Godslastering, ook wel blasfemie genoemd, het kwaadspreken van god of goden of aanverwante zaken, was bij de Nederlandse wet verboden. Was, want ook ons land heeft die wet afgeschaft. Ik denk vanwege de scheiding tussen kerk en staat en het feit dat godslastering nauwelijks tot veroordelingen geleid heeft. Vaak kwam dan de vrijheid van meningsuiting ter sprake. In het algemeen vind ik het nogal vaag wanneer sprake is van belediging of niet.
Een imam wil nu dat er een wet komt die het beledigen van de profeet Mohammed moet verbieden. Ergens een logisch voorstel vanuit de islamitische hoek, maar ook een zinloos vanwege de afschaffing van eerder genoemde wet op godslastering.
Zelf ben ik christelijk opgevoed, inclusief zondagsschool, christelijke scholen, kerkbezoeken en catechismus. Ik heb een hekel aan vloeken. Maar ik heb nooit zo'n vloekend iemand naar het leven gestaan. Als ik mezelf bij (project)medewerkers introduceerde, gaf ik ook aan liever geen vloeken te willen horen. Maar niet iedereen hield zich daaraan. Met name de ongelovigen. Ik tolereerde dat, omdat mensen de vrijheid hebben om te geloven of niet. Ik maak ook grappen over Sinterklaas, over linkse mensen enz. Het is maar net waar iemand in gelooft en ik niet. Zo geloof ik dus ook niet in de profeet Mohammed. Al zou ik zelf geen grappen over hem maken. Dat is lastig, want menig islamiet heet Mohammed. Afgezien daarvan vind ik het niet nodig om vanwege welk geloof dan ook anderen de mond te snoeren. We meten wat de islamisering betreft niet doorslaan, want dan worden kerken en andere uitingen van het christelijk geloof ook verboden.
"Beste familie,
Op 25 december nemen wij afscheid van Flappie, ons konijn. U bent van harte welkom op zijn uitvaart. De herdenkingsdienst wordt gehouden in het dorpshuis alhier. Er zal voor een drankje en hapje gezorgd worden. Natuurlijk houden wij ons aan de geldende regels met betrekking tot de uitvaart. Dus geef aan indien u verhinderd bent.
Met vriendelijke groet,
....."
Op zich niet eens zo'n gek idee, want sommigen maken van een uitvaart een waar feest. Een kwestie van cultuur.
De afgelopen 7 jaar hebben we veel gedaan om mensen in onze omgeving te helpen. Het begon met eenvoudige koffietafels om hen met elkaar kennis te laten maken. Met steun van de gemeente konden we dat vaker doen, zodat er ook etentjes en bbq's kwamen, in december via de gemeente een kerstboom met gedurende een aantal jaren ook een kersttafel (chocolademelk, erwtensoep enz.).
We brachten mensen naar ziekenhuizen en huis- en tandartsen (allemaal zonder een vergoeding). Een van hen reed met ons mee als we op familiebezoek gingen, omdat familie van haar daar in de buurt woonden. Daarnaast knapten we tuintjes op (inclusief bestrating) en deden het onderhoud, maakten we schuttingen, hielpen we bij de montage van zonneschermen en deden we boodschappen. En dan nog de kleine klussen, zoals lampen vervangen, lampen en fotolijstjes ophangen, gordijnen ophangen, cv's bijvullen en/of opnieuw starten. Fietsen gerepareerd, lekkages verholpen en heel veel rommel opgeruimd bij een verzamelaar. Een verdwaalde en uitgehongerde kat van een zolder halen, een dode kat uit een kattenbak vissen, ramen zemen, stoepen vegen en soms sneeuwvrij maken en kliko's aan de straat zetten en na leging weer terugbrengen en bladafval opruimen.
Ach ja, het hield ons van de straat en de anderen voelden zich geholpen. We hebben er heel soms iets voor gekregen, een kleine vergoeding. De rest werd vergoed met koffie en/of frisdrank. En af en toe een gebakje of cake.
En dat vonden/vinden we prima. Wat de beschuldigingen betreft : we hebben prima geslapen. Bitches aan de deur doen ons weinig.
Na weer aanslagen in Frankrijk lees ik dat van moslimzijde met afschuw wordt gesproken over de terreurdaden in dat land. Ik ben er blij mee, want tot op heden hulde de overige moslims zich in zwijgen. Men zegt "Wie zwijgt, stemt toe." Of zoals Simon & Garfunkel zingen : "...silence like a cancer grows."
Moslim landen zijn boos op president Macron vanwege diens maatregelen en uitspraken tegen en over moslims. Laten we wel zijn, als er sprake is van aanslagen, oorlogen enz. dan is 'moslims' heel vaak een gemeenschappelijke factor. Daar wil men graag omheen, maar de realiteit is er. Of daarmee de moslimwereld in crisis is, is nog maar de vraag. Liet de zwijgende moslim meerderheid zich maar eens vaker horen. Het zou kunnen bijdragen aan een positievere beeldvorming rond dat geloof.
Een ander positief geluid wordt geproduceerd door een Filipijnse zanger, Bryan Magsayo. Ik weet niet beter dan dat het een cover is van een nummer van de Bee Gees. Maar, afgaande op de reacties en labels, schijnt Michael Bolton het van hen gestolen te hebben.
Het is erg droevig te zien wanneer ouders de regie overgedragen hebben aan hun kinderen. Sommigen beginnen daar al erg vroeg mee. Bijvoorbeeld door te koken of te bestellen wat het kind wil eten. Kinderen die hun ouders schoppen en/of slaan is er ook een.
Zo kwam een keer een radeloze moeder ons om raad vragen. Haar tienerdochter van 14 had haar een ultimatum gesteld : "Meer zakgeld. Zo niet, dan ga ik niet meer naar school." Daar moest ik wel even om lachen.
Er zijn ouders die de regie uit handen geven uit medelijden. In situaties waarin een partner overleden is of na een echtscheiding. Dan worden de kinderen in de watten gelegd. De kinderen grijpen hun kans en nemen de regie over. Zo verwende een alleenstaande moeder haar dochter met lekker eten. Ze zijn beiden flink aan de maat met een gewicht van rond de 100 kilo. Het feit dat ze zich presenteren als elkaars beste vriendinnen, zegt mij ook veel.
Oma heeft ook de regie uit handen gegeven. Ze wordt geregeerd door haar beide dochters. Die twee gedragen zich als ware bitches. Niet alleen ten opzichte van hun moeder, ook tegen anderen. Wat ons opgevallen is, is dat het bij hen telkens over geld en diefstal gaat. Zelfs vanmorgen werden wij van diefstal beschuldigd door een van hen. Ze schreeuwde, dat wij het huis van haar moeder hadden leeg getrokken. Zoals de waard is, denken wij dan maar. Want over hulp en medeleven hoor je hen niet. Brrr! Het feit dat kinderen in de portemonnee van hun ouder(s) kijken en graaien, zegt mij meer dan genoeg. Net zoals de stiekeme bezoekjes toen niemand thuis was.
