Geen vuurwerk meer

Zo links en rechts klinkt geknal van vuurwerk. Afgelopen week werd er ook al illegaal vuurwerk afgestoken. Gezien het feit dat men het afval op straat achterlaat (waaronder complete dozen), geeft aan dat men te maken heeft met echte aso's.
Waarom krijgen deze mensen niet te horen, dat ze een eventuele opname in een ziekenhuis of een medische behandeling zelf moeten bekostigen? Tenminste, als blijkt dat het een rund is dat met vuurwerk stunt. Of misschien moeten zij medische zorg geweigerd worden, zoals men dat oppert voor niet-gevaccineerden? Als niet-gevaccineerde overtreed ik geen wet. In tegendeel, ik maak gebruik van een wet, een grondrecht. De vuurwerkslachtoffers overtreden wel een wet. Die zouden daarvoor gestraft moeten worden. Boven op hun verwondingen. Vuurwerk is niet alleen gevaarlijk voor voorbijgangers, maar belast ook het milieu en het is slecht voor dieren. Een verbod zou ik zondermeer steunen.

Voor de notoire drinkers

 Die Duits kennen :

Tafeletiquette

Als kind leerde mijn moeder mij hoe ik me aan tafel, als we gingen eten, moest gedragen. Het kwam voornamelijk neer op netjes eten. Dat 'netjes' hield in niet knoeien (handen schoon houden), niet 'metselen' (een hap en een slok melk nemen), niet boeren en niet smakken. En altijd de handen boven de tafel en, als mijn pa thuis was, niet praten. In elk geval niet met een volle mond. Het eten moest dusdanig gebeuren dat ik niet degene naast mij telkens elleboogstoten verkocht. Mes en vork moesten vanuit de polsen bestuurd worden.
De boter (blue band margarine) moest ik uit de botervloot schrapen en niet scheppen. Ik mocht het te veel aan boter niet in de botervloot terugdoen door met het mes het boterrestant aan de rand af te schrapen. Mijn boterham moest ik volledig smeren. "In de hoekjes wonen ook mensen", was een bekende uitspraak daarvoor. Een mes aflikken was uit den boze.
Zondags was er een gebakken of gekookt eitje. Met een gebakken spiegelei op het bord mocht je brood in de dooier dopen. Een gekookt eitje kon ik op een paar manieren eten. Die hingen af van de manier waarop het gekookt eitje gepeld was. Als ie helemaal gepeld was, ging ie in een bekertje en werd dan met een lepeltje gegeten. Of ik kon het op een gesmeerde boterham klein snijden. Als alleen de bovenkant van het ei gepeld was, at ik het leeg met een theelepeltje.
Hoewel mijn moeder een ware keukenprinses was, moesten we voor het eten altijd bidden. En als toetje een dankgebedje opzeggen. Tegenwoordig zijn de tafelmanieren heel anders. Veel kinderen blijven tijdens het eten niet eens aan tafel zitten of roepen "dat vind ik vies!" En aan tafel is er geknoei. Omdat hen niet meer over de tafelmanieren geleerd wordt. Vormen van beleefdheid kom ik ook alsmaar minder tegen. Ik vind het jammer.

Toch Joodse steun voor Baudet

Los van de uitspraken van FvD voorman Thierry Baudet, had al eerder een aantal Joodse overlevenden van de Holocaust een vergelijking gemaakt tussen het coronabeleid en de discriminatie van niet-gevaccineerden en de manier waarop de Jodenvervolging begon. Dus niet over gaskamers enz.
Na de rechtszaak die het CIDI tegen Baudet gevoerd heeft, en die Baudet verloor, heeft een aantal Joden hem een hart onder de riem gestoken voor wat betreft de vergelijking. Ze stelden nadrukkelijk geen FvD volgers te zijn. Het gaat hen louter over de overeenkomsten tussen het coronabeleid t.a.v. niet-gevaccineerden en de manier waarop de Jodenvervolging begon. Ik zou zeggen : toch bijzonder. Maar niet bijzonder genoeg voor de main stream media.

Vaclav Havel

Deze maand was het al weer 10 jaar geleden, dat de laatste president van Tsjecho-Slowakije en de eerste Tsjechisch president Vaclav Havel overleed. Hij was eerder een dissident, een luis in de pels van de Russische beer. Na de Praagse Lente (1968) worden zijn kritische publicaties verboden. Maar hij bleef erg populair. Die populariteit leidde tot het presidentschap. De reden dat ik hierover vertel is, dat ik recent een fraaie uitspraak van hem zag. Die nog steeds valide uitspraak luidde als volgt :
 
"Jullie westerlingen varen blind op jullie media en het officiële verhaal van autoriteiten, terwijl wij in het voormalige Oostblok wisten dat we de staatspropaganda niet konden vertrouwen."

Vaclav Havel kon het weten. Hij zat immers hoog in de boom.

Overlast van wolven

Al eerder zei ik dat supporters van de komst van de wolf eens naar Duitsland zouden moeten gaan kijken. Daar begint men de beschermde wolf al weer zat te worden, vanwege de enorme overlast en schade aan vee. In de deelstaat Nedersaksen is het afschieten onder bepaalde omstandigheden al toegestaan.
Het is nu zover dat men ook in Noordrijn-Westfalen overweegt een wet in te voeren, die het afschieten van de wolf onder voorwaarden toestaat.
In ons land blijft het beperkt tot het per ongeluk doodrijden van het beest.

Diederik Gommers

Interessant te horen dat Diederik Gommers nu veel genuanceerder spreekt over het coronavirus en het -beleid. Ook hij stelt, dat jongeren nauwelijks last hebben van het virus en dat het beperken van hun vrijheid een slechte zaak is.
Afgezien daarvan steun ik nog steeds de visie van andere deskundigen, die stellen dat men enkel de ouderen en zwakkeren had moeten beschermen. En dat maatregelen als lock downs en iedereen vaccineren niet nodig zijn.
Nu maakt het niet uit of je wel of niet gevaccineerd bent : beide groepen worden beperkingen opgelegd. De schone beloftes ten spijt. Onbegrijpelijk. Hopelijk komt er snel een einde aan al dit treurig gedoe.

Benelli 400!

 Af en toe gluur ik nog even naar motorfietsen. Laatst kwam een nieuw model van Benelli voorbij. Een Imperiale 400. Kijk, voor zo'n Benelli wil ik nog wel tijd vrijmaken voor een ritje. Een mooi nostalgisch ogende motorfiets, die mij terugbrengt naar de jaren 50 / 60. Wordt het er een met een rode of grijze tank? Het lijkt me een echte toerfiets. Niet voor over de snelweg, maar voor binnendoor. Lekker genieten van de omgeving.

Toch maar niet

Het kabinet heeft besloten af te zien van sluiting van bedrijven die ernstig vervuilen. Met de sluiting zou in een klap de gestelde milieudoelen ten aanzien van de vuile uitstoot bereikt kunnen worden. De besluitvormers bekeken vooraf hun aandelenpakketten en kwamen er toen achter dat sluiting niet aan de orde is. Afgezien daarvan zouden dan ook zo'n 300 biomassacentrales moeten sluiten.

Fenna is 10 jaar!

'...neem mij maar mee...'

Onze Friezin Fenna is vandaag 10 jaar geworden. Ze kwam als pup bij ons in huis. Hoewel wij na het plotseling overlijden van Zorro (8) in 2010 besloten hadden geen hond meer te nemen, begon het bij Sonja toch weer te kriebelen. En zo is de Friese stabij Fenna bij ons terechtgekomen. We hadden al erg veel ervaring opgedaan met onze vorige honden, dus was het trainen van Fenna niet echt moeilijk. Ze is slim, maar ook wel wat schrikachtig en alert. Zoals gezegd een snelle leerlinge. Ik herinner me nog de keer dat ik met haar op Oudejaarsdag buiten liep te wandelen. Ondanks het vele vuurwerk dat (in Lelystad) afgestoken werd, bleef ze erg rustig. Helaas, vlakbij huis, ontplofte op krap 10 meter afstand een vuurwerkboom. Die heeft haar flink veranderd. Sindsdien is ze bang voor knallen. Of het nu vuurwerk is of iets dat valt of een aanhangwagen die over een verkeersdrempel hobbelt of een deur die dicht gesmeten wordt. Ze was ook bang geworden voor onweer. We hebben van alles geprobeerd, maar ze is nog steeds bang.
Na een jaar moest Fenna vanwege bijzonder omstandigheden verhuizen naar familie van ons. Daar is ze niet lang gebleven. Ze kreeg weer een nieuw thuis in Friesland. Toen we vernamen dat de nieuwe eigenaren problemen met haar hadden en overwogen haar weg te doen, waren wij er

bekaf, dus beter dan lopen...

