EU zal keren. Met een grote kans op 'oorlog' in Europa.

Gewoon verslaafd

De zwarte hand heeft weer toegeslagen in de VN. Weer ging een zwarte hand omhoog om een veto uit te spreken over een staakt-het-vuren in Gaza.
Vaak praten het gebruikers van wiet goed door te zeggen, dat het niet verslavend zou zijn. Wie de reality series volgt hoort andere uitspraken. Vaak worden mensen niet tot een land toegelaten vanwege hun verslaving. Daaronder ook die aan wiet. In zo'n douane serie beweert een verslaafde best wel gedurende zijn vakantie zonder wiet te kunnen. Terwijl hij eerder toegaf het dagelijks nodig te hebben. Ik hoorde een verdachte die in het bezit was van wiet in zijn cel zeggen : "Ik zou op dit moment een moord doen voor een joint." Hij was zichtbaar ziek.
Ooit had ik een discussie over de invloed van games, waarin mensen doodgeschoten of -geslagen worden. Het gaat er mij om, dat men van porno stelt, dat het een verkeerd beeld geeft van seks. Dat was naar aanleiding van datgene wat jongelui over seks vertelden. Zij hadden hun beeld gevormd op basis van seksfilms. Zo zou ik me kunnen indenken, dat iemand doden of ernstig verwonden ook als normaal beschouwd wordt. Vanwege de bloederige games. Het is iets wat in recherchewerk in reality series soms ook naar voren komt. Iemand doden omdat je boos bent, vinden veel daders vrij normaal. Ze reageren daar ook totaal gevoelloos op. Alleen de gedachte al om iemand te doden, vind ik een absurde. Maar wellicht komt mijn visie ook voort vanwege mijn afkeer van fysiek geweld.
Ik kijk niet naar dergelijke films. Ook niet als er dieren gedood worden. Met de ouderwetse westerns had ik weinig op. Ook met de manier waarop in dat soort films met de paarden omgegaan werd.

In dreams (cover)

Natuurlijk had ik ook lp's van Roy Orbison. Ik draaide bepaalde nummers blijkbaar zo vaak, dat ons oudste zoontje, o.a. dit liedje meezong :

Country line dance

Met een schuin oog kijk ik af en toe naar het zeer knullige voetbal van Ajax. Van het Schip zo de boot in bij de Noren. Het spelniveau bevindt zich op dat van amateurs. Maar goed, daar hebben de Amsterdammers ook nog van verloren. Ajax blijft qua ontwikkeling hangen op een laag niveau. Tijd voor een echte trainer.
Ze is weer naar country line dance. Sonja vindt het erg leuk om te doen. Aan mij heeft ze weinig wat dat betreft. Ik vind hooguit de muziek leuk om naar te luisteren. Maar wat mijn dansbewegingen betreffen, lijk ik motorisch gestoord. 😅 Maar zij geniet ervan. Ze gaat 2x in de week. Ik vind het mooi dat ze haar eigen ding doet.

Het origineel

Toen Dusty Springfield dit nummer hoorde, was ze direct verkocht. Ze stond erop er een Engelstalige versie (You don't have to say you love me) van te willen zingen. En aldus geschiedde. Maar hier dus het Italiaans origineel. 

Etenstijd

Vriendjes en vriendinnetjes

Een tijdje geleden zag ik in een supermarkt een voor mij nieuwe verpakking met diepvries kroketten. Het waren er 5 stuks voor nog geen euro per stuk. Ik heb vanmiddag 2 verpakkingen gehaald. In de super horde ik een tienermeisje met haar moeder 'communiceren'. Tussen aanhalingstekens, want snauwen en commanderen van kinderen tegen volwassenen en andersom vind ik niet bepaald communiceren. Dat is meer afbekken, wat mij betreft. Onbeschoft gedrag. Van het stel had de puber duidelijk de regie.
Toen ik die moeder zo hoorde en haar lichaamstaal zag, leek het alsof er twee pubers ruzie hadden met elkaar. Maar ja, dat krijg je als het zo belangrijk vindt om als ouder primair een vriendje of vriendinnetje van je kind te willen zijn. Dan word je dus ook als een vriendje of vriendinnetje behandeld. Jammer dat dergelijke ouders hun kinderen weinig respect, fatsoen en dankbaarheid bijbrengen. Daar krijgen die kinderen het later zelf erg moeilijk mee. Want de wereld is anders.