Gisteravond had oma nog even geestelijke ondersteuning nodig. Het was voor haar een drukke dag, gedurende welke het huis alsmaar kaler werd (geplukt). In de namiddag kwam ze afscheid nemen. Ze gaf ons een mooie plant met bedankkaart. Na het avondeten had ze toch nog wat hulp nodig. Toen bleek dat ze een checklistje had gekregen van haar dochter, met zaken die ze de volgende ochtend moest inpakken en meenemen en moest aantrekken. Wat bleek? Oma (94) moest met een taxi naar Bussum om zich daar bij het tehuis te melden! Ze beklaagde zich ook over het feit dat haar portemonnee leeg was gehaald. Haar bankpas en het contant geld was weg.
Ik heb weer even aan de bus geklust. Heerlijk. De deels gesmolten fitting van de koplamp (foto) heb ik vervangen. Ik heb dat klusje gedaan zoals ik al eerder geschetst heb. Al was het solderen van de bedrading onder de motorkap tamelijk lastig. Daarom had ik de uiteinden vooraf al van soldeer voorzien. Omdat de kleuren van de nieuwe fitting
Ik heb een tijd met Italianen samengewerkt. Het is mij opgevallen dat het Italiaans dat ik geleerd heb ook snel weggeroest is.
De zieke (corona) Rob Jetten was achteraf niet blij met de 'fruitmand' die hij van een paar boeren thuis bezorgd kreeg. Jetten treurt nu, dat die boeren en anderen nu weten waar hij woont. Jettens bezorgdheid impliceert dat hij blijkbaar met onfrisse zaken bezig is en daarom liever zijn domicilie geheim wilt houden voor iedereen. Als een soort onderduikadres. Zielig hoor om als nota bene een volksvertegenwoordiger je zo op te stellen. Misschien is politiek bedrijven met open vizier een goed idee, meneer Jetten. Ik kan me niet heugen dat ik mijn adres verborgen hield voor mijn collega's en/of opdrachtgevers en betrokken gebruikers.
Met enige trots mag ik zeggen dat Sonja en ik een waar team zijn. We vullen elkaar telkens weer aan. Onze samenwerking gaat zelfs zo ver, dat we op veel gebieden hetzelfde denken en/of doen. Zoals gisteren toen ik 's morgens in gedachte een keuzemenu door mijn hoofd liet gaan. Op dinsdagen komen kleinkinderen eten, vandaar. Zonder over mijn keus voor de bloemkool gesproken te hebben, kwam Sonja met zo'n kool thuis. Het komt geregeld voor, dat ze dingen doet of voorstelt, die ik eerder ook in gedachte had.
Als ze boodschappen doet of elders hulp biedt, doe ik iets anders op huishoudelijk gebied wat ook gedaan moet worden. Dat kan van alles zijn, want ik ben van vele markten thuis. Ik huldig ook het standpunt, dat ik als medebewoner ook consumeer en meewerk aan vervuiling. Ik vind het geen goed gevoel, wanneer zij aan de slag is en ik niets doe. En ik doe het met plezier. Radio aan of een cd afspelen voor een leuk muziekje en dan aan de slag.
En mocht er iets geopperd worden of gebeuren waar de ander niet mee eens is, dan wordt daarover gesproken. Polariserend gedrag is ons vreemd. Logisch, want we zijn geen pubers meer. Ik ken volwassenen die zich nog steeds zo gedragen : "O, doe jij dat? Dan doe ik lekker dit." We doen elk op onze beurt liever wat water bij de wijn. Geven en nemen dus. Zo hebben we niet alleen samen, maar ook als individu onze 'werkzaamheden' en liefhebberijen en momenten voor onszelf.
Tot op heden heb ik geen enkele corona-uitzending gevolgd. Waarom niet? Omdat de informatie verwarrend is en onlogisch. Het beleid heeft veel weg van hap snap en zwalkt als een dronkaard. Ik ben iemand die voor zekerheid kiest. Een stukje beroepsdeformatie van mijn kant, waarin de ja's en/of nee's bepalend zijn en niet het misschien of ik denk of volgens mij. Afgaande op de maatregelen krijg ik de indruk als zou er een oorlog op het Europese continent gaande zijn. Volgens mij berokkenen al die maatregelen meer schade dan het virus.
Ik vind het wel jammer dat het welzijn van mensen niet aan bod komt. En dat de economie zo afgeslacht wordt. Beide in mijn ogen onnodig. Iets wat ik in het voorjaar al zei.
Er zijn veel scholieren die thuis zijn. Vanmorgen hoorde ik iemand klagen over de situatie 'dat thuiswerkende ouders de hele dag met hun pubers opgescheept zitten'. Het ouderschap is tegenwoordig een woord om aan te geven dat er ergens kinderen zijn. Het liefst niet in de buurt van de ouders. Dat is namelijk erg vervelend. Er zijn ouders die beweren te moeten werken. Hun hinderen kinderen gaan dus dagelijks naar school, omdat ma en/of pa dan lekker hun eigen ding kunnen doen. Want werken doen deze ouders namelijk niet. Ze willen enkel van hun kind af zijn voor hun eigen pleziertjes.
Zelf zou ik willen zien, dat die ouders de hiaten in hun opvoedingsmethoden zouden opvullen. Zoals het bijbrengen van bepaalde fatsoensnormen (groeten, bedanken enz.), ze bewust maken van een schone leefomgeving (dagelijkse hygiëne, zwerfvuil enz.) en vooral van een omgeving waarin regels gelden, die het voor vele anderen een stuk aangenamer en veiliger maken wanneer die regels opgevolgd worden. Het begint dan natuurlijk eerst met 'bijscholen' van die ouders. Maar ach, tot dan zeg ik maar : "Het zal allemaal wel."
Meneer Erdogan, de baas van Turkije, voelt zich beledigd vanwege een spotprent die Geert Wilders heeft getoond. Nu is meneer Erdogan al snel beledigd, getuige het aantal strafrechtelijke onderzoeken naar beledigingen aan zijn adres. Erdogan heeft een aanklacht tegen Wilders ingediend. Het aantal wachtenden voor Wilders overschrijdt de 35.000. Onder hen veel journalisten, maar dat vindt Rutte c.s inclusief de EU geen enkel probleem. Zolang Erdogan maar niet lelijk doet tegen vriendjes als Macron. Wilders heeft m.i. niets te vrezen, want Erdogan is immers geen bevriend staatshoofd en ook geen geloof. Hoewel veel Turken wel in Erdogan geloven.
Volgens Erdogan moet meneer Macron naar een psychiater. Ik denk dat veel Fransen het wat dat betreft met Erdogan eens zijn.