als de kippen bij om Fenna weer in huis te nemen. De omstandigheden waren inmiddels verbeterd. Fenna is bijna een jaar weggeweest. Maar ze leeft merkbaar in het heden; ze heeft er geen last van. Al is ze wel erg aanhankelijk geworden. We hebben haar opnieuw moeten trainen, zodat ze zonder problemen alleen kan zijn. Gewoon in de woonkamer, zonder een bench. Ze vernielt niets en ze is hooguit 4 uur alleen. We hebben ons altijd aan de tijdstippen van het uitlaten gehouden. In extreme gevallen liet een buurtgenoot haar uit of paste een van de kids op haar.
Na haar terugkeer deed ze een paar nare ervaringen op. Ze is twee keer gebeten door kleine k*tkeffers (ze dacht beide keren dat ze wilden spelen) en ze is een keer opgejaagd door twee herdershonden. Gelukkig is ze toen naar huis gevlucht. Toen ik na lang zoeken in en rond het bos haar niet kon vinden, ging ik naar huis om mijn fiets te gaan halen. Toen ik thuiskwam, zat Fenna voor de voordeur op mij te wachten.

cursus volgen

Die voorvallen hebben haar wat afstandelijk gemaakt ten opzichte van andere honden. Ze heeft heel veel en vaak gestoeid met andere honden, waaronder ook een herder, maar dat is nu over. Fenna claimt haar eigen ruimte. Met name drukke honden moeten uit haar buurt blijven. Fenna is duidelijk een jaartje ouder geworden. Ze slaapt meer dan voorheen. Haar grootste liefhebberijen zijn toch wel los lopen naast de fiets en zwemmen. De tennisbal apporteren is ook veel minder geworden dan voorheen. Ik moet die bal telkens zelf gaan halen, omdat Fenna liever rondsnuffelt in het gras. Als we aan lange wandeling maken, wil ze het liefst na het doen van haar behoefte terug naar huis.
Vandaag is ze dus 10 jaar geworden. Hopelijk kunnen we nog lang van elkaar genieten.

Max Verstappens laatste ronde

Wat er binnen het F1 RB Honda team allemaal gebeurde bleef even buiten beeld. Maar wat een explosie van emoties! Ik krijg er kippenvel van.

"Uw rij- en kentekenbewijs aub"

Dit is waarom het soms verkeerd afloopt met een verkeerscontrole in Amerika. All Lives Matter!

'Ich hab' es nicht gewusst'

Onwillekeurig moest ik aan deze gevleugelde uitspraak uit mijn vroege jeugd denken. Duitse militairen die beweerden niets te hebben geweten van Jodenvervolging en vernietiging.
'We wisten het niet', roept de politiek nu Afghanistan ineenstort en overlopen wordt door de Taliban. Vreemd, veel burgers en militairen wisten het wel, omdat vanuit Amerika daarvoor al begin 2021 gewaarschuwd werd. Het was toen al in het nieuws. Heeft Defensie verzuimd dit op te pakken? Of heeft de politiek een beroepsmilitair op he toog als schuldige? He tis een bekend fenomeen van onze politici. Ze kijken bewust de andere kant op om vooral de handen in onschuld te kunnen blijven wassen. Ook zij hanteren het "ich hab' es nicht gewusst" maar al te graag. Weer die typisch laffe houding van Nederlandse politici.

Ik glimlach maar

Zowel in het nieuws als in de reclamewereld wil men al te graag zaken overdreven accentueren. Zoals bij collectes waarin men graag beelden van zieke mensen of magere, huilende kinderen of slecht verzorgde dieren laat zien. Zo ook in het nieuws. Er gaat geen dag voorbij of ik zie injectienaalden in armen verdwijnen. Of lees ik een artikel waarin beschreven staat hoe een niet-gevaccineerd iemand aan corona is overleden. Die beschrijvingen zag ik vorig jaar niet toen niet-gevaccineerden bij bosjes overleden. Logisch, want het schaamtegevoel en de politieke ontkenning tierden plots welig. Dus glimlach ik er maar die manier van berichtgeving.
Er draait nu een reclamespotje over de bijwerkingen. Die stellen volgens een meneer met overgewicht niets voor. "Neem maar een paracetamol", is zijn advies. Ik denk dat de al dan niet dodelijke slachtoffers van de prikactie (zo'n 12.000) of hun nabestaanden niet zo blij zullen zijn met dat soort opmerkingen. Oké, er komt misschien een Europees fonds voor hen, omdat niemand aansprakelijk gesteld kan worden. Of dat fonds nou de pijn zal verzachten? Maar dat soort informatie moet ik wel zelf gaan opzoeken. Als ik naar een voormalig topman van Pfizer luister, dan weet ik meer dan genoeg.

Niet blij in de rij

Vandaag eten we gemakkelijk : soep met brood. Afgelopen kerstdagen was het wat te veel van het goede, dus nemen we wat gas terug. Alles met mate.
Omdat we geen zin hebben zelf oliebollen te gaan bakken, kopen wij ze bij een kraam. Die kraam levert lekkere oliebollen. Geen vetsponzen die je eerst moet uitknijpen, maar echt lekkere oliebollen.
Om te voorkomen dat we of beter zij (Sonja doet de inkopen) in de rij moet gaan staan op 31 december, kopen we ze dit keer een paar dagen eerder. Nadat ze afgekoeld zijn, gaan ze hoppa de vriezer in.
Voor gebruik moeten ze eerst helemaal ontdooid zijn. Daarna gaan ze de oven of de magnetron in, om opgewarmd te worden. Eerlijk gezegd smaken zo zo uit de olie, warm en knapperig natuurlijk het best.

Weer de brug op

Binnenkort wil ik de bus weer eens op de brug zetten. Dan kan ik mijn twee jaarlijkse inspectie gaan doen van de onderkant. Ik wilde het al eerder doen, maar vanwege corona en het weer kwam het er niet van. Zo'n inspectie doe ik ook voordat de bus APK gekeurd wordt in de maand juli. Meestal doe ik dat dan een maand eerder.
Het liefst maak ik een afspraak voor op een droge dag. Dan blijft de onderkant droog en kan ik gemakkelijker en is het zinvoller eventuele delen van het chassis met antiroest en/of coating behandelen. Ik heb alvast een blik met zwarte coating besteld met een paar bokkenpoten. Roestomvormer heb ik nog wel ergens liggen.
Een ander belangrijk punt van controle is de uitlaat. Dat ding oogt weliswaar goed, maar het uiterlijk is in het verleden (na aanschaf) bedrieglijk gebleken. Sindsdien tik ik er met een hamer op. Net zoals op het plaatwerk onder de bus. Afgezien van de onderkant valt er verder weinig te controleren.

Indianen en motorfietsen

Zoals gezegd wilde ik de saai ogende zwarte accu van mij e-bike wat opfleuren. Ik overwoog op kleur spuiten of bestikkeren. Na wikken en wegen koos ik voor stickers. Voordat ik een keus maakte in de immense stickerwereld, heb ik de beschikbare ruimte aan de zijkanten van de accu opgemeten. Met die maten ben ik op zoek gegaan.

Uiteindelijk kwam ik toch weer bij mijn interesses terecht : gemotoriseerde tweewielers en indianen. Dankzij een beroemd motorfietsmerk, kwam ik bij het logo van de Indian terecht. Twee vliegen in één klap. Ik kon zelfs de gewenste afmetingen en de kleur van de sticker opgeven. Wat wil een mens meer? Ik heb voor een grijze, zilverachtige kleur gekozen vanwege de kleur van de fiets.
Na ontvangst heb ik de stickers een voor een op de zijkanten gelegd, om de juiste plakplaats te bepalen. Daarna heb ik de zijkanten van de accu vetvrij gemaakt. De accu zelf ligt binnen, dus was al op temperatuur. Toch heb ik voor de zekerheid die oude trouwe föhn gepakt. Fenna dacht weer hoera!, maar dit keer was hij bedoeld om de behuizing van de accu wat op te warmen. Ik heb ook de sticker zelf wat opgewarmd. 
Daarna was het heel voorzichtig de eerste laag verwijderen. Dat lukte vrij goed, al moest ik vooral bij de lange veren een paar keer ingrijpen. Toen de papieren laag eraf was, hield ik een sticker op een doorzichtig plastic over.

Voorzichtig, de lijmlaag van de sticker lag bloot, heb ik de sticker toen op z'n plaats aangebracht.
De andere kant heb ik ook zo gedaan. En zie, ik ben weer zeer tevreden over het resultaat. Geen ordinair zwart blok aan mijn fiets, maar een fraai versierd exemplaar. De iets licht gekleurde plekjes op de bovenste foto zijn afkomstig van het flitslicht. Laat het droge weer maar komen. Eh, wacht even. Nu valt mij dat zwarte kastje op....