In beweging

Ik ben blij dat ik weer zo goed als normaal kan functioneren. Lekker naar buiten, wandelen, fietsen en zwerfvuil opruimen. En geregeld naar de loods. Vanmiddag ben ik op de fiets gesprongen om in de loods een schuurmachine te gaan halen. Mijn oude machientje heeft het begeven. Halverwege de rit begon het te miezeren. Het ging alsmaar harder, al bleef het bij miezeren. Neemt niet weg dat ik er behoorlijk nat van werd.
Eenmaal bij de loods aangekomen, kwam ik erachter geen sleutel bij me te hebben. 😅 Ja, ja, ik lach erom hoor. Het heeft geen zin om boos te worden. In dergelijke situaties blijf ik meestal optimistisch en zie ik de zonnige kant ervan. Ik bedoel : ik heb toch maar weer een stuk gefietst.
Afgelopen dagen heb ik gemerkt, dat mijn conditie een flinke klap gelregen heeft van de griep. Maar er wordt aan gewerkt om die weer op peil te krijgen.

Huisje, boompje, beestje

Als tiener kwam ik erachter, dat meisjes in hun geestelijke ontwikkeling verder waren dan de meeste jongens. Ze namen hun studie ook veel serieuzer dan de leeftijdgenoten van het andere geslacht. Wat mij toen al verbaasde, was dat ze ook al een groot deel van hun toekomst gepland hadden. Terwijl ik rond die leeftijd niet verder kwam dan de gedachte aan een bromfiets en verder in de toekomst aan een motorfiets. Ik was helemaal niet met huisje, boompje, beestje bezig. Van mijn vrienden hoorde ik dat ook niet. Dat toekomstplaatje zat blijkbaar dusdanig in het hoofd van de jongedames, dat ze al op die leeftijd op zoek waren naar een vriendje die hetzelfde idee had. Ik denk dat om die reden die meisjes meestal kozen voor wat een oudere jongeman en geen leeftijdgenoot. Misschien beëindigden zij daarom vrij gemakkelijk een vriendschap. Zou die zanger links soms de opa zijn van de keeper van Real Madrid, Courtois??😅

Out of time

Save the ducks! Boycot ducktape! 😂
Out of time, een nummer van de roemruchte lp Aftermath van The Stones. Ik herinner me nog de avond midden ajren 60 waarop een vriend van mij, Henk,  met de lp thuiskwam. We kenden elkaar al vanaf de eerste klas van de lagere school. Ik kwam soms bij hem thuis. We (mijn jongere broer en ik) waren op dat moment ook bij hem thuis aan de Lindelaan. De familie Verhoog was immers een jaartje eerder familie geworden van ons. Mijn zus was namelijk net getrouwd met Henks oudere broer Jan. De zwarte schijf werd die avond grijs gedraaid. Henk was manager van de band NOU&. Dus dat was constant volop pop muziek draaien en spelen.

Boulevard de la Madeleine

Als ik dit nummer hoor, zit ik weer op de zolderkamer aan de Splinterlaan in Leiderdorp. Samen met mijn broers deelde ik die kamer. We hadden net ons examen met succes achter de rug. Mijn oudste broer was na het Mulo examen (1965) gaan werken. In afwachting van zijn oproep voor militaire dienst. Hij kwam een keer thuis met een lp van The Moody Blues. Ik kwam net de kamer binnenlopen, toen dit nummer begon. Ik vond de intro eerst wat vreemd, wat Mexicaans of zo overkomen. Maar daarna kon ik het waarderen. Vooral na het een paar keer aangehoord te hebben, begreep ik dat het iets Frans zijn moest. Iets met een accordeon. Zonder alpino en zonder stokbrood, klinkt het nummer nog steeds mooi.

Oma weet het wel

Vanmiddag kwam ik tijdens mijn wandeling een mij bekende oma tegen. Ze was vergezeld van haar twee oudste kleinkinderen, jonge tieners. Ik groette hen met : "Goedemiddag allemaal." Oma reageerde enthousiast met "Hallo Willem!" De andere twee zwegen en wilden doorlopen. Maar toen greep oma in : "Zeg, Willem groet jullie! Groet eens terug." Met enige tegenzin werd ik door zowel de kleindochter als de kleinzoon gegroet. Toen de kleinzoon mij wat verveeld aankeek, zei ik tegen hem : " Ken jij mij alleen maar als je pech hebt met je fiets?" Hij is hier een paar keer aan de deur geweest vanwege pech met zijn fiets. Hij was bij zijn oma en zou zo'n 5 km naar huis moeten lopen. Nadat ik hem dat gezegd had, zag ik dat ie zichtbaar verlegen werd. Oma viel mij bij en zei : "Als je zo doet, wil Willem jou niet meer helpen." Daar lieten we het maar bij. Het overkomt mij vaker, dat ik wel iemands fiets mag repareren, maar een groet of zelfs een bedankje(!) kan er dan niet af. Triest.