Nu ik lees dat Rob Jetten van D66 ook besmet is met het coronavirus, zie ik dat als een bevestiging van mijn donkerbruin (ja,ja) vermoeden, dat hij stiekem iets heeft met Arie Slob (Christen Unie). Ik weet niet of ik me nu begeef op het gebied van complot denken. Dat laat ik maar aan de politiek over.
In een ander bericht, een krantenkop zelfs, lees ik dat men vrouwen die beter geen moeder kunnen worden een verplichte prikpil wil toedienen. Van zo'n vrouw wordt verwacht, dat ze haar moederrol niet zal kunnen uitoefenen. Vanwege een geestelijke handicap, psychiatrische aandoening en/of verslaving. Op zich vind ik het een goed voornemen, om op die manier toekomstig kinderleed te voorkomen. Ik vraag me wel af welke soorten verslavingen daaronder zullen vallen. Er zijn vrouwen die verslaafd zijn aan uitgaan, alcohol, kopen, niets doen, of gewoon aan zichzelf. Het gros ervan weet dat verborgen te houden. Maar menig kind verraadt het wel.
Het zou helemaal mooi zijn, wanneer bestaande ouders ook een prikpil toegediend kunnen krijgen. Een prik, die voor opvulling van hiaten in hun opvoedingsmethoden zorgt. Oké, sommige gaten zijn wel heel erg groot. Dan blijf je prikken. Weer een gat in de markt voor de farmaceutische industrie.
Gisteravond kregen wij bezoek van een ons tot dan onbekend persoon. Toen hij de huiskamer betrad, hoorde ik dat hij de schoonzoon van oma van de overkant is. Het was voor ons na 7 jaar het eerste gewone contact met familie van haar. En dan bedoel ik een serieus gesprek over de hele situatie, inclusief die van onszelf.
Gisteren, in de namiddag, stond oma namelijk weer voor onze deur. Ze was erg emotioneel en riep keer op keer, dat ze niet wilde verhuizen. Oma Sonja was niet thuis, dus ving ik oma op en liep met haar naar haar huisje. Eenmaal binnen viel mij de kale plekken in het interieur en plastic tassen met spullen erin op. Een raar gezicht. Alsof men net begonnen is om een kip kaal te plukken. Het lukte mij oma tot rust te doen keren. Ze zei dat ze dit helemaal niet wilde. Toen ik haar vroeg waarom ze dat niet openlijk kenbaar gemaakt heeft, zei ze dat ze geen ruzie wilde met de kinderen. Om die reden heeft ze erg veel toegestaan, zei ze. Ik gaf te kennen niet tussen haar en haar kinderen te zullen gaan staan en haar enkel kon adviseren met haar hulp over haar bedenkingen te praten. Ze begreep mijn houding, maar vroeg me of ik ook met haar hulp wilde praten. Dat beloofde ik. Ik ben weer naar huis gegaan. Een kwartier later zag ik de hulp aankomen. Die heb ik toen, in bijzijn van oma, geïnformeerd over oma's probleem. Ze beloofde dat in haar rapportage mee te nemen. Ook de hulp heb ik duidelijk laten weten, dat we ons niet willen bemoeien met de verhuisplannen. Daarna ben ik weer vertrokken.
Het gesprek met de schoonzoon werd over en weer als erg nuttig ervaren. Tegen het eind heb ik toch maar even de houding van de kinderen van oma aangeroerd. Met name de verdachtmakingen c.q. insinuaties op financieel gebied zaten ons dwars. Hij schrok daar van. Ook van het feit, dat wij nooit een dank je wel gehoord hebben voor al die jaren van zorg en aandacht. Zo, die gevoelens zijn nu dus ook allemaal uitgesproken.
Ik zag vanmorgen dat de monteurs van de zonnepanelen een harnas dragen. Mooi. Alleen, ik ben geen expert opdat gebied, de vallijn is beneden aan de steiger bevestigd. Ik als nitwit zou de lijn over de nok van het dak gegooid hebben en hem aan de andere kant vastgemaakt hebben. Nogmaals, ik ben een leek. Maar misschien is dat touw bedoeld om die monteurs langzaam en voorzichtig van het dak te trekken als het pauze of einde werktijd is. 😜
Veranderen kan vaak erg leuk en interessant zijn. Maar mensen willen liever niet veranderd worden. Veel van mijn projecten brachten veranderingen te weeg. Ook daar gold aandacht voor de factor mens, die mee moest veranderen. Al was het maar vanwege ander werk. In bijna alle gevallen betroffen de werkzaamheden die geautomatiseerd werden routinematige handelingen, saai werk. Het nieuwe werk dat ze moesten doen betrof daarom een kwalitatieve verbetering. En toch wilden sommigen daar niet aan.
"Wie een kikker wil koken, moet hem niet in heet water gooien maar gelijk met de pan met water op het vuur zetten", hoorde ik een keer tijdens een cursus over veranderingsprojecten. Of wel : veranderingen moet je tijdig bij de betreffende mensen in de week leggen en geleidelijk opwarmen. Iedereen direct betrekken bij het project en betrokken houden.
Ondanks deze methode zijn er nog steeds kikkers/mensen die alsnog uit de pan springen. Het werd hen te heet. Hen werd vaak een andere functie aangeboden. Ik heb interne vacatures gezien, die zo op het lijf van de weigeraars waren geschreven, dan enkel hun naam nog onder de functievereisten ontbrak.😀
Ik schrijf dit niet zomaar. Het is vanwege de perikelen van een gedwongen verhuizing van iemand op leeftijd naar een tehuis. Die had bij de bejaarde in de week gelegd moeten worden. Om daarna geleidelijk warm gemaakt te worden voor de overstap. Dat is niet gebeurd. Met alle gevolgen van dien. Dus deze kikker dreigt ook uit de pan te springen.
Al te vaak zeg ik het : gewoon het gezonde verstand gebruiken. Nu lees ik dat de regering zich ernstig zorgen maakt over het gezond verstand. Nu blijkt het om een of ander blad te gaan, waarin volgens de critici complottheorieën staan vermeld. Dat soort theorieën ontstaat wanneer er onduidelijkheid heerst. Men wil van overheidswege onderzoeken in hoeverre de verspreiding van het blad verboden kan worden. Ik zou meer duidelijkheid verschaffen. En, niet onbelangrijk, andersdenkenden ook aan het woord laten.
Ik denk niet dat een verbod op Gezond Verstand zin heeft. Zo'n verbod is voor mij enkel een angstsignaal en kan tot nog meer complottheorieën leiden. Over het internet wemelt het van allerlei berichten, die complottheorieën vermelden. Zoals dat 5G corona zou verspreiden en dat Rutte nooit liegt.
Het is maar net waar de lezer in gelooft. Er is toch nog steeds vrijheid van geloof? Ieder heeft het recht zijn godsdienst of levensovertuiging, individueel of in gemeenschap met anderen, vrij te belijden, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet.