Gewetenloos leiderschap

Lang geleden volgde ik een aantal sessies over spiritueel leiderschap. Erg interessant, maar voor mij ook erg herkenbaar. Bijna gewoon, zeg maar. Op een positieve manier omgaan met het innerlijk kompas. Dus niet vanuit de hiërarchie, maar vanuit mezelf. Relaties leggen tussen wat ik zelf aangenaam vind en het werk wat (door mensen!) gedaan moest worden. Daar doorheen geweven het bekende 'wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe het een ander niet'. Spiritualiteit staat los van een religie. Hij heeft o.a. te maken met inlevingsvermogen en compassie,  geloven en vertrouwen in anderen en jezelf, rust in de hoofden en  fijne relaties. Al eerder heb ik geschreven dat ik die manier van leiderschap erg mis. Vooral bij de dames en heren politici. Ik kan me daarom niet voorstellen, dat mensen die tienduizenden in de ellende gestort hebben, na een aftreden doodleuk weer ten tonele verschijnen. Gewetenloos leiderschap noem ik dat. Vooral omdat ze geen haast maken om die mensen in psychische en financiële nood alsnog en met de hoogste prioriteit te helpen. Dat soort gewetenloze leiders zijn alleen met zichzelf bezig. Die gewetenloosheid was / is(?) zelfs een van de functie-eisen voor leidinggevende functies. Hij zit volgens de ouderwetse manier van leidinggeven verpakt in de eis van een zakelijke en/of resultaatgerichte instelling.

Mug en olifant

Van het Delta variant hoor of lees ik erg weinig. Is ie op z'n retour? Of is nu alles wat Covid betreft alleen omikron? Zoals voorheen ook griep plots onder corona viel. Het omikron variant schijn erg mee te vallen wat de klachten betreft. Wat dat betreft hebben mijn virologen tot op heden gelijk. Het omikron is helemaal geen levensgevaarlijk monster uit Afrika. Maar ja, de Big Farma vaart er wel bij. Iets wat mijn virologen en andere deskundigen niet (durven te) zeggen. In het algemeen spreekt men over een verkoudheid. Al zal dat per mens kunnen verschillen. Heeft men van de mug een olifant gemaakt? Hoe dan ook, men wil desondanks dat velen een boosterprik gaan nemen; met een kanon op de omikron-mug gaan schieten? En welke variant komt er dan? En hoe gaat de prik dan heten? Superprik? En daarna de superduperprik? Sorry hoor, maar ik kan het nog steeds niet zo goed volgen. Maar ja, ik ben al de 70 gepasseerd.

Perfect!

Waar zit het verstand?

Om over het gevoel maar te zwijgen. Ik zag onlangs een stukje film voorbijkomen, waarin een jachtopziener op zoek ging naar een tiener die een filmpje gepost had op een of andere social media. In dat filmpje wordt met een hamer de tanden uit de bek van een zwijn geslagen!
De jachtopziener weet de tiener en de daders te achterhalen. Het meisje dat het filmpje maakte vroeg zich af wat daar nou fout aan was. De daders vertelden dat ze dat deden, omdat het zwijn hun honden dan niet kon bijten. Ze wilden het zwijn gebruiken als oefenmateriaal voor hun jachthonden. De jongelui werden gearresteerd wegens dierenmishandeling. Daar begrepen zij helemaal niets van. Met de handboeien om bleven ze onderweg naar de gevangenis de jachtopziener maar vragen waarom een levend zwijn met een hamer de tanden uit de bek slaan verboden was. In hun ogen was er niets mis mee. En dan te bedenken dat woorden als 'zwijn' en 'beesten' vaak een negatieve lading hebben. Hoe zou je dit soort mensen dan moeten noemen?

Dat was Kerst

We hebben twee zeer gezellige kerstdagen achter de rug. Het bezoek was mooi gespreid over beide dagen. Ik vertel niet hoeveel gasten, want anders klopt Handhaving aan. Je weet maar nooit in deze rare tijd.
De eerste dag was het een gourmet, de tweede dag zowaar een rijsttafel! En ik hoefde zelf nauwelijks te koken! Dat doet de maaltijd nog beter smaken. Van het christelijke Kerst is de afgelopen decennia alsmaar minder over gebleven. Er rest bij velen slechts de 'heidense' gebruiken, zoals de boom en het eten. Je vol  eten vanwege de wintermaanden waarin voedsel schaars was.
Derde Kerstdag, vandaag dus, is het weer als vanouds. Zij het met een fijn gevoel vanwege twee leuke Kerstdagen. Op naar Oud en Nieuw.

Geen domme vrouw aub

Gisteravond zag ik een stukje waarin een man met een B&B op zoek was naar een partner. Hij deed in mijn beleving een schokkende, zo niet beledigende mededeling. Hij sloot zijn eisen/wensen met betrekking tot de kandidaten af met de nadrukkelijke mededeling, dat hij geen domme vrouw wilde. Wie wil er een partner die zo over vrouwen denkt? Wat is dom? De een is een denker, de ander een doener. De een kan met het hoofd leren, de ander door te doen. Domme vrouwen? Ik ben nu benieuwd hoeveel domme vrouwen dit heerschap willen ontmoeten voor de date.

Eerste Kerstdag 2021

Het waaide uit het oosten, de koude wind sneed door mijn broek. Ik ben me thuis gaan troosten met warme koffie en een koek. Niet eerder was het zo stil buiten, op deze Eerste Kerstdag. En toch was het al bijna 9 uur, dat ik alleen met Fenna was.

Ik ben net klaar met het schoonmaken van de frituurpan. Als ik eraan denk, dan vind ik het niet bepaald een leuke uitdaging. Maar als het zover is, dan ga ik goed los. Ik demonteer alle lossen delen. Op het element na. Net onder de randen van de handvatten zit namelijk ook vaak frituurolie. Die laagjes verwijder ik met een speciaal mesje, dat we gebruiken om verfspatten van glas te schrapen. Het verwarmingselement schoonmaken vind ik nog het lastigste van de hele klus. En ik ben er telkens weer niet tevreden over.
De oude olie heb ik in de tank van de bus gegooid. Vanwege duurzaamheid. Nee hoor, gekheid. Die olie gaat terug naar de supermarkt. Uiteindelijk komt ie wel weer in de tank van de bus, maar dan als blauwe of groene diesel. Er zijn veel video's op YouTube (natuurlijk) waarin men laat zien hoe de oude olie geschikt gemakt wordt voor een dieselmotor. Misschien een keer leuk om te doen. Daarna door een stad rijden, zodat iedereen daar de lucht van kroketten en/of frieten kan ruiken. Misschien ook een manier om mensen naar de snackbar te krijgen. Hoewel, misschien is het ook weer geen goed idee vanwege de toenemende obesitas patiënten.
Ik moet plots denken aan een bewering van een arts. Die klaagde dat er te veel mensen op een maagverkleining wachtten. Vanwege de pandemie. Hij had het niet over veel corona gevallen. Ik vind het opvallend dat mensen met obesitas vanwege hun (vaak ongebreidelde) eetlust geen en gezonde niet-gevaccineerden wel als mogelijke boosdoeners worden nagewezen als het ziekenhuisopnames / bezette bedden betreft. Maar ja, dat geldt ook voor rokers (kanker), alcoholisten (ongevallen, deliriums etc.) en meer van die ongezonde keuzes van mensen.
Hoe dan ook, gelukkig is onze frituurpan is weer schoon.

Kerstcadeaus

Zoals gezegd ben ik wat bezig geweest met het maken van een paar surprises. Ze zijn voor onze kids en hun aanhang. Het zijn jeugdherinneringen in de vorm van een fotokalender. De twee oudsten hebben herinneringen gemaakt in Schoonhoven, de jongste in Lelystad Haven. Een foto is vaak aanleiding tot verhalen. Hopelijk vinden ze het een leuke verrassing. 

Snow - een kort kerstverhaal

Gewoon nuchter blijven, mensen.

Er was een tijd dat we medelijden hadden met de mensen in Oost Europa. Ze stonden in de rij voor levensmiddelen. Nu staan mensen hier in de rij voor levensmiddelen. Zij het om andere redenen. Neemt niet weg dat ik het een vreemd gezicht vind. Het was natuurlijk een utopie te denken, dat men het coronavirus zou kunnen uitbannen. Het was en is een gevecht tegen de bierkaai. Net zoals met de griep. Het heeft geen enkele zin om tegen een virus ten strijde te trekken. Dat wil ik best aannemen van andere virologen. We zullen ermee moeten leren leven.