Stella met nukken

De pakezel van Sonja, de elektrische fiets, vertoont weer nukken. De fiets houdt af en toe in en reageert soms met schokken. Vorig jaar heb ik de sensor van de PAS schoongemaakt en wat afgesteld. Om de sensor te beschermen heb ik een spatlap op het spatbord van het voorwiel gemonteerd. Bedoeld om de sensor van de PAS wat meer te beschermen tegen opspattend vuil. Hij bevindt zich aan de trapas in de kettingkast. Toch bleek er vorig jaar vuil te zitten. Vandaar de spatlap. Nadien leek het beter te gaan. Het grote probleem van de fiets is, dat veel van de bedrading weggewerkt is in het frame. Dus kan ik die niet helemaal controleren. Ik heb de contacten van de accu gereinigd en ingespoten met contactspray.
Ik heb maar weer de sensor schoongemaakt (was niets bijzonders aan te zien) en hier en daar met wat contactspray gespoten.
Omdat de accu op dit moment geladen wordt, kan ik nog geen proefritje maken.

Klimaatclown aangepakt

Dat krijg je wanneer je als politicus meent deskundig te zijn. Ik zie dat verschijnsel ook hier geregeld. Op dit moment zijn onze clowns Timmermans, Jetten en Klaver. Zij liegen e rook maar op los. In dergelijke gevallen, is de kans groot dat je politieke visie van tafel wordt geveegd met feiten.

Duitslands nieuwe Joden

Duitsland weet nog steeds niet hoe het met Joden dient om te gaan. Eerst werden ze omwille van een nazi genocide de gaskamers ingejaagd en nu worden Joden aangespoord zelf zo'n genocide uit te voeren. De Palestijnen zijn zodoende de nieuwe Duitse Joden. Vreemd, want andere Arabieren krijgen Duitse wapens om Joden aan te vallen. Om een of andere reden hebben bepaalde Duitsers nog steeds de drang om groepen mensen te willen afslachten. Leden van de AfD en hun volgers en anderen die politiek niet links zijn behoren ook tot de nieuwe Joden, waar deze Duitsers graag op jagen. Het nazi bloed zit nog steeds in die Duitsers. Daarom steunen Duitse nazi's hun voormalige Oekraïense geloofsgenoten in de strijd tegen Rusland. Het komt nogal inconsequent over : in eigen land fel tegen rechts zijn, maar een genocide van ultrarechts wordt gesteund.
Voor de rest doet Duitsland voorkomen alsof het anti nazi is, door neonazi's te vervolgen. De oud-nazi's mogen onder leiding van Führer Scholz gewoon openlijk hun gang blijven gaan.
Ook een aantal Duitse bisschoppen waarschuwt voor de AfD. Hopelijk worden de Duitse kinderen door de AfD gewaarschuwd tegen bisschoppen en ander kerktuig dat de handen niet thuis kan houden.
In veel westerse landen wordt de antisemiet kaart getrokken bij enig kritiek op Israël. Zij geven de moordende Joden een carte blanche. Het is net als het constant trekken van de discriminatie of slavernij kaart als men iets over of tegen een niet-blanke zegt.
Ik hoop dat men Israël binnenvalt en die staat ontmantelt. Een collectief leger van Arabische landen lijkt me een goed hulpmiddel. Alles moet gedaan worden om de Joodse nazi's te stoppen en de Palestijnen hun land en vrijheid terug te geven.
Uit DNA onderzoek (Hopkins) is gebleken, dat ruim 90% van de Joden niets in het DNA heeft waaruit moet blijken dat ze historisch gezien uit Palestina komen. Bij Palestijnen is dat in meer dan 80% van de gevallen wel zo. Maar ja, de joden zullen het DNA onderzoek ook wel ontkennen.