Zo zijn er mensen die geloven dat de aarde plat is. Toch vliegen velen naar de andere kant van de wereld(bol). Anderen beweren, dat wij hier helemaal niet zijn. Huh? Weer anderen geloven in een politieke partij. En dat alles vanwege allerlei berichten. Toen Rutte beloofde dat iedereen € 1.000 erbij zou krijgen, werd dat bericht niet verboden. In alle gevallen geldt dat ik mijn gezonde verstand moet blijven gebruiken. Al dan niet vooraf op papier gedrukt.
Juichen mag niet meer. Stiekem lachen wel. Feesten mag ook niet meer. Het begon al met de pasfoto. Op die foto moest ik plots serieus kijken. Alsof dat mijn dagelijkse blik zou zijn. Al het leuke wordt alsmaar minder.
Afgelopen weekend is een groot feest ontdekt in de bossen. Er waren meer dan 300 gasten. De politie heeft er twee gearresteerd. Knap werk hoor. Een van hen was de dj. Die kon niet zo snel wegkomen met zijn apparatuur. 298 x boetebedrag = veel geld. Een vrolijk leven leiden is uit den boze. We doen het maar stiekem. Nog even en komieken moeten onderduiken.
Toen ik afgelopen week weer op de locatie was, waar ik bijna aangereden werd door een naar links afslaande auto, kreeg ik beleefd wel voorrang. En hoe! Toen ik met mijn duim omhoog even goed in de cabine van de bus keek, herkende ik het vrolijk lachende gezicht van de chauffeur. Het was de man van het echtpaar dat getuige was van mijn bijna-aanrijding. Hij gebaarde overdreven en lachend, dat ik kon doorlopen met Fenna.
Oké, ik ben voor veel jongeren een ouwe zak. Ik gebruik nauwelijks een smartphone, eet geen pizza, ik heb leren koken zonder Hello Fresh, heb geen last van stress (haast, haast, haast), ik doe dus ook nog aan 'gewoon' communiceren en.... ik groet mensen als ik ze tegenkom. O ja, ik zit niet naar beneden te staren als ik ergens zit, maar praat met mensen om me heen. Tenminste, als zij ook om zich heen kijken.
Ergo, ik sjouw nog met ouderwetse normen en waarden door het leven. Ze hebben geen plaats hoeven te maken voor ikke, dating, Netflix en games. Dankzij mijn schoolopleiding (13 vakken) weet ik niet alleen waar Emmen, maar ook waar Salzburg ligt. En waarom Indo's goed Nederlands spreken en schrijven. Ik hoef niet bang te zijn heel lang te moeten blijven werken, vanwege een uitgesteld pensioen. En ik ben mijn loopbaan niet begonnen met een flinke studieschuld. Gelukkig niet.
Ik maak gemakkelijk contact met anderen, dus eenzaamheid ken ik niet. Ik gebruik mijn verstand en geen cannabis of pillen om me te ontspannen. Kortom, ik leid een gemakkelijk en ontspannen leven. Allemaal een gevolg van een levenswijze die deze ouwe zak erop nahield toen ie nog jong was. Ik hoop niettemin het beste voor de generaties na mij.
Natuurlijk ben ik soms boos geweest, toen men mij onrechtvaardig behandelde. Maar mijn boosheid was van zeer tijdelijke aard. Ik heb geen last gehad van gevoelens van haat en wraak. Vreemd genoeg kreeg ik meestal medelijden met mijn belagers. Ik dacht vaak : "Je zou maar zo zijn." Ik bedoel achter iemands rug om zaken regelen om hem te kunnen ontslaan. Tot aan valse beschuldigingen toe. Dan ben je in mijn ogen zelf ergens het slachtoffer van. Van frustraties of jaloezie of misschien trauma's. Net zoals het mij niet willen helpen en/of in dienst willen nemen vanwege mijn uiterlijk. Ik ben in dergelijke situaties nooit in een vat van zelfmedelijden beland. Omdat ik me bewust ben wie ik ben en wat ik kan en weet, gunde ik mezelf dergelijke mensen / organisaties niet. Ze verdienden mij niet. Ik discrimineerde hen dus.
Een paar keer had ik na het aanzeggen van mijn ontslag in dergelijke situaties (stille reorganisaties), nog volledig toegang tot het kantoor en de computersystemen. Ik had in alle ontslaggevallen een leidinggevende functie en beschikte over de hoogste autorisatie op het gebied van beveiliging. Als ik kwaad gewild had, had ik 's avonds naar kantoor kunnen gaan of van huis uit met mijn pc me toegang kunnen verschaffen tot het netwerk om wraak te nemen.
Ik weet nog wel dat ik een mij goedgezind hoofd Personeelszaken tijdens een geheime ontmoeting toevertrouwde, dat ik zowel de sleutels als de (ongewijzigde) wachtwoorden nog in mijn bezit had. Ik was in die periode naar huis gestuurd. Niet op non actief gezet, maar ik mocht niet meer op de zaak komen. De personeelsmanager, Peter, had me net uitgelegd, wat er zich achter mijn rug om afgespeeld had. Met als doel mij met gefingeerde beschuldigingen te ontslaan en zodoende de weg vrij te maken voor uitbesteding van de IT. Met die manier van ontslaan was hij het van meet af aan niet eens. Toen ik hem vertelde over de wachtwoorden en sleutels die ik in mijn bezit had, lachte hij. Peter vond het typerend voor mijn persoonlijkheid. Om die reden wilde hij mij in het geheim ontmoeten; ik verdiende een eerlijke behandeling. Ik heb hem de sleutels gegeven en geadviseerd de beveiliging te laten aanpassen. Het bedrijf verloor de rechtszaak die ik aangespannen had. Met onrecht heb ik zeer veel moeite.
Er was een tijd dat ik even vlug naar het toilet ging of iets uit de koelkast pakte als er reclame op de tv was. Dat is nu heel anders. Ik kan nu een groot deel van een voetbalwedstrijd op een andere zender bekijken. De overige zenders tonen dan ook reclames. Afgesproken werk. Voor mij duurt die reclame zo lang, dat ik gewoon vergeet weer terug te keren naar het programma dat ik volgde. De reclameblokken zijn er dus voor mij om naar een andere zender over te schakelen en daar te blijven. Totdat er daar reclame komt. Nog even en dan is er enkel reclame met tussendoor wat fragmenten van een programma.
Met mijn ziektekostenverzekering gaat het ook niet de goede kant op. Nog even en ik betaal premie voor een verzekering, die niets meer vergoed. Dan ben ik verplicht sponsor van een zorg-graaier. Nu men het zorgpersoneel een bonus beloofd heeft, blijken er plots allerlei voorwaarden te zijn. Rutte heeft weer voor heel wat inlegvelletjes gezorgd. Je kunt beter een graaiende bestuurder of zo zijn. Dan worden bonussen zonder gedoe uitbetaald. Zelfs al heb je een wanprestatie neergezet.