Het aantal woninginbraken is gedaald. Niet iets om in juichstemming te gaan verkeren, al neigt men daar wel toe. Omdat veel mensen thuis en on line zijn, hebben criminelen hun werkterrein ook verplaatst. Naar het internet. Dus zitten ze al in je huis!
In 2019 betrof het aantal meldingen van slachtoffers van cyber crimes ruim 4.700. Veel slachtoffers doen uit schaamte geen aangifte. Men schat het werkelijke aantal op bijna 2 miljoen! Een jaar later waren dat officieel 10.700 slachtoffers. Dus zal het geschatte aantal ook fors gestegen zijn.
Zijn er tijdens de komende periode echt mensen die anderen verlinken vanwege te veel gasten / bezoekers? Ja, die zijn er. Worden die verraders later kaal geknipt en op de strontkar gezet? Misschien. Laten we gewoon nuchter blijven en elkaar respecteren.

Laat maar liggen

De gemeente Dronten overweegt haar inwoners per keer dat de klep van de ondergrondse container geopend wordt te alten betalen. Als dat plan doorgaat, dan zijn de gevolgen voorspelbaar. Gevolgen zoals afvaltoerisme en het dumpen van afval. Dat is in eerdere gevallen bij andere gemeentes al bewezen. Een ander gevolg zal zijn, dat ik dit soort situaties niet meer zal aanpakken. Het opruimen van zwerfafval gaat mij dan ook geld kosten. En daar begin ik dus niet aan.

Colorado Christmas

Het heeft een aantal jaren geduurd, maar dan komt het berouw toch boven drijven. Men geeft toe dat ze fout bezig geweest zijn. Is daarmee alles nu weer oké? Nee. Krijgen ze dan geen tweede kans, Willem? Jazeker. Maar die hebben zij vier kansen eerder ook al laten liggen.

Doodslag

De Amerikaanse agente die een arrestant tijdens diens verzet doodschoot, is veroordeeld voor doodslag. De strafmaat is nog niet bekend. Agent Kim Potter riep weliswaar conform de procedure een aantal keren taser! als waarschuwing, maar had een pistool in haar hand. Uit beelden blijkt dat ze zelf direct helemaal van slag was van het gebeuren.
Eerlijk gezegd begrijp ik niet waarom het slachtoffer Wright zich plots verzette tegen zijn arrestatie en probeerde te vluchten. Als hij nou gewoon gedaan had wat hem gevraagd werd, zou het anders gelopen zijn. Er zijn talloze video's van automobilisten die zich verzetten tijdens een simpele verkeerscontrole of zelfs naar vuurwapens in hun auto grijpen. Het gedrag van dit slachtoffer heeft tot twee slachtoffers geleid. Om maar te zwijgen over de nabestaanden van Wright en de familie van de agent.

Bomen langs de weg

Ruim 65 jaar geleden (vorige eeuw dus) reed ik af en toe met de ouders van een vriendje van mij mee in hun witte Skoda. Rijden over 's Heren wegen vroegen mijn vriendje en ik al ons af, waarom men zo dicht langs de weg bomen plantte. Het waren vooral dikke bomen, populieren en eiken. Wij vonden het toen al niet verstandig, omdat een stuurfout of iets anders ertoe zou kunnen leiden, dat de auto tegen zo'n boom zou knallen.
Men zei toen dat die bomen ook een soort van wegaanduiding waren en dat ze de uitlaatgassen zouden zuiveren, omzetten in zuurstof.
Later dacht ik daar weer aan toen ik motor reed. vreemd dat daar omwille van de verkeersveiligheid nooit iets aan gedaan is.
Afgelopen periode kwam Rijkswaterstaat daar ook anderen achter. Nu is het wel vanwege de verkeersonveiligheid. Voortschrijdend (met een slakkengang) inzicht beweert men. Ik geloof dat niet zo. Daar zijn geen 60 jaar voor nodig. Het zal wel weer om hout gaan. Hout voor de biomassacentrales. Ons land staat hoog op de lijst van landen die bomen kappen. Als afleiding gaat Nederland constant zeuren over houtkap in andere landen, zoals in Brazilië (Amazonegebied).

Tegen Datacenter zijn is hypocriet?

Samengevat is het zo, dat wie gebruikt maakt van het internet moet voor de komst van datacenters zijn. Tenminste dat stelt een krantenbericht. Lekker kort door de bocht, dat wel. Maar de kwestie is een stuk genuanceerder. Het gaat ook over het milieu en de belasting van het energienetwerk.
Het is net als met een bus. We willen wel met het OV, maar het is dan niet de bedoeling dat milieuvervuilende voertuigen ons gaan vervoeren. Voor zo'n datacenter geldt dat dus ook. Er moeten dus goede randvoorwaarden gesteld worden aan de komst van zo'n datacenter. Zouden de raadsleden van Zeewolde een bezoekje gebracht hebben aan bijvoorbeeld Denemarken? Om daar met zowel de beheerders als de omwonenden en milieufreaks te praten? 

De Stint

Hè, hè, het heeft even geduurd. Tot aan het hoogste gerechtshof. Maar nu, drie jaar na het ongeval, is het dus definitief : de RDW heeft schuld aan de toelating van de Stint en de minister aan het rücksichtslos verbieden van alle Stints. De RDW heeft fouten gemaakt, zoals ik al eerder schreef. Gevolg is dat er betaald moet worden in de vorm van schadevergoedingen. Niet alleen aan de bouwer / verkoper, ook aan de diverse kinderopvangcentra die dat vervoermiddel gebruikten. Zij hebben extra kosten moeten maken voor alternatief vervoer.

Last Christmas

 Nee, niet het grijs gedraaid origineel. Maar een leuke cover van een Indonesisch talent Shania Yan :

Met cijfers goochelen

Net zoals de overheid kan ook ik met cijfers goochelen. Maar dan vanuit een positieve benadering en dus niet een negatieve, angstaanjagende. Het glas is bij mij dus half vol. Nederland kent zo'n 17 miljoen inwoners. Daarvan liggen er op dit moment 1.657 in het ziekenhuis (geen IC). Op de IC's  liggen 618 patiënten. Er zijn heden 13.460 mensen positief getest. Die cijfers lijken indrukwekkend. Maar gezien vanuit het standpunt van gezonde mensen ziet alles er vele malen gunstiger uit. Over alle cijfers heen, is 99,94% van de Nederlanders gezond wat Corona betreft. Goed nieuws dus.

Dankzij de huishoudaccu

Als de bus erg lang in de kou gestaan heeft of wanneer de startaccu wat zwak is, dan kan ik hem toch gemakkelijk weer aan de praat krijgen. Ik gebruik dan de HH accu om de startaccu op te laden /  op te warmen.
Via de omvormer naar 230 volt die op de HH accu is aangesloten, sluit ik een acculader aan. De beide klemmen zet ik dan op de polen van de startaccu. Ik maak meestal alleen de minpool los. Omdat die gemakkelijk met een steeksleuteltje 10 te bereiken is. De lader hoeft er niet erg lang op. Hooguit zo'n 10 minuten. Zaak is wel ervoor te zorgen dat de HH accu altijd vol is. Het zal zeker niet lukken een lege startaccu op die manier te laden. Maar dat komt nauwelijks voor. De hiervoor geschetste methode werkt en dat is voor mij voldoende.

Een knipperlicht

De lamp op het toilet knippert. Al een tijdje, maar ik had geen zin om er iets aan te doen. Als ik mijn ogen dicht houd merk ik daar immers niets van. Ik heb een keer een dubbele schakelaar gemonteerd. Een voor het licht en een voor de ventilator. Om ze apart te kunnen schakelen. Voor een kleine boodschap is geen frisse lucht nodig. Tenzij je asperges gegeten hebt. 😋 De schakelaar voor de ventilator werkt alleen als het licht ontstoken is. In de oude situatie was de ventilator op het licht aangesloten. Vandaag heb ik toch maar even de huishoudtrap tevoorschijn gehaald. Dat aluminium geval was trouwens steenkoud geworden in het schuurtje.
Als eerste, heel belangrijk, heb ik het deksel op de wc pot laten zakken. Mocht er iets vallen, dan hoef ik niet te vissen.
Met het licht aan heb ik eerste de bol eraf gedraaid. Sonja was bezig met de vaat, dus kon de bol er ook bij. De gloeilamp zag er nog goed uit. Ik heb niet de spanning eraf gehaald. Maar ik was wel voorzichtig bezig. Als ik met elektra aan de slag ga, denk ik altijd aan het raadseltje : "Het ligt op de grond en het is zwart" (oplossing : Wimmie, die dacht dat ie verstand had van elektra). Met de lamp uitgeschakeld heb ik hem eruit gedraaid. Daarna heb ik de fitting vrij gemaakt en de verbindingen met een zaklampje en schroevendraaiertje gecontroleerd. De schroefjes zaten nog goed vast. Ik vond wel dat ik de lamp tamelijk strak in de fitting moest draaien, voordat ie brandde. Dus heb ik het koperen lipje in de fitting met een schroevendraaier annex spanningszoeker wat omhoog gedrukt. Toen ik daarna de lamp erin gedraaid had en hem ontstak, was het knipperen verdwenen. Hoera! Met een schone bol kan ie weer zijn licht laten schijnen op de activiteiten daar beneden. Ik hoefde dus niet de schakelaars te controleren.