Vieze spelletjes bij NPO

Binnen de NPO is al langere tijd sprake van grensoverschrijdend gedrag. Toch gebeurt er sinds het DWDD onderzoek weinig tot niets. Zelfs de voorzitter van het bestuur, nota bene een vrouw, Frederike Leeflang, lijkt de daders een hand boven het hoofd te houden. Zij spreekt over 'niet oké' als het over seksueel getinte opmerkingen en handelingen gaat tegen personeel. Zij spreekt over 'misschien aftreden' van de daders, daar waar ontslag op staande voet op z'n plaats is.
Niet alleen het nieuws stinkt, de NPO stinkt zelf ook.

Dom EU-blondje

Vreemd : veel mensen zijn tegen alles wat rechts is. Toch steunen dezelfde mensen de ultra rechtse Joden, de Zionisten.

Tropisch

In Lelykstad is een gevaarlijke slang ontsnapt. Het is een soort cobra. Eerlijk gezegd begrijp ik niet waarom mensen van die exotische beesten naar hier halen. Ze zouden het moeten verbieden. Nee, we gaan het niet over mij hebben!😂
Trouwens, als je hier in Dronten rondkijkt, kan je zien dat het klimaat verandert. De temperatuur stijgt, zo te zien. Er lopen steeds meer zon gebruind volk rond. En dat in de winter. Die bruine mensen worden met bussen aangevoerd, dus het zal wel import zijn en geen Drontenaren die te lang in de zon gelegen hebben.

Van het oostfront

Terwijl de Russische troepen hun opmars voortzetten, schreeuwt Zelensky om wapens en natuurlijk geld. De nood is dermate hoog, dat zelfs Giro 555 te hulp geschoten is. Het belastinggeld is blijkbaar op. Of wil men van Oekraïne af? Veel van dat soort hulporganisaties, waaronder het Rode Kruis, laten de Palestijnse bevolking volledig in de steek.
Naar zeggen beschikt het Oekraïens leger nog nauwelijks over pantservoertuigen. De meesten zijn in de Russische shredder terechtgekomen.
Russische troepen hebben Avdiivka veroverd. Er wordt gejaagd op het terugtrekkende Oekraïense leger.  Achter de schermen verdenkt Amerika Duitsland ervan, contacten te hebben met het Kremlin. Zo zou geheime informatie uitgelekt zijn naar Moskou.
Nederland / Rutte heeft nog meer Farce-16's beloofd. Zelfs ervaren Amerikaanse F-16 piloten vinden de F-16 achterhaalde techniek en geen partij voor de Russische jagers.
Zoals verwacht lopen veel anti-Rusland en/of linkse mensen als schapen achter de dood van Navalny aan. Velen weten nauwelijks iets over deze Russische homofoob met neonazi opvattingen, die voor vele miljoenen gefraudeerd heeft. Wat dat betreft is het net als met de corrupte neonazi Zelensky. Navalny zou zo maar een neef van hem kunnen zijn. Men verdiept zich nauwelijks in iets en neemt gemakshalve klakkeloos het gemanipuleerde nieuws en z'n opruiende taal over. Nog even en men gaat Hitler herdenken. Met tranen en bloemen.

Ouwe lullen muziek -41-

 O jee! Stella Stevens! Ach er waren meer voor mij toen 'oudere dames', die mijn aandacht trokken. Als kind vond ik de tv omroepster Ellis Berger een mooie vrouw. Ze stond een keer in kleur afgebeeld in een radioblad. Toen vond ik dat ze mooi opgemaakt was. Helaas kwam ze een vrolijke humoristische voetbaltrainer tegen. Tante Hannie was ook wel leuk, maar dat was een tante.
Brigitte Bardot, Marilyn Monroe, Anita Ekberg, Greta Garbo, Doris Day, Tuesday Weld enz. Tijden veranderen en mensen ook. Dus nam ik geleidelijk afscheid van dat beeld. Zo werd het voor mij minder make-up, misschien minder mooi maar wel heel lief en zorgzaam. Want een mooie vrouw heb je niet alleen (zong Max Woiski). Andere waren onbereikbaar of al bezet.

For the good times

Nog zo'n mooie video die een Duitse fan van KK gemaakt heeft.