Toen ik Fenna uitliet liep ik een (nog) ouder iemand tegen het lijf. Deze mevrouw vertelde mij, dat ze boos was op haar zoon. Hij is haar enige kind. Ze vertelde dat hij haar uitgefoeterd had in bijzijn van anderen en zijn (/haar klein-)kinderen. Wat was het geval? Ze had de kids een snoepje aangeboden!
Haar zoon wil niet hebben dat zijn kinderen suikerhoudende producten eten : "Veel te gevaarlijk!" Nou moet je even weten, dat die zoon van voor in de 30 een flinke dikzak is. Ik schat zijn gewicht op zo'n 150 kilo als het niet meer is. Hij zweet als een otter en loopt te hijgen als een paard, wanneer ie niets doet. Volgens zijn moeder werkt ie, snackt ie veel en slaapt ie. De dikzak vindt suiker ongezond voor zijn kinderen, die overigens verder zo gezond als een vis zijn. Ja, ik ken hem. Ik vind hem erg respectloos ten opzichte van zijn moeder. Hij scheldt haar uit en heft al tierend zijn vingertje naar haar op. Net een omgekeerde wereld. Maar ach, ik denk maar zo : zo zal ie opgevoed zijn. Met zijn moeder heb ik dan ook geen enkel medelijden. Ik heb haar nooit zich horen verweren.
Vandaag moest ik noodgedwongen zelf boodschappen doen. Wat een gedoe, zeg. Sonja is aan het hinkepinken, vandaar. Het was weliswaar vrij rustig in de supermarkt, maar dat mondkapje zorgde weer voor de nodige paniekaanvallen. Gelukkig had ik mijn boodschappenlijstje conform de indeling van de winkel opgesteld. Dus liep ik in een keer door richting de kassa's. Er waren geen rijen, dus stond ik snel weer buiten naar adem te happen.
's Middags moest ik voor de jaarlijkse antigriepprik op pad. In het gezondheidscentrum viel het met de drukte mee, ondanks dat het gratis was. Misschien omdat veel ouderen de afgelopen periode overleden zijn. Of bang dat er toch iets anders in het lijf gespoten wordt. Weet ik veel? Er waren twee mensen aan het prikken. Er was nog iemand, maar die prikte mensen die wat ouder zijn dan ik. Misschien had hij speciale naalden vanwege de leerachtige huid van die oudjes. 😄Ook daar stond ik vrij snel weer buiten. Hoera! Dat heb ik dan ook weer gehad. Het is vooral geestelijk een belasting voor mij.
Het is wat mij betreft net als gisteren, toen ik in de loods met volledig geopende overheaddeur bezig was. Ik ben dan weliswaar met mijn handen bezig, maar ik moest zo goed opletten op mijn omgeving (struikelen, misstappen, vallen enz.), dat het bezig zijn toch erg vermoeiend is. Een voordeel : ik heb weer heerlijk geslapen. Zoals gewoonlijk.
Rachel Horter heeft een prachtige stem en zingt erg ontspannen. Een natuurtalent.
Vanmorgen werd aangebeld. Toen ik de deur opende, stond daar een emotionele oma. Ze stotterde dat ze zou verhuizen. Ik liet haar binnen en met een kopje koffie kwam ze even bij. Wat bleek? Ze had net te horen gekregen, dat ze komende week(!) gaat verhuizen naar een opvangtehuis. Toen ze dat bericht van een van de kinderen via de telefoon hoorde, viel er bij haar een aantal kwartjes.
Ze heeft een tijd geleden op initiatief van een van de kinderen onverwacht een bezoekje aan het tehuis gebracht, toen ze op bezoek was. Ze vroeg zich toen al af waarom, omdat er zo aangedrongen werd. Ze zei dat ze tijdens dat onverwachte bezoekje ('gewoon even kijken mamma') aan dat tehuis, een gastenboek moest tekenen. Nu is gebleken dat het een aanvraagformulier was voor een plekje in dat tehuis. Volgens haar kind zit ze eraan vast en moet ze deze week verhuizen. Oma voelt zich bedrogen.
Wij kennen die vrouw al heel lang en ze is weliswaar geestelijk aan het achteruitgaan, maar een meer respectvolle afhandeling van deze verhuizing was op z'n plaats geweest. Mevrouw is niet dement of zo. We vinden de manier waarop dit geregeld is erg respectloos. Men had het idee eerder in de week moeten leggen bij moeder en haar geregeld erover spreken. We weten zeker, dat het op die manier ook gelukt zou zijn.
Men wil fake recensies gaan verbieden. Weer zoiets onzinnigs. Ik kan een slechte recensie geven, terwijl ik niets met dat product of die dienst van doen gehad heb. Met name de input kant is een groot probleem. Net als de corona-app. Om die reden kijk ik niet naar die sterren. Vaak zinloos, want bedrijven kunnen zelf ook hun eigen en/of product- of dienstenimago ermee opkrikken. Komt bij dat in veel gevallen mensen wel reageren als ze ontevreden zijn, maar minder snel als ze wel tevreden zijn. Sommigen zijn zo boos, dat ze relatief veel negatieve reviews produceren. Daarmee willen ze suggereren met een slecht product, dienst of bedrijf van doen te hebben.
Om die reden gebruik ik liever een zoekmachine. Of YouTube met beelden erbij. Dan kan ik me een veel beter beeld vormen omtrent de voors en tegens. Aan reviews wordt ook geld verdiend. Veel geld. Soms worden recensies gecontroleerd via IP-adressen. Als veel afkomstig zijn van één adres is sprake van bedrog. Sommige bedrijven controleren daarop. Toch vraag ik me af in hoeverre een wet nodig is om de fake recensies te bestrijden. De een vindt een bepaald hotel prima, de ander prut. De een maakt dat kenbaar, de ander niet. En : reviews zijn erg subjectief.
Niet alleen wat voeding en beweging betreft probeer ik gezond te leven. Ik waak ook voor mijn veiligheid. Je kunt wel heel gezond leven, maar een (verkeers)ongeluk schuilt in een klein hoekje.
Ook buiten in het verkeer is het goed oppassen. Deze week moest ik weer flink in de remmen, omdat ik, komend van rechts op een gewone kruising, geen voorrang kreeg van een busje. De bestuurder bleef strak voor zich uit kijken. Als ik alleen in de loods aan het werk ben, ben ik ook daar bewust van bepaalde risico's. Om die reden plaats ik vaak meer dan 1 extra poot onder de opgekrikte bus en doe ik daar geen dingen die risico's inhouden. Het gebruik van het gereedschap, waaronder een slijptol, doe ik met de nodige maatregelen vooraf. Als ik daar de trap op of af ga, doe ik dat heel bewust. Ik haal daar geen rare fratsen uit.