Xmas Blues

Het gaat goed

Het gaat goed met de investeerders van Pfizer en Moderna. Zij hebben al ruim 30 miljard dollar verdiend aan het coronavirus. Pfizer alleen al verwacht voor 2021 15 miljard dollar te verdienen. Die enorme winsten werden vorig jaar al voorspeld, toen het coronavirus als cash cow betiteld werd voor de Big Farma.
Vorige maand werd bekend dat drie farmaceutische bedrijven met slechts 2 vaccins 34 miljard dollar winst gemaakt hebben.
Alleen al in Amerika is 100 miljard gefraudeerd aan covid-steun. Veel geld gaat op aan luxe goederen (huizen, auto's jachten) en vastgoed.
In Amerika geldt een reisverbod. Dat geldt niet voor illegalen, alleen voor Amerikanen.
Het was nogal vreemd te horen hoe een Spaanse premier probeerde de Spaanse burgers moed in te spreken. Hij zei dat het nu heel anders is dan vorig jaar. Nu zijn veel Spanjaarden gevaccineerd", zei hij bemoedigend. Daarna gaf hij aan dat veel locaties gesloten zullen blijven, dat op veel andere locaties een mondkapjesplicht geldt en dat men afstand moet houden. Afgezien van de vaccinaties is er dus weinig tot niets veranderd.

Met weinig empathie

Een deel van het personeel van het Amsterdams OLVG is teleurgesteld in het jaarlijks kerstpakket. Er zat een das en een muts in uiteraard met het logo van het ziekenhuis. Collega's hebben na lang beraad dit kerstcadeau bedacht.
Ik weet niet welke functie die collega's / mutsen in dat ziekenhuis hebben, maar het getuigt wel van weinig voeling met het personeel dat aan het bed staat.
Na zo'n periode van ongekende werkdruk en de risico's daarbij, denk ik niet direct aan een muts (dubbelzinnig bedoeld van mijn kant), een strop (dito), een doosje cacaopoeder en een spelletje. En dan buiten ook nog reclame maken voor je werkgever. Alsof dat nodig en/of ethisch zou zijn. 
Uit zo'n pakketje moet uiteraard de nodige waardering spreken voor de inzet van de afgelopen periode. En bij voorkeur moet zo'n cadeau niets te maken hebben met het werk. Gewoon even los ervan. Dat lijkt mij leuk. Maar ja, je mag een gegeven kerstpaard niet in de bek kijken. Eraan trekken als ie dood is heeft ook geen zin. Maar het blijft vervelend als zo'n gegeven paard je psychologisch een trap verkoopt. 

Help me

Een bijzonder nummer met pijnlijke maar ook mooie herinneringen van afdwalen en weer terugkeren.

Willen wij zo leven?

Als de overheid zelf deskundigen selecteert om haar politiek / visie te ondersteunen en anderen (deskundigen / specialisten) weert, dan klopt er volgens mijn boerenverstand iets helemaal niet. De meeste deskundigen die de overheid steunen worden via onze belastinggelden betaald. Ze eten uit dezelfde ruif als de overheid. Van objectiviteit kan nauwelijks sprake zijn.
Het Lareb behoort de bijverschijnselen te registreren. Helaas doet Lareb dat alleen als die overeenkomen met die die de overheid heeft vrijgegeven. Het Lareb wordt geleid door een ex politica, wier partij het stemgedrag van het kabinet volgt. Gevolg is dat veel mensen klagen over het feit, dat hun informatie over bijwerkingen niet door Lareb worden geaccepteerd. Dat heeft weer tot gevolg, dat de Lareb informatie slechts ten dele betrouwbaar is.
De overheid wil geen antwoord geven op de vraag hoe het komt dat de oversterfte na vaccinatie zo'n 3x hoger is dan voordat gevaccineerd werd. Geen antwoord is voor mij ook een antwoord.
Het coronabeleid houdt iedereen in een beperkte vrijheid. Willen wij zo leven? Ik niet. Gelukkig zijn er nog volksvertegenwoordigers die gewoon hun gezonde boerenverstand gebruiken. Zij zien de werkelijkheid. Zoals mevrouw Caroline v.d. Plas :

Warmte in de kou

Ik kreeg de portieren van de bus niet open. Ze waren vastgevroren. Ondanks dat ik de afgelopen periode de rubbers met zo'n speciale stick had behandeld. Dat stift bevat een soort vaseline. Ik heb gewacht tot vanmiddag. Toen lukte het me wel de deuren weer te openen. Dit keer heb ik de rubbers eerst afgenomen en toen met WD40 behandeld. Hopelijk werkt dat spul wel.
Toen mijn broers en ik nog 's winters in het fietsenschuurtje sleutelden, hadden wij onze eigen kachel in gebruik. Eerst was het een Aladdin oliekacheltje (foto). Zo'n grijs pijpmodel met ronde pit / lont die op petroleum brandde. De tank bevond zich in de voet van het kacheltje. Er was ook nog een stukje speciaal gereedschap in de vorm van een metalen schijf om de verbrande bovenkant van het lont af te schrapen.
Er was niet altijd petroleum aanwezig, dus moest er iets anders bedacht worden. We vulden een leeg conservenblik met zand en goten daar mengsmering van onze bromfiets in. Vervolgens staken we dat in brand. Erg ongezond natuurlijk, maar dankzij dat vuurtje konden we onder handen warmen. Weleens je steenkoude handen gestoten als een steeksleutel van een vastzittende moer schiet?
Later heb ik in onze vorige woning een Etna gaskachel op propaan / butaan in de garage geplaatst. Compleet met rookgasafvoer, want wijsheid komt met de jaren. Dat was wel een luxe in de koude jaargetijden. Die kachel gaf flink wat warmte af. Ik stak hem een uur voordat ik ging sleutelen aan.
Vanwege die herinneringen was ik benieuwd of ik op YouTube nog andere ideeën kon vinden over het verwarmen van kleine ruimtes op een alternatieve en creatieve manier. Nou, dat waren er nogal wat! Van kaarsjes onder een bloempot tot aan vuurtjes in kacheltjes van blik of een oude (lege!) gasfles.

Voor de rechter met Van Lienden!

Randstad heeft oplichter Van Lienden en zijn kornuiten voor de rechter gesleept. Een goede zaak, mede omdat Randstad eist dat de winst van de mondkapjesaffaire teruggaat naar het ministerie. Dan kan het ministerie nog meer geld pompen in allerlei controles en andere toeters en bellen om met het speeltje corona door te gaan. Laten we wel zijn, ten tijde van de Mexicaanse griep had de overheid hetzelfde spelletje al kunnen spelen. Maar toen was er nog geen WEF en was Schwabs boek nog niet geschreven.
Velen klagen over het feit dat hun wintersport of kerstvakantie op wankelen staat. Oostenrijk wil ook de grenzen sluiten voor driedubbel gevaccineerden en hen die een boosterprik hebben gekregen. Logisch, want een prik beschermt alleen jezelf. Je kunt anderen nog steeds besmetten. Beste gevaccineerden, blijf gewoon lekker thuis net als ik en andere niet-gevaccineerden (verplicht) en voorkom verdere verspreiding van het virus!
In Amsterdam schijn de helft van de stad al besmet te zijn. Over stampvolle ziekenhuizen en/of IC's lees ik (nog) niets. Hopelijk blijft het zo rustig.

Een terugblik

We krijgen af en toe kaartjes van buurtbewoners. Laatst een kaartje met een doosje luxe koekjes. Een van de kaartjes vermelde een opsomming van de hulp die we de afzender het afgelopen jaar geboden hebben. Kijk, dat vind ik dan weer fijn dat mensen zich realiseren wat anderen voor hen over hebben. Niet dat ze op hu blote knieën ons dan moeten bedanken hoor. Wij doen het omdat we dat vanuit onszelf willen. Vaak voelt dat als een morele verplichting jegens de medemens.
Toen ik het kaartje las, dacht ik aan een aantal anderen die wij met van alles geholpen hebben. Tot aan ziekenhuisbezoeken en serieuze, diepgaande gesprekken toe. Die hebben ons daarna een schop onder onze kont gegeven als blijk van dank. Als zij zich daar gelukkig bij voelen, is dat prima.

