maandag 29 februari 2016

Een accupack doormeten

en dat is één!
Ik dacht : "Kom, het is mooi weer buiten, ik ga eens binnen aan de eettafel zitten. Met een oud accupack, een soldeerbout en een multimeter. Ik haalde diep adem, ontspande me nog meer en begon de eerste soldeer-lip met de bout te verwarmen. Tijdens het verwarmen trok ik heel voorzichtig met de andere batterij waar het lipje mee verbonden was aan het hete lipje. Dat hete lipje begon langzaam te bewegen. Tergend langzaam, dat wel. Maar ik bewaarde mijn zelfbeheersing en begon niet harder aan het lipje te trekken. Oké, het begint op een erotisch verhaal te lijken, maar het gaat nog steeds over een accupack dat ik aan het demonteren ben. Het duurde vrij lang voordat ik het lipje zag loskomen van de batterij. Toen het eenmaal los was en ik de bevestigingsplekjes goed bekeek, hadden ze veel weg van een puntlasverbinding.
Tja, ze doen dat in een fabriek en niet zoals ik met mijn amateuristisch gereedschap. Al met al ben ik een kwartier bezig geweest om alle batterijen los te maken.
(door)meten is weten
Daarna ben ik ze gaan doormeten. Het pack was vooraf opgeladen, dus alle batterijen zouden vol moeten zijn en gelijke waarden moeten geven. Al wist ik dat het niet het geval zou zijn, want het pack liep snel leeg. Het doormeten met de multimeter wees uit, dat er twee batterijen zijn die een veel lagere waarde aangaven dan de rest. Die twee heb ik gekruisigd van een kruis voorzien. Dat zijn dus de boosdoeners. Ik heb ze niet door het raam naar buiten gegooid. Onze ramen houden we ondanks het mooie weer namelijk nog dicht.
Ik ga met het andere oude pack hetzelfde doen. Het losmaken zal me nu wel lukken, maar hoe het solderen straks gaat,....ik weet het niet hoor. Gezien mijn soldeertechniek zou het pack na het solderen misschien een stuk dikker geworden zijn. Ik hoop er maar het beste van.

Geen alcohol!

Ik ben nogal veel 'volwassenen' tegengekomen, die het drinken van alcohol nog steeds erg stoer vinden. Zijn ze in hun puberteit blijven hangen? In mijn herinneringen zie ik velen van hen voor me met een bierblikje in de hand en een wat opgeblazen kop op hun lijf. Het zijn de notoire drinkers. Ze zijn verslaafd, al houden ze vol van niet. Er gaat geen dag voorbij zonder alcohol, vaak bier.
Alcohol is schadelijk, dat weet iedereen. Een beetje alcohol verdooft direct bepaalde delen van de hersenen. Tot die delen behoren o.a. de signalering die aangeeft dat een mens genoeg gegeten heeft. Proeven hebben uitgewezen, dat mensen die voor het eten alcohol nuttigen, gemiddeld 1/3 meer eten, dan anderen. Alcohol maakt ook dat eten lekkerder smaakt. Veel alcoholdrinkers hebben zodoende last van gewichtstoename. In veel horecagelegenheden speelt men daar commercieel op in, door een drankje vooraf en tijdens het eten aan te bieden. Goed voor de vicieuze cirkel van te veel drinken en te veel eten. Dat men van bier / alcohol drinken dik wordt, klopt dus. Al is het effect indirect.
Omdat alcohol direct bepaalde hersenfuncties negatief beïnvloedt, zijn er landen waar je alleen zonder een druppel alcohol op achter het stuur mag. Maar ja, mensen met ontwenningsverschijnselen zouden dan eigenlijk ook niet achter het stuur moeten kruipen. Ondanks de bekende gevaren van alcohol en verkeer bestaat er nog steeds zoiets als de bierfiets. Belachelijk!
Sprekend over verkeer(d) : Gistermiddag zagen we in Beekbergen een jongedame op een paard op de openbare weg. Ze zag ons eerst niet, want ze tuurde op haar smartphone. Ik wilde het paard niet laten schrikken door de claxon te gebruiken.

Twee oude accupacks

Maken nog geen nieuwe. Ik heb wat zitten modderen met dat oude accupack. Het is een heel gedoe om de aan elkaar gesoldeerde accu's, of wel de lipjes, los te krijgen door ze met het soldeerboutje aan te tippen. Dat deed ik steeds langer, want het lipje kwam niet los. Als die eenmaal los zouden zijn en ik samen met de batterijen van dat andere oude pack een goede heb samengesteld, moet ik al die nog goede batterijen in serie weer tot één pack solderen. Ik denk dat het solderen wat gemakkelijker zal gaan, vanwege de aanwezigheid van het soldeer op zowel de batterijen als op de lipjes. Al met al een heel gedoe, lijkt me. Voor het nieuwe mooi passend accublok was ik uiteindelijk 25 euro kwijt. Losse, nieuwe batterijen met soldeerlip kosten zo'n 5,= per stuk. Daar zou ik dan 10 van nodig hebben gehad, om een heel nieuw pack te maken. De anschaf van de accu scheelde dus 25 kroketten ( 1 euro aanbieding)!! Dat is nogal wat. Bij nader inzien heb ik me in de kosten / baten afweging laten leiden door kroketten. Een culinaire denkfout in een technische omgeving.
Ik ben, gezien de reacties, nu wel gaan twijfelen aan de juistheid van mijn keuze in technisch opzicht. Ik heb dus gegokt met 25 euro. Gedane zaken nemen geen keer. Ik houd het nieuwe pack goed in de gaten en laad hem alleen op in mijn bijzijn. Desnoods buiten. De tijd zal het leren.

zondag 28 februari 2016

Naar Beekbergen

In 2004

februari 2016
En weer terug. De zon scheen, het was droog en we hadden niets te doen. Vanmiddag zijn we naar Beekbergen gereden. Lekker doorrijden via de N50 en de A50 en tussen Beekbergen en Loenen de snelweg af. We wilden een wandeling maken door het bos, bij de waterval. Maar o,o, wat was het daar druk. We vonden wel een parkeerplekje, maar het probleem was dat Fenna nergens los mocht lopen. Dus dat schoot niet zo op. Vanwege de drukte besloten we eerst maar ergens anders te gaan kijken. We kwamen langs het Apeldoorns kanaal terecht, op de plek waar we vaak gevist hebben. De parkeerplaats daar was zo goed als verlaten. We hebben daar een stukje langs het kanaal gewandeld. over het fietspad.
Het mooie weer had veel mensen op de fiets gezet, met gevolg dat het ook daar druk was. Fenna zat meer in de berm, dan dat ze rende. We stapten daarom weer in de auto en reden via Oosterhuizen naar het 'station' van de oude stoomtrein onder het viaduct van de A50. Daar hebben we de auto geparkeerd en zijn we gaan wandelen.
We bevonden ons op zeer bekend terrein. Omdat we benieuwd waren naar de situatie rond het vakantiehuisje, liepen we vanaf de Reeënbergweg naar de Hoge bergweg. Achter huisnummer 47 bevindt /bevond zich het huisje.
De toegangsweg, die voorheen in de auto bereden kon worden, was een smal voetpad geworden met veel obstakels. Toen het huisje in zicht kwam, schrokken we van de deplorabele toestand. De boel is echt aan het verpauperen en rot weg. Jammer hoor. Als de nieuwe eigenaar van de grond ons gevraagd had tot nader order de boel daar te blijven, had het er aanzienlijk mooier uitgezien. Er lagen ook veel omgewaaide bomen. Het enige positieve was dat een aantal voormalige kerstboompjes (met kluit), die we daar ooit gepland hebben, het erg goed doen. Op de foto uit 2004 rechtsonder een kerstboompje. Op de foto rechts hetzelfde boompje, maar aanzienlijk groter.
De grond is met het huisje een jaar na renovatie in 2005 verkocht. Helaas heeft de nieuwe eigenaar geen contact met ons opgenomen, om ons toestemming te geven daar nog langer gebruik van te maken. Dan had het allemaal er nog mooi bijgestaan.

zaterdag 27 februari 2016

Papier hier!

ik werp wel vaker een blik uit het raam
Toen ik vanmiddag even uit het raam keek, zag ik een groepje jongens aankomen. Een van hen had een doos met waterijsjes bij zich. Ze gingen op het pleintje op een bank zitten en begonnen de ijsjes op te eten.
Ik zag dat een van hen de plastic verpakkingen in de bloembak gooide. Later zag ik dat deze basisschool jeugd de ijsstokjes op de grond lieten vallen. De doos was blijkbaar leeg, want ze maakten aanstalten om weer weg te gaan. Ik ben toen toch maar even naar buiten gelopen en na een vriendelijke groet over en weer hen gewezen op al het afval. Hoewel een paar van hen nauwelijks Nederlands spreken en mijn Arabisch net zo uitgebreid is, heb ik hen toch maar even in mijn taal duidelijk gemaakt, dat afval niet op de grond gegooid mag worden.
Ik deed dat wat belerend door hen te vragen of ze hier op het pleintje soms meer afval zien liggen. "Nee, het is schoon", zei een van hen. "En dat willen wij graag zo houden", vulde ik aan. De rommel werd alsnog in de lege doos gedaan en die verdween in de kliko. Ik dankte hen voor de moeite.