In het verkeer, vooral als ik op de fiets ben, vind ik de risico's het hoogst. Dan ben ik erg afhankelijk van anderen. Ook op de fietspaden, waar velen met hun telefoon bezig zijn blijft het opletten geblazen. Ondanks dat alles kan het nog even goed gebeuren dat me een ongeluk overkomt. Ik heb niet alles in eigen hand.
Vrijwillig heb ik een test gedaan, die bedoeld is om mijn gezondheid te meten. De test stelde vragen over mijn eetgewoonten of ik goed slaap of ik aan sport doe en meer vragen over zaken die van invloed kunnen zijn op mijn gezondheid. Wat mij opviel was dat in een aantal gevallen een aspect beïnvloed wordt door de coronamaatregelen. Zoals familiebezoek en contacten met anderen en bewegingsvrijheid. Ik heb daar zelf maar een opmerking overgemaakt.
Het resultaat van de test was, dat ik goed bezig ben. Ik kreeg ook wat adviezen naar aanleiding van mijn mindere contacten. Leuk en aardig, maar er is ook nog zoiets als corona. Dus had ik niets aan de adviezen. Voor de rest zit het wat mij betreft wel snor. Ik miste ook nog een vraag die aangeeft in hoeverre ik alleen dan wel met een partner leef. Dat kan namelijk ook verschil uitmaken. De een vindt het erg leuk met een partner, de ander... Ik ben dus die een.
Tijdens het uitspreken van de excuses van onze koning, zat ik onbewust te wachten op de lachmachine. Het leek net een grap. Ik kon aan beiden zien, dat het niet gemeend was. Het optreden was meer in de geest van : "Sorry hoor!" (wat een gezeur).
Het dragen van een mondkapje valt mij zwaar. Dat ding geeft mij het gevoel alsof ik in ademnood geraak. Met gevolg dat ik last krijg van mijn paniekaanvallen. Gisteren was het dubbel zo erg. Toen moest ik op gesprek bij de huisarts. Of beter, diens assistente. Jaarlijks word ik gecontroleerd op mijn gezondheid. De uitslagen van het bloed- en urineonderzoek waren eerder bekend.
Voordat ik het centrum betrad heb ik mijn mondkapje gemonteerd. Omdat mijn bril dan gaat beslaan, doe ik hem af. Op de tast (grapje) ga ik dan naar binnen. Daar moet ik mijn handen reinigen. Pas dan mag ik het pand verder betreden om me te melden bij de receptie. Toen ik me daar meldde kreeg ik het Spaans benauwd en begon ik te zweten. Tijdens het gesprek werd het enkel erger. De resultaten werden doorgenomen en ter afsluiting wilde de assistente mijn bloeddruk meten. Ik zei haar dat ie nu rond de 160 - 170 zal zijn. Niet omdat zij er ondanks haar mondkapje zo leuk uitziet (een soort gesluierde Arabische prinses met mooie ogen), maar vanwege de hele situatie. Het gebouw, de geur, mijn mondkapje en misschien zij ook. Ik vertelde haar dat ik mijn bloeddruk af en toe thuis meet, als ik me goed voel. De waarden zijn dan normaal. Als ik een paniekaanval krijg schieten ze omhoog richting de 160 - 170. We laten het hierbij. Ze informeert naar mijn gewicht. Als ik vertel dat ik tijdens de laatste vakantie 3 kilo ben kwijtgeraakt, is ze jaloers.
Ik ben weer goedgekeurd. Hoewel.... ik kreeg te horen dat ik misschien wat meer vitamine D nodig heb. Vreemd, want ik ben veel buiten en heb de afgelopen vakantie veel gefietst. In de zon. Ik eet graag groenten, vis, vlees en ei. Ik doe ook boter op mijn brood. Dus ik vind dat ik niet nog meer vitamine D nodig heb.
Ik was zeer opgelucht toen ik buiten het mondkapje weer kon afdoen.
Telkens wanneer ik dat reclamespotje zie, heb ik te doen met dat ventje. Hij zit in kletsnatte kleding aan tafel, waar zijn moeder hem glimlachend soep voorschotelt. Alsof het de gewoonste zaak op de wereld betreft. Het typeert wel de hedendaags moeder-/ouderschap, dus is het wat mij betreft een realistisch spotje. Ook het moederschap is erg veranderd afgelopen decennia. Van 24/7 zorgzaam kloeken naar koekoek gedrag. Leve de evolutie. Het aantal echtscheidingen neemt toe. Mannen gaan steeds meer het type zaaddonor worden en voldoen daarmee aan de Bijbelse tekst : Gaat heen en vermenigvuldigt u! Of is het een zaaier ging uit om te zaaien? Vaderschap blijft hen vreemd. Het zal hen (Unox)worst wezen.
Als ik 's morgens de kinderen naar school zie gaan, valt het mij al te vaak op wie van hen een Unox-moeder of -vader heeft. Ze weten niet beter, dus vinden ze het gewoon. Ze ontbijten op de fiets of lopend. Ik heb van die kids weer wat zwerfvuil opgeruimd. Omdat hun Unox-ouders noch de koekoek hen da bijbrengt. Het scheelt die kids weer tijd. Anders kunnen ze niet demonstreren voor een beter klimaat.
Als ik de dames en heren politici geloven mag, is de onthoofding in Frankrijk van een docent geen schokkend nieuws. Waarschijnlijk omdat het geen zwarte of lhbt iemand is en.... omdat de daders zoals gewoonlijk uit de islamitische hoek komen. Kortom, selectief en laf gedrag.
Men gaat eindelijk iets doen tegen de overlast van asielzoekers. Het betreft jongelui(!) die nota bene uit veilige landen komen. Ik betitel ze als gevluchte criminelen, iets wat hun gedrag verklaart. Ik begrijp alleen niet waarom er zoveel geld (miljoenen) voor dat tuig uitgetrokken wordt. Zeker in deze tijd van economische misère zitten luchtvaartmaatschappijen met smart te wachten op klanten. Wat kost nou een enkeltje Afrika of oost Europa? En dan heb ik het nog niet eens over groepskortingen.
Volgens de NOS valt het met de financiële situatie rond de horeca als gevolg van de tweede golf wel mee. Er is minder verlies dan voorheen. Dus wie in plaats van € 10.000 nu 'maar' € 3.000 verliest is spekkoper? Voor mij is het verlies alleen maar verder toegenomen. Als de horeca straks helemaal niets meer verdient (ook wel failliet genoemd), is iedereen dus blij.
"Het gaat goed met de economie" roept een krantenkop. Met als aanvullende tekst : 'andere landen doen het slechter'. Toen ik nog op school zat zei ik over mijn onvoldoende ook een keer : "Ja, maar Pietje had een nog lager cijfer".