Navalny wel, Assange niet

Weer die selectieve verontwaardiging. Omdat Navalny een Rus is die zich tegen o.a. het regime daar verzet, krijgt hij veel aandacht. Omdat Assange zich tegen het Amerikaans regime verzet, niet. He tis maar ent hoe het de mens uitkomt. In feite zou men moeten uitgaan van onrecht en niet van politieke voorkeur. Meneer Navalny was ook niet bepaald een net persoon wat zijn daden betreft. Maar dat wil men liever niet weten of horen. Op dezelfde manier wordt er naar iemand als Obama gekeken. O is de president die de meeste bommen in andere landen heeft laten vallen. Hij kreeg desondanks een Nobelprijs.
De volkerenmoord op de Palestijnen is ook een voorbeeld van de selectieve verontwaardiging. Oeigoeren in een Chinees kamp opsluiten krijgt volop nieuws. Maar Palestijnen in een kamp genaamd Gaza opsluiten niet.
Poetin wordt afgeschilderd als een moordenaar. Er zijn veel westerse presidenten en leiders (de EU landen vertegenwoordigd door Von der Leyen) die veel meer slachtoffers gemaakt hebben; miljoenen! Ik hoef enkel te kijken naar het aantal landen dat door Rusland binnengevallen is en dat aantal van Amerika en zijn bondgenoten. Dat aantal zegt meer dan genoeg. 

Identificatie

Vaak moet ik inwendig lachen om die malle vraag van tegenwoordig. Ik hoor hem geregeld in een dating programma en dan met name bij een bepaald soort mensen. De vraag die ik bedoel wordt heel vaak als eerste gesteld en luidt : "Hoe identificeer jij jezelf?" Het vreemde voor mij is, dat het antwoord telkens weer iets met seks(e) te maken heeft. Alsof een mens alleen daardoor geïdentificeerd kan of wil worden.  Daarom denk ik na het antwoord : "O, is dat alles wat je bent?"
De vraag lijkt mij eerder : hoe identificeren anderen jou? Iedereen waar ik mee te maken heb (gekregen) zal een ander beeld van mij hebben. Variërend van net even anders tot heel anders.
Elke identificatie heeft ook weer te maken met de omgeving, waarin ik op dat moment ben of en geweest. Ik ben geen projectmanager of adviseur, maar ben als zodanig wel geïdentificeerd. Voor anderen was ik een motorrijder. En voor weer anderen een lastpost.
Ik ben ook niet alleen een Indo. Als ik zo'n id-vraag zou beantwoorden met "Ik ben een Nederlander", dan wordt dat vanwege mijn uiterlijk ook niet zomaar geaccepteerd. Sommigen zullen erom lachen.
Mijn zelfbeeld is mij ook niet eens helemaal duidelijk. Het veranderd zo vaak, vanwege de omstandigheden. Ik ben wat dat betreft ook geconditioneerd.
Mij zijn dingen aangepraat, ik heb niet alles en iedereen gezien of meegemaakt en ik geloof ook niet alles. Als ik zie dat iemand hulp nodig heeft, dan help ik hem. Maar als ik weet dat ie met iets illegaals bezig is, help ik hem juist niet.
Vanwege mijn eigen kijk op wie ik zelf ben of denk te zijn, heb ik weinig op met wat anderen van mij vinden. Dat interesseert mij zo goed als niets. Ook omdat het beeld dat ik projecteer van mezelf alsmaar verandert. Ik ben ook geen wereldverbeteraar of -veranderaar. Wat ik verander is later weer anders of verdwenen. Kijk alleen al maar naar het zwerfvuil dat ik opruim. Dus ik heb helemaal geen invloed op de wereld. Dus ben ik blijkbaar niets. Dat is voor mij een zeer rustgevende gedachte; niets te zijn.

Een rattenplaag

Dit stukje gaat ook op voor onze elite, die de WEF ratten vereren en voeren. Ze zullen een wereldoorlog met gebruik van atoomwapens niet afwijzen. Zij hebben al goed voor hun eigen veiligheid en zichzelf gezorgd.

Vakantieweek

Het is weer maandag. Een nieuwe week met nieuwe kansen. Ook een vakantieweek voor de scholieren. Die zal wel weer tot de nodige paniek leiden bij sommige ouders. Kinderen hebben is belangrijker dan ervoor zorgen. Net alsof het speelgoed is : voor de hep. Sommigen vertonen hetzelfde gedrag met huisdieren.
Maar goed, daar hebben wij nooit last van gehad. Ik ben inmiddels zover hersteld, dat ik vanmorgen weer een wandeling gemaakt hebt. Het is droog en ik zag blauwe plekken tussen de wolken door. Nog geen zon, maar die zie ik toch wel ook al schijnt ze niet.
Ik heb mijn grijper en afvalzak meegenomen. Tijdens een korte wandeling gisteren, zag ik dat het vuil mij gemist heeft.
Daarna weer eens naar de loods. Daar ben ik ook een week niet geweest. Ik heb er zin in.