Prikspijt

Het woord is gekozen als woord van het jaar 2021. De betekenis ervan kan twee kanten op : gevaccineerden die spijt hebben en niet-gevaccineerden die spijt hebben. Da's dan mooi eerlijk verdeeld.
Mensen die niet gevaccineerd zijn en vervolgens ernstig ziek geworden zijn, hebben soms spijt dat ze zich niet hebben laten vaccineren. Aan de andere kant is hun weestand wel even flink aan de bak geweest en heeft hij een noodzakelijke update ondergaan.
Er zijn dus ook gevaccineerden die achteraf spijt hebben van hun prikken. Wellicht omdat ze gaandeweg het coronabeleid afkeuren of omdat ze meer informatie hebben gekregen of omdat de bijwerkingen ernstiger zijn dan verteld of omdat ze het oneens zijn met het beleid erna of omdat ze beseffen dat ze aan de prikrondes vastzitten en dat hun natuurlijk weerstand stil is blijven staan. Volgens andere deskundigen is hun weerstand zelfs minder geworden. Of prikspijt, omdat een prik geen besmetting voorkomt zoals een gesjeesde schoolmeester beweert.

The Ronettes - Frosty The Snowman

Het blijft voor mij de beste en enige echte meidengroep : The Ronettes. Het zal wel met mijn tienertijd / puberteit te maken hebben. Telkens als ik Ronnie's stem hoor ben ik weer tiener. Het is verdorie bijna traumatisch, zo lijkt het. Maar dan in positieve zin, hoor. Frosty the snowman, compleet met de beroemde Wall of Sound van Phil Spector :

Zwarte dozen

Op mijn tot e-bike omgebouwde fiets zitten nu twee zwarte dozen. Een grote, de accu, en een kleine, voor de controller. Ze hebben niet dezelfde kleur zwart. Ik wil beide wat opfleuren, zodat ze wat minder opvallen.
Ik zou ze een kleurtje kunnen geven door ze te spuiten of ze met stikkers beplakken. Het is de bedoeling dat ze wat kleur betreft meer overeenkomen met die van de fiets. Op de accu zit een sticker geplakt. Hij komt zo niet uit de fabriek, maar is er door de leverancier opgeplakt. Ik kan hem verwijderen en aan de onzichtbare onderkant plakken. Dan houd ik een zwart vlak over, wat handiger is voor het kleuren. De zwarte kabelbinders op het grijze frame heb ik inmiddels vervangen door grijze.

Zelfreflectie ontbreekt

Afgaande op de uitlatingen en de mimiek van Hugo de Jonge mag ik blij zijn dat hij geen premier is. Hugo zou al snel veranderen in een ware tiran. Hij zou het liefst de niet-gevaccineerden tegen een muur willen zetten. Hugo ontpopt zich steeds meer tot een machtswellusteling met psychopathische trekken. Hij kent net als Mark Rutte en andere politici geen morele grenzen en heeft lak aan onze grondrechten. Een democratisch gekozen regering zou ten dienste van het volk moeten zijn.
In Europa wordt het doodgezwegen. Maar vanwege het internet is bekend, dat relatief veel mensen, waaronder ook sportende jongeren, plots instorten en vaak overlijden. Ik lees vaker berichten over eenzijdige verkeersongevallen, waarbij mensen achter het stuur onwel geworden zijn. De oversterfte is nu 3x hoger dan vorig jaar, toen er nog niet gevaccineerd werd. Erg opvallend, vind ik.

Krabben

Voor velen is de tijd van krabben als je jeuk hebt voorbij. Het is nu krabben als je autoruiten bevroren zijn. Zoals vanmorgen. Wat valt er nou meer te genieten, dan liggend in een warm bed buiten het krabben van noeste werkers te horen? Tja, een ijsdeken over de vooruit is dan wat fijner en eenvoudiger om te verwijderen. Gewoon doen als je 's avonds terugkeert van het werk.
Vanmorgen moest ik een gasaansteker gebruiken om een portier van een auto open te krijgen. Er is wel zoiets als slotspray, maar dat gebruik ik liever niet. Vocht of olie in een slot vind ik geen goed idee. Olie houdt vuil vast en vocht kan bevriezen. Grafiet dus.
Ik zag vanmorgen een vrouw warm water over de ruiten van haar auto gieten. Doe ik dus ook niet. Daar heb ik een leuk (voor mij en andere omstanders) gevolg van gezien : een ruit vol kerststerren. Voor de automobilist was het een dure les.

Volgens de bijsluiter

geldt voor alle medicatie

Ik mag dan normaal gesproken van goeder trouw zijn, medicijnen vertrouw ik op voorhand niet. Daarom lees ik altijd de bijsluiters. Omdat ik voor het gebruik van een medicijn de bijsluiter lees, herken ik eventuele bijverschijnselen tijdens het gebruik. Dus weet ik waarom er iets veranderd is in mijn gewone gesteldheid. Los daarvan kan ik ook iets genuttigd hebben wat ook niet 'gewoon' voor mij is.
Het liefst doe ik op natuurlijke wijze iets aan een lichamelijke of psychische klacht. Zonder medicatie dus. Heel soms gebruik ik een pijnstiller. Meestal om de nacht door te komen, want goed slapen vind ik erg belangrijk. Niet alles staat in een bijsluiter. Zo ben ik ruim 10 jaar chronische vermoeid geweest. Die vermoeidheid bleek aan een medicijn te liggen, waarvan de bijwerking van vermoeidheid pas later ontdekt werd. Kan je het voorstellen? Een erg actief iemand als ik die 10 jaar moe is? Overdag knalde ik vaak met mijn hoofd tegen het beeldscherm aan. Of op het bureaublad. Ik viel spontaan in slaap. Door die toestand ben ik veel koffie gaan drinken. Te veel, naar later bleek. Ook niet goed. Via het www kwam ik er toen zelf achter dat het aan het medicijn lag. Ik ben toen gelijk naar de huisarts gegaan en heb een alternatief gekregen. Na een maand of zo was ik van de vermoeidheid af.

Een vos als publiek

Zou deze wilde vos soms het nummer of het instrument uit een vorig leven herkennen? Ik zou bijna denken van wel.

Blue Horizon

In de jaren 60 en 70 kocht ik een paar lp's van het label Blue Horizon. Dat waren voornamelijk lp's met blues muziek. Ik had er ook verzamelalbums met zeer oude blues muziek : Oldies but goodies en een dubbelalbum. Dat dubbele album had als titel : How blue can we get? In die tijd kwamen Duster Bennet, Chicken Shack (Cristine Perfect),  en Fleetwood Mac ook op dat label uit met vooral blues muziek.
Ik heb altijd al gehouden van de wat treurig klinkende Blues muziek.
Dit nummer doet me denken aan het later uitgebrachte Tennessee Whisky.

Toch de nieuwe banden erop

Hoewel ik de banden van het achterwiel pas later wilde vervangen, heb ik dat klusje toch maar nu al gedaan. Ik zag telkens de nieuwe buiten- en binnenband in het schuurtje liggen en werd er zodoende telkens aan herinnerd. Om dat beeld uit mijn grijze hoofd te krijgen besloot ik vanmorgen het achterwiel uit de fiets te halen.
Met een spanband om de bagagedrager heb ik de fiets aan een balk van de overkapping opgehangen. Het wiel was er zo uit vanwege de snelsluiting. Vooraf heb ik de band leeg laten lopen. Leeg kon de band zo tussen de remblokken door getrokken worden.
Ook dit keer lukte het mij de banden zonder ze lek te steken op de velg te krijgen. Weer dankzij wat wd40. Daarna heb ik de velg wat gepoetst. De oude set banden bewaar ik nog even. Ik heb in het verleden dergelijke oude, maar nog goede sets op gebruikte fietsen gemonteerd, waarvan de banden slecht waren.

Zolang ik vrij ben

Soms word mij gevraagd waarom ik me niet laat vaccineren. Daar geef ik dan een open en eerlijk antwoord op. Wat mij dan opvalt is, dat men mij de vraag in eerste instantie met een verwijtende ondertoon stelt. Na mijn antwoord is het dan plots stil. Geen vragen meer of is men geschrokken?
Blijkbaar weet niet iedereen dat bijvoorbeeld genetische manipulatie bij de (EU) wet verboden is. Of beter gezegd was, want voor planten en dieren is de wet nog geldig. Voor mensen niet meer, omdat men de nieuwe vaccins wilde goedkeuren.
Afgezien van de reguliere wetgeving voldoen het beleid en de vaccins niet eens aan de Neurenberg Code. Er zijn mensen die daar werk van gemaakt hebben en een rechtszaak voorbereiden.
Mensen moeten het voor zichzelf weten wat ze voor hun gezondheid en welzijn met hun lijf willen doen. Er zijn er die hun uiterlijk in die van een monster veranderen. Compleet met gespleten tong en hoorntjes op het voorhoofd. Het mag. Zelf vind ik het zonde van mijn mooie lijf. Ik zou ook nooit een sticker plakken op een Lamborghini of er plastic wieldoppen op zetten. Da's ook zonde en geen gezicht, vind ik. Maar anderen zullen zo'n auto dan nog mooier vinden.
Zolang ik vrij ben om zelf te mogen kiezen, vind ik het allemaal best. Ik mag dan beperkt zijn in mijn vrijheid, gevaccineerden komen ook niet ver. Ze halen hooguit weer virussen binnen met hun bewegingsvrijheid. En ook zij moeten mondkapjes dragen en 1,5 meter afstand houden. Al is hen anders beloofd.
Ik volg de uitzendingen van Rutte en zijn maatje niet. Ik leef mijn eigen leven en nodig mensen uit wanneer, waar en hoeveel ik dat wil. Ik ga ook in overleg op bezoek. Die vrijheden heb ik mezelf gegeven. De overheid legt een zeer grote groep die weinig tot geen last hebben van het virus heel veel beperkingen op. Dat is net zoals een tijdklok invoeren omdat 4 van de 85 werknemers notoire laatkomers zijn.