In een lokaal leugenaartje stond vrolijk dat het aantal ww'ers is afgenomen. Hoeveel van het aantal 'afgevloeide' ww-mensen in de bijstand is terechtgekomen, vermeldt het krantje niet. Tja, zo klinkt het nieuws alsof het allemaal koek en ei is. Ik blijf het nieuws van een bedenkelijk niveau vinden.
Diverse keren heb ik tijdens managementopleidingen cursisten horen zeggen, dat ze als leider aardig gevonden willen worden. Haha! Ja, daar moest ik vaak stiekem om lachen. Leiderschap heeft niets uit te staan met aardig gevonden willen worden. Het kan wel een afgeleide daarvan zijn. Als een leider goed bezig is, is eerder sprake van respect. En respect moet verdiend worden, ook door een leider.
Zelf heb ik leiderschap nooit gezien als politieagentje of de baas spelen. Ik zocht het meer in coachen, faciliteren en motiveren. Dus niet zo'n 'jij moet van mij zus en zo doen' gedoe. Als voorbeeld nam ik mezelf. Wat vind ik prettig en wat niet. En hoe leidde mijn moeder haar gezin. Zij vond aardig gevonden worden niet belangrijk. Ze hanteerde strakke regels en handhaafde die. En toch hield ik van haar.
Ook als vader vond en vind ik het niet van belang of men mij aardig vindt of niet. Ik doe wat ik als vader nodig vind met als doel de kinderen klaar te stomen voor een zelfstandig en zinvol functioneren in onze maatschappij. Gelachen wordt er natuurlijk ook. Het leven moet leuk blijven. Als ik het goed doe, vindt men mij misschien ook aardig. Leider die aardig zijn, doen aan verwennen. Het aardig gevonden willen worden, bereiken ze door hun medewerkers / kinderen alsmaar te geven of aan hen toe te geven. Dat is in mijn ogen geen leiding geven, maar omkopen.
Meneer Rutte zegt een verkeerde inschatting gemaakt te hebben ten aanzien van de vakantieplannen van de koning en diens gezin. Wat een rotsmoes zeg. Hier was duidelijk sprake van elitair gedrag gekoppeld aan minachting. Het gepeupel moet van Rutte luisteren en wordt gedreigd met boetes en sluitingen, maar de top mag doen en laten wat hij wil. Want ook Rutte zelf gaat geregeld over de schreef. Ook W.A. had zijn gezonde verstand moeten gebruiken. Kom op, zeg. Aan de andere kant, misschien huldigt Willem Alexander het oude normaal. Misschien is hij de leugens en het kontendraaien van Rutte ook zat.
Gisteren heb ik het zonnedoek van de overkapping gehaald. De zomer is geweest. Omdat het kampeerseizoen voorbij lijkt en de opwarming van de aarde nog verre van optimaal is, heb ik de kampeerbus ook maar winterklaar gemaakt. Het wordt alsmaar vochtiger buiten en, na verloop van tijd, dus ook in de bus. Om die reden heb ik alles wat klam of vochtig kan worden uit de bus gehaald. Het betreft in dit geval de gordijnen en de kussens. Ik laat ze op zolder nog even goed drogen, voordat we ze op de vliering tijdelijk te ruste leggen.
Jammer dat men weinig doet aan het promoten van de zogenaamde blauwe diesel. De brandstof verbrandt vele male schoner dan de gewone diesel. Blauwe diesel heet officieel HVO (Hydrotreated Vegetable Oil) en is gebaseerd op afgewerkte plantaardige oliën. Er zitten ook dierlijke vetten in. Men heeft er een blauwe kleurstof aan toegevoegd. De HVO kent zowel 100% zuivere HVO als gemengd met gewone diesel. HVO20 en HVO80 zijn respectievelijk gemengd met 80% en 20% gewone diesel. HVO is weliswaar duurder per liter, maar schijnt zo'n 10% zuiniger te zijn in het verbruik. De producenten en gebruikers (geen belanghebbenden) claimen een lagere uitstoot van CO2, fijnstof en stikstof en dus ook een lager verbruik.
De overheid geeft veel subsidie voor de aanschaf van elektrische auto's, maar voor het gebruik van blauwe diesel niets. Weer een teken, dat het niet om ons milieu gaat. Zelfs de ANWB laat het afweten. Die organisatie prijst enkel de elektrische auto aan en doet voor de rijders van auto's met oudere dieselmotoren niets.
In Duitsland worden om dezelfde redenen tienduizenden relatief jonge auto's met dieselmotoren verschroot, vanwege hoge subsidies van de overheid bij de aanschaf van een nieuwe met een schonere motor! Hoezo milieu? Een complete gekte, die volgens velen ontstaan is door het vele lobbyen van de auto-industrie met de politiek. Vandaar dat we niets horen over het leed dat de grondstoffendelvers (kobalt, kinderarbeid enz.) voor deze industrie moeten ondergaan.
Vanwege de vele maatregelen begin ik me nu af te vragen wat erger is : Door Corona besmet worden of doodgaan van verveling? Ik niet altijd zin om met mijn laptopje een album in elkaar te zetten. Er staat namelijk een album in de steigers voor foto's en herinneringen. Het is wat doodswerk; een kwestie van kopiëren en plakken van teksten. Met soms nog wat bijwerken erna. En dan foto's selecteren en erbij plaatsen. Ook dat klusje moet voor mij leuk blijven.
Mijn lijstje met klusjes die ik zou kunnen doen, is vrij kort. Gelukkig is er in de nabije toekomst weer veel te doen. Maar dat werk is afhankelijk van de oplevering van een nieuwe loods.
Ik heb gelukkig geen last van een drang om uit verveling dingen te kopen. Daar ben ik dan weer te nuchter voor. Voor kopen is trouwens ook geld nodig. Er ligt dus nog wat werk op mij te wachten, maar dat neemt nog geen dag in beslag.
In een lokaal blad, De Drontenaar, wordt uiteraard ook nieuws gebracht omtrent het Coronavirus. Dit keer een bericht over het aantal besmettingen dat als zijnde zeer hoog gekwalificeerd wordt. Namelijk 16 gevallen, het hoogst aantal ooit, aldus het bericht.
Het is dat soort van nieuws, wat argwaan wekt of ongeloof bij menige lezer. In de maanden maart en april was het aantal besmettingen hier in Dronten vele malen hoger. In die periode werd echter nauwelijks getest en berichtgeving erover wat stil gehouden. Zo'n bericht als vandaag raakt kant noch wal en leidt enkel bij de verstandige lezer tot argwaan.
In de auto luisterde ik min of meer ongewild (de radio ging na het starten aan) naar iemand die iets over de verkiezingen in Amerika vertelde. Hij repte over de acties in staten waar Republikeinen in de meerderheid zijn. Acties bedoeld om mensen die op de Democraten willen stemmen te dwarsbomen. Helaas vroeg de NPO presentator hem niet hoe het bij de Democraten eraan toe ging. Nou, die doen dus hetzelfde.