Alleen door het dal

Blues is een schitterend genre. Van vrolijk tot triest. Muziek over dagelijkse emoties. Zoals, dat je zelf moeilijke tijden moet zien door te komen. Hoe moeilijk en eenzaam de tocht door het dal ook zal zijn, ook al ben je niet alleen. Niet alleen nadat je iemand verloren hebt of ernstig ziek geworden bent. Ook wanneer je jezelf bent kwijtgeraakt. Er zijn mensen die die weg heel erg goed kennen. Omdat ze die meerdere keren afgelegd hebben.

The land of the free

Of, zo je wilt, het land van de democratie of de NAVO. Interessant dat de Amerikaanse regering precies weet te vertellen hoe iemand in een Russische gevangenis overleden is. Hoe Jeffrey Epstein overleden is in zijn extra bewaakte gevangenis met 24/7 toezicht weet dezelfde regering niet.

De klassenjustitie van het ICJ

Het ICJ heeft eerder een zeer slappe uitspraak gedaan over de genocide aanklacht tegen Israël. Zoals verwacht gaat Israël gewoon verder met het afslachten van Palestijnse burgers. De Joden worden daarin gesteund door westerse landen. Die zijn dus ook oorlogsmisdadigers. Ergo Nederland begaat weer oorlogsmisdaden. De aanklacht van Zuid-Afrika over de nieuwe Joodse aanvallen heeft het ICJ(ews) van tafel geveegd. Het ICJ is merkbaar ook in handen van Joden. Justice is veranderd in Jews. De aanklachten om Netanyahu en zijn rechterhand Yoav Galant te arresteren en berechten wegens oorlogsmisdaden zal ook wel genegeerd gaan worden. De smerige Joden zijn druk bezig ziekenverzorgenden in Gaza en de Westbank te arresteren. De sportbonden weigeren ook Israël een boycot op te leggen. Iets waar ze met Rusland vrij snel mee kwamen aanzetten. Boycot Israël!

Gevolg van bloedtransfusies?

Ten tijde van de Duitse concentratiekampen werden ook allerlei medische experimenten op gevangenen uitgevoerd. Ze werden o.a. ook geïnjecteerd met allerlei rommel. Het zal mij niets verbazen, indien de nazi's ook bloedtransfusies uitgevoerd hebben op hun slachtoffers. Bedoeld om hun eigen Arisch ras veilig te stellen voor de toekomst. Ik kan geen andere uitleg bedenken voor de opvattingen en wreedheden van de Israëlische nazaten van deze ex-gevangenen.

Navalny

Men maakt zich erg druk over een overleden Russische activist Navalny. Over de honderden journalisten, VN medewerkers, medische specialisten enz. die door Joodse scherpschutters en aanvallen gedood zijn, zwijgt men. Wat Navalny deed in Rusland, is gedrag vertonen dat nationaal verboden is. Elk land heeft nu eenmaal z'n eigen wetgeving. In Iran mag je o.a. geen pop muziek draaien en/of beluisteren. Wie daar tegenin gaat, weet wat hem te wachten staat. Navalny wordt door het Westen / Amerika (natuurlijk) misbruikt omwille van de anti-Rusland propaganda. Als Poetin echt van Navalny had willen afkomen, had ie dat in eigen land achter de schermen laten doen.