Dust my room

 Even weer de blues ingedoken met Elmore James :

Een visie die ik deel

Haar visie is ook in ons land van toepassing.

Alle vier blij

Dankzij een familielid kreeg ik vier fietsen in handen. Ik heb ze met de bus opgehaald. Eerder had ik de bus achterin leeg gemaakt, dus kon ik de grote en drie kleinere fietsen er zo in kwijt.
Dankzij mijn oplettendheid hoefde ik niet lang naar mogelijke afnemers te zoeken. Er is hier een gezin uit Syrië, dat een fiets te weinig heeft. Ik zag de ouders een paar keer samen op een kleinere damesfiets rijden. Hun dochtertje heeft ook een fiets. Maar vader dus niet. Dus de sportfiets heb ik aan meneer gegeven. Hij is van beroep automonteur, dus dan kan ie eventueel wat verbeteringen aan de fiets aanbrengen. Toen ik hem vroeg of hij nog mensen weet die kinderfietsen zouden willen hebben, reageerde hij direct en enthousiast. Hij wees naar een huis, waarvan ik weet dat ook daar vluchtelingen wonen. Ik heb samen met hem de drie kinderfietsjes daar afgeleverd.
Het resultaat : vier blijde partijen, de gever (is van overtollige fietsen af), de meneer met de herenfiets, het gezin met de kinderfietsjes en ik zelf.

Een witlof salade

Het was niet bepaald weer om een eindje te gaan fietsen. Dus dook ik de keuken maar in. Voor vanavond heb ik een witlofsalade gemaakt. Afgezien van de witlof heb ik er ook geraspte wortel, fijn gesneden appel, een fijn gesneden uitje en augurk,  een restje sperziebonen van gisteren en wat tomaat in gedaan. Uiteraard met wat azijn,

zout, peper en slasaus. Het geheel ziet er fleurig uit. Ik heb even geproefd en ik ben tevreden.
We gaan het eten met gefrituurde aardappeltjes. Die had ik 's middags geschild, gesneden en voorgebakken. Ik hoef ze alleen even in het hete frituur te hangen. We eten er een karbonade bij.

Kabaal van de schuifdeur

Geregeld lees ik dat de schuifdeur van een kampeerbus soms voor geluidsoverlast zorgt. Vooral 's avonds / 's nachts als de deur van binnenuit dicht geschoven wordt. Dat gaat gepaard met een klap.
Als ik buiten de bus ben, dan kan ik het sluiten van de schuifdeur nagenoeg geruisloos doen. Als ie bijna in het slot valt, druk ik hem met mijn schouder dicht. Ik duw dan tegen de nog kierende achterkant van de deur (oranje plek op de foto). Op die plek kan men aan de binnenkant ook een elektrisch bediende sluiting monteren. Maar die kost zo'n €400! Dat ding trekt de deur aan de achterzijde dan dicht. Zeg maar de laatste 5 centimeter. Maar ja, het is ook weer een accessoire die storingen kan geven.
Er is ook een veel goedkopere oplossing. Namelijk een handmatige. Daarvoor hoef je alleen een handgreep op de schuifdeur te monteren. Ook aan de achterkant en aan de binnenzijde van de deur. Ter hoogte van de oranje plek. Die handgreep werkt ook geruisloos en kost hooguit €10,=  en wat spierkracht. Met een goed afgestelde schuifdeur is er weinig kracht nodig om de deur vrij stil te sluiten.

Er zijn veel meer bijwerkingen

De tsunami van leningen zal volgens financieel deskundigen tot een nieuwe crisis kunnen leiden. In medisch opzicht blijken er veel meer bijwerkingen te zijn van de vaccins dan men openbaar wil maken. Zo is de oversterfte sinds vaccinaties 3x hoger dan toen er nog niet gevaccineerd werd. De oorzaak wordt o.a. gezocht in de afnemende natuurlijke weerstand na het vaccineren en hartfalen. Om het sarcastisch te zeggen : het wordt volgens iemand een Merry Crisis and a Happy New Fear. 
Het was te verwachten. Ook deze kritische video is door YouTube verwijderd. Niet getreurd, hier is een ander bericht uit het Europees Parlement :

Zeer tevreden

Vanmorgen ben ik, ondanks het miezerige weer, op mijn omgebouwde fiets gestapt. Even een en ander halen in de bouwmarkt. Vanwege de ombouw wilde ik een apart slot op het voorwiel kunnen zetten als ik de fiets ergens stal. Het voorwiel bevat de elektromotor en die is niet bepaald diefstalvrij gemonteerd. Geen snelkoppeling maar twee moeren, dat is het.

Onderweg heb ik een paar keer met de versnelling geschakeld. Dat verliep probleemloos. Ik bedoel ik merkte geen nadelig effect op de ondersteuning. Het controle paneeltje kent wat de snelheid (groene Mode toets) betreft 3 standen : Low, Medium en High. Toen ik hem op Med drukte was er een flink verschil ten opzichte van de Low stand. De fiets reed een stuk sneller. In stand High was het helemaal feest. Die zal ik nauwelijks gebruiken, tenzij ik op een rechte polderweg zo'n 10 km moet afleggen. Ik vond het stilvallen van de motor

tijdens het afremmen wel even wennen. Hij slaat direct weer aan, maar de overgang is niet echt vloeiend. Geen probleem hoor, want ik heb gewoon nog vaart. En anders biedt de boost schakelaar soelaas. Die werkt erg goed. Ook om even vlug iemand in te halen. Ik realiseer me wel, dat ik die schakelaar niet al te vaak moet gebruiken.
Ik ben gewoon erg tevreden over het rijden met de Bafang e-bike voorwielset. Bij de bouwmarkt heb ik een extra slot gekocht en de grijze kabelbinders. De zwarte binders op het (grijze) frame heb ik vervangen door de grijze. Dat vind ik toch net even fraaier ogen.

Waardeloze mentaliteit

De mentaliteit in Nederland is zeer diep gezonken. Men heeft gekozen voor dezelfde regering. Ik kan me het nauwelijks voorstellen, tenzij met de verkiezingsuitslagen geknoeid is. Ik bedoel : zijn er zoveel ezels die zich tegen dezelfde steen stoten? Ja dus. En zo wordt weer gekozen voor politici met bepaalde karaktertrekken die men een psychopaat toeschrijft. 
Dus wordt er weer gelogen, slachtoffers onder de bevolking gemaakt door wanbeleid, mensonterend omgegaan met die slachtoffers, de Zorg verder afgebroken, beloftes niet nagekomen, de maatschappelijke polarisatie nog groter wordt en met miljarden gestrooid om iedereen (inclusief het buitenland) koest te houden. Wel brood, maar geen spelen. Tenzij je politicus of lid van het koninklijk huis bent. Dan heb je een uitzonderingspositie.

Ze doen maar

De toonzetting van vooral Mark Rutte en Hugo de Jonge wordt alsmaar vijandiger. Niet alleen tegenover de niet-gevaccineerden, maar nu ook tegen kinderen en hun oma's en opa's in het algemeen. Beide politici gaan richting misdadig gedrag.
Gelukkig hoor ik steeds vaker kritische geluiden ten aanzien van het coronabeleid. Er werd ons van alles en nog wat beloofd als we ons aan hun regeltjes zouden houden. We zouden onze vrijheden terugkrijgen. Maar het is sindsdien alleen maar erger geworden. Wie straks geen volle en actuele prikkaart kan tonen is de lul. Zoals vorig jaar door wappies al voorspeld was, gebeurt nu. Men heeft een excuus gevonden om de ene prikronde na de andere op te zetten. Het virus wordt gebruikt om de bevolking in de tang te nemen. Prik of geen prik, we zijn allemaal de klos.
De stadions, restaurants, sportzalen enz. blijven gesloten. Misschien gaan ze na 20 prikken pas een beetje open. Weer laat het koninklijk huis zien, dat al die beperkingen niet voor hen gelden. Evenmin voor de politieke leiders. Het is echt wij tegen hen. Nu maar hopen dat meer mensen het politieke spelletje gesteund door de media gaan doorzien en alsnog hun vrijheid terug willen. Maar ik ben bang dat het daarvoor te laat is. Eenmaal geprikt, voor altijd gep(r)ikt.
Ze doen maar, ik blijf mijn eigen gang gaan. Zonder discriminatie en andere toetsers en bellen. Er zijn veel mensen bereid de groeiende terreur van Hugo de Jonge juridisch aan te pakken.