Blij met een dode mus

We krijgen geregeld een lege zak in de brievenbus gedeponeerd. Een schreeuwende tekst roept op tot "Zakken vullen bij Kwalitaria!" Het is de zoveelste aanbieding, die geen aanbieding blijkt te zijn.
Wie met die bruine lege zak naar de snackbar gaat, kan voor 'slechts' 3, 95 euro voor vier personen frieten kopen. Let wel, de actie is geldig t/m zondag 28 februari 2016. Dus haast u!
Ik heb dat aanbod even vergeleken met de standaard prijslijst van Kwalitaria. Daar staat op vermeld, dat een gezinszak (een zak net zo groot als die van de actie) frieten voor 3 á 4 personen.... 4 euro kost! Zoooo, dat is grof verdienen! Vijf hele eurocenten als ik 4 personen trakteer. Dat is toch maar even iets meer dan 1 eurocent per persoon. Omdat we tegenwoordig niets meer met centen doen, dus helemaal niets, noppes, nada, niente, nichts, niks! Een sterk staaltje Kwalitaria-marketing.
Nee, dan liever die 1 euro aanbiedingen. Dan heb ik een kroket 40 cent goedkoper. Wat een prijzen hè?

Accu boormachine vervangen


Vroeg in de middag werd ik gebeld : 'Uw oplaadbare accu is binnengekomen!' Ik ben direct op de fiets gesprongen en naar de winkel gereden. Toen ik hijgend de zaak binnenstapte kwam een zware wietlucht mij tegemoet. Ik viel met de deur in huis en zei : "Goede middag, zijn jullie ook al aan het blowen?" De jongeman keek eerst wat geschrokken, maar zei toen lachend : "Nee, dat was een klant die zo stonk". Meneer wist waarvoor ik kwam en pakte de behuizing van mijn schroef-/boormachine accu. Hij tilde de bovenkant op en zie daar : een prima passende pikzwarte, glimmende, niet te dure, oplaadbare accu! Ik had een 12 Volt 1,5 mAh*) gevraagd, maar die was er niet. Nu lag er een 1,3 mAh*) in de behuizing te slapen. Iets minder mAh, maar nauwelijks merkbaar. Helemaal niet vergeleken met dat oude accupack.
Weer thuis ben ik direct aan de slag gegaan. Ik heb de oude verbindingen van het accupack voorzichtig losgerukt gemaakt. Daarna heb ik twee draden compleet met kabelschoentjes (leve de oude boilers en cv ketels!) aan de beide lipjes van de beide contacten (+ en -) die op de boormachine en de lader aansluiten gesoldeerd.
Omdat ik nu een opstaande batterij miste, heb ik een stukje van de bezemsteel afgezaagd. Niet verder vertellen, want ik weet natuurlijk weer van niets.
Ik moest dat stukje rondhout hier en daar wat slanker maken. Maar gelukkig hebben we een behoorlijk scherp aardappelmesje. Nou ja, hebben, die hadden we dan. Ook niet verder vertellen! Het was even wat pas- en meetwerk, maar het lukte wonderwel! Ik heb eerst de beide schoentjes op de polen van de nieuwe oplaadbare accu geschoven. Natuurlijk even goed gelet op de juiste plaats van de + en de - pool, zodat ze overeenkomen met de tekens bovenop de behuizing. Ik heb beide polen voor de zekerheid met wat iso tape omwikkeld.
Daarna heb ik het plaatje met de + en - polen voorzichtig weer op z'n plek gedrukt, gevolgd door het stukje van de bezemsteel. Liggend op de zijkant heb ik het geheel voorzichtig in elkaar geschoven. Klik! Klik!, klonk het. Hoera! Hoewel. Waar had ik ook al weer die vier schroefjes neergelegd? Na enig gegraaf in mij geheugen (Sonja is met Fenna gaan wandelen), kwam ik in de fruitschaal terecht. Verborgen onder de mandarijnen vond ik de vier zwarte schroefjes terug.
Ik heb nu een nieuwe oplaadbare accu in de behuizing zitten. Van buiten zie ik geen verandering, maar van binnen... Het lijkt wel een therapeutische ingreep. En draaien dat de boor doet! Als nieuw!!
Zo, en nu ga ik proberen om van twee oude packs één goede (nieuw is die andere) maken.

*) correctie : 1500 en 1300 mAh (zie reactie)

vrijdag 26 februari 2016

Een cadeautje voor Emma

Opa wilde iets leuks voor die lieve Emma kopen, maar ja, dat kost centjes. Gelukkig is opa ook op financieel gebied erg creatief. Na inlevering van al zijn lege flessen is opa naar de speelgoedwinkel gegaan. Opa zag daar nogal tegenop vanwege al die jankende kinderen, die daar over de vloer rollen. Maar dit keer viel het erg mee. Het waren er maar acht.
Het duurde even voordat opa zijn keus had gemaakt. Hij schrok wel van de zeer dure cadeaus in die winkel. Opa dacht even met weemoed terug aan zijn zelf gemaakte zeilbootje, een plank met een zeiltje van een oude snotlap. Ahum, zelf maken, creatief zijn. Opa moest het in die richting zoeken voor Emma. Wat ook vervelend was, was dat niet alle artikelen van een prijs waren voorzien. Om te voorkomen dat opa onaangenaam verrast zou worden bij de kassa moest hij een paar keer navraag doen bij een mevrouw, die toekeek hoe haar collega de winkel op orde maakte. Na veel gezoek en gevraag en lenig springend over gillende kinderen heeft opa voor Emma een Bumba 4 in 1 doos gekocht. Daar zitten twee puzzels in, een dominospel en memory.
Je begrijpt dat Emma heel blij was met haar cadeautje. Van de rest van het statiegeld gaat opa met oma een week op vakan....

Onderdelen voor hergebruik

Vaak zit het tegen, soms zit het mee. Ik heb het over het demonteren van cv ketels en boilers. Vanmorgen heb ik weer een boiler gestript. Een close in geval van 10 liter. Eerst de bedrading verwijderd en daarna kunststof behuizing. Toen kwam het meer energie- en tijdrovende deel van de klus : het verwijderen van de isolerende schuimlaag. Normaal houdt die bezigheid een half uur bikken, schrapen en zweten in. Maar dit keer zat het mee. Ik kon de tank zo goed als pellen! Hij viel bijna uit zijn iso-jasje. Kijk, daar word ik nog vrolijker van op de vrijdag. Dus dit keer was het klusje zo gepiept.
Zo'n demontage levert naast afval ook interessante en bruikbare onderdeeltjes op. Zoals elektriciteitskabeltjes met rvs kabelschoentjes, speciale kroonsteentjes en rvs bouten en moeren. Dat spul houd ik apart. Die gaan naar mijn elektra- en bouten en moeren verzameling. Zo'n draad met kabelschoentje kan ik mooi gebruiken bij de revisie van de accu van mijn boor-/schroefmachine. Mijn motorfiets heeft al aardig wat rvs bouten en moeren gekregen, op plaatsen waar roestige zaten. De oude bouten gaan dan met het oud ijzer mee. Dat spul wordt omgesmolten en van dat metaal maakt men in Italië auto's. Denk ik.

donderdag 25 februari 2016

De schone schijn

Ze hebben de mond vol over de opvang van asielzoekers. Ik heb het over onze vaderlandse artiesten, acteurs en actrices en andere bekende en onbekende Nederlanders. Ze praten er graag over zodra een microfoon of camera in de buurt is. Ze verfoeien de mensen die zich kritisch opstellen. Mijn vraag aan hen : "Hoeveel asielzoekers (liever daklozen, maar ja...) hebben onderdak gekregen in die grote mooie, luxe huizen van jullie??"

Geen Babi ketjap meer?

Tegenwoordig worden dode varkens of delen ervan ingezet als protest tegen islam gelovigen. Zelfs het dragen van een varkenskop-muts kan tot een arrestatie leiden. Ik keur dat alles niet goed, maaaar...... Christelijke kerken en gelovigen in moslimlanden zijn meer dan bekend met soortgelijke praktijken van de kant van moslims. In die landen gaat het vele malen erger eraan toe. Daar hebben ze geen varkens en men is erg zuinig op de kamelen en geiten. Je zou denken : dat scheelt. Maaaar... hier worden moslims niet publiekelijk gestraft of gedood. Hier worden ook geen moskeeën opgeblazen of in brand gestoken. In veel moslimlanden, zelfs in Indonesië, is dat soort geweld tegen christenen bijna dagelijkse kost.
Om die reden denk ik dat wij, Nederlanders, meer van dat soort acties schrikken dan moslims. Voor moslims is de geloofsstrijd namelijk nog volop gaande, anders hadden tolerante moslims al veel eerder de rotte appels uit de mand gegooid.
Het zal allemaal wel. En toch, toch ben ik bang dat onze regering ook in dit geval de moslims weer tegemoet zal komen. Met gevolg, dat het varken uit ons land verdwijnt! Dat zal voor velen een opluchting en voor de rest een ramp zijn. Geen beestachtige transporten, speklapjes, geen hoh (half om half) of zogenaamd rundergehakt, geen frikandellen en andere snacks meer. Ook geen rechtszaken meer over bedrog met vlees, geen kiloknallers en geen duizenden dode varkens meer als een stal afbrandt.
De stamppotten zullen minder smaken, net als de erwten- en bruine bonensoep, de nasi en de bami vanwege het ontbreken van uitgebakken spekkies. De uitsmijter wordt kaal, net als bepaalde hamburgers. Maar het ergste voor mij zal toch wel zijn, dat er dan ook geen babi ketjap meer gegeten kan worden. Voor de anderen (liefhebbers van de Chinees) dus ook geen babi pangang. Dat voor Fenna ook geen gedroogde varkensoren meer gekocht kunnen worden is niet zo erg. Ze gaat er namelijk flink van stinken. Zowel uit haar bek als uit haar kont.
Een Egyptische snackbareigenaar bij ons in de buurt werd een keer gevraagd waar frikandel van gemaakt wordt. De Egyptenaar antwoordde in Nederlands met zwaar Arabisch accent : "Van varkun met baard" De vragensteller barstte in lachen uit. Het is dat ik weet dat het hier om varkens- en paardenvlees en een aardige Egyptenaar gaat, anders zou ik gedacht hebben dat ie het over de maker van het product had.
Varkens zijn onreine dieren volgens de moslims. Soms vraag ik me af hoe moslims dan tegen mensen aankijken, die met die beesten omgaan en hun onrein vlees nuttigen.

Accu van boormachine reviseren

accupack verwijderd
Vandaag is het zover. Ik wilde spontaan iets voor een buurtbewoonster doen en wat denk je? Beide accu's van mijn schroef/boormachine zijn leeg! Grrr! Het is net als een lekkende dakgoot : pas als het regent word je eraan herinnerd.
Dit keer heb ik concrete stappen ondernomen om beide accu's onder handen te nemen. Ik schreef er al eens eerder over en kreeg toen een paar interessante tips.
De boel moet eerst gesloopt worden. Niet zoals mannen dat doen in het tv programma "Help mijn man is sloper eh.. klusser", want ik ga de boel ook weer opbouwen. Het is maar net wat je het liefst doet.
Ik heb de accupack uit een van de accu's gehaald en ben met de lege behuizing naar een elektronicawinkel gefietst. Ik heb daar een een vriendelijke jongeman uitgelegd wat ik van plan ben. Mijn voorkeur gaat uit naar een accu (12 Volt 1500 mAh) die precies in de behuizing moet passen. Als het kan. De oplossing is eenvoudiger (denk ik) en goedkoper (weet ik zeker) dan een aantal losse batterijen kopen. De bedoeling is om met wat gepruts van mijn kant de nieuwe accu aan te sluiten op de beide contacten / polen aan de bovenkant van de behuizing. Op de foto bevindt zich dat contact op de bovenste batterij. Al met al een kwestie van twee draadjes solderen, een paar kabelschoentjes plaatsen en een trucje bedenken om de contacten bovenaan tegen het uitstekende deel van de behuizing gedrukt te houden.
De accu wordt besteld en zal morgen of overmorgen in huis zijn. Ik krijg daar bericht over. Van de andere accu en het verwijderde pack (samen 20 batterijen!) hoop ik één pack te maken met louter goede batterijen. De grootste uitdaging vormen de soldeerlipjes. Zowel het losmaken als het weer solderen zal een precisieklusje worden. Maar voor het zover is, zal ik nog een keer de reactie doornemen van mijn extern adviseur op dit gebied, Fan-tilator.

Rondom Anne Frank

Anne Frank, ze is een beetje het verhaal geworden van Nederland en de Jodenvervolging in de jaren 40-45. Haar wereldberoemde boek zou voorzien moeten worden van een eerlijke introductie, die de houding van Nederland gedurende die zwarte periode weergeeft.
Vandaag is het 75 jaar geleden dat de Februaristaking werd gehouden. De staking was een protest tegen de Jodenvervolging en duurde twee dagen. Het protest was niet alleen tegen de Duitse bezetter gericht.
Volgens veel Joden en niet-Joden is het verhaal van Nederland en de Joden minder rooskleurig dan menigeen denkt. In Nederland heeft men destijds nogal opvallend gemakkelijk en zelfs enthousiast gehoor gegeven aan de Duitse oproep Joden te verraden en/of uit te leveren aan de Nazi's. Een Jood leverde in eerste instantie Hfl 2,50 op. Later liepen de bedragen op naar Hfl. 7,50 tot zelfs Hfl. 40,=  toe. Niet alleen landverraders in Duitse dienst (Kolonne Henneicke), ook buren, zogenaamd de vrienden en kennissen maakten jacht op Joden. Er werden zelfs bedrijfjes / organisaties in het leven geroepen die zich specialiseerden in de jacht. Veel Nederlanders hebben zo een flink zakcentje bijverdiend.
De Nederlandse Jodenjagers deden het zelfs zo goed, dat ons landje bovenaan de lijst "Joden opruimen" kwam te staan : cum laude geslaagd! Van alle door Nazi Duitsland bezette landen was ons land op het gebied van zuiveren van Joden het beste jongetje van de klas! Ruim 75% van de Joden werden gedeporteerd. Het hoogste percentage van alle bezette landen. En ook nog in een recordtijd. Had men dan zo de pest aan Joden?
Het was niet de eerste keer in de geschiedenis van ons landje dat het dankzij de overbekende calvinistische (= vaak laffe) houding en de alom geroemde handelsgeest / VOC mentaliteit, op het hoogste podium kwam te staan.

Na de Tweede Wereldoorlog werd door de Nederlandse regering besloten om, net als Duitsland, een 'wiedergutmachung' politiek te volgen. We zouden de staat Israël door dik en dun steunen. Zelfs toen Israël onschuldige Arabieren vermoordde en hun land bezette en inpikte, bleef ons land Israël steunen. Dat moest wel om de balans geladen met het eigen zwarte verleden, naar een positieve kant te laten doorslaan. Want zo erg hebben Nederlanders zich tegenover de Joden ten tijde en na WO2 misdragen.
Men is in Nederland nog niet zo lang geleden eindelijk begonnen met het teruggeven van gestolen Joodse eigendommen (waaronder ook huizen met complete inboedels) en het kwijtschelden van belastingschulden van Joden, ontstaan toen Joodse Nederlanders in concentratiekampen hun dood afwachtten en zelfs na hun dood. Om je dood te schamen? Blijkbaar niet, gezien de inmiddels verstreken decennia en de nog steeds aanwezige weerstand tegen het rechtzetten van deze misdaden. Nederlandse slachtoffers van welk systeem of oorlog dan ook staan trouwens nog steeds niet op de eerste plaats. Anderen wel. Dan kan de hele wereld zien hoe goed we zijn.
Soms vraag ik me af wat er zou gebeuren als ons land weer bezet zou worden en dat de bezetter eist dat alle getinte mensen gedeporteerd moesten worden. En dat men voor elk aangebrachte bruine een geeltje kreeg. Volgens mij zal dan blijken, dat er hier niets veranderd is.

Wat is er in Brabant gaande?

Die vraag las ik in het nieuws. Men presenteerde cijfers over de misdaad in ons land van het afgelopen jaar. En wat blijkt? Brabant staat bovenaan! West Brabant om precies te zijn. De provincie kent de meeste moorden, drugslaboratoria en grootste wiethandel. En alle activiteiten (transporten, opslag enz.) en criminaliteit die daaraan gerelateerd zijn. Ook motorclubs vallen onder het aandachtsveld van de politie.
Die gezellige Brabantse koffietafel is niet meer. Hij is blijkbaar veranderd in een criminele coffeeshop. Misschien komt het omdat Brabant dicht bij Italië ligt. Of zijn het gemigreerde Hollanders, die nog niet voldoende drugsgeld (jaarlijkse omzet wordt geschat op 1 miljard euro) hebben verdiend om naar de Costa's te verkassen? Zou PSV opzettelijke niet gescoord hebben tegen die Spanjaarden? En is het carnaval nog een echt volksfeest of een dekmantel van criminelen? Is dat liedje over dat goede leven in het Brabantse land soms van criminele hand? Ja, ik begin nu overal aan te twijfelen. Alleen niet aan mijn familie en kennissen die in het Brabantse wonen. Die verdienen op een legale manier hun geld.
Justitie is inmiddels een grootscheepse actie begonnen tegen de criminaliteit in Brabant. Of daarmee weer een vluchtelingenstroom opgang komt? Ik denk het niet, want onze luchtmacht is voorlopig nog alleen in Syrië aan het bombarderen.

De FBI en Apple

De Amerikaanse Federal Bureau of Investigation eist van Apple dat het bedrijf speciale software ontwikkelt en afstaat aan de FBI. Met die software wil de FBI smartphones onderzoeken van verdachten of daders van criminele en/of terroristische zaken.
In een specifiek geval gaat het om de telefoon van iemand die betrokken was bij een aanslag in San Bernardino waarbij 14 mensen omgekomen zijn. Natuurlijk staan nabestaanden achter de eis. Maar zij niet alleen. Zo'n beetje de helft van de Amerikanen is van mening dat Apple de gevraagde software moet ontwikkelen en afgeven.
Als het om terreur gaat lijkt het logisch dergelijk verzoek in te willigen. Veel Amerikanen zijn als de dood voor terreur. Maar ja, wie wind zaait... Ze hebben nog steeds niet in de gaten, dat hun buitenlandse politiek en militair optreden veel weerstand en weerzin oproept. Misschien zouden ze zelf eens moeten stoppen met hun eigen terreur ten opzichte van andere landen. Ik geef direct toe, dat het al een stuk minder is sinds Obama aan de macht is. Maar het is ook een kwestie van de Amerikaanse mentaliteit en cultuur : eerst schieten, dan vragen stellen. De Republikeinse buitenlandse politiek heeft wat mij betreft zelfs tot de verwoesting van de Twin Towers geleid.
Hier in ons land zou zo'n verzoek van de Nationale Politie ondenkbaar zijn. Privacy staat bij ons veel hoger in het vaandel. Het plaatsen van bewakingscamera's in openbare ruimten stuit al op veel weerstand.
Het grote probleem met Amerikaanse overheden en veel bedrijven is, is dat ze vaak stiekem allerlei data vergaren. Ook van de gewone mensen. Niet alleen omwille van (schijn) veiligheid maar vooral om commerciële redenen.
Iets anders. Hillary Clinton deed een opvallende uitspraak. Ze vindt dat het drugsprobleem bij de bron aangepakt moest worden. Veel Amerikaanse jongeren grijpen volgens haar te snel naar medicatie en komen zodoende met drugs in aanraking. Haar vraag : waarom medicatie? Wat is er aan de hand met die jongeren? Lijkt me een zinniger aanpak.

woensdag 24 februari 2016

Een eigen elektriciteitscentrale

We hebben een tijdje een aggregaat gebruikt om het huisje in Beekbergen van enige elektriciteit te voorzien. Dat apparaat draaide op benzine en leverde 220-230 Volt en 800 watt. Meer dan genoeg voor dat huisje.
Toen de grond met het huisje verkocht werd, besloten we de aggregaat te verkopen. Binnen een paar uur stond een meneer uit Almere bij ons voor de deur. Hij wilde vast en zeker de aggregaat kopen. Hij vertelde bijna enthousiast dat zijn leverancier hem wegens een flinke betalingsachterstand had afgesloten van elektriciteit en gas. Quasi triomfantelijk zei hij : "Die leverancier dacht mij bij mijn taas te hebben! Hahahaa! Mooi niet, want nu heb ik een aggregaat!"
Ik liet hem maar in die waan, want we wilden die kleine energiecentrale kwijt. Meneer betaalde zonder afdingen de vraagprijs en vertrok blij als een kind met zijn aggregaat richting Almere.

Irving niet, Islamitische haatpredikers wel

De Britse historicus / schrijver David Irving mag geen lezing houden in een hotel in Den Haag. Irving wilde iets vertellen over Hitler en homoseksuelen. De gemeente Den Haag steekt daar een stokje voor, nog voordat Irving een woord heeft gesproken. Irving staat bekend om zijn verheerlijking van het Derde Rijk (Nazi Duitsland) en zijn ontkenning van de Holocaust.
Opvallend genoeg gaat met met imams die haat prediken anders om. In eerste instantie breekt er paniek uit, vergelijkbaar bij die van Prorail /NS als er sneeuw op komst is. Vervolgens zegt de burgemeester van de stad waar de moskee staat, dat zo'n imam nog geen woord heeft gesproken en dus nog niet aangepakt kan worden. Vreemd omdat veel imams de Holocaust prijzen en ook niets op hebben met homoseksuelen, christenen enz. Selectieve ophef en verontwaardiging?  Of is die houding toe te schrijven aan het feit, dat Nederland zelf een zeer bedenkelijke rol heeft gespeeld in de Holocaust? Maar daarover wellicht later wat meer.

Rechts rukt op

De tsunami van migranten en de manier waarop overheden ermee omgaan hebben ertoe geleid, dat met name de rechtse partijen in de EU flink in populariteit gestegen zijn. Volgens mij heeft die groei vooral te maken met het feit dat bezwaren c.q. kritieken niet geaccepteerd worden laat staan dat ernaar geluisterd wordt. Men blijft volharden in wegkijken. Veel stemgerechtigden worden zodoende naar rechts gejaagd.
Zo ook in Duitsland, waar de Alternative für Deutschland in de peilingen de op twee na grootste partij geworden is. Louter omdat ook daar niemand naar kritiek en/of klachten ten aanzien van het migrantenbeleid wil luisteren. De gestadige groei van rechts is direct het gevolg van de huidige politiek ten aanzien van de EU en migranten. Of wel : eigen schuld!
Ik zou in principe geen moeite hebben met een politieke zwaai naar rechts. Maar ach, ik ben opgevoed vanuit de gedachte dat ik moest werken voor mijn geld, anderen moest respecteren, sociaal zwakkeren helpen en dat zachte heelmeesters stinkende wonden maken.

Guantanamo Bay

Het Amerikaanse martelkamp in Guantanamo Bay in het zuidoosten van Cuba wordt gesloten. Obama is er al een paar jaar mee bezig, maar met een Huis van afgevaardigden vol Republikeinen valt dat niet mee. Onder hun bewind (familie Bush) is veel narigheid op de wereld neergezet en is de gevangenis ontstaan. In de Guantanamo Bay gevangenis werden verdachten van terrorisme vastgehouden (ze zijn nooit in staat van beschuldiging gesteld) en, in afwachting van een eventueel proces op speciale ( lees : beestachtige) wijze verhoord. Een westers, zich geciviliseerd noemend land onwaardig.
De gevangenis kwam vooral in het nieuws vanwege de 'waterboarding' praktijken van de Amerikanen. Hierbij laat men gevangen met de verdrinkingsdood kennismaken, zodat ze de Amerikaanse beschuldigingen bekennen. Het fenomeen doet me denken aan de middeleeuwen. Toen bekende iedereen schuld om niet verminkt of zelfs verbrand te worden. Slechts weinigen hielden hun onschuld vol. Als ik dergelijke martelpraktijken zou moeten ondergaan zou ik ook toegeven, dat ik blond haar en blauwe ogen heb. Kortom, niet alleen een beestachtige, maar ook een erg domme manier om verdachten schuld te laten bekennen. Ik hoop dat het Obama lukt om niet alleen die gevangenis te sluiten, maar ook de gevangen menselijk te behandelen en via een eerlijke rechtsgang te berechten.

Werkloosheid daalt??

'Het gaat goed met de werkloosheid', roept men vanuit Den Haag. Uit de wereld van het nieuws laat men andere geluiden horen. Ruim 8.000 mensen werkloos geworden omdat warenhuisketen V&D failliet is gegaan. Al eerder vielen andere winkelketens om. Met V&D vallen nu ook meer ketens om, zoals Perry Sport en Aktie Sport. Ook in de zorgsector vallen ontslagen. Maar dat maakt allemaal niets uit, want Den Haag roept dat de werkloosheid daalt. De economie trekt aan, maar een nieuwe recessie staat al weer klaar. Hoeveel mensen na de WW in de Bijstand of de WAO terecht zijn gekomen wordt gemakshalve niet vermeld.
Het geheel doet me denken aan de zorgsector, waar directies zich hebben verdiept in de cijfertjes en vervolgens roepen : "Het gaat goed!" Dat op de werkvloer, waar de echte zorg moet plaatsvinden, veel hulpbehoevenden geen hulp krijgen negeert men.
In die sector wordt alsmaar drukte gemaakt over al dat ontslagen personeel. Natuurlijk is dat erg. Maar wie laat de stem van al die hulpbehoevenden horen? Niemand. Zelfs de linkse partijen niet.

dinsdag 23 februari 2016

Hollande 'erkent' schade kernproeven

President Hollande van Frankrijk heeft tijdens zijn bezoek aan Frans-Polynesië openlijk de schadeclaims (150 miljoen euro) ten gevolge van de kernproeven terecht genoemd. Na de kernproeven is het aantal gevallen van kanker schrikbarend toegenomen. Ook het milieu heeft grote schade opgelopen. Tussen 1966 en 1996 heeft Frankrijk in dat gebied ruim 180 testen met atoombommen uitgevoerd o.a. bij Mururoa en Fangataufa. Een direct gevolg van de protesten tegen de proeven was het tot zinken brengen van een Greenpeace schip door de Franse geheime dienst. De 'Rainbow Warrior' (waarmee geprotesteerd werd tegen de atoomproeven) werd in de haven van Auckland (Nieuw Zeeland) midden jaren 80 met bommen geplaatst door kikvorsmannen, tot zinken gebracht. Er viel één Nederlandse dode. Het effect was omgekeerd; de milieuorganisatie nam in populariteit enorm toe.
Gezien de manier waarop Hollande zijn woorden verpakte, blijft de vraag of de slachtoffers inderdaad echt gecompenseerd gaan worden. Het zijn immers politiek correcte uitspraken. Dat soort uitlatingen blijken achteraf vaak leugens te zijn.
De kernproeven leidde ook tot protestsongs. Zoals dit nummer van een toen al wat oudere Malvin Reynolds, die waarschuwde voor de effecten op het milieu, zoals vervuilde regen en de kans op kanker. Het nummer werd o.a gezongen door The Searchers, Joan Baez en Marianne Faithfull :

De onzin van een Premium Nieuwsbericht

Een aantal online kranten hanteert het fenomeen premium bericht. Daaronder vallen nieuwsberichten die alleen gelezen kunnen worden, indien men abonnee is of ervoor betaalt. Volgens mij is zo'n restrictie nauwelijks effectief. Nieuws is overal verkrijgbaar. Zowel via de kabel (teletekstpagina's van bijna elke zender) als via het internet. Desnoods laat ik pagina's door Google vertalen. Ik voel me door zo'n blokkade niet bepaald gehinderd. Ik ben nog geen situatie tegengekomen, waarin ik per se nu dat bericht van die online krant wil lezen. Komt bij dat veel nieuws een paar dagen later meer gedetailleerd is.
Er zijn ook online kranten die ik alleen gepresenteerd krijg als ik mijn advertentieblokkade (adblocker) voor die krant ophef. Soms doe ik dat, maar niet altijd. Het hangt van de soort krant af. Voor zo'n blokkade heb ik wat meer begrip, omdat veel kranten het moeten hebben van hun adverteerders. Maar ik blijf die advertenties irritant vinden. Vooral de videoclips en pop-up schermen.

Werken in de horeca

Ik heb het zelf ook gedaan. Toen ik nog studeerde. Vergeleken met toen, lijkt het me nu veel minder aantrekkelijk. Zeg maar gerust : een wereld van verschil. We hebben een keer een goed gesprek gehad met een horeca werkgever. Vanwege de slavendrijversmentaliteit van een leidinggevende van die meneer. Die kenau was nogal erg goed in het onheus bejegenen van de jongeren (scholieren), die in dat restaurant werkten.
geldt niet voor medewerkers
Als zij een werkoverleg organiseerde na werktijd, moesten de werknemers zelf hun eten en drinken betalen! Ja, in een restaurant waar dagelijks etenswaren overbleven. Ze hield dat soort vergaderingen ook in andere restaurants, ook daar moesten de werknemers hun hapje en drankje van hun zuur verdiende eurocentjes zelf betalen.
Oké, de scholieren konden korting krijgen op hapjes en drankjes die ze in hun eigen restaurant kochten. Maar alleen in de pauze. Die was van 12.30 - 13.00 uur. Maar ja, er werd ook in wisseldiensten gewerkt. Dus wie geen pauze had die tussen 12.30 en 13.00 uur viel, kreeg geen korting. En iemand anders wat laten kopen was ook niet toegestaan. Het restaurant ging om 18.00 uur dicht. Dan stopte ook de tijdregistratie voor de salarisadministratie. Dat de jongelui nog tot 20.30 uur bezig waren om op te ruimen, werd niet in de gewerkte uren meegeteld. Wat ook buiten het scholierencircuit werd gehouden, waren de fooien. Noem het de Hollandse handelsgeest.
Die scholieren waren natuurlijk heel erg goedkoop. Helaas kon men niet aan Poolse scholieren komen. Die zouden nog goedkoper geweest zijn. Misschien komt dat nog. Dan krijgen we naast het Polenhotel ook een Polenschool.

maandag 22 februari 2016

De 1. Bundesliga

In de 1. Bundesliga, de Duitse Eredivisie, heeft Hoffenheim trainer Huub Stevens een paar weken geleden zijn functie neergelegd. Stevens heeft hartklachten. Misschien vanwege de prestaties van TSG 1899 Hoffenheim -bungelt onderaan- tot dan. Tot eenieders verrassing heeft de club een 28 jarige trainer aangesteld, Julian Nagelsmann (foto). Hij is al 10 jaar trainer bij Hoffenheim en stond tot voor kort voor de 'Onder-de-19' ploeg. Het is Stevens zelf die Nagelsmann naar voren heeft geschoven. Het bestuur vond het een logische keus, gezien de prestaties van de jonge trainer bij de club.
Hoe anders gaat het in de Nederlandse Eredivisie. Daar stappen voetballers van het veld om de week erop als trainer van de hoofdmacht weer terug te keren. Met alle slechte resultaten van dien. Logisch, want ze hebben stuk voor stuk een paar klassen overgeslagen. Om die reden beschouw ik mannen als Cocu, De Boer, Gullit, Rijkaard, Van Bronkhorst enz. niet als echt geschikte trainers voor clubs als Ajax, Feijenoord, PSV enz.. laat staan het nationale elftal.
Ik geloof niet in zo'n grote stap. Al beweert een reclamespotje van wel  : "...gisteren waren ze mijn collega's, nu ben ik hun manager". Een toptrainer worden is een groeiproces. Als topclub, voor zover daar sprake van is, maak je een grote fout door een trainer aan te stellen die nog moet groeien. Gemaakte fouten hebben direct z'n weerslag op de resultaten. Een bijkomend verschijnsel is dat ervaren spelers vaak beter weten. Met alle gevolgen van dien. Ik denk dat dat ook een van de oorzaken is, waarom het Nederlands voetbal zo diep gezakt is. Jonge mensen worden al heel snel fors betaald voor een matige, tot slechte prestatie. En dan wagen ze nog te roepen, dat het zo goed gaat. Geloof mij maar : Onze Eredivisie staat inmiddels op het niveau van de 2. Bundesliga in Duitsland.

Hun jeugd heet smartphone

Ooit, het was eind jaren 60, kreeg ik op school de opdracht iets te schrijven als antwoord op de vraag : "Wordt de computer straks de mens de baas?"
Met mijn beperkte kijk op de toekomst en de persoonlijkheid en het gedrag van de mens en het feit dat computers voor mij toen alleen op papier bestonden, schreef ik dat die situatie zich niet zou kunnen voordoen. Immers, de mens had toch zeker de touwtjes in handen?
Met de tijd, vooral gedurende mijn loopbaan, merkte ik dat in veel foutsituaties men naar de computer wees. Alsof dat apparaat een eigen leven leidde. Men ging steeds minder beseffen, dat het apparaat zijn instructies door mensen ingefluisterd kreeg. Steeds vaker lagen processen stil, omdat de computer niet werkte. De computer werd steeds slimmer en de mensen namen steeds meer afstand van processen. Geleidelijk aan nam de computer de positie van de mens over. Vooral in de jaren 80, toen spelletjes op computers verschenen. Die hebben menige relatie doen verbreken. Dat alles geheel in tegenstelling tot mijn verhaal op school.
Inmiddels is het zo, dat menig mens niet zonder de computer kan. De computer in de vorm van een smartphone. Men laat zich rücksichtslos (excusez le mot) dagelijks leiden door een apparaatje. De tijd van buiten spelen, een balletje trappen, ganzenborden, fysieke sociale contacten enz. lijkt voorbij. Al die activiteiten zijn overgenomen door een apparaatje. Het effect heeft veel weg van dat van de sigaret : Het apparaatje vergiftigt niet alleen de gebruiker, maar ook diens omgeving. Alles wat op dat schermpje komt, wordt achteloos geslikt. Sociaal zijn er ook andere negatieve effecten, zoals cybercrime en -pesten. De lieden die zich daarmee bezighouden zitten tegenwoordig in je zak en reizen overal met je mee.
Ik kan nog vertellen over mijn jeugd. Over de kwajongensstreken, de zwerftochten, de spelletjes, het bouwen van hutten en het zelf maken van speelgoed. Die periode die jeugd heette is niet meer. Hij is verdrongen door een smartphone van een bepaald merk, model en type. Het leven draait om en verloopt via apps. Programmaatjes door sluwe mensen bedacht.

PVV 10 jaar

De PVV viert haar 10 jarig bestaan. In een interview vroeg een journalist aan Wilders waarom hij mensen opruit. Zelf zie ik niet dat er sprake is van opruien. En als de politieke koers van de PVV als opruien gekwalificeerd wordt, dan is de manier waarop de overheden azc's wil realiseren ook opruien. Die handelwijze leidt immer ook tot een (lokale) opstanden.
In de anonieme peilingen is de PVV de grootste politieke partij. In publieke peilingen is het aantal aanhangers een stuk minder. Zo gaat dat in Nederland. Men zegt liever niet hardop wat men vindt, vooral als die bevinding niet strookt met de calvinistische, pamper kant. Ik ben het in grote lijnen met de PVV eens. Dat houdt voor mij in, dat we veel te soft zijn en over ons heen laten lopen. Net als toen de Spanjaarden, de Fransen en de Duitsers ons land binnenvielen. Blijkbaar heerst hier een eeuwenoude geest die niets met het eigen land heeft.
In België hebben moslims tegen een minister onlangs weer een rechtszaak gestart. Moslims in België eisen dat ze op hun manier vee mogen slachten. Eerdere rechtszaken hebben de moslims al verloren. Maar ze blijven zeuren en willen zich niet neerleggen bij 's lands wetgeving op dat gebied. Het is maar een van de vele voorbeelden, waarin moslims de westerse cultuur en wetgeving naar hun (koran) hand willen zetten.
Onlangs hebben twee geestelijke wereldleiders (de Paus en patriarch Kirill;  de beide broeders hadden elkaar sinds 1054 niet gesproken....) o.a. gesproken over het uitmoorden van christenen in moslimlanden. Aan die situatie wordt nauwelijks aandacht besteed. Het geeft de diepgewortelde vijandigheid van de islam tegen het christendom en andere geloven weer. Die tijd (middeleeuwen - Inquisitie)) is het christendom al eeuwen voorbij. Die middeleeuwse barbaarsheid gaat nog steeds op voor de islam. Bijna overal waar oorlog en andere agressie is, heerst de islam. In ons land heeft men de islam veel te veel ruimte gegeven. We krijgen daar weinig positiefs voor terug. Zelfs de couscous smaakt mij niet. Ik blijf erbij dat niet alle culturen bij elkaar passen. Vooral omdat andere zich te weinig wil aanpassen aan de onze.
Nee, deze bruine meneer heeft zelf weinig tot geen vertrouwen in de islam. Tenzij er een westerse versie komt. Maar of dat ooit gebeurt, daar twijfel ik aan. Misschien over 500 jaar?

zondag 21 februari 2016

Windows 8.1 start niet

De laptop van Mike is medio vorige maand teruggekomen, nadat hij softwareproblemen had gekregen. Hij deed het weer prima, tot gisteravond. Na het updaten startte de laptop weer op, maar blijft sindsdien in een loop ronddraaien met tussentijd meldingen over fouten in de opstartmodule.
Volgens bepaalde websites heeft het euvel te maken met een tweetal kernel-updates, te weten KB2982791 en KB2975719. Tja, het testen door Microsoft is nog steeds niet wat het zou moeten zijn. Ik heb nog wat ingrepen geprobeerd, maar zonder enig resultaat. De laptop kan alleen uit en aan gezet worden. Ik heb de Acer maar weer in een doos gedaan en ga hem morgen naar het servicecentrum terugsturen. Had ik gedacht maandag niets te doen te hebben, moet ik toch even naar het postagentschap. Ik heb het er maar druk mee...

EB Personeelsdiensten

Met die Tielse / Poolse uitzendorganisatie heb ik minder goede ervaringen opgedaan. Met name de bestuurders van die witte autootjes met rode belettering EB Personeelsdiensten erop. Die gedragen zich als verkeershufters. Ze rijden vaak veel te snel of heel erg traag. Of rijden ze als Polen? Hoe dan ook, zaterdagmiddag stond ik met Fenna bij een kruispunt te wachten, toen zo'n autootje naast ons kwam staan. Meneer wilde linksaf de voorrangsweg op. Er kwamen van rechts twee auto's aan, een busje en een personenauto. Tot mijn stomme verbazing reed de bestuurder van EB Personeelsdiensten toch pardoes de weg op! En dan niet vol gas, maar rustig, alsof de weg gewoon vrij was. De bestuurder van het busje ging vol in de remmen en gebruikte de claxon. De personenauto hield gelukkig voldoende afstand om niet op het busje te knallen.
Het liep allemaal gelukkig goed af.

Met Follie naar cursus

Flopje
Bouvier Terry was twee jaar, toen we een bobtail-pup in huis haalden. We noemden haar Follie. Gemakshalve werd die naam in de loop der tijd Flopje. Een naamsverandering die helemaal niets met onze verwachtingen te maken had. Flopje was een levensgenieter, een allemans-vriendje. Ook Flopje ging naar cursus. In die tijd werd in Schoonhoven oost cursus gegeven aan viervoeters en hun baasjes. Voor Flopje elke week weer een feest. Voor de baasjes lag dat wat anders.
Terwijl baasje alle instructies probeerde uit te voeren, had Flopje enkel aandacht voor haar soortgenoten en hun baasjes.
"Volg!"
"O ja, volgen. Hé, daar is Bas. Hallo Bas! Hoe is het met jou? Ben je..." Een rukje aan de riem volgt
"Volg!"
"O ja volgen." stap, stap... O, is dat niet dat leuke vrouwmens? Hoi vrouwmens, daar ben ik weer! Krijg ik even aan aai over mijn kop?.... Weer een rukje aan de riem.
"Volg, Follie!"
"Eh... ja maar..."
Met pup Zorro en Flop
"Volg!"
Oké. Stap stap, stap, stap, hé daar is Waldo! Hoera! Waldo! Waldo!!" (Flopje springt enthousiast op en neer.
"Volg!!" (zucht)
Stap, stap, stap..... Hé, een paardenbloem! Wat leuk! Wat ruikt dat vreemd....

En zo verstreek de tijd. Een uur van trainen voor het baasje en plezier voor Flopje. En toch. Tijdens het examen was Flopje helemaal bij de les en bleek ze toch alles onthouden te hebben. Ze behaalde de hoogste score! Gek beest. Vervolgcursussen verliepen op dezelfde manier. Van Flop werd alles en iedereen vrolijk. Echt een hond voor mensen met gevoel voor humor.

Lelystad : cultuurbarbaren

In Lelystad blijft men verwoed strijden om de stad in Lelykstad te veranderen. Voor een groot deel (zie centrum en Warande) is dat al gelukt. Men heeft nu het oude plan uit de kast getrokken om op het voormalige Werkeiland, dat in het recente verleden ook al deels beroofd is van historische zaken, een enorm hoog appartementengebouw te gaan bouwen. Iets waartegen bewoners van het Werkeiland en veel anderen fel tegen gekant zijn.
Van dichtbij heb ik de renovatie ban de voormalige barakken en de afbraak van het zo historische Werkeiland gevolgd. Ik herinner me nog een persbijeenkomst op het stadhuis, waarbij de verantwoordelijke wethouder Fackeldey plechtig beloofde het cultuurgoed te zullen beschermen. Helaas bleek een paar jaar later dat Jop een ordinaire leugenaar is. Als een soort meesterzet heeft Fackeldey toen de grond als bouwperceel verkocht, zodat hij zijn handen in onschuld denkt te kunnen wassen en de bouw kan gaan plaatsvinden. Veel geïnteresseerden zijn op soortgelijke wijze belazerd behandeld door Fackeldey met betrekking tot de bouw van de Indische wijk Warande, die onder zijn bewind tot een ordinaire woonwijk geworden is. Ik ben nog naar de open dagen geweest met enorme affiches met tropisch aandoende huizen, palmbomen, een toko en een verzorgingstehuis. Die dagen hebben klauwen met belastinggeld gekost. Het resultaat : een ordinaire, saaie, winderige, half afgebouwde wijk. Een kwestie van mensen bedonderen. Ik hoop dat er alles aan gedaan zal worden om de bouw tegen te houden. En anders dat het geheel een flop wordt, zoals met de Warande.

zaterdag 20 februari 2016

Bruine bonensoep speciaal

Vaak geeft het weer mij ideeën over het eten. Vanmiddag ben ik weer met Fenna op stap geweest. We zijn samen naar het buitengebied gewandeld en daar heb ik haar flink laten rennen. Op weg naar huis begon het te regenen. We hadden beiden de wind op de kop. Onwillekeurig dacht ik aan winterse kost. Zo kwam ik op het idee : Vandaag maak ik bruine bonensoep. Om precies te zijn Bruine bonensoep Speciaal.
Ik gebruik dit keer geen vlees(krabbetjes), maar kip! Dat doen ze in Suriname ook als ze de bekende BB met R(ijst) maken. Ik heb een potje bruine bonen uit de voorraadkast gepakt. Ik had ze ook kunnen kopen, maar dan had ik ze gisteren in de week moeten zetten. Het is niet gisteren, maar vandaag. En vandaag was gisteren morgen. Vandaar.
De stukken kip(penbout) heb ik in 1,5 liter water in een pan op het vuur gezet. Ik heb er een blokje bouillon bijgedaan. In ene koekenpan heb ik spekkies (ja, weer die eeuwige spekkies) uitgebakken. Ik heb daar een gesneden uit bijgedaan, twee fijn gesneden tenen knoflook en een snuf trassi. Dat mengsels gaat straks ook in de soeppan.
Toen de kip gaar was heb ik de stukken gefileerd en in fijne stukjes gesneden. Ik heb de pot met bonen in de pan geleegd (inclusief het vocht), wat kruidnagelpoeder, een fijn gemalen pepertje, de inhoud uit de koekenpan  en de soepgroenten erbij gedaan. De soep heb ik weer aan de kook gebracht. Om de soep wat te binden kan ik kiezen uit de bonen wat stampen (een paar keer de stamper er doorheen) of wat maizena toevoegen. Ik heb het laatste gedaan. Eigenlijk zou ik die soep pas morgen moeten eten. Want dan smaakt ie nog lekkerder. Maar ik ga mezelf niet kastijden, door al die tijd met die pan soep in mijn hoofd rond te lopen.
Ik eet de bruinebonensoep met witte rijst en uiteraard 'sambal baai'. Mijn bruine bonensoep speciaal lijkt verdacht veel op de Surinaamse. Dus....

Rutte roept weer wat

Volgens Rutte is het akkoord met Engeland ook een groot succes voor ons land en andere lidstaten. Immers, zo beweert Rutte, bepaalde Britse voorwaarden die door de EU geaccepteerd zijn, gelden voor alle EU landen. Vraag ik me toch af, waarom Cameron zegt dat zijn land een aparte status binnen de EU is toegezegd. Neemt niet weg dat ik respect heb voor Cameron en ik ben benieuwd hoe de Britten zelf zullen reageren op het akkoord. En laten we eerlijk zijn, waarom heeft Rutte zelf niet zo gehandeld / gedreigd om die andere zo belangrijke zaken voor ons land geregeld te krijgen? Desnoods op de Britse manier. Daar was en is Rutte niet toe in staat. Cameron is wat dat betreft een aanzienlijk beter staatsman. Maar misschien juicht Rutte te vroeg. Er komt nog een bindend referendum over het Britse lidmaatschap. De vraag is of iedereen achter Camerons resultaat gaat staan.
Cameron heeft in wezen op alle punten zijn nek uitgestoken voor andere EU landen. Hij heeft bepaalde misstanden /ongemakken in de regelgeving durven aankaarten en de EU min of meer gedwongen, bepaalde regels te veranderen. Hopelijk gaan meer landen dergelijke acties ondernemen, misschien wordt het dan nog wat met die EU. En wordt Nederland weer baas in eigen land en kunnen we miljarden euro's betere bestemmingen geven. Zoals ter bestrijding van de armoe, verbeterde zorg en voor onderzoek naar levensbedreigende ziekten.

Ouderenbeleid

In een lokaal leugenaartje las ik dat ouderen beleid willen zien voor hun groep. Het gaat tegenwoordig nogal belabberd met de ouderen (schrijft een van hen). Pensioenen inclusief AOW gekort, ouderen uit verzorgingshuizen gezet, eenmaal op eigen benen (hoe wankel dan ook) wordt ook de thuiszorg weggevaagd, worden de ziektekostenverzekeringen duurder en om het effect dubbelop te maken krijgen ze alsmaar een lagere dekking. En dat alles omdat in de regering een partij zit die A van Afgunst nog steeds hanteert. Het feit dat de ouderen 'die het zo goed hebben' daar in voorgaande jaren hard voor gewerkt hebben, is zelfs voor de PvdA van geen belang. Terwijl in tv-programma's als Een dubbeltje op z'n kant, jongeren met gaten in de handen in beeld komen, geen ouderen. Ik bedoel, als je van een gezamenlijk inkomen van ruim 3.000 euro netto niet eens kunt rondkomen, ben je echt totaal verkeerd bezig. En dat is helaas een topje van een flinke ijsberg.
Staatssecretaris (Van Rijn) heeft zelfs schijt aan zijn eigen oude vader op het gebied van zorg. In Den Haag heeft men van de letters van het woord ' beleid' iets heel anders gemaakt : debiel.

vrijdag 19 februari 2016

Opa is grappig!

Dat is het eerste zinnetje dat ik de kleine Emma hoorde zeggen, toen ze een paar weken geleden weer onze huiskamer betrad. Nou, wat wil je nog meer als opa zijnde? De laatste tijd kijken Emma en ik samen naar filmpjes van Bumba en meer van die kinderachtige kinderseries. Dat begint vaak met "Kom opa!" en als opa niet snel genoeg reageert, pakt ze mijn hand beet en trekt me richting de desktop.
Natuurlijk heb ik Emma ook even het reclamespotje van Stamppot! laten zien. Dat vindt ze ook erg grappig.  Oma en opa proberen haar nieuwe woordjes te leren. Maar aan haar vrolijke koppie zien oma en opa, dat ze juist dan geen zin heeft om te papegaaien. Maar op een
onverwacht moment komt opeens dat woordje naar buiten. Ja, Emma meldt zich steeds vaker als ze iets wil. Ook als ze dorst heeft of samen iets wil doen met haar speelgoed. Het is zelfs zo, dat Emma zelf aangeeft dat ze wil gaan slapen! Als Emma wakker is, horen we beneden : "Oma, kom! Emma uit" Nou, wat wil je als oppassende oma en opa nog meer?

Discriminatie door werkgevers

Minister Asscher is geschrokken. Een sollicitant werd geweigerd vanwege zijn seksuele voorkeur; hij is homo. De minister wil discriminatie harder aanpakken. Een goed voornemen, maar nauwelijks uitvoerbaar. Het selectieproces kent zowel open als stille criteria. De stille zitten bij betrokkenen tussen de oren. Soms zijn ze indirect overeengekomen, door negatieve uitlatingen gedurende een langere periode. Bedoeld om collega's te laten weten hoe men over anderen of gedrag van anderen denkt. En daaronder kunnen vallen liever geen vrouw, geen homo, geen getint iemand enz.
Zelf was ik een keer op papier aangenomen door een bedrijf in Hoofddorp. Het sollicitatiegesprek verliep telefonisch. Toen ik op de maandagochtend de kantoorruimte van PZ binnenstapte om van overige zaken voorzien te worden ten behoeve van mijn start, klonk opeens verbaasd : "O, uw naam klinkt anders wel echt Hollands." Mijn dienstverband ging alsnog niet door. Probeer daar maar eens een acceptabele uitleg over te krijgen. Vaak komt men met de bekende rotsmoes : 'we hebben iemand gevonden die beter in de groep past." Ik ben tegen nogal wat gevallen van discriminatie aangelopen. Maar dat neemt niet weg, dat ik gewoon mijn best ben blijven doen. Daar konden de jaloerse pestkoppen helemaal niet tegen. En ach, hoe hoger je in de boom klimt des te harder en grover wordt het gevecht tussen de haantjes. En als dan blijkt dat er weinig tot niets op je werk is aan te merken, wordt men persoonlijk. Zo is dat nu eenmaal.
Nee, discriminatie tegengaan is erg lastig. Tenzij men weer op die bekende toer gaat, dat minstens x% van de medewerkers een getinte kleur moeten hebben. Populair gezegd : een neger omdat het moet. Afgaande op al die regelgeving en reclames van SIRE en de opmerkingen van de minister, blijft het lastig om van discriminatie af te komen.

Enge moeders

ooit etterbakkies
Als ik naar de super ga, passeer ik een paar scholen. Het is daar nogal druk. Soms moet ik geduldig wachten, omdat moeders de doorgangen blokkeren als ze gezellig staan te kwekken. Dan luister ik ongewild af en toe mee. Veel moeders zijn nogal erg beschermend. In mijn ogen vaak overdreven beschermend met negatieve gevolgen voor het kind en diens omgeving. Die beschermde kinderen denken dat ze alles mogen, vanwege de overdreven rugdekking van mamma. Zelfs op verjaardagsfeestjes moeten ze met spelletjes winnen. Anders barsten ze in huilen uit ('thuis mag ik altijd winnen') en willen naar huis.
Als ouders vroegen wij wat er aan de hand was, als iemand boos was op een van de kids of kinderen huilend thuiskwamen. Lijkt mij nog steeds een normaal iets. En je weet dat kinderen niet altijd de hele waarheid vertellen. Wat dat betreft zitten wij als ouders op één lijn.
Veel moeders reageren direct beschermend, alsof hun kindje louter een slachtoffer is. Eerder een (schijn)heilig boontje. Die moeders geloven hun schepseltje, als ze zeggen dat ze niets gedaan hebben. Ik spreek over mijn eigen ervaringen en die opgedaan op schoolpleinen en kinderfeestjes. Zelfs een terechte reprimande wordt door veel ouders niet geaccepteerd. Dan gaat zo'n ouder verhaal halen.
Ik heb een keer twee jochies van een jaar of 10 tot de orde geroepen, omdat ze steentjes op een auto gooiden. Toen zei een van hen : "Huh, je bent mijn vader niet!" Ik gaf hem een schop onder zijn kont en zei : "Zo, ga nu je vader maar halen!" Ik heb die man nooit gezien. Tegenwoordig is het vele malen erger. Als een joch van zo'n 10 jaar schreeuwt dat zijn schoolgenootjes kutkinderen zijn en dat ie ze graag wil vermoorden, vraag ik me af van wie hij dat gehoord / geleerd heeft. En wat dat joch over een jaar of 10 doet.
De rillingen lopen over mijn lijf als ik een moeder venijnig hoor zeggen : "Waag het niet aan mijn kind te komen! Ik vermoord je!" Ja,ja. Op mijn beurt denk ik dan : "Geldt dat ook wanneer uw etterbakkie in het water ligt te spartelen? Of onverwacht de weg wil oversteken terwijl er verkeer aankomt?" O, toch niet? Doe dan effe normaal, ja! Kinderen moeten leren ook naar anderen te luisteren en vooral : zich weten te gedragen.

Hints

Een leuk spelletje, dat sommige mensen bijna dagelijks spelen. Ze durven niet iets direct op de man af te vragen, maar doen het met hints.
Bijvoorbeeld iemand die nauwelijks voor zijn honden zorgt en telkens weer op zoek is naar een oppas voor die arme beesten. Hij praat graag in raadsels of hints om mij en anderen uit mijn tent te lokken. Dan zegt ie : "Morgen moet ik de hele dag weg en de honden kunnen niet mee." Als ik anderen mag geloven, zegt zegt ie dat elke dag. Dus blijft mijn reactie beperkt tot : "O, waar ga je dit keer heen?" Mij durft ie niet meer te vragen, want ik heb hem al een keer gevraagd waarom ie eigenlijk een paar honden heeft genomen. En toch blijft ie met hints strooien. En toch blijf ik dan oost Indisch doof. Er is nog een handje vol mensen, dat toch weer overstag gaat. Ze durven geen nee te zeggen. Maar ja, die moeten dan niet bij mij komen klagen. Niet klagen, maar dragen. Tja, die arme beesten zijn moddervet. Ze zouden eigenlijk gedragen moeten worden. Ze kunnen amper fatsoenlijk lopen. Ze eten met de pot mee. Niet dat dat per se slecht is, als je die beesten maar verantwoord voedsel en de juiste hoeveelheid geeft. De hele commercie om zo'n huisdier is toch louter bedoeld om geld te verdienen. De uitdrukking "De hond in de pot vinden", komt immers niet zomaar uit de lucht vallen.
een hint of een wind?
Fenna boft maar. Ze wordt geregeld uitgelaten en elke dag mag ze rennen. Ze is maximaal 4 uur alleen. Oké, woensdag liep het wat uit (de hand). Maar dat is uitzonderlijk.
Fenna geeft ons ook vaak hints. Dan gooit ze met haar bak (= eten), trekt aan haar riem die aan de kapstok hangt (= ik wil uit) of duwt de buitendeur dicht (= in wil naar binnen). Als ze buiten is, zetten we de deur namelijk op een kier. Ze veegt ook haar bek aan mijn broek af. Maar wat die hint moet betekenen weet ik nog steeds niet. Iets met servet?

donderdag 18 februari 2016

Een man met een missie

De reis staat nog steeds bovenaan op mijn bucketlist : Nog één keer terug naar Curaçao! Als ik aan die reis denk, ga ik met mijn gedachten weer terug in de tijd. Naar begin 2001. Toen besprak ik die reis al met mijn broer Ruud. Toen ik hem vroeg 'wat zou je nog een keer willen doen?', reageerde hij eerst door zijn schouders wat op te halen. Ik zei toen "Ja joh, dat weet je best wel!" Toen ik het woord 'Curaçao' liet vallen, zag ik zijn ogen weer even glinsteren. Een glimlach om zijn mond. Dat was lang geleden dat ik hem zo gezien had. Ruud was namelijk terminaal. Hij had darmkanker.
Maar vlak daarna zei hij opeens met trieste stem : "Dat kan ik niet meer opbrengen, broer." Ik schrok ervan. Het klonk zo triest. Het was opeens weer even de realiteit. Even liet hij dat masker vallen. Want Ruud hield zich flink. Niet veel later overleed hij. Maar hij en die reis zijn nog steeds in mijn gedachten. Ik heb het hem beloofd.
Mijn plan is een soort pelgrimstocht te maken op dat eiland. Plaatsen te bezoeken die we samen in de jaren 61-63 als avontuurlijke tieners ook bezochten. Ik weet zeker dat Ruud er straks bij zal zijn, als ik naar Suffisant loop en de Muizenberg op ga. En ook mijn andere broer, Joop, die niet veel later aan een hartstilstand overleed, zal ook aanwezig zijn. Daarvan ben ik overtuigd. Dan gaan we met z'n drieën op pad. Nog één keer met z'n drieën op Curaçao. Ik ben een man met een missie.

Stamppot rauwe andijvie

met vrolijk kleurtje
Vandaag ga ik stamppot rauwe andijvie maken. Ik doe dit keer gemakkelijk, want we zijn maar met z'n tweetjes. Dus heeft Sonja voor kokkie fijn gesneden andijvie gekocht.
soms bak kook ik ze bruin....
Zoals gebruikelijk maak ik van de gekookte aardappels een puree, met wat boter, nootmuskaat, peper en melk. Met de hoeveelheid melk bepaal ik de smeuïgheid van de puree. Terwijl de aardappels op het vuur staan, bak ik wat spekblokjes uit. De uitgebakken blokjes parkeer ik even op een bordje. In dezelfde koekenpan  fruit ik een gesnipperde ui met twee teentjes fijn gesneden knoflook. Ik heb er ook wat trassi-poeder, zwarte peper en paprikapoeder overheen gestrooid. Alles, de uitgebakken spekblokjes, gefruite ui met knoflook wordt nog even samen opgewarmd en gaat inclusief het vet waarin ze gebakken zijn, door de puree heen.
Aan de gewassen rauwe andijvie voeg ik voor de kleur wat geschaafde rauwe wortels toe. Die oranje sliertjes zorgen voor wat vrolijkheid in de groen-witte pot. Voordat ik de andijvie met geschaafde wortel door de puree roer, besprenkel ik ze met wat azijn. Ik laat dat zure water even intrekken. Dat geeft een frisse smaak. Vind ik. De stamppot wordt dit keer gegeten met een stukje draadjesvlees en een lekkere draadjesvleesjus. Eet smakelijk!

Opvoeddilemma's

De dilemma's rond de opvoeding zijn de afgelopen decennia flink veranderd. Ooit ging het over kinderen al dan niet slaan (een opvoedkundige tik), tegenwoordig gaat het over  kinderen die hun kamer of hun spullen niet willen opruimen. Haha! Ja, daar lach ik dus om. Maar ja, ik heb nog een degelijke opvoeding genoten ondergaan, waarin ik gewoon moest gehoorzamen en doen wat er gezegd werd. Want anders kreeg ik op mijn falie en een taakstraf.
Ik heb een moeder een keer over haar dilemma horen praten. Haar dochter van 14 wilde meer zakgeld, anders zou ze niet meer haar best doen op school. Voor zover ze dat al deed. Moeder lag er nachten van wakker, want veel geld had dat gezin niet. Ik zei haar toen, dat ik het bij één antwoord had gelaten : "Lieverd, het is jouw toekomst en mijn geld waardoor jij naar school kunt." Klaar, uit. Maar ach, moeder gaf haar toch meer zakgeld, totdat die dochter weer met haar chantage kwam. Ze was wat ouder en zei : "Als je geen oma wilt worden van een bruin kleinkindje wil, moet je me meer zakgeld geven." Ze doelde daarmee op haar relatie met een werkloos drugsverslaafd Noord Afrikaans vriendje.
Als vader had ik zo'n dochter het huis uitgezet met de mededeling : "Ga jij maar lekker op je rug liggen en probeer er ook nog wat geld aan over te houden voor je levensonderhoud. Mocht je je bedenken, dan mag je langskomen voor een gesprekje." Tja, je moet zelfs als vader niet te hard voor je kind zijn. Vaders zijn vaak wat strikter dan moeders. Veel vaders mogen ook geen tegengas geven, want dan gaan moeders zuchten, de wenkbrauwen fronsen of met de ogen rollen en roepen : "Bemoei je er niet mee!" Allemaal slecht voor een relatie. Dus pa houdt wijselijk(?) zijn mond.
Veel kinderen hoeven ook niet meer te leren iets te eten. Als ze na hun eerste hapje een vies gezichtje trekken, haalt moeders het bordje weg. Terwijl iedereen behoort te weten, dat je iets moet leren eten. Later vinden moeders het maar vervelend, dat hun bleek, ongezond kindje alleen chips of spaghetti met kaas lust en zich altijd niet lekker voelt.
Wat mij daarin stoort is dat die kids zeggen, dat ze eten vies vinden. Ze hebben dus geen respect voor voedsel. Dat ze het niet lekker vinden, tot daaraan toe, maar vies of smerig gaat mij te ver.
Tegenwoordig zie ik veel ouders, die weinig tot niets op hebben met hun eigen kids. Ze worden steevast gedumpt. Soms vraag ik me af : "Waarom hebben zij eigenlijk kinderen genomen?" Zij zijn het die wekelijks voor opvoeddilemma's staan. En altijd weer dezelfde : "Wie past er op mijn kind?" Het zal allemaal te maken hebben met verkeerde voorbeelden uit hun eigen jeugd.

Oekraïense goudzoekers

Wat zitten we toch te prutsen in dit land! Het wordt met de dag erger. Ik heb al vaker geschreven over de alsmaar toenemende maatschappelijke en politieke oppervlakkigheid. Gewoon je werk in één keer goed doen, bestaat niet meer. En dus kost het de samenleving klauwen met belastinggeld.
Er is al langere tijd een stroom goudzoekers vanuit de Oekraïne, die hier even wat geld komen ophalen. Ze vragen asiel aan (vreemd voor een toekomstig EU land) en keren met 3.500 euro in hun zak weer naar hun land terug. Dat land willen veel mensen graag bij de EU hebben. Nou, klaar ben je. Ze nemen een retourtje Nederland om vervolgens met een dikke winst, zonder een minuut gewerkt te hebben, met gratis geheel verzorgd verblijf inclusief wat extra's. Ze nemen alvast een voorschot op de miljarden die straks, als het met het referendum verkeerd afloopt, die kant opgaan. Let wel, die Oekraïense goudzoekers zijn echt niet de enige, hoor.
Ook uit andere delen van de wereld komen zogenaamde asielzoekers / vluchtelingen even geld ophalen (zogenaamde oprotpremie) in het paradijs dat Nederland heet. Een algemeen bekend iets in andere landen, waar men steeds dankbaarder gebruik maakt van moderne communicatiemiddelen. Zonde van dat belastinggeld. Een schande als je weet hoeveel Nederlanders in armoe leven.

De Turken gaan nog steeds flink tekeer. Er is nu een rare situatie ontstaan (hoe kan het anders), waarin een lid van de Navo een door de rest van de Navo landen beschermde bevolkingsgroep, de Koerden, bombardeert. Het zal mij niets verbazen wanneer Turkije Syrië binnenvalt. De vraag is of de rest van de Navo landen zich laat meeslepen door de dolle Turken en de Koerden laat vallen of zelfs gaat aanvallen, omdat de Turken anders hun grenzen weer opengooien.
In Ankara is weer een aanslag gepleegd. Die aanslagen schijnen nauwelijks indruk gemaakt te hebben bij de EU landen. Misschien omdat er minder slachtoffers vielen dan in Parijs. Of is het omdat het 'maar' Turken zijn? Of omdat er misschien Koerden achter die aanslag zitten. Turkije beweert dat het Koerden zijn. Maar je weet hoe Turken zijn. Die wisten toen ook direct dat de verkeersleiding op Schiphol fouten had gemaakt, toen een Turks vliegtuig als kebab uit de lucht viel. Onderzoek wees uit dat het aan fouten van de Turkse piloten heeft gelegen.
Misschien zijn het boze journalisten of Turkse tegenstanders van het Turks regime, die de situatie rond de Koerden uitbuiten door het plegen van aanslagen. Of hebben Erdogans eigen mensen dat gedaan. 't Is en blijft een onbetrouwbaar land.
Als het Koerden geweest zouden zijn, zullen velen voor die aanslag alle begrip kunnen opbrengen, gezien de Turkse bombardementen. Het is gewoon oorlog en wie met het zwaard omgaat, zal door het zwaard vergaan.
Ik begrijp overigens niet waarom die Turken niet harder worden aangepakt in de onderhandelingen over de migrantenstroom. Waarom wordt aan al die politieke gevangenen in dat land, waaronder veel journalisten, niets gedaan? En hoe zit het met de mensenrechten en democratie in het algemeen in dat land dat zo graag bij de EU wil? Volgens mij hebben die Turken daar kebab van gemaakt, die we smakelijk  zonder enige kritische noot verorberen. Want laten we eerlijk zijn : is het bombarderen van vrouwen en kinderen door Turkse vliegtuigen minder erg dan door Russische vliegtuigen? Selectieve ophef, politieke indoctrinatie bedoeld om Rusland zwarte te maken!

woensdag 17 februari 2016

Bobby Rydell

The Justin Bieber of the 50's. Met dit verschil : Bobby kon echt zingen.

Met de aanhangwagen op pad

en het duurt maar en duurt maar
Vandaag zijn we met een aanhangwagen op pad geweest. Nadat we de wagen hadden opgehaald, hebben we er eerst een gedemonteerd wandmeubel ingegooid. Die mocht van de eigenaresse naar de milieustraat. We zouden eigenlijk met een bedrijfsauto gaan, maar die had weliswaar een trekhaak, maar geen witte kentekenplaat. En dus bleef de aanhangwagen aan de Matrix hangen. We reden met een aangepaste snelheid richting Nijmegen, waar een vrachtje op ons wachtte. Al snel bleek dat 80 - 85 km uur over de A50 te langzaam was voor veel vrachtverkeer. Wij, en wij niet alleen, werden constant ingehaald door grote combinaties, die rond de 90 reden. Soms duurde die inhaalmanoeuvres minuten lang, omdat het onderlinge verschil in snelheid misschien net 3 km/uur was.
Dus werd het gaspedaal iets verder ingedrukt. Om te voorkomen dat ik de verkeersboetepot zou spekken, bleef ik op gepaste afstand van een vrachtwagencombinatie rijden. Een wat suffige manier om geld te besparen. Maar het is niet anders.
Op het afgesproken adres werd een pallet met een stapel plafondplaten op de wagen geplaatst. Het geheel woog weliswaar minder dan de maximum toegestane laadgewicht van 750 kg, maar al met al toch merkbaar zwaar. Het pakket was geheel emt folie omwikkeld en stond stevig in de bak. Voor vertrek werd de boel vastgesjord en ging er een net overheen. Ook dat scheelt weer een bekeuring, niet waar?
Na een probleemloze thuisrit was er gelukkig een heftruckje geleend, om de pallet van de wagen te halen. Onze derde boodschap was wat dichter bij huis : Ermelo. Daar wachtte ook een pallet met plafondplaten en een partij ophangrails. De verkoper was niet voorbereid op onze afspraak en moest alsnog door allerlei toestanden voordat die pallet ook op de wagen stond. Nadat dat vrachtje ook was afgeleverd, brachten we de aanhangwagen weer terug. We waren vanmorgen rond half elf vertrokken en waren half zes weer thuis. Bekaf, maar voldaan. Klussen geklaard!