Allemaal puzzelstukjes

De politiek voert een beleid dat velen niet doorzien. Ik bedoel, ze zie elke maatregel als een op zichzelf staand iets. Maar dat is al heel lag niet zo. De politiek voert een agenda uit, die al decennia geleden vastgesteld is door hoger hand; de elite. Elke maatregel van een, zeg maar rustig Westerse regering is een onderdeel van een groter geheel. Een puzzelstukje dus. Men probeert de gelegde WEF puzzel (het eindplaatje) voor ons verborgen te houden. Bij een gewone puzzel staat ie op het deksel van de doos afgebeeld. Handig, want dan weet je wat je te wachten staat. Bij deze WEF puzzel niet. Maar gelukkig zijn er mensen, die hem steeds meer en soms bijna helemaal blootgeven.
Het optuigen van de digitale geldstroom is o.a. bedoeld voor een controle op elke uitgave van ieder mens en bedrijf. Met daaraan gekoppeld een maatschappelijk kredietsysteem á la China.
Dat boeren moeten verdwijnen heeft te maken met een wijziging in ons voedselpatroon, dat van natuurlijk naar kunstmatig veranderd moet worden. Dus volkstuinen en andere vormen van zelfvoorzieningen zullen moeten verdwijnen : eten wat de WEF pot schaft. Mensen worden gedwongen tot een bepaalde levensstijl, waarin bezit niet meer voorkomt. Althans niet bij de gewone burger, maar natuurlijk wel bij de elite.
Zelfs oorlogen maken als puzzelstukjes deel uit van die grote puzzel. Oorlogen en conflicten dragen ook bij tot het gemeenschappelijk doel van het WEF. Het is een de vorm van heel veel geld verdienen (voor die elite) in combinatie met het afromen van de wereldbevolking (een belangrijk puzzelstuk). Het steeds vaker aanvallen van Rusland / Poetin is ook bedoeld om de bewapening verder op te voeren. Veel westerse oorlogsmeuk is via Oekraïne al in de Russische shredder verdwenen.
De steevaste waarschuwingen vanuit de elite voor nieuwe epidemieën, is om ons alvast op te warmen. Ook hiervoor geldt dezelfde doelstelling als die voor oorlogen en conflicten gelden : geld verdienen (beleggers in farmaceutische industrieën) en de bevolking uitdunnen.
Onze enige hoop is dat die WEF puzzel bij voorkeur met één klap van tafel geveegd wordt. Samen met de bijbehorende ratten uit de elite, die deze wereld bedreigen.
Dat men zelfs meerjarenplannen heeft voor Oekraïne, geeft aan hoeveel de elite al in het verleden in dat corrupte land geïnvesteerd heeft. Alleen al daarom zou Oekraïne teruggehaald moeten worden naar Rusland. Daarmee zou de elite zelf een gigantische klap te verwerken krijgen.

Ongewenste stemmen

 Het probleem is niet de stemmen die tellen, maar de mensen die stemmen tellen. In Israël raken mensen steeds meer bewust van hun moorddadige regering. Netanyahu's eerdere uitspraken over de gijzelaars beginnen steeds meer bekend en veracht te worden. Het Zionistisch monster zei vrij snel na 7 oktober 2023, dat de gijzelaars geen prioriteit hebben. Het uitroeien van Palestijnen was de hoogste prioriteit. Op genoemde datum werden festivalgangers beschoten door IDF militairen. Dat heeft een groot aantal bezoekers van het festival bevestigd. Ook een feit, dat nu vanwege de bekendheid ervan zogenaamd (voor de vorm) onderzocht gaat worden. De Joodse Lügenpresse draait volop met allerlei home made beelden en gesprekken over mensen en situaties die bijvoorbeeld via live TikTok beelden ontmaskerd worden.
De Israëlische tv heeft grote moeite om geheime informatie te verzwijgen. Al doet men wel verwoede pogingen om 'klokkenluiders' tot zwijgen te brengen. Maar daar zal de Mossad uiteindelijk wel voor zorgen.

Een zwarte dag

Op de een of andere manier blijft de vrijdag een dag met nare gebeurtenissen voor mij. Desondanks geloof ik niet in vrijdag de 13e of in het algemeen als zou vrijdag een slechte dag zijn. Na het aanhoren van het overlijden van een mij dierbaar iemand, ging ik een blokje om. Even de frisse lucht in. Toen ik door een doorgang kwam, liep ik regelrecht tegen een ambulance aan. Er was een  druk gedoe bij dat huis, waarvan ik de bewoners geregeld groet. "Ook dat nog!", dacht ik. Ik ben daarna direct weer huiswaarts gelopen. Misschien later wat meer.

Van het oostfront

Hoewel de Britten in eerste instantie, aangejaagd door Boris Johnson en de VS, zich mentaal oppepten om in Oekraïne aan de slag te gaan, is men daarop teruggekomen. Veel Britten zien het niet zitten om hun jonge mannen en vrouwen naar de Russische vleesmolens in Oekraïne te laten afreizen. Geleidelijk aan beseft men in het arrogante Westen, dat de gedacht Rusland te verslaan een utopie is. Aan de andere kant is het Westen druk bezig met zelfmoord. Dus wie het zeker weet, mag het zeggen. Amerika heeft weer iets gevonden om ons op te hitsen en/of bang te maken : Rusland heeft een atoomwapen in de ruimt gebracht. Daar is m.i. primair de moorddadige VS zelf toe in staat. Zoals de waard is....