Luuk en opa?

Nothing's gonna change my love

 Helemaal uit Indonesië komt deze mooie cover :

Grapje met een geurtje

Wat kunenn ze soms wantrouwig worden. Niet iedereen, hoor.

Het afvoerputje

Het probleem met het afvoerputje van de douche lijkt tot op heden opgelost. De riolateur(?) of afvoerman of hoe zijn functie ook mag heten, had gelijk. Het hoedje met beugeltje moet helemaal naar beneden gedrukt worden op de afvoerbuis. Zijn collega vertelde ons een paar maanden eerder, dat het hoedje niet helemaal naar benden gedrukt mocht worden.
Sinds het hoedje er helemaal opgedrukt zit, hebben we geen last meer van een rioollucht en het douchewater loopt direct weg.

Van fiets naar e-bike -9-

Over Mercedes gesproken : Ik heb liever een ster in mijn voorruit dan een op de motorkap. Hahaha! Gaat Toto Wolff bij het Europees Hof klagen? Wat een slechte verliezer.

Om de beide remsensoren te kunnen monteren, moesten de remkabels los. De binnenkabels moesten er ook uit, want ik moest een stukje van de buitenkabel afknippen. Dat stukje zit aan het begin van de buitenkabel, bij het remhendel. Dat stukje moest net zo lang zijn als de sensor. Om de binnenkabel soepeltjes weer in de buitenkabel te kunnen laten glijden, was wel wat gepriegel nodig. De oude zijn aan het uiteinde wat gerafeld, omdat er hoedjes op zaten geklemd. Maar het lukte wel ze weer in de gesmeerde buitenkabels te duwen.
De sensoren zijn elk bedraad met een stekkertje, dat op de kabelboom

aangesloten kan worden. Omdat ik de oorspronkelijke verlichting blijf gebruiken, kon ik de overbodige bedrading met stekkertje ook wegwerken in het zwarte doosje.  Ik heb de kabels zoveel als mogelijk onopvallend en samenvloeiend met de bestaande gemonteerd. Ik gebruikte daarvoor zowel zwarte tape als kabelbinders. Voor het mooie wil ik de zwarte binders op het frame vervangen door grijze of in elk geval een lichtere kleur. Daarna kon de kettingkast er weer op. Klaar. Tijd voor een proefrit!

Van fiets naar e-bike -10- (slot)

voor de ingreep

Hamilton is tot ridder geslagen. Gelukkig leven Max en wij in modernere tijden.
Na het monteren van de remkabelsensoren en het ordenen van de bekabeling, was tegen 11.00 uur het moment suprême aangebroken. Voordat ik de geladen accu in de houder plaatste, heb ik de contacten met wat spray behandeld. Daarna heb ik de accu geplaatst en op slot gezet. Op de accu zit een schakelaar, maar op het controle console op het stuur ook.

Eerst de accu aangezet, daarna die van het console. En toen begon de rit. Toen ik wegreed voelde ik gelijk de trapondersteuning zijn werk doen. Wow!  Ik fietste als een ware kampioen op de weg. Wat een snelheid! En dat zonder te schakelen en zonder de boost te gebruiken. Ik heb met een grote glimlach op mijn toet een rondje gereden. Ik ben zeer tevreden met het resultaat.
Zo, nu een aantal jaren nog meer genieten van mijn fiets. Daarna volgt misschien een zelfbouw rollator en/of scootmobiel. 
Ik heb de leverancier Ebikesets in Ny Beets een mail gestuurd met mijn bevindingen. Inclusief wat tips voor de handleiding. Zelf mijn fiets omgebouwd naar een e-bike versie; dat zouden er meer moeten doen!

na de ingreep

Geen kerstboom in 2021

Dit jaar plaatsen we geen kerstoom op het pleintje. We hebben er geen zin in, ondanks de vele positieve geluiden als ie er staat. Het punt is dat we meestal geen of weinig hulp krijgen bij het optuigen en verwijderen van de boom. We vroegen voorheen ook een kerstpakket bij de gemeente aan. Dat pakket bevatte versnaperingen, glühwein en erwtensoep. We dekten dan een tafel buiten op het pleintje. De pannen gingen dan op een gaspitje buiten en er werd een vuurkorf geplaatst. Alleen de sneeuw ontbrak, maar voor de rest was het best wel gezellig.
Na afloop waren er soms mensen die spontaan hielpen bij het opruimen. Nu wil het zo zijn dat nota bene een vrouw uit Rusland wel telkens weer de handen uit de mouwen stak. Ondanks dat ze het erg druk had met haar werk. Ze zette dan na terugkeer van werk haar fiets aan de kant om te helpen.
Dit jaar dus geen kerstboom. Wordt het een corona-kerst op het pleintje; somber. Gelukkig hebben we de foto's nog.

La maison où j'ai grandi

Miranda Lambert mag dan zingen over het huis dat haar gemaakt heeft, in de jaren 60 hoorden we er al van. Van Françaoise Hardy, je weet wel van 'Tous les garçons'. 

In Dulci Jubilo

 Lekker vrolijk deuntje. Sluit mooi aan bij mijn gevoel. Ga ik morgen draaien als ik met de fiets bezig ben. 😀

Van fiets naar e-bike -8-

Vanmorgen heb ik mijn fiets in de bus geparkeerd. Ik heb ook een doosje met resterende onderdelen en de grote doos waarin alles naar mij toegestuurd is erbij gedaan. De laatste voor hergebruik. Het was ongeveer 80 km van hier naar de e-bike zaak in Ny Beets, langs de A7 richting Groningen. De afspraak was om 15.00 uur, maar ik zorgde ervoor wat eerder daar te zijn.

sensor op de as (met dop)

De afspraak kwam mooi gelegen, omdat de bus weer aan een rit toe was. Even de motor flink opstoken en alles op temperatuur laten komen. Met het dakluik deels open geklapt kon het interieur ook flink doorgeblazen worden. Als het luik schuin openstaat, voel ik de warme lucht uit de verwarming nog harder stromen. Onderweg had ik tot aan Joure te maken met mist. Dus heb ik voorzichtig gereden. Daarna klaarde het op, al bleef het wat somber.
Ik was een kwartier voor tijd op het adres aangekomen. Een jongeman kwam naar buiten en ik kon direct met de fiets en de onderdelen naar binnen. Het was een grote schuur die tegen de zijkant van de vrijstaande woning gebouwd was. Van binnen was te zien dat ie vrij nieuw was. Het interieur zag er netjes uit. Een grote stelling met allerlei onderdelen keurig per soort opgeslagen. Er brandde ook een kachel. Even later kwam de vader van de jongeman binnen. Samen gingen ze aan de slag.
Het duurde even voordat de crank verwijderd was. Ik had gekozen voor een sensor aan de linker kant, dus niet bij de tandwielset. De apart ogende moer met een soort van grote torx vorm, bleek een kunststof dop te zijn met schroefdraad! Nadat ie verwijderd was, werd de crank van de as getrokken. Besloten werd de crank 3 mm smaller te slijpen, zodat hij weer gewoon terug op de as geschoven kon worden.

trapas sensor geplaatst

Al pratend en thee drinkend kreeg ik uitleg over de remsensoren, die op de remkabels gemonteerd moesten worden. Na dat verhaal besloot ik ze toch maar zelf te monteren. Ik vertelde wat ik in de handleiding miste. Er werden direct aantekeningen gemaakt om de handleiding bij te werken. Mooi, zo hoort het. Ik maakte ook een opmerking over een paar veel te lange kabels. Ze werden opgemeten en ook weer als aanpassing genoteerd. Men had zowaar een mooie korte kabel op voorraad, die een halve meter korter was. De oude werd vervangen en zie : een veel fraaier resultaat.
Na montage van de trapsensor werd er nog even proefgedraaid. Dat was ook leuk om te zien : "Hij doet het!"
Na een uurtje sleutelen was ik weliswaar €25 armer, maar qua kennis veel rijker en zeer tevreden geworden. De fiets verdween weer in de bus en fluitend reed ik terug naar Dronten. Het was al wat donker geworden, maar de mist was aanzienlijk minder.
Rest mij nu nog de remsensoren monteren en de hele mikmak netjes maken. Het oog wil immers ook wat.