Hahaha! Ik lag gisteren in een deuk. Wat een komedianten. Terwijl mp Rutte c.s. ons op het hart drukt thuis te blijven en vooral de adviezen en regels op te volgen, ging het koninklijk gezin op reis. Naar Griekenland. Vooraf heeft het overleg gehad met meneer Rutte, die het reisje dus blijkbaar goedvond. Hier is sprake van elitair onderscheid en achterbaks gedrag van Mark Pinokkio Rutte. De burger wordt op de huid gezeten, terwijl de hogere kasten schijt hebben aan de regels. Niet alleen Rutte zelf, ook ministers en staatssecretarissen hebben lak aan hun eigen regels. Zelfs Willem Alexander hecht weinig waarde aan de woorden van Rutte en ging met zijn gezin naar Griekenland. Of dacht ie : "We moeten hier weg voordat de pleuris echt uitbreekt!"? Vluchtgedrag in tijden van nood is ons koninklijk huis immers ook eigen.
Logisch dat veel mensen het Coronabeleid als zwalkend en ongeloofwaardig beschouwen. Ik weet zeker dat wanneer leden van het koninklijk gezin besmet geraakt zouden zijn met het Griekse variant, Rutte c.s. dat zouden verzwijgen. Vanwege de ophef is het gezin subiet teruggevlogen. Volgens de koningin was het weer een beetje dom van Alex. Een van de prinsessen zei op Schiphol : "We gingen alleen maar met z'n allen even een patatje halen." De jeugd volgt het nieuws niet meer.
Het verzet van mensen die tegen de maatregelen zijn is hiermee gevoed. Door Rutte. Zelf zou ik kiezen voor burgerlijke ongehoorzaamheid in plaats van geweld. Maar ja, ik ben niet zo van geweld en nogal gehoorzaam. Het laatste vooral aan mezelf.
Een boze ouder heeft vanavond ten noorden van Parijs een docent onthoofd. De leraar heeft op school wat cartoons laten zien van Charlie Hebdo, waarin de profeet Mohammed afgebeeld is. De ouder is door de politie doodgeschoten. Hij had een mes en een geweer bij zich.
Twee doden vanwege een cartoon. Ik vraag me af waarom mensen telkens weer het randje willen opzoeken. Waarom moet er zo uitgedaagd en getergd worden? Het publiceren van dat soort cartoons is het nieuwe pesten door 'volwassenen'.
Het grote voorbeeld van de gasloze woning in Purmerend lijkt een stille dood te gaan sterven. Het project is stilgelegd vanwege de hoge kosten, onvoorziene problemen, complexiteit en slechte samenwerking met de betreffende woningbouwvereniging. Ik glimlach erom. Als Jan met de bekende Pet had ik al direct geschreven over de enorme kosten en de onderschatting van de omslag naar gasloos wonen.
Een ander bericht betreft de MH17. Rusland wil niet meer met ons land in gesprek over dit onderwerp. Nederland en Australië hebben Rusland voor het Europees Hof gedaagd. Nu wil Nederland desondanks in gesprek blijven met Rusland. Een beetje dom hoor. Poetin heeft weer gelijk. Zoals ik al eerder zei, horen ons landje en Oekraïne beide in de MH17 verdachtenbank te zitten. En misschien ook Rusland. Misschien. Rutte is quasi boos.
Steeds vaker worden politici geconfronteerd met dreigementen. Hoe zou dat nou komen? Ik blijf glimlachen.
Op een forum las ik een leuk stukje van L. Jongens. Ik wil het jullie niet onthouden :
Ik lees al even gezellig mee en zal me nu toch maar even netjes voorstellen. Ik ben een Dodge RAM en ben geboren in 1995. Een makkelijk leven heb ik niet gehad. Er is veel aan mij geprutst en verprutst. Tot ik in mei een nieuwe eigenaar kreeg die me wél echt lief heeft.
Ik vind het sneu voor haar, want er is eigenlijk áltijd wel iets mis met mij. Wat zij hier van vindt is moeilijk te pijlen: de ene dag ben ik "een bak ellende" en de andere dag ben ik "toch wel een fijn bussie".
Ze wou afstand van me doen, maar kon het niet over haar hart verkrijgen. Dus nu ga ik regelmatig uit logeren bij de garage. En elke keer als ik daar geweest ben voel ik mij een stukje beter. Mijn eigenaar kijkt dan wel iets zieker, wanneer de garagehouder haar een papier met bedragen overhandigd.
Als mijn binnenste weer helemaal optimaal is, krijg ik nog een flinke cosmetische facelift! Een nieuw bedje, nieuwe keuken en hier en daar wordt er wat glad getrokken.
Dan ben ik weer als nieuw en bulderen we over de weg heen. Breng ik haar naar werk en maken we mooie reizen. Ik kan niet wachten! En volgens mij, mijn eigenaar ook niet.
Groetjes van de Dodge a.k.a Goatwagon
In de aflevering van de Rijdende Rechter ging het dit keer over geluidsoverlast. Een jong stel beklaagt zich al jaren over het lawaai dat de kerk van de Pinkstergemeente 2(!) etages lager veroorzaakt. Een gesprek met een van de bestuursleden (foto), ene David, leidde tot niets. Meneer verschool zich kinderlijk achter de Bijbel.
De NOS heeft besloten de logo van de auto's te verwijderen, om zodoende minder herkenbaar te zijn. Het personeel van deze quasi nationale linkse omroep wordt geregeld onheus bejegend. Tja, wie wind zaait. De hoofdredacteur spreekt van een nederlaag voor de journalistiek. Gemakshalve vergeet meneer een woordje. Hij bedoelt uiteraard de NOS journalistiek. Personeel van andere omroepen en/of kranten hebben geen last van het kritische publiek. De vrijheid van pers wordt door de NOS bijna dagelijks met de voeten getreden, door subjectieve berichtgeving en andersdenkenden te weren. En wat waagt de hoofdredacteur te beweren? Hij bespeurt dat de sector onder vuur ligt van ‘mensen en groeperingen, die alleen hun eigen wereld willen terugzien, elk ander perspectief onmogelijk proberen te maken en daarmee de persvrijheid aantasten’. Volgens mij stond Gelauff voor de NOS-spiegel toen hij deze narcistische zin formuleerde. De omroep doet trouwens ook flink z'n best om via kinderprogramma's linkse propaganda te verspreiden. Ik heb de indruk, dat de NOS hetzelfde spoor volgt als Facebook en Twitter waarbij politiek nieuws dat de beheerders / eigenaren niet bevalt, geweerd wordt en er enkel ruimte is voor hun eigen politieke voorkeuren.