Van het oostfront

De enige reden dat ik ons eigen nieuws volg is om het te vergelijken met de manier waarop de vrije pers dat doet. Wat wordt vertelt (of niet) over een belangrijke gebeurtenis? Telkens weer constateer ik hoe gemanipuleerd wordt met de berichtgeving om vooral het gelijk van de politiek weer te geven. Daarom is er geen genocide gaande, heeft Amerika niet de Nord Stream (en daarmee de Duitse economie) vernietigd en worden de WEF ideeën stilletjes ingevoerd.
Zelf luister ik tien keer liever naar deze deskundige Russische mevrouw dan een minuut naar de papegaaien van onze gecensureerde media. Onze gekochte journalisten laten dit keer niets los over het zeer interessante interview dat Tucker Carlson met Vladimir Poetin had. Amerikaanse politici gaan zelfs zover dat ze waarschuwen het interview vooral niet te beluisteren. Logisch, want weer worden de vele Amerikaanse leugens blootgelegd. In plaats daarvan vertelt men liever over een transgender die omroeper is bij een Amerikaans treinstation. Zo woke is het wereldnieuws inmiddels geworden. 

Terug naar AF

Gistermiddag besloot ik een stukje te gaan wandelen. Ik voelde me daar goed genoeg voor. 's Morgen had ik de GFT kliko's naar de straatkant gerold en ik stond niet te hijgen, zweten en/of te puffen. Dus vandaar. Ik koos bewust  voor letterlijk een blokje om. Voorzichtigheid blijft geboden. Het is vaker voorgekomen, dat ik me 's morgens goed voel, om niet veel alter de man met de hamer tegen te komen.
Tijdens het blokje om merkte ik dat ik weer terug bij AF ben. Ik doel dan op mijn conditie nadat Fenna ingeslapen was. Naarmate ik ouder word lijkt mijn incasseringsvermogen af te nemen. Alle herstel duurt ook langer dan voorheen. Ik heb zo'n vier dagen niet gewandeld en weg is alles wat ik meende te hebben opgebouwd. Die gewaarwording heeft gelukkig een positief effect op mij. Hij spoorde mij aan om vanmorgen weer te gaan wandelen, maar dan over een langere afstand. Zo doe ik dat dan. Het is net als met de sport. Als we met volleybal een set verloren hadden, gingen we weer voor winst in de volgende. Zo leerde ik teleurstellingen snel te verwerken; opkrabbelen en verdergaan. Helaas lukte mij dat gedurende een bepaalde periode niet meer. Ik was moe van het opkrabbelen en had geen aandacht geschonken aan de opgelopen schade. Maar dat was dus een heel andere situatie dan een griepaanval. Ik ben terug bij AF en ga opnieuw beginnen.
Het is vrijdagochtend. Dit keer moet de Koffietafel het doen zonder Sonja. Ze is er niet onrustig onder. Ze heeft leren delegeren. EN je weet : delegeren doe je als je vertrouwen hebt. Delegeren is iets anders dan afschuiven. Het woord 'afschuiven' heeft een negatieve lading.

Elektrisch rijden

Er kwam een reclamespotje voorbij van Renault. Daarin werd gesteld, dat de betreffende elektrische auto meer dan 30 ondersteunende functies heeft. Het eerste wat ik dacht was, dat iedereen met een beperking hoppa in zo'n auto kan stappen. Ik bedoel, wat moet de bestuurder dan nog doen, afgezien van instappen?
Overigens zijn veel autofabrikanten niet van plan alleen op de EV te mikken. Er zijn er zelfs, die de EV lijn hebben losgelaten. De concurrentie uit China blijkt moordender dan gedacht. Tweedehands zijn de EV's alles behalve aantrekkelijk. De verkoopcijfers zijn dalende, dus zullen de overheden er wel weer extra geld tegenaan gooien in de vorm van subsidies.

Police Dog Blues

Eenvoudig, maar daarom zo mooi!

Police Dog Blues All my life I've been a travelin' man All my life I've been a travelin' man Stayin' alone and doin' the best I can

I shipped my trunk down to Tennessee I shipped my trunk down to Tennessee Hard to tell about a man like me I met a gal, I couldn't get her off my mind I met a gal, I couldn't get her off my mind She passed me up, said she didn't like my kind I'm scared to bother around her house at night I'm scared to bother around her house at night She got a police dog cravin' for a fight His name is Rambler, when he gets a chance His name is Rambler, when he gets a chance He leaves his mark on everybody's pants Guess I'll travel, I guess I'll let her be I guess I'll travel, I guess I'll let her be Before she sicks her police dog on